۲۰۰ اسم پسر باکلاس، زیبا و جدید همراه با معنی

17 دقیقه
اسم پسر باکلاس

۲۰۰ اسم پسر باکلاس و جدید همراه با معنی و ریشه اسم؛ اگر “اسم پسر شیک میخوام” نیز خواسته شماست، در این مطلب منتخبی از اسامی پسرانه که شامل اسم‌ پسر خاص، تک، زیبا و شیک شده و به شما در انتخاب نام فرزند پسرتان کمک خواهد کرد، گرداوری شده است.

لیست اسامی پسرانه

لیست اسامی پسرانه

ستاره | سرویس مادر و کودک – یکی از وظایف جذاب والدین انتخاب اسم برای نوزادشان است. اگر شما نیز با سرچ عبارت “اسم پسر شیک میخوام” وارد سایت ما شده‌اید، به جای درستی آمده‌اید!:) ما برایتان مجموعه‌ای از اسم پسر باکلاس، جدید و زیبا را گردآوری کردیم تا به شما در انتخاب اسم پسرتان کمک کرده باشیم. دقت کنید:

  • برخی از اسامی ممکن است هم دخترانه و هم پسرانه باشد.
  • برخی از اسامی با یک شکل نوشتاری یکسان و با تلفظ متفاوت معنای متفاوتی دارند.
  • برخی از اسامی با شکل نوشتاری و تلفظ یکسان، در فرهنگ و با ریشه متفاوت دارای معنای متفاوتی هستند. 

 

اسم پسر باکلاس

 

همچنین در جدول زیر  تمام اسامی پسرانه با توجه به حرف اول اسم دسته‌بندی شده‌اند.

آ الف ب پ ت ث ج
چ ح خ د ذ ر ز
ژ س ش ص ض ط ظ
ع غ ف ق ک گ ل
م ن و ه ی    

 

 

 

اسامی پسر باکلاس و زیبا به ترتیب حروف الفبا

  1. اَرسام     
    معنی: به معنای آرشام 
    ریشه: فارسی           
  2. اَرشیا     
    معنی: تخت و اورنگ شاهان، گاه، تخت   
    ریشه: فارسی           
  3. اَشکان    
    معنی: منسوب به اشک که بانی و مؤسس خاندان اشکانیان بود.           
    ریشه: فارسی           
  4. اِرمیا     
    معنی: بزرگ داشته شده، نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل، همچنین لقب حضرت خضر نبی و لقب حضرت علی (ع) (اسم پسر و دختر)       
    ریشه: عبری    
  5. ادیب     
    معنی: زیرک، نگاه‌دارنده‌ی حد همه چیز؛ بافرهنگ، دانشمند؛ خداوند ادب؛ آن که در علوم ادبی تخصص دارد.   
    ریشه: عربی           
  6. الیا        
    معنی: الیاس، خدای من یهوه است، نام یکی از پیامبران بنی اسرائیل و در اسلام یکی از چهار پیامبر جاویدان    
    ریشه: عبری           
  7. امیرسام  
    معنی: نام مرکب از امیر و سام (سام به معنی آتش)    
    ریشه: عربی – اوستایی          
  8. امیرعلی 
    معنی: امیر و حاکم بزرگ و بلند قدر، پادشاه شریف و توانا.    
    ریشه: عربی
  9. ایلیا       
    معنی: خداوند خدای من است؛ در تورات از انبیای بنی اسرائیل که در عهد عتیق، عهد جدید و قرآن (= الیاس) از او یاد شده است؛ (در سُریانی) نام امیرالمؤمنین علی ابن ابیطالب(ع)   
    ریشه: عبری
  10. آبان       
    معنی: آبها، (در گاه شماری) ماه هشتم از سال شمسی، (در قدیم) نام روز دهم از هر ماه شمسی، (در اعلام) نام فرشته ی موکل آب و تدبیر امور مسائل آبان ماه           
    ریشه: فارسی           
  11. آبتین
    معنی: اسم پدر فریدون پادشاه پیشدادی، و نیز از شخصیت های شاهنامه فردوسی، به معنی روح کامل، انسان نیکو کار     
    ریشه: اوستایی – پهلوی   
  12. آتیلا      
    معنی: (آت به معنی اسب + یلا (صفت))، به معنی چابک، شجاع؛ نامی           
    ریشه: ترکی 
  13. آتین      
    معنی: در زبان زند و پازند جدید، نو، بوجود آمده  
    ریشه: اوستایی – پهلوی           
  14. آدرین
    معنی: آدریانوس، به فتح ی، یکی از پادشاهان روم که فتوحات زیادی داشت و به ادبیات علاقمند بود.   
    ریشه: لاتین 
  15. آراد       
    معنی: (تلفظ: ārād) (در اعلام) نام فرشته‌ی موکل بر دین و تدبیر امور و مصالحی که به روز آراد متعلق است، نام روز بیست و پنجم ماه شمسی، (در پهلوی) آرای، آراینده – آراج، نام روز بیست و پنجم از هر ماه شمسی در ایران قدیم که در این روز نو پوشیدن را مبارک و سفر را شوم می‌دانند.  
    ریشه: فارسی           
  16. آراز      
    معنی: ارس؛ (اَعلام) قهرمان منسوب به طایفه‌ی آس     
    ریشه: ترکی 
  17. آرتا       
    معنی: پاک، نام پهلوان ایرانی – ارتا (به فتح الف) در اوستا به معنای مقدس آمده است.          
    ریشه: فارسی           
  18. آرسام     
    معنی: (تلفظ: ārsām) گونه‌ای دیگر از واژه‌ آرشام، آرشام – آرشام، خرس، زورمند، دارای زور خرس پسر آریارمنه و پدر ویشتاسب از خاندان ‏هخامنشی
    ریشه: فارسی           
  19. آرشام     
    معنی: (تلفظ: āršām) دارای زور خرس، خرس نیرو، (در اعلام) پسر آریامنه و پدر ویشتاسپ از خاندان هخامنشی – به معنی خرس و به معنی زور، دارای زور خرس پسر آریارمنه و پدر ویشتاسب از خاندان ‏هخامنشی          
    ریشه: فارسی           
  20. آرمین    
    معنی: (تلفظ: ārmin) (در اعلام) نام چهارمین پسر کیقباد سردودمان کیانی، نژاد آرمین کی آرمین – از شخصیتهای شاهنامه، نام چهارمین پسر کیقباد، مرد همیشه پیروز           
    ریشه: فارسی           
  21. آروین    
    معنی: (تلفظ: ārvin) امتحان و آزمایش و تجربه، آزموده و آزمایش شده – تجربه، آزمایش امتحان آزمون          
    ریشه: فارسی           
  22. آریا   
    معنی: (تلفظ: āriyā) آزاده، نجیب، شعبه ای از نژاد سفید که از روزگاران بسیار قدیم در ایران، هند و اروپا ماندگار شده اند، نژاد هند و اروپایی – نژاد هندوارپائیان که در عهدی بسیار کهن با هم زندگی می کردند و بعدها به دو بخش بزرگ تقسیم شدند گروهی به هند و ایران آمدند و گروهی به اروپا رفتند. نام میهن عزیز ما ایران از این‎ ‎کلمه گرفته شده است.      
    ریشه: فارسی           
  23. آریامهر  
    معنی: برخوردار از محبت آریایی، نام یکی از سرداران داریوش سوم پادشاه هخامنشی، لقبی که شهریور ۱۳۴۴به مناسبت ۲۵مین سال سلطنت از طرف مجلس سنا و شورای ملی به محمدرضا پهلوی داده شد         
    ریشه: فارسی           
  24. آریان     
    معنی: (تلفظ: āriyān) منسوب به آریا، آریایی، آریا          
    ریشه: لاتین     
  25. آرین      
    معنی: مرد آریایی – آریایی نژاد، از نسل آریایی      
    ریشه: فارسی
  26. آریو      
    معنی: (تلفظ: āriu) (آری = آریا + او/، u/ (پسوند نسبت و شباهت))، منسوب به قوم آریایی، شبیه آریائیان، آریایی – نام یکی از سرداران بزرگ ایرانی زمان داریوش سوم پادشاه هخامنشی در نبرد با اسکندر مقدونی    
    ریشه: فارسی           
  27. آوید      
    معنی: (تلفظ: āvid) دانش، خرد، عقل (در زبان اوستایی کلمه‌های ‘ آوید، وید، ویدا ‘ هر سه به یک معنی به کار رفته است) – مشتاق و خواهان (اسم دختر و پسر)
    ریشه: فارسی           
  28. آیدین     
    معنی: شفاف و روشن، درخشنده مانند ماه  
    ریشه: ترکی 
  29. بَردیا     
    معنی: دومین پسر کورش بزرگ و برادر کمبوجه (سومین پادشاه هخامنشی) است که در اوستایی به معنای بلند پایه است.  
    ریشه: فارسی   
  30. بَرسام    
    معنی: آتش بزرگ مرکب از بر (مخفف ابر) + سام (آتش)، نام یکی از سرداران یزگرد ساسانی، از نامهای شاهنامه؛ فرزند بیژن فرمانروای سمرقند که با یزدگرد جنگید.           
    ریشه: فارسی           
  31. بَشیر     
    معنی: مژده دهنده در مقابل نذیر، مژده آور، مژده رسان، بشارت دهنده؛ از القاب پیامبر اسلام(ص)     
    ریشه: عربی
  32. بُرنا       
    معنی: جوان؛ شاب، ظریف، خوب، نیک، دلاور.    
    ریشه: فارسی           
  33. بِنیامین   
    معنی: یعنی پسر دست راستِ من؛ آخرین پسر حضرت یعقوب (ع) و برادر تنی حضرت یوسف (ع).  
    ریشه: عبری
  34. بِهنود     
    معنی: از کلمات دساتیری به معنی پسر عزیز، نام پادشاهان هند
    ریشه: سنسکریت       
  35. بِهنیا      
    معنی: نیک نژاد، دارای اصل و نسب، اصیل، شریف.          
    ریشه: فارسی           
  36. بِهیاد      
    معنی: (به + یاد) دارنده‌ی بهترین یاد؛ کسی که از او به نیکی یاد می‌کنند.           
    ریشه: فارسی           
  37. بِهینا      
    معنی: (بهین + الف نسبت)، منسوب به بهین         
    ریشه: فارسی           
  38. بابک     
    معنی: پرورنده و پدر را گویند؛ خطاب فرزند به پدر از روی مهربانی؛ پدر جان؛ پدر اردشیر
    ریشه: اوستایی – پهلوی           
  39. باراد      
    معنی: نام کسی که در زمان شاپور یکم پادشاه ساسانی زندگی کرده ونام او در کتیبه کعبه زرتشت آمده است.      
    ریشه: فارسی           
  40. باربد     
    معنی: پسوند محافظ یا مسئول، خداوندِ بار (بارگاه)، پرده‌دار؛ نوازنده و موسیقی دان معروف دربار خسرو پرویز.           
    ریشه: فارسی   
  41. بزرگمهر
    معنی: بسیار مهربان، طبق روایات نام وزیر فرزانه‌ی انوشیروان که در منابع فارسی و عربی او را به برخورداری از خرد استثنایی و تدبیرهای حکیمانه وصف کرده‌اند.      
    ریشه: فارسی           
  42. بهداد     
    معنی: آفریده خوب     
    ریشه: فارسی           
  43. بهدین    
    معنی: پیرو آیین زرتشتی         
    ریشه: فارسی           
  44. بهراد     
    معنی: مرکب از به (خوب یا بهتر) + راد (بخشنده)  
    ریشه: فارسی           
  45. بهزاد     
    معنی: مرکب از به (بهتر، خوب) + زاد (زاده)، نام نقاش و مینیاتوریست معروف در اوخر عهد تیموری و اوایل عهد صفوی، از شخصیتهای شاهنامه، همچنین نام اسب ‏سیاوش، نام یکی از بزرگان درگاه انوشیروان پادشاه ساسانی
    ریشه: فارسی           
  46. بهسود    
    معنی: از نامهای زمان ساسانیان 
    ریشه: فارسی           
  47. بهشاد     
    معنی: نیکوی شاد؛ مرکب از به (بهتر یا خوب) + شاد          
    ریشه: فارسی           
  48. بهنام      
    معنی: دارای نام نیک  
    ریشه: فارسی    
     
    اسم پسر باکلاس - عکس پسر بچه
    اسم پسر باکلاس و شیک

     

    اسم پسر جدید و شیک

  49. پَرهام     
    معنی: فرشته خوبی، همچنین به معنی پیر همه (پدر همه) می‌باشد. معادل عبری آن آبراهام می‌باشد. نامی است پارسی باستانی و معرب آن ابراهیم است، صورت فارسی ابراهیم.  
    ریشه: فارسی           
  50. پَیام
    معنی: الهام، وحی؛ مطلبی که به شکل کلام، نوشته یا نشانه‌ای از فرد یا گروهی به فرد یا گروه دیگر فرستاده شود.         
    ریشه: فارسی   
  51. پارسا     
    معنی: آن که از ارتکاب گناه و خطا پرهیز کند، پرهیزگار، زاهد، متقی، دیندار، متدین، مقدس؛ عارف، دانشمند.  
    ریشه: فارسی           
  52. پدرام     
    معنی: آراسته؛ نیکو؛ خوشدل، شاد؛ سرسبز وخرم؛ مبارک، فرخ، خجسته؛ شادی، خوشحالی.
    ریشه: فارسی           
  53. پندار
    معنی: فکر، اندیشه، وهم، گمان، ریشه پنداشتن (اسم دختر و پسر)        
    ریشه: فارسی           
  54. پویا       
    معنی: ویژگی آن که حرکت می‌کند و دارای استعداد یا توان دگرگونی در جهت برتری و پیشرفت است؛ آن که برای به دست آوردن چیزی می‌کوشد، دونده پی چیزی وجوینده‌ی آن           
    ریشه: فارسی           
  55. پویان     
    معنی: آن که در حال حرکت به نرمی و آرامی است، روان؛ دونده، دوان، شتابان؛ جوینده؛ جستجو کننده.          
    ریشه: فارسی           
  56. پوریا
    معنی: بسیار دارنده
    ریشه: فارسی
  57. توحید    
    معنی: یگانه دانستن خدا؛ اقرار به یگانگی خداوند، یکتا پرستی؛ اخلاص 
    ریشه: عربی
  58. توفان     
    معنی: جریان هوای بسیار شدید، هیاهو و غوغا (اسم دختر و پسر)  
    ریشه: آرامی
  59. تیام       
    معنی: چشمانم؛ عزیز و گرامی (اسم دختر و پسر) 
    ریشه: لری  
  60. جاويد    
    معنی: معنی: هميشگي، ابدي     
    ریشه: فارسی           
  61. جويا      
    معنی: معنی: جستجو كننده، جوينده         
    ریشه: فارسی           
  62. جهانیار  
    معنی: معنی: یاور و یاور مردم جهان       
    ریشه: فارسی           
  63. حِسام     
    معنی: شمشیر تیز و برنده        
    ریشه: عربی
  64. حِسان    
    معنی: بسیار نیکو، بسیار خوب، نیکروی 
    ریشه: عربی
  65. حامی     
    معنی: منسوب به حام پسر نوح، از اولاد حام؛ آن که پشتیبان و نگهبان کسی یا چیزی است، حمایت کننده، پشتیبان.          
    ریشه: عربی    
  66. داتام      
    معنی: (تلفظ: dātām) آفریننده و مخلوق، نام یکی از فرماندهان پارسی کاپادوکیه  
    ریشه: فارسی           
  67. داتیس    
    معنی: (تلفظ: dātis)، سرداری از مردم ماد و از سرداران داریوش هخامنشی.      
    ریشه: فارسی           
  68. دادمهر   
    معنی: عدالت دوست؛ نام چند تن از امیر زادگان و شاهزادگان در تاریخ. 
    ریشه: فارسی           
  69. دارا       
    معنی: برخوردار از چیزی یا در اختیار دارنده‌ی چیزی، صاحب، مالک، ثروتمند؛ (به مجاز) خداوند   
    ریشه: فارسی           
  70. دامون    
    معنی: دشت و صحرا؛ از حکمای قدیم یونان و از فیثاغوریان. 
    ریشه: فارسی           
  71. دانا       
    معنی: دارای عقل و تجربه، خردمند، عاقل، دارای علم و آگاهی، عالم، علیم.        
    ریشه: فارسی           
  72. دانوش   
    معنی: نام شخصی در داستان وامق و عذرا
    ریشه: فارسی           
  73. دایان     
    معنی: سرافرازی، تکیه گاه       
    ریشه: ترکی 
  74. رَسام     
    معنی: رسم کننده، طراح، نقاش  
    ریشه: عربی
  75. رَها       
    معنی: اسم پسرانه و دخترانه به معنی نجات یافته و آزاد، با آزادی، آزادانه، رهایی 
    ریشه: فارسی           
  76. رُهام      
    معنی: در شاهنامه پهلوان ایرانی، (در عربی) پرنده‌ای که شکار نکند.    
    ریشه: فارسی           
  77. راتین     
    معنی: رادترین، نام یکی از سرداران اردشیر دوم پادشاه ساسانی           
    ریشه: فارسی           
  78. رادمان
    معنی: رادمنش، کریم، با سخاوت، نام سرداری معاصر خسرو پرویز ساسانی.      
    ریشه: فارسی           
  79. رادمهر   
    معنی: خورشید بخشنده، بخشنده همچون خورشید     
    ریشه: فارسی           
  80. رادنوش  
    معنی: مرکب از راد (جوانمرد، بخشنده) + نوش (نیوشنده)     
    ریشه: فارسی           
  81. رادوین   
    معنی: جوانمرد کوچک           
    ریشه: فارسی           
  82. رادین    
    معنی: بخشنده، جوانمرد           
    ریشه: فارسی           
  83. راژان    
    معنی: خوابیدن، جنبیدن گهواره، روستایی در بخش سلوانا، شهرستان ارومیه       
    ریشه: کردی
  84. راستین   
    معنی: حقیقی، واقعی، راست قامت          
    ریشه: فارسی           
  85. رامبد     
    معنی: رئیس رامشگران؛ آرامش دهنده، فرشته        
    ریشه: فارسی           
  86. رامتین   
    معنی: رامسین، رامین، نوازنده، سازنده؛ نام شخصی که واضع چنگ بوده          
    ریشه: فارسی           
  87. رامسین  
    معنی: گونه‌ی کهنه رامتین به معنی سازنده و نوازنده است.    
    ریشه: فارسی           
  88. رایا       
    معنی: آنکه مورد توجه خداوند است، فکر و اندیشه (اسم دختر و پسر) 
    ریشه: عبری
  89. رایان     
    معنی: باهوش و دانشمند، نگهبان آسمان، در عربی نام کوهی در حجاز و نام شهری و روستایی است. (اسم دختر و پسر)        
    ریشه: فارسی           
  90. رایبد
    معنی: به ضم ب، دانشمند، حکیم، دانا، خداوندگار خرد، مرکب از رای به معنای دانش و خرد و بد پسوند ملکیت
    ریشه: فارسی           
  91. رستاک   
    معنی: (تلفظ: rastāk)، شاخه‌ی تازه‌ای که از بیخ درخت برآید، زاده‌ی درخت مو (اسم دختر و پسر)
    ریشه: فارسی           
  92. زامیاد    
    معنی: زاده فرشتگان، نگهبان زمین، نام روز بیست و هشتم از هر ماه شمسی در قدیم          
    ریشه: فارسی   
  93. زانکو
    معنی: به دنبال دانش و علم، شبیه به کوه
    ریشه: کردی        
  94. زانیار    
    معنی: یار دانا و دانشمند          
    ریشه: کردی
  95. ژوان     
    معنی: میعادگاه عاشق و معشوق 
    ریشه: کردی
  96. ژیار      
    معنی: شهرنشینی، تمدن؛ زندگی شهروندان
    ریشه: کردی

    اسم پسر باکلاس - عکس پسر بچه - عکس پسر بامزه
    اسم پسر باکلاس

     

    اسم پسر با کلاس جدید

  97. ساتیار    
    معنی: از نامهای زرتشتی که گونه‌ی دیگر آن به نظر میرسد سادیار باشد، نام یکی از سرداران داریوش.           
    ریشه: اوستایی – پهلوی    
  98. ساشا      
    معنی: مدافع و محافظ مردان     
    ریشه: یونانی           
  99. سام       
    معنی: آتش، از شخصیتهای شاهنامه، نام پهلوان ایرانی پسر نریمان و پدر زال، در عبری سام به معنی ‘اسم’ است و آن نام فرزند ارشد نوح نبی (ع) می‌باشد.   
    ریشه: فارسی           
  100. سامان    
    معنی: سرزمین، ناحیه، محل، مکان؛ ترتیب و روش چیزی یا کاری، ثروت، دارایی، قوت، توانایی؛ صبر، آرام و قرار    
    ریشه: فارسی   
  101. سامی     
    معنی: عالی، بلند مرتبه، بلند؛ منسوب به سام پسر نوح نبی (ع)
    ریشه: فارسی           
  102. سامیار   
    معنی: ثروتمند          
    ریشه: فارسی           
  103. سبحان   
    معنی: پاک، منزه؛ از نامهای خداوند        
    ریشه: عربی
  104. سپنتا     
    معنی: پاک و مقدس    
    ریشه: اوستایی – پهلوی           
  105. سپهر     
    معنی: آسمان؛ روزگار 
    ریشه: فارسی           
  106. سپهراد
    معنی: جوانمرد سپاه و لشگر، شجاع و دلیر
    ریشه: فارسی           
  107. سدرا     
    معنی: نام درختی در آسمان هفتم بهشت     
    ریشه: فارسی           
  108. سورن    
    معنی: دلیر و توانا، نام سردار ایرانی، نام یکی از خاندانهای هفتگانه ممتاز در زمان اشکانیان
    ریشه: فارسی           
  109. سورنا    
    معنی: سُرنا، سردار دلیر پارتی معاصر اشک سیزدهم           
    ریشه: فارسی           
  110. سورین   
    معنی: (تلفظ: surin)، منسوب به سُور، آن که شادمان و مسرور است، توانا، دلیر 
    ریشه: فارسی                  
  111. سیاوش   
    معنی: دارنده‌ی اسب نر سیاه، پسر کیکاووس پادشاه کیانی       
    ریشه: فارسی           
  112. سیروان  
    معنی: عربی ساربان، نام رودی در غرب ایران که از استانهای کردستان و کرمانشاه می‌گذرد.           
    ریشه: کردی
  113. شَنتیا     
    معنی: نام حضرت علی (ع) در زبور داوود، پیروز 
    ریشه: فارسی           
  114. شادمهر  
    معنی: ویژگی آن که دارای شادی و مهربانی است.   
    ریشه: فارسی           
  115. شارونا   
    معنی: سرزمین پربار و حاصلخیز           
    ریشه: آشوری          
  116. شاها      
    معنی: نام قلعه‌ای که هولاکوخان اموال و خزاین خود را آنجا گذاشته بود.
    ریشه: فارسی           
  117. شاهرخ   
    معنی: دارای رخساری چون شاه، شاه منظر، شاه سیما           
    ریشه: فارسی           
  118. شاهین
    معنی: نوعی پرنده‌ی شکاری از خانواده‌ی باز؛ برج میزان      
    ریشه: فارسی           
  119. شایان     
    معنی: شایسته، سزاوار، در خور؛ فراوان  
    ریشه: فارسی           
  120. شروین   
    معنی: معشوق مردمان، پایدار و نامی، نام قلعه‌ی شروان؛ نام انوشیروان دادگر     
    ریشه: فارسی           
  121. شهاب    
    معنی: پدیده‌ای به شکل خطی درخشان که به علت برخورد سنگ آسمانی با جو زمین و سوختن سریع آن به طور ناگهانی در آسمان دیده می‌شود، بزرگی و جلال      
    ریشه: عربی
  122. شهراد    
    معنی: پادشاهِ جوانمرد 
    ریشه: فارسی           
  123. شهزاد    
    معنی: شاهزاده، فرزند شاه یا از نسل شاه   
    ریشه: فارسی           
  124. شهنام     
    معنی: بزرگ نام و دارنده‌ی نامِ شاهانه؛ نیکنام، نکونام          
    ریشه: فارسی           
  125. شهیاد     
    معنی: مرکب از شه (شاد) + یاد (خاطره)  
    ریشه: فارسی           
  126. شهیار    
    معنی: همدم، همنشین و مونس شاه؛ نظیر و همتای شاه؛ (به مجاز) بلند مرتبه       
    ریشه: فارسی           
  127. شیانا      
    معنی: پاداش دهنده جزا دهنده مرکب از شیان (جزا و پاداش) + الف فاعلی           
    ریشه: فارسی           
  128. طاها      
    معنی: طه، نگارش فارسیانه طه می‌باشد.  
    ریشه: عربی
  129. عارف    
    معنی: آن که از راه تهذیب نفس و تفکر، به معرفت خداوند دست می‌یابد، دانا، آگاه، نام شاعر ایرانی قرن چهاردهم، عارف قزوینی           
    ریشه: عربی
  130. عرشیا    
    معنی: ملکوتی آسمانی، مرکب از عرش + الف نسبت           
    ریشه: عربی
  131. فربد      
    معنی: دارای شکوه و جلال، باشکوه، شکوهمند، مناعت، بزرگی، نام پسرانه زیبا  
    ریشه: فارسی           
  132. فرجاد    
    معنی: فاضل و دانشمند
    ریشه: اوستایی – پهلوی           
  133. فرداد     
    معنی: فر + داد، داده شکوه، زیبایی و جلال           
    ریشه: فارسی           
  134. فرزاد
    معنی: زاده شکوه و جلال         
    ریشه: فارسی           
  135. فرزام     
    معنی: لایق، درخور، شایسته     
    ریشه: فارسی           
  136. فرزان    
    معنی: فرزانه، خردمند، عالم، دانشمند      
    ریشه: فارسی           
  137. فرزین    
    معنی: وزیر در بازی شطرنج    
    ریشه: فارسی           
  138. فرشاد
    معنی: شادمان، مسرور، خوشحال، هم چنین به معنی روح و عقل، کره مریخ      
    ریشه: فارسی           
  139. فرشید    
    معنی: دارای شکوه و عظمتی چون خورشید، درخشانتر، نام برادر پیران ویسه     
    ریشه: فارسی           
  140. فرنود    
    معنی: برهان، دلیل     
    ریشه: فارسی           
  141. فرهاد     
    معنی: از شخصیت های شاهنامه و از پهلوانان ایرانی جزو سپاه کیکاووس پادشاه کیانی، عاشق افسانه‌ای شیرین  
    ریشه: فارسی           
  142. فرهام     
    معنی: نیک اندیش، تغییر یافته واژه اوستایی فرایوهومت       
    ریشه: اوستایی – پهلوی           
  143. فرهود    
    معنی: پسر زیبا، مرد درشت هیکل، شتابزده، این اسم در لغتنامه دهخدا به عنوان نام عربی ذکر شده است.        
    ریشه: عربی           
  144. فرید
    معنی: یکتا، یگانه، بی نظیر     
    ریشه: عربی
  145. فؤاد      
    معنی: دل، قلب         
    ریشه: عربی
  146. کارن
    معنی: شجاع و دلیر، نام فرزند کاوه آهنگر و هم چنین اسم سردار لشکر مهرداد شاهزاده اشکانی که علیه اشک بیستم (گودرز) قیام کرد. 
    ریشه: فارسی           
  147. کامران   
    معنی: آن که در هر کاری موفق است، چیره، مسلط  
    ریشه: فارسی           
  148. کامیار    
    معنی: کامیاب، آنکه کام و نشاط دوست اوست، کامروا و پیروز           
    ریشه: فارسی           
  149. کسرا
    معنی: کسری، معرب از فارسی، عربی شدهاسم فارسیخسرو، نام انوشیروان پادشاه ساسانی، فرزند قباد 
    ریشه: فارسی  
  150. کوروش
    معنی: خورشید تابان، موی درهم پیچیده،‌ نام سه تن از پادشاهان هخامنشی   
    ریشه: فارسی     
  151. کوشاد    
    معنی: ریشه گیاهی خوشرنگ    
    ریشه: فارسی           
  152. کیا        
    معنی: پادشاه سلطان، حاکم، فرمانروا       
    ریشه: فارسی           
  153. کیاراد    
    معنی: پادشاه جوانمرد، مرکب از کیا به معنای سلطان و پادشاه و راد به معنای جوانمرد       
    ریشه: فارسی           
  154. کیاشا     
    معنی: شاهنشاه، شاه شاهان، مرکب از کیا (به معنی حاکم، سلطان، فرمانروا) + شا (مخفف شاه)         
    ریشه: فارسی           
  155. کیان      
    معنی: پادشاهان، سلاطین، دومین سلسله پادشاهی از دوره تاریخ افسانه ای ایران   
    ریشه: فارسی           
  156. کیانمهر
    معنی: مرکب از کیان (به معنای سرزمین یا جمع کی به معنی شاه) + مهر به معنی (محبت یا خورشید) دوستی شاهانه، محبت بزرگوارانه، خورشید سرزمین، آنکه در تمام سرزمین برجسته و نورانی و محبوب است است.         
    ریشه: فارسی           
  157. کیانوش  
    معنی: مرکب از کیان (به معنای سرزمین یا جمع کی به معنی شاه) + مهر به معنی (محبت یا خورشید) دوستی شاهانه، محبت بزرگوارانه، خورشید سرزمین، آنکه در تمام سرزمین برجسته و نورانی و محبوب است است.         
    ریشه: فارسی   

    اسم پسر باکلاس - عکس نوزاد پسر
    اسم پسر قشنگ و باکلاس

            

  158. لیبرا      
    معنی: آزاده، رها (به کسر ب)   
    ریشه: لاتین 
  159. مارتیا    
    معنی: آدمی، انسان     
    ریشه: اوستایی – پهلوی           
  160. ماکان
    معنی: آنچه بوده است.
    ریشه: عربی
  161. مانا       
    معنی: (صفت از ماندن) ماندنی، پایدار؛ (در پهلوی) مانند و مانند بودن (اسم دختر و پسر)
    ریشه: فارسی           
  162. مانی      
    معنی: اندیشمند         
    ریشه: فارسی           
  163. ماهان    
    معنی: نام پسر کیخسرو، پسر اردشیر، پسر قباد، نام یکی از شهرهای استان کرمان 
    ریشه: فارسی           
  164. ماهور
    معنی: (پسرانه و دخترانه) تابناک، نوعی گل، نوایی در موسیقی 
    ریشه: کردی، (در برخی منابع ریشه ماهور کردی ذکر شده است)
  165. مبین      
    معنی: روشنگر، آشکار کننده؛ آشکار، هویدا، روشن، نورانی  
    ریشه: عربی
  166. متین      
    معنی: دارای پختگی، خردمندی و وقار، دارای متانت؛ استوار، محکم؛ از نامها و صفات خداوند        
    ریشه: عربی
  167. مَهدیار   
    معنی: (مَهد = (به مجاز) سرزمین، کشور، میهن + یار (پسوند محافظ و مسئول))، محافظ و نگهبانِ سرزمین و میهن      
    ریشه: فارسی – عربی     
  168. مَهیار     
    معنی: ماهیار
    ریشه: فارسی           
  169. مِهداد     
    معنی: (مِه = مِهتر، بزرگتر + داد = داده) (به مجاز) بزرگزاده
    ریشه: فارسی           
  170. مِهراب   
    معنی: دارنده‌ی جلوه‌ی آفتاب و کسی که تابش مهر دارد.        
    ریشه: فارسی           
  171. مِهراد    
    معنی: (مِه = مِهتر، بزرگتر + راد = جوانمرد)، جوانمرد مِهتر و بزرگتر           
    ریشه: فارسی           
  172. مِهران    
    معنی: به معنی دارنده‌ی مهر     
    ریشه: فارسی           
  173. مِهربُد    
    معنی: محافظ یا نگهبان مهربانی و محبت؛ (به مجاز) شخصِ مهربان     
    ریشه: فارسی           
  174. مِهرتاش  
    معنی: (مِهر = مهربانی، محبت + تاش (ترکی))، روی هم به معنای هم مهر؛ (به مجاز) با محبت و مهربان      
    ریشه: فارسی           
  175. مِهرداد   
    معنی: داده‌ی مهر، آفریده شده‌ی مهر؛ نام چهار تن از شاهان اشکانی      
    ریشه: فارسی           
  176. مِهرزاد   
    معنی: زاده‌ی مهر      
    ریشه: فارسی           
  177. مِهزاد    
    معنی: بزرگ زاده، شاهزاده      
    ریشه: فارسی           
  178. مِهیاد     
    معنی: (مِه = مِهتر، بزرگتر + یاد)، تداعیگر مِهتری و بزرگی؛ (به مجاز) مِهتر و بزرگتر   
    ریشه: فارسی           
  179. مهرسام  
    معنی: پسر خونگرم و مهربان، مرکب از مهربه معنای مهربانی یا خورشید و سام به معنای آتش است. 
    ریشه: فارسی           
  180. مهرشاد  
    معنی: خورشاد، شادمهر، خورشید هدایت کننده       
    ریشه: فارسی           
  181. نویان     
    معنی: امیر سپاه، شاهزاده، لقب سلاطین و بزرگان ترک        
    ریشه: ترکی 
  182. نوید      
    معنی: مژده، خبرخوش، بشارت 
    ریشه: فارسی           
  183. نیما
    معنی: نام آور و نامور، در مازندرانی به معنی کمان است.     
    ریشه: فارسی           
  184. واتیار    
    معنی: سخنگو          
    ریشه: کردی
  185. وارتان   
    معنی: نام پسر بلاش اول پادشاه اشکانی    
    ریشه: ارمنی
  186. واروژان 
    معنی: کبوتر نر        
    ریشه: ارمنی
  187. هوتن     
    معنی: نیرومند، خوش اندام، نام پسر ویشتاسب پادشاه هخامنشی
    ریشه: فارسی           
  188. هوداد    
    معنی: نیک آفریده، داده خوب، داده نیک   
    ریشه: فارسی           
  189. هوراد    
    معنی: جوانمرد و با خدا، مرد نیک         
    ریشه: فارسی           
  190. هوراز   
    معنی: دوست صمیمی 
    ریشه: کردی
  191. هوفر     
    معنی: مرکب از هو به معنای خوب بعلاوه فر به معنای شأن و شکوه و شوکت، شأن و شکوه نیک، شان و شوکت خوب  
    ریشه: فارسی   
  192. هومن    
    معنی: نیک اندیش      
    ریشه: فارسی           
  193. هونام     
    معنی: خوشنام، نیک نام           
    ریشه: فارسی           
  194. هیراد     
    معنی: کسی که چهره‌ای خوشحال و شاد دارد.         
    ریشه: فارسی           
  195. هیرسا    
    معنی: پارسا
    ریشه: فارسی           
  196. هیوا      
    معنی: امید   
    ریشه: کردی
  197. یاسین    
    معنی: نام سوره‌ای در قرآن کریم
    ریشه: عربی
  198. یاشار     
    معنی: جاویدان، همیشه زنده، زندگی کننده 
    ریشه: ترکی 
  199. یکتا      
    معنی: یگانه، بی نظیر، تنها، یکی از نامهای خداوند، بی‌همتا     
    ریشه: فارسی           
  200. یونا       
    معنی: به معنی خداوند می‌دهد، نام دیگر حضرتِ یونس (ع)   
    ریشه: عبری
  201. مانیا      
    معنی: (پسرانه و دخترانه) (در پارسی باستان) خانه، سرای، (در پهلوی) برابر با واژه ی مان به معنی خانه و مسکن، معرب از یونانی، دیوانگی، جنون    
    ریشه: یونانی           

امیدواریم این مجموعه از اسامی پسرانه مورد پسند و توجه شما قرار گرفته باشد. اگر دنبال اسم اصیل ایرانی هستید، می‌توانید به فهرست نام های اصیل ایرانی با معنی (اسم پسر) مراجعه نمایید.

 

آیا این مطلب را دوست داشتید؟