نویسنده: سمیه قندهاری
بروزرسانی: 23 اردیبهشت 1403
ستاره | سرویس مادر و کودک – در این مطلب فهرست کامل اسم دختر با ن ختم شود یا اسامی دخترانه که با نون تمام می شوند را به همراه معنی و ریشه نام جمع آوری کرده ایم. برای نامگذاری اسم دختر معنای زیبا و تلفظ دلنشین و خوش آهنگی اهیت زیادی دارد.
اسامی دخترانه که با حرف ن تمام می شود
اَسرین
معنی: اشک، سرشک.
ریشه: کردی
اَفسون
معنی: نیرنگ، حیله، مکر؛ سحرانگیزی، جاذبه، آنچه جادوگران برزبان می‌رانند، سخنی که برای فریب دادن و تحت تأثیر قرار دادنِ دیگران گفته می‌شود؛ (به مجاز) ویژگی دختری که به لحاظ زیبایی جاذبه دارد و دیگران را افسون می‌کند.
ریشه: فارسی
اَفشان
معنی: افشاننده، پریشان، پراکنده، پاشان، ریزنده، آشفته و پریشان مانند زلف
ریشه: فارسی
اُم‌البنین
معنی: مادر پسران، لقب فاطمه‌ی کلابیه دومین همسر امیرالمؤمنین علی(ع) و مادر حضرت عباس(ع).
ریشه: عربی
ارسان
معنی: والی منسوب از طرف داریوش سوم که حاکم ناحیه‌ی دربند کیلیکیه بود، نام همسر نرسی پادشاه ساسانی
ریشه: فارسی
ارغنون
معنی: نام سازی است.
ریشه: یونانی
ارغوان
معنی: درختی است زینتی از تیرهی پروانه واران با گلهایی به رنگ سرخ مایل به بنفش
ریشه: فارسی
ارمغان
معنی: تحفه‌ای که از جایی دیگر برند، سوغات، ره آورد، هدیه
ریشه: ترکی
افسرخاتون
معنی: افسر (فارسی) + خاتون (فارسی)، تاج بانو، سر آمد همه زنان
ریشه: فارسی
الحان
معنی: آوازها، آهنگ‌ها، آوازهای خوش، نغمه‌های دلکش، صداهای موزون و خوشایندی که انسان یا بعضی پرندگان یا آلات موسیقی تولید می‌کنند.
ریشه: عربی
الماس خاتون
معنی: الماس (یونانی) + خاتون (فارسی) بانوی مانند الماس
ریشه: یونانی
الوان
معنی: رنگها، نوعها، رنگارنگ، رنگین؛ گوناگون، گونه‌گون
ریشه: عربی
الین
معنی: ال= ایل+ ین (پسوند نسبت)، منسوب به ایل؛ هم نژاد و هم خون
ریشه: ترکی
ایرن
معنی: گونه‌ای دیگر از واژه‌ی ایران
ریشه: فارسی
ایوان
معنی: ایوان، تراس
ریشه: کردی
آبروشن
معنی: خوشبخت، ارجمند
ریشه: فارسی
آبرون
معنی: گل همیشه بهار، شاد سرزنده
ریشه: فارسی
آبسالان
معنی: باغها
ریشه: فارسی
آبشن
معنی: شکل دیگر آویشن، گیاهی علفی و معطر از خانواده نعناع با شاخه‌های فراوان و گلهای سفید یا صورتی
ریشه: فارسی
آبگون
معنی: به رنگ آب، آبی، گل نیلوفر
ریشه: فارسی
آتبین
معنی: آبتین، روح کامل و نیکو کار، از شخصیت‌های شاهنامه، نام پدر فریدون پادشاه پیشدادی
ریشه: فارسی
آترین
معنی: آذرین مانند آتش، زیبا و پر انرژی
ریشه: فارسی
آتشگون
معنی: به رنگ آتش، ارغوانی، دختران سرخ روی
ریشه: فارسی
آتشین
معنی: نورانی، فروزان، گیرا، مؤثر، به رنگ آتش، سرخ
ریشه: فارسی
آذرجهان
معنی: آتش جهنده، آتشخیز
ریشه: فارسی
آذرخاتون
معنی: آذر+ خاتون، بانوی آتش
ریشه: فارسی
آذرگون
معنی: گلی است از دسته شقایق‌ها که رنگش زرد است و میانش مشکی است، به رنگ آتش
ریشه: فارسی
آذرهمایون
معنی: نام زنی از نسل سام و نریمان که در آتشکده سفاهان خدمت می‌کرد؛ گویند زمانی که اسکندر خواست این آتشکده را خراب کند او خود را به شکل ماری مهیب درآورده و در مقابلش ایستاد.
ریشه: فارسی
آذریون
معنی: به رنگ آتش، معرب آذرگون، گل آفتابگردان
ریشه: فارسی
آذین
معنی: زینت، زیور، نام یکی از فرماندهان سپاه بابک خرم دین، نام پهلوانی در ویس و رامین
ریشه: فارسی
آرتیستون
معنی: نام دخترکوروش پادشاه هخامنشی
ریشه: فارسی
آرژان
معنی: نقره
ریشه: فرانسوی
آرشین
معنی: آرشین نام یکی از زنان دوره هخامنشی میباشد که به کاردانی مشهور بوده و هم به معنای دوست داشتنی نیز میباشد.
ریشه: فارسی
آریسان
معنی: مرکب از آری به معنای آریایی بعلاوه پسوند مشابهت، دختری که مانند آریاییان اصیل و نجیب است.
ریشه: فارسی
آزرم خاتون
معنی: آزرم + خاتون، بانوی با حیا
ریشه: فارسی
آسمان
معنی: فضای بالای سر که آبی رنگ به نظر می‌رسد، نام روز بیست وهفتم از هر ماه شمسی در ایران قدیم
ریشه: فارسی
آسیمن
معنی: سیمین، نقره فام
ریشه: اوستایی – پهلوی
آفرین
معنی: هنگام تحسین و تشویق به کار می‌رود، مرحبا، به صورت پسوند و پیشوند همراه با بعضی نامها می‌آید و نام جدید می‌سازد مانند ماه آفرین، آفرین دخت
ریشه: فارسی
آگرین
معنی: آتشین، به رنگ آتش
ریشه: کردی
آلتون
معنی: آلتنای، زر، طلای ناب
ریشه: ترکی
آلتین
معنی: آلتنای، زر، طلای ناب نام ایرانی
ریشه: ترکی
آلتین گلین
معنی: عروس طلایی
ریشه: ترکی
آن
معنی: سبب، دلیل، قصد، عزم
ریشه: فارسی
آوادان
معنی: زیبا، قشنگ
ریشه: ترکی
آوشن
معنی: آویشن، گیاهی علفی و معطر از خانواده نعناع با شاخه‌های فراوان و گلهای سفید یا صورتی
ریشه: فارسی
آون
معنی: آونگ، نام رشته‌ای که خوشه انگور و بعضی میوه‌ها را به آن می‌بندند، آویزان، آویخته
ریشه: فارسی
آویشن
معنی: گیاهی علفی و معطر از خانواده نعناع با شاخه‌های فراوان و گلهای سفید یا صورتی
ریشه: فارسی
آوین
معنی: عشق
ریشه: کردی
آی نشان
معنی: آی (ترکی) + نشان (فارسی) دارای نشان ماه
ریشه: فارسی – ترکی
آیتن
معنی: آی(ترکی) + تن (فارسی) مهوش، مه پیکر
ریشه: فارسی – ترکی
آیجان
معنی: پاک و آراسته همچون ماه
ریشه: ترکی
آیدان
معنی: مانند ماه، بانوی زیبا رو، دختری که چهره‌اش همچون ماه زیباست.
ریشه: ترکی
آیدن
معنی: آیدین، روشن و آشکار، شفاف، صاف، معلوم، واضح، روشنفکر، از امرای ولایت لیدیا، نام شهری در جنوب شرقی ترکیه
ریشه: ترکی
آیرین
معنی: ایل زیبا
ریشه: کردی
آیسان
معنی: آی (ترکی) + سان (فارسی) زیبا، مانند ماه
ریشه: فارسی – ترکی
آیشن
معنی: مثل ماه، در زیبایی همانند ماه، شبیه ماه، (در مجاز زیبا)، ماهورا، زیبا رو
ریشه: ترکی
آیگین
معنی: ماننده ماه، دارنده روی چون ماه، زیبارو، مرکب از آی به معنای ماه و گین پسوند شباهت
ریشه: فارسی – ترکی
آیین
معنی: راه و روش، دین و عقیده
ریشه: فارسی
بَدرالزمان
معنی: ماه زمانه، ماه روی روزگار؛ (به مجاز) زیباروی زمانه
ریشه: عربی
بَرفین
معنی: برفی، از جنس برف؛ سفید مانند برف؛ (به مجاز) زیبا چهره.
ریشه: فارسی
بِه‌آفرین
معنی: خوب آفریده؛ خوش سیما، خوش منظر؛ در شاهنامه خواهر اسفندیار، که ارجاسپ تورانی او را زندانی کرده بود و اسفندیار آزادش کرد.
ریشه: فارسی
باران
معنی: قطره‌های آب که بر اثر مایع شدن بخار آبِ موجود در جو زمین ایجاد می‌شود؛ (در عرفان) باران کنایه ازفیض حق تعالی و رحمت اوست. غلبه عنایات را نیز که در احوال سالک حاصل شود از فَرَح و تَرَح باران گویند.
ریشه: فارسی
بافرین
معنی: بآفرین، لایق تحسین و تشویق، درخور آفرین
ریشه: فارسی
بالین
معنی: کمکی دیوار و ستون، چوبی که پشت در نهند، کلون
ریشه: کردی
بامین
معنی: نام روستایی در نزدیکی هرات.
ریشه: فارسی
باوان
معنی: خانه‌ی پدری؛ جگر گوشه و عزیز
ریشه: کردی
برهون
معنی: هاله، خرمن ماه
ریشه: فارسی
بلورین
معنی: (معرب ـ فارسی) بلوری، به شکل بلور، ساخته شده از بلور، (به مجاز) شفاف و درخشان مانند بلور
ریشه: عربی
بوستان
معنی: بُستان، باغ و گلزار
ریشه: فارسی
به آیین
معنی: دارای آیین بهتر
ریشه: فارسی
به خاتون
معنی: بهترین بانو
ریشه: فارسی
بهاران
معنی: هنگام بهار، موسم بهار؛ (به مجاز) زیبا و با طراوت.
ریشه: فارسی
بهارآفرین
معنی: آفریننده بهار
ریشه: فارسی
بهارین
معنی: منسوب به بهار، بهاری
ریشه: فارسی
بهامین
معنی: به ضم ب، فصل بهار، بهار
ریشه: فارسی
بهین
معنی: مرکب از بهین (بهترین) + آفرین (آفریننده)
ریشه: فارسی
بیریوان
معنی: شیردوش، زن یا دختری که در شیردوشگاه شیر گوسفندان را می‌دوشد.
ریشه: کردی
پَرنیان
معنی: پارچه‌ای ابریشمی دارای نقش و نگار؛ نوعی پارچه‌ی حریر که برای نوشتن به کار می‌بردند؛ پرده‌ی نقاشی.
ریشه: فارسی
پارمین
معنی: تکه یا قطعه‌ای از بلور؛ نام زنِ داریوش.
ریشه: فارسی
پاک آفرین
معنی: آفریننده پاک
ریشه: فارسی
پایون
معنی: پیرایه، زیور، آرایش
ریشه: فارسی
پاییزان
معنی: هنگام پاییز
ریشه: فارسی
پرارین
معنی: خوب و نیکو
ریشه: فارسی
پرسون
معنی: برهون هاله، خرمن ماه
ریشه: فارسی
پرگون
معنی: لطیف چون پر
ریشه: فارسی
پرمون
معنی: زینت و آرایش
ریشه: فارسی
پرن
معنی: پروین
ریشه: فارسی
پرندین
معنی: نرم و لطیف چون پرند
ریشه: فارسی
پرنون
معنی: پرنیان
ریشه: فارسی
پرنین
معنی: مانند پر
ریشه: فارسی
پروین
معنی: دسته‌ای از شش ستاره‌ی درخشان در صورت فلکیِ ثور؛ ثریا، هفت خواهران، خوشه‌ی پروین
ریشه: اوستایی پهلوی
پری جان
معنی: مرکب از پری + جان (اژه محبت آمیز در خطاب به اشخاص، به معنی عزیز)
ریشه: فارسی
پریان
معنی: منسوب به پری؛ فرشتگان؛ زیبا
ریشه: فارسی
پریسان
معنی: مانند پری، دختری که مثل پری زیبا است، بانویی زیبا چون پری
ریشه: فارسی
پرین
معنی: نرم و لطیف چون پر، نام بانوی دانشمند ایرانی، دختر گبادشاه که یک نسخه از اوستا را به زبان پهلوی برای دستوران و موبدان هندی رونویسی کرد.
ریشه: فارسی
پوران
معنی: سرخ، گلگون؛ نام یکی از دختران خسرو پرویز شاه ساسانی؛ بانوی ایرانی
ریشه: اوستایی پهلوی
تَرلان
معنی: مرغی از جنس باز شکاری را گویند؛ (در کردی) به معنی زیبا؛ نام نوعی اسب است.
ریشه: ترکی
تابان
معنی: دارای نور و روشنی، درخشان، روشن
ریشه: فارسی
تاج الزمان معنی: آن که چون تاج در رأس زمان خود است.
ریشه: عربی
تاج آفرین
معنی: آفریننده تاج، به وجود آورنده تاج
ریشه: فارسی
تاج خاتون
معنی: ملکه، شاهزاده خانم
ریشه: فارسی
تاک آفرین
معنی: مرکب از تاک (درخت انگور) + آفرین (آفریننده)
ریشه: فارسی
تالین معنی: پایتخت کشور استونی، برکناره‌ی جنوبی خلیج فنلاند از بندرهای عمده‌ی دریای بالتیک.
ریشه: فارسی
ترکان
معنی: در دوره مغول، عنوانی مخصوص زنان اشراف، نام مادر سلطان محمد خوارزمشاه
ریشه: ترکی
ترنیان
معنی: سبدی که از شاخه‌های بید می‌بافند.
ریشه: فارسی
توران
معنی: (تور = پسر فریدون + ان (پسوند نسبت))، سرزمین تورانیان که منسوب به تور پسر فریدون میباشد؛ بیابان پهناوری در آسیای مرکزی، در جنوب و خاور دریاچه‌ی آرال، که رودهای آمودریا و سیردریا آن را به بیابانهای قراقوم و قزل قوم تقسیم می‌کند.
ریشه: اوستایی پهلوی
توفان
معنی: جریان هوای بسیار شدید، هیاهو و غوغا
ریشه: آرامی
ثَمن
معنی: بها، قیمت
ریشه: عربی
ثَمین
معنی: گرانبها، قیمتی، گران
ریشه: عربی
جِنان
معنی: بهشت؛ باغها
ریشه: عربی
جانان
معنی: معشوق، محبوب؛ خوب
ریشه: فارسی
جهان خاتون
معنی: خاتون جهانیان، بانوی جهانیان، شاعره ایرانی در قرن هشتم
ریشه: فارسی
جیحون
معنی: (تلفظ: jeyhun) رود بزرگ، رود، نام رودی در آسیای میانه
ریشه: فارسی
جیران
معنی: آهو؛ (به مجاز) معشوقِ زیبا؛ چشمِ زیبا
ریشه: ترکی
چمان
معنی: آن که می‌خرامد و با ناز حرکت می‌کند، خرامان، رونده، راهوار، آن که یا آنچه با ناز حرکت می‌کند، خرامان
ریشه: فارسی
چمن
معنی: زمین سبز و خرم، باغ و بوستان مرغزار؛ نام گیاهی از تیرهی غلات
ریشه: فارسی
حَنّان
معنی: آرزومند، مشتاق؛ بخشاینده؛ بسیار مهربان؛ نوحه و زاری کننده؛ از نامهای خداوند
ریشه: عربی
حورالعین
معنی: زن یا زنان سفیدپوست درشت چشم
ریشه: عربی
حورآفرین
معنی: حور (عربی) + آفرین (فارسی) مرکب از حور (زن زیبای بهشتی) + آفرین (آفریننده)
ریشه: عربی – فارسی
حورجهان
معنی: حور (عربی) + چهر (فارسی) آن که چهره‌ای زیبا چون حور دارد.
ریشه: عربی – فارسی
خُتن
معنی: نام شهری در ترکستان شرقی و گاهی هم به تمام ترکستان چین اطلاق شده است، (به مجاز) زیباروی.
ریشه: فارسی
خاتون
معنی: لقب زنان اشرافی، لقب همسر خاقان چین که انوشیروان دختر او را به همسری برگزید، به صورت پسوند همراه بعضی نامها می‌آید و نام جدید می‌سازد مانند نرگس خاتون.
ریشه: فارسی
خرامان
معنی: دارای حالت خرامیدن، در حال خرامیدن، به آهستگی و با ناز.
ریشه: فارسی
خرمن
معنی: توده غله درو شده، توده و مقدار انبوه از هر چیز
ریشه: فارسی
خزان
معنی: نام سومین فصل سال، پس از تابستان و پیش از زمستان، پاییز
ریشه: فارسی
خورسان
معنی: مانند خورشید
ریشه: فارسی
خوشین
معنی: خوش و زیبا
ریشه: فارسی
خیزران
معنی: نوعی نی مغزدار با ساقهای محکم و بلند؛ نام مادر امام محمّد تقی(ع).
ریشه: عربی
دُرافشان
معنی: آن که مروارید میافشاند؛ (به مجاز) بخشنده؛ دارای فصاحت و زیبایی، باران ریز.
ریشه: فارسی
دُرین
معنی: دُر + ین (پسوند نسبت)، از دُر، ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی.
ریشه: عربی
درخشان
معنی: دارای درخشش، روشن و تابان، درخشنده، (به مجاز) جالب توجه و چشم گیر و خوب و موفقیت آمیز.
ریشه: فارسی
درفشان
معنی: درخشان و روشن
ریشه: فارسی
دیان
معنی: هم معنی با دیانا
ریشه: فرانسوی
دیلان
معنی: رقص گروهی، نوعی آهنگ؛ نام منطقهای در کردستان.
ریشه: کردی
رَخشان
معنی: درخشان
ریشه: فارسی
رَزان
معنی: تاکستان، باغ انگور؛ سنجیده شده، با وقار و آراسته.
ریشه: عربی
رازان
معنی: نام روستایی در نزدیکی خرم آباد
ریشه: فارسی
راژان
معنی: خوابیدن، جنبیدن گهواره؛ روستایی در بخش سلوانا، شهرستان ارومیه
ریشه: کردی
رام افزون
معنی: رام افزا، افزون کننده آرامش
ریشه: فارسی
رامشین
معنی: نام روستایی در نزدیکی سبزوار
ریشه: فارسی
رایان
معنی: نام کوهی در حجاز در زبان سانسکریت به معنی شاهزادهٔ کوچک است، در هند قدیم به معنای دارای قدرت و در خاورمیانه قدیم به مردان رایان گفته میشد، بسیار باهوش (اسم دختر و پسر)
ریشه: عربی
رخامین
معنی: رخام(عربی) + ین(فارسی) از جنس رخام
ریشه: عربی
روژان
معنی روزها
ریشه: کردی
روژین
معنی: منسوب به روز، تابناک و درخشنده؛ (به مجاز) زیبا
ریشه: کردی
روشان
معنی: روشن
ریشه: فارسی
روشن
معنی: دارای نور، تابنده، درخشان، (به مجاز) آگاه با بصیرت، بینا، شاد، مسرور، درستکار، معتمد
ریشه: فارسی
ریحان
معنی: گیاهی خوشبو از خانواده‌ی نعناع که مصرف خوراکی و دارویی دارد.
ریشه: عربی
زربین
معنی: سرو كوهی
ریشه: فارسی
زرخاتون
معنی: زر( طلا) + خاتون( بانو)
ریشه: فارسی
زرمان
معنی: مانند زر، بسیار زیبا
ریشه: فارسی
زرین
معنی: از جنس زر، به رنگ زر، طلایی
ریشه: فارسی
زعفران
معنی: گیاهی علفی، چند ساله و از خانواده زنبق كه گلهای پاییزی سفید یا بنفش دارد.
ریشه: عربی
زیبان
معنی: زیبا، خوشایند
ریشه: فارسی
زیتون
معنی: نام میوه‌ای كه رنگ آن در مراحل مختلف رشد از سبز تا بنفش و سیاه تغییر می‌كند.
ریشه: عربی
زیتون خاتون
معنی: مرکب از زیتون + خاتون (بانو)، نام همسر ارسلان شاه پادشاه کرمان که زنی بسیار خردمند و خیر بود.
ریشه: عربی
زیوین
معنی: نقره‌ای، نقره گون
ریشه: کردی
ژاسمن
معنی: یاسمن
ریشه: فرانسه
ژاسمین
معنی: یاسمن
ریشه: فرانسه
ژاکلین
معنی: کنتس هنوت و هلند
ریشه: فرانسه
ژالین
معنی: شعله آتش
ریشه: ترکی
ژانین
معنی: نام دریاچه‌ای در یونان
ریشه: فرانسه
ژرفین
معنی: عمیق
ریشه: فارسی
ژوان
معنی: زمان، میعاد، ملاقات
ریشه: کردی
ژون
معنی: بت، صنم
ریشه: فارسی
ژیکان
معنی: قطره‌ی باران (به مجاز) زلال و شفاف، زیبا و آرامش بخش
ریشه: کردی
سَروین
معنی: شبیه سَرو؛ (در کردی) روسری و چارقد
ریشه: فارسی
سَلین
معنی: سیل مانند؛ نام رودخانه‌ای در آذربایجان
ریشه: ترکی
سَمن
معنی: نام گیاهی (رازقی)، یاسمن؛ (به مجاز) چهره‌ی سفید و لطیف و همینطور بوی خوش
ریشه: فارسی
سابین
معنی: سروکوهی
ریشه: فرانسوی
ساتین
معنی: محبوب و دوست داشتنی
ریشه: فارسی
ساران
معنی: آغاز، ابتدا؛ سر
ریشه: عبری
ساریان
معنی: نام روستایی در نزدیکی مشهد
ریشه: فارسی
سایان
معنی: منسوب به سایه، نام رشته کوهی در آسیای مرکزی
ریشه: کردی
سوزان
معنی: دارای حرارت و گرمای بسیار زیاد، (به مجاز) سرشار از اندوه و اشتیاق
ریشه: فارسی
سوین
معنی: شادباش، عشق، محبت، علاقه شدید
ریشه: ترکی
سیمین
معنی: ساخته شده از نقره، نقره‌ای رنگ، سفید و درخشان، (به مجاز) زیبا
ریشه: فارسی
شَمین
معنی: (عربی – فارسی) (شم = بو، رایحه + ین (پسوند نسبت))، خوشبو
ریشه: عربی
شادان
معنی: شاد، مسرور؛ (در حالت قیدی) باحال شاد، شادمانه
ریشه: فارسی
شادگون
معنی: شاد و خوشحال
ریشه: فارسی
شادلین
معنی: نرمی و ملایمت، شاد روی نرمخو، آرام و خوش چهره
ریشه: فارسی
شادیان
معنی: از روی شادی، بر اساس شادی، آهنگ و نوای شادی آور
ریشه: فارسی
شارمین
معنی: فرخنده و خجسته
ریشه: سانسکریت
شارین
معنی: متمدن، شهرنشین، مرکب از شار به معنای شهر + ین (پسوند نسبت)، نام دهی در قزوین
ریشه: فارسی
شاهجان
معنی: عنوان مرو که از شهرهای قدیم خراسان بوده است.
ریشه: فارسی
شایلین
معنی: بی همتا
ریشه: ترکی
شبگون
معنی: به رنگ شب، شبرنگ
ریشه: فارسی
شرین
معنی: در گویش سمنان شیرین
ریشه: فارسی
شکرین
معنی: (به کسر شین) شکر (سنسکریت) + ین (فارسی) هر چیز شیرین
ریشه: فارسی
شمس جهان
معنی: (عربی – معرب فارسی) خورشید جهان، آفتاب گیتی؛ (به مجاز) زیبارو
ریشه: عربی
شورآفرین
معنی: ایجاد کننده هیجان و شوق
ریشه: فارسی
شهین
معنی: منسوب به شاه؛ (به مجاز) دارای ارزش و مقامِ شاهانه
ریشه: فارسی
شیرین
معنی: دارای مزه‌ی شیرینی؛ (به مجاز) مطبوع، دلنشین، دلپذیر و زیبا
ریشه: فارسی
شیلان
معنی: درخت عناب؛ (در مغولی) مهمانی، سور؛ غذا، طعام
ریشه: فارسی
طرلان
معنی: ترلان
ریشه: ترکی
طره خاتون
معنی: طره (عربی) + خاتون (فارسی) مرکب از طره (زلف) + خاتون (بانو)، کنایه از بانوییست که دارای موهای زیبایی باشد.
ریشه: عربی – فارسی
طلاسان
معنی: طلا (عربی) + سان (فارسی) مانند زر
ریشه: عربی – فارسی
طلاگون
معنی: طلا (عربی) + گون (فارسی) مانند طلا، مانند زر
ریشه: عربی – فارسی
طنان
معنی: (تلفظ: tannān) پرطنین، بلندآوازه، مشهور
ریشه: عربی
طنین
معنی: انعکاس صوت، پژواک؛ حالتی از صدا که دارای تأثیر و نفوذ باشد؛ خوش آهنگی
ریشه: عربی
عرشیان
معنی: عرش (عربی) + ی (فارسی) + ان (فارسی)، فرشتگان، ملائکه
ریشه: عربی – فارسی
عزت الزمان
معنی: آن که موجب بزرگی و سربلندی زمان خود است.
ریشه: عربی
عزت زمان
معنی: عزت (عربی) + زمان (فارسی)، عزت الزمان اسم اصیل فارسی
ریشه: عربی – فارسی
عطرین
معنی: منسوب به عطر، دل انگیز، معطر، خوشبو
ریشه: عربی – فارسی
فاتن
معنی: فتنه انگیز، آنکه آشوب بپا می‌کند.
ریشه: فارسی
فخرالزمان
معنی: شخص برجسته، آنکه مایه مباهات عصر و زمان خود است.
ریشه: عربی
فخرایران
معنی: فخر (عربی) + ایران (فارسی) مایه سربلندی ایران
ریشه: عربی – فارسی
فخرجهان
معنی: فخر (عربی) + جهان (فارسی)، سبب سربلندی و افتخار دنیا، نام همسر فتحعلی شاه قاجار
ریشه: عربی – فارسی
فرجهان
معنی: شکوه دنیا
ریشه: فارسی
فرنیان
معنی: پرنیان، ابریشم و حریر، دختری که دارای جسمی بسیار لطیف و زیباست.
ریشه: فارسی
فروردین معنی: نام ماه اول از سال شمسی، نام روز نوزدهم از هر ماه شمسی در ایران قدیم
ریشه: فارسی
فروزاتون
معنی: فروز (فارسی) + خاتون (فارسی) بانوی روشنایی
ریشه: فارسی
فروزان
معنی: شعله ور، روشن، مشتعل، درخشنده
ریشه: فارسی
فروزجهان
معنی: روشنایی جهان
ریشه: فارسی
فوژان
معنی: بانگ بزرگ، فریاد عظیم
ریشه: فارسی
فیروزخاتون
معنی: بانوی پیروز
ریشه: فارسی
قمرالزمان
معنی: ماه دوران؛ نام یکی از شخصیت‌های هزار و یک شب
ریشه: عربی- فارسی
کاترین
معنی: پاک، بی آلایش
ریشه: فرانسه
کارمن
معنی: قرمز
ریشه: انگلیسی
کارولین
معنی: نام ناحیه‌ای در آمریکای شمالی
ریشه: فرانسه
کاشین
معنی: نام محله در شمال ایلام
ریشه: فارسی
کاملین
معنی: گیاهی با گلهای زرد و کوچک
ریشه: لاتین
کتایون
معنی: کسایون، از شخصیت‌های شاهنامه فردوسی، اسم یکی از دختران قیصر روم و نیز همسر گشتاسپ پادشاه کیانی.
ریشه: فارسی
کی آفرین
معنی: آفریننده پادشاه
ریشه: فارسی
گُلان
معنی: منسوب به گل؛ گلها؛ (به مجاز) زیبارو و لطیف
ریشه: فارسی
گردآفرین
معنی: گُرد آفرید
ریشه: فارسی
گشین
معنی: (گش = خوب، خوش، با ناز راه رفتن + ین (پسوند نسبت))، (به مجاز) زیبا و دوست داشتنی.
ریشه: فارسی
گل افشان
معنی: افشاننده‌ی گل یا ریزنده‌ی گل، گل فشان
ریشه: فارسی
گل آذین
معنی: زینت گل، آرایش گل، چگونگی قرار گرفتن گلها بر روی ساقه
ریشه: فارسی
گل جهان
معنی: گل جهان، بهترین و زیباترین گل در جهان
ریشه: فارسی
گلابتون
معنی: رشته‌های نازک طلا و نقره که همره تارهای ابریشم در زری بافی به کار می‌رود.
ریشه: فارسی
گلباران
معنی: برای تمجید و احترام زیاد استفاده می‌شود.
ریشه: فارسی
گلبان
معنی: نگهدارنده و محافظ، نام مادر ابرانواس شاعر ایرانی قرن دوم
ریشه: فارسی
گلبن
معنی: بوته یا درخت گل
ریشه: فارسی
گلجهان
معنی: ویژگی کسی که به لحاظ خصوصیت ویژه‌ای (نظیر زیبایی) در دنیا ممتاز و سرآمد باشد؛ (به مجاز) زیبارو.
ریشه: فارسی
گلچمن
معنی: گلِ چمن؛ (به مجاز) زیباروی و لطیف و خرّم.
ریشه: فارسی
گلچین
معنی: آن که گل می‌چیند، چیننده‌ی گل، هم چنین به معنی منتخب و برگزیده
ریشه: فارسی
گلخندان
معنی: گلخند (شکفتن شکوفه‌ها)
ریشه: فارسی
گلسان
معنی: گلسا، مانند گل
ریشه: فارسی
گلشَن
معنی: گلستان
ریشه: فارسی
گلفشان
معنی: گل افشان
ریشه: فارسی
گلگون
معنی: به رنگ گل سرخ
ریشه: فارسی
گلین
معنی: عروس
ریشه: ترکی
گلین
معنی: منسوب به گل، به رنگ گل
ریشه: فارسی
گوهرین
معنی: جواهرنشان، مرصع
ریشه: فارسی
گیهان
معنی: کیهان، جهان، دنیا، گیتی
ریشه: فارسی
لاچین
معنی: شاهین شکاری
ریشه: ترکی
لادبن
معنی: بوته گل، گلبن
ریشه: فارسی
لادن
معنی: معرب از یونانی، گل زینتی به رنگ زرد، قرمز، یا نارنجی
ریشه: عبری
لاون
معنی: نام جایی در شاهنامه
ریشه: فارسی
لیان
معنی: درخشنده ، نام روستایی در نزدیکی بوشهر
ریشه: فارسی
لیلیان
معنی: نام گل، نور نوربخش
ریشه: لاتین
مَه جَبین
معنی: دارای پیشانی سفید و زیبا، زیباروی.
ریشه: فارسی – عربی
مَهان
معنی: (مَه = ماه + ان (پسوند نسبت))، منسوب به ماه؛ (به مجاز) زیبارو؛ چنانچه این واژه مِهان خوانده شود به معنی بزرگان میباشد.
ریشه: فارسی
مَهبان
معنی: (مَه = ماه + بان (پسوند محافظ یا مسئول))، (به مجاز) زیبا و مهتاب رو
ریشه: فارسی
مَیسون
معنی: وزین، با وقار، بردبار، گرانمایه
ریشه: عربی
مُهیمِن
معنی: آگاه به حاضر و غایب؛ از نامها و صفات خدا
ریشه: عبری
مِهرجان
معنی: مُعرب از فارسی مهرگان
ریشه: فارسی
مِهرجهان
معنی: (مهر = خورشید + جهان)، خورشیدِ عالم، آفتابِ عالم تاب؛ (به مجاز) زیبا رو
ریشه: فارسی
مِهرگان
معنی: جشنی که در ایران قدیم در شانزدهم مِهر به مناسبت یکی شدنِ نام روز با نام ماه بر پامیشده است؛ (به مجاز) پاییز
ریشه: فارسی
مِهرین
معنی: منسوب به مهر، نام آتشکده‌ای در قم
ریشه: فارسی
ماریان
معنی: انگلیسی از عبری، مریم
ریشه: عبری
ماه آفرین
معنی: آفریده‌ی ماه؛ (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
ماه جهان
معنی: (به مجاز) زیبای جهان
ریشه: فارسی
ماهتابان
معنی: آن که چهره‌اش مثل ماه تابان است؛ (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
ماهین
معنی: (ماه + ین (پسوند نسبت))، منسوب به ماه؛ (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
متین
معنی: دارای پختگی، خردمندی و وقار، دارای متانت؛ استوار، محکم؛ از نامها و صفات خداوند.
ریشه: عربی
مرجان
معنی: معرب از سریانی، جانور بی مهره کوچک دریایی، بقایای قرمز رنگ رسوب یافته از همین جانور که در جواهرسازی کاربرد دارد.
ریشه: سریانی
مرمرین
معنی: ساخته شده از مرمر یا از جنس مرمر
ریشه: فارسی
مژان
معنی: نرگس نیمه شکفته
ریشه: فارسی
مژگان
معنی: مژه‌ها، موی پلک چشم، (در اصطلاح عشاق) اشاره به سنان و نیزه و پیکان و تیر که از کرشمه و غمزه‌های معشوق به هدف سینه عاشق می‌رسد.
ریشه: فارسی
موژان
معنی: خمار، پر کرشمه (چشم)
ریشه: فارسی
مهرآذین
معنی: در آیین و روش مهربانی و محبت، دارای آیین و رسم مهربانی و محبت؛ مهرورز، با محبت، مهربان
ریشه: فارسی
مهرآفرین
معنی: آفریننده‌ی مهر و محبت و دوستی.
ریشه: فارسی
مهربان
معنی: با محبت، با مهر، نیکی کننده، رحم کننده
ریشه: فارسی
مهسان
معنی: مهسا، مانند ماه، زیبا
ریشه: فارسی
مهین
معنی: بزرگترین (از نظر سال)؛ بزرگتر، بزرگترین (از نظر مقام و رتبه و ارزش
ریشه: فارسی
میهن
معنی: کشوری که در آن شخص به دنیا آمده و تابعیت دولت آن را دارد، وطن
ریشه: فارسی
نادین
معنی: امید و آرزو
ریشه: فرانسوی
ناراین
معنی: از خدایان هندوهاست و به دفع فساد می‌کوشد.
ریشه: سنسکریت
ناربن
معنی: درخت انار
ریشه: فارسی
نارون
معنی: درختی خوش اندام و پُربَرگ و سایه دار
ریشه: فارسی
نارین
معنی: منسوب به نار، تر و تازه
ریشه: فارسی
نازان
معنی: فخرکننده، نازکننده
ریشه: فارسی
نازآفرین
معنی: مرکب از ناز (زیبا) + آفرین (آفریننده)، نام همسر فتحعلی شاه قاجار
ریشه: فارسی
نازجهان
معنی: موجب نازش و مباهات جهان
ریشه: فارسی
نازخاتون
معنی: بانوی زیبا،نام دخترامیر کردستان در زمان پادشاهای الجایتو
ریشه: فارسی
نازنین
معنی: بسیار دوست داشتنی، عزیز و گرامی، زیبا و ظریف
ریشه: فارسی
ناژین
معنی: درخت نارون
ریشه: فارسی
نرجس خاتون
معنی: مرکب از نرجس (نرگس) و خاتون، لقب مادر حضرت مهدی عج الله
ریشه: فارسی
نرمین
معنی: منسوب به نرم، لطیف، مهربان
ریشه: فارسی
نسترن
معنی: گلی شبیه رز به رنگهای صورتی، سفید و زرد
ریشه: فارسی
نسرین
معنی: گلی به رنگ زرد یا سفید و خوشبو که یکی از گونه‌های نرگس است.
ریشه: فارسی
نگارین
معنی: زیبا، آراسته، مزین
ریشه: فارسی
نگین
معنی: سنگ قیمتی و زینتی که بر روی انگشتر، گوشواره، و جز آنها کار می‌گذارند.
ریشه: فارسی
نواآفرین
معنی: آفریننده نغمه و آواز
ریشه: فارسی
نورافشان
معنی: نور (عربی) + افشان (فارسی) آنچه از خود نور و روشنایی منتشر می‌کند، نورپاش
ریشه: فارسی – عربی
نوران
معنی: نور (عربی) + ان (فارسی) مرکب از نور (روشنایی) + ان (پسوند اتصاف)
ریشه: فارسی – عربی
نورآفرین
معنی: نور (عربی) + آفرین (فارسی) آفریننده نور و روشنایی
ریشه: فارسی – عربی
نورین
معنی: نور (عربی) + ین (فارسی) نورانی، نوری
ریشه: فارسی – عربی
نوژان
معنی: درخت صنوبر و کاج
ریشه: فارسی
نوژین
معنی: (نوژ = نوز = نوعی کاج + ین (پسوند نسبت))، منسوب به نوژ، مربوط به نوژ؛ (به مجاز) زیبا، سرسبز و با طراوت.
ریشه: فارسی
نوش آفرین
معنی: جاویدان آفریده شده
ریشه: فارسی
نوش آگین
معنی: به شهد و شکر آویخته، نوشین
ریشه: فارسی
نوشان
معنی: نوشنده
ریشه: فارسی
نوشین
معنی: شیرین، خوشایند، دلپذیر، گوارا، خوش گوار
ریشه: فارسی
نیان
معنی: رفیق، شریک زندگی
ریشه: کردی
نیک آفرین
معنی: آفریننده نیکی و خوبی
ریشه: فارسی
نیلگون
معنی: نیل (سنسکریت) + گون (فارسی) به رنگ نیل، کبود، لاجوردی
ریشه: فارسی
نیوان
معنی: پهلوان و دلیر و شجاع، نام مادر انوشیروان، همسر قباد پادشاه کیانی
ریشه: فارسی
وچان
معنی: زمان استراحت کوتاه
ریشه: کردی
ورشان
معنی: قمری، پرنده‌ای که در فارسی آن را مرغ الاهی می‌گویند، کبوتر صحرایی
ریشه: عربی
وشان
معنی: افشان، کاشتن، تکان شدید
ریشه: کردی
وشن
معنی: خوب است.
ریشه: کردی
ولان
معنی: مکانی که گل زرد بسیار داشته باشد.
ریشه: کردی
وه آفرین
معنی: آفریننده خوب یا آفریننده خوبی
ریشه: فارسی
وهان
معنی: جمع خوبان، بهان (وه = خوب)
ریشه: فارسی
ویان
معنی: دلربا، علاقه، محبت، عشق
ریشه: کردی
هفدن
معنی: وزن شعر
ریشه: کردی
هفیان
معنی: آرام گرفتن
ریشه: کردی
هلپرین
معنی: رقصیدن
ریشه: کردی
هلن
معنی: فرانسه از یونانی روشنایی، نور، در اساطیر یونان همسر منلاس پادشاه اسپارت که جنگ تروا به خاطر او روی داد.
ریشه: یونانی
هلیون
معنی: هلیوس، خورشید
ریشه: عبری
هوران
معنی: آفتاب
ریشه: کردی
هورآفرین
معنی: آفریننده خورشید
ریشه: فارسی
هورتن
معنی: آن که تن و بدنی پاک و درخشان چون خورشید دارد.
ریشه: فارسی
هوزان
معنی: نرگس نو شکفته
ریشه: فارسی
هوزان
معنی: یاد گرفتن
ریشه: کردی
هوژان
معنی: یاد گرفتن
ریشه: کردی
هوژین
معنی: آموختن
ریشه: کردی
هومان
معنی: خودمان
ریشه: کردی
هیران
معنی: قرار
ریشه: کردی
هیزان
معنی: نیرومند، توانا
ریشه: کردی
هیژان
معنی: ارزیدن، جنبیدن
ریشه: کردی
هیلان
معنی: آشیانه، مکان آرامش
ریشه: کردی
هینان
معنی: آوردن
ریشه: کردی
هیوان
معنی: ایوان، تراس
ریشه: کردی
یارین
معنی: خوشحالی، شادمانی
ریشه: عبری
یاسمن
معنی: گلی زینتی با گلهای درشت و معطر، به رنگهای سفید، صورتی، زرد و قرمز
ریشه: فارسی
یاسمین
معنی: یاسمن
ریشه: فارسی
یامین
معنی: اسم همسر حضرت یعقوب (ع)
ریشه: عبری
ناشناس
کردی یکی از شاخه های زبان پارسیه ، کردی جدای از زبان پارسی نیست بلکه نزدیک ترین زبان به پارسی دوران هخامنشیه پس لطفا اصلاح کنید .
چرا اسامی کردی رو جدا می نویسید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ مثلا یسری اسامی هست که تو مازندران بیشتر میزارن یعنی به زبان محلی مازنی پس ما بگیم فارسی نیستن ، مثلا ممکنه لرا هم از اون اسامی داشته باشن .
ما همه فارس و ایرانی هستیم و از هم جدا نیستیم ، خواهش می کنم تمنا می کنم این مورد رو دقت کنید من تو همه سایتا می بینم 🙏🙏🙏🙏🙏🙏
مدیر سایت
مخاطب عزیز، این صرفا یک دسته بندی است. از آنجایی که اسم های پسرانه و دخترانه کردی تعداد قابل توجهی هستند، در یک دسته جدا ذکر شده اند.
Marinette
اسم دختر که به هلن و سلین بیاد🙏🏻🙏🏻🙏🏻
پرینا
میشه اسم دختر بگین که به رادین بخوره
بدون نام
سلام میشه اسم دختر به بیان بیاد
بارانا
نیکان
بنیامین
سلام چندتااسمه دخترمیخوام به بنیامین بخوره
نیکان
سلام میشه چندتا اسم دختر ک ب نیکان بیاد رو بگید
مدیر سایت
نیکی – سایان
بهزاد سالارزهی
عالیییییییییی