تعبیر خواب سوره تغابن چیست؟

ستاره | سرویس سرگرمی – پیش از مطالعه تعبیر خواب سوره تغابن بهتر است بدانید که سوره تغابن شصت و چهارمین سوره از قرآن، از سوره های مدنی و دارای ۱۸ آیه است. این سوره یکی از مسبحات (سوره هایی که با تسبیح خداوند آغاز می‌شوند) است. ابن ابى العلاء از حضرت ابى عبداللَّه امام صادق (ع) نقل نموده كه فرمود هر كس سوره تغابن را در نماز واجبش بخواند، در روز قيامت شفيع او خواهد بود و شهادت می‌دهد نزد كسى كه شهادت او پذيرفته می‌شود، آن گاه از او جدا نشود تا او داخل بهشت شود.  اکنون با تعبیر خواب سوره تغابن با ما همراه باشید.

 

 

تعبیر خواب سوره تغابن

• محمد بن سیرین گوید: اگر بیند که سوره تغابن می‌خواند، دلیل که صدقات بسیار کند.

• کرمانی گوید: ضعفا را دستگیری کند.

• حضرت صادق (ع) فرماید: مستقیم الحال گردد و قول راست دارد.

 

هدف از نزول سوره تغابن

اين سوره از نظر سياق و نظم، شبيه به سوره حديد است، و گويى خلاصه‌اى از آن است، و غرض سوره اين است كه مؤمنين را تشويق و تحريك كند به اينكه در راه خدا انفاق كنند، و غرض ديگرش اين است كه ناراحتى‌ها و تاسف‌هايى كه در اثر هجوم مصائب در دلهاشان نشسته برطرف سازد، و نويد دهد كه اگر در راه ايمان به خدا و جهاد در راه او و انفاق در آن راه، مشقاتى را متحمل می‌شوند، همه به اذن خداست.

و آياتى كه در صدر سوره واقع شده جنبه مقدمه و زمينه ‌چينى براى بيان اين غرض را دارد. در آن آيات بيان مى‌كند كه اسماى حسنى و صفات علياى خدا اقتضا مى‌كند كه براى بشر بعث و بازگشتى فراهم سازد، تا همه به سويش برگردند و در آن بازگشت اهل ايمان و عمل صالح به سوى بهشت جاودان هدايت شوند، و اهل كفر و تكذيب به سوى آتش ابدى رانده شوند، پس اين مطالب مقدمه چينى است براى آيات بعد كه می‌فرمايد: بايد خدا و رسول را اطاعت كنيد و بر مصائب و نيز در برابر انفاق در راه خدا خويشتن‌دار باشيد، بدون اينكه از منع موانع متاثر و از ملامت شماتتگران بيمى به خود راه دهيد.

 

آیات ابتدایی سوره تغابن

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴿١﴾

آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، خدا را [به پاک بودن از هر عیب و نقصی] می ستایند. فرمانروایی ویژه اوست، همه ستایش ها مخصوص اوست، و او بر هر کاری تواناست. (۱)

هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ فَمِنْكُمْ كَافِرٌ وَمِنْكُمْ مُؤْمِنٌ ۚ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٢﴾

اوست که شما را آفرید؛ گروهی از شما کافرند، و برخی مؤمن، و خدا به آنچه انجام می دهید، بیناست. (۲)

خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿٣﴾

آسمان ها و زمین را به حق آفرید، و شما را صورت گری کرد و صورت هایتان را نیکو آراست، و بازگشت به سوی اوست. (۳)

يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَيَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٤﴾

آنچه را که در آسمان ها و زمین است می داند، و [نیز] آنچه را پنهان می کنید و آنچه را آشکار می نمایید، می داند و خدا به نیّات و اسرار سینه ها داناست. (۴)

أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَبَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَبْلُ فَذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٥﴾

آیا خبر کسانی که پیش از این کافر شدند، پس عقوبت کفرشان را چشیدند و برای آنان عذابی دردناک است، به شما نرسیده است؟ (۵)