تفسیر و تعبیر خواب سوره محمد

ستاره | سرویس سرگرمی – پیش از مطالعه و بررسی تعبیر خواب سوره محمد لازم به ذکر است که سوره محمد چهل و هفتمین سوره از قرآن است و ۳۸ آیه دارد. سوره «محمّد» اين سوره مدنی است و ابن عباس و قتاده گفته‌‌اند تنها يك آيه از اين سوره مکی محسوب می‌شود. اين آيه هنگامى نازل شد كه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله قصد حركت به سوى مدينه را داشتند و با چشمانی گريان به خانه كعبه نگاه كردند. ایشان اندوهناک بودند كه این آيه نازل مى‌شود: «وَ كَأَيِّنْ مِنْ قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِنْ قَرْيَتِكَ…» (آیه ۱۳) با تعبیر خواب سوره محمد همراه ما باشید.

تعبیر خواب سوره محمد

• محمد بن سیرین گوید: اگر دید سوره محمد (ص) می‌خواند، دلیل است بر دشمنان ظفر و پیروزی یابد.

• کرمانی گوید: خدای تعالی او را از آفات نگاه دارد.

• حضرت صادق (ع) فرماید: نیکو خصال و خوب سیرت بود.

هدف از نزول سوره محمد

اين سوره كفار را به اوصاف خبيثه و اعمال زشتى كه از خصائص ايشان است توصيف می‌كند و مؤمنين را با صفات طيب و اعمال نيكى كه دارند می‌ستايد. آن گاه آثار صفات مؤمنين را كه نعمت و كرامت است و آثار صفات كفار را كه شامل نقمت و خوارى می‌شود را بر مى‌شمارد. به طور خلاصه می‌توان گفت در اين سوره بين دو طائفه مقايسه انجام شده، هم بين صفات و اعمالى كه در دنيا دارند و هم بين آثارى كه در آخرت مترتب بر اعمال آنان می‌شود. علاوه بر این، سوره محمد بعضى از احكام جهاد و قتال را نیز بيان می‌كند.

آیات ابتدایی سوره محمد

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی 

الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ﴿١﴾

آنان که کفر ورزیدند و [مردم را] از راه خدا باز داشتند خدا اعمالشان را باطل و تباه ساخت. (۱)

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ ۙ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ ﴿٢﴾

و کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و به آنچه بر محمّد نازل شده که از سوی پروردگارشان حق است گرویدند، خدا گناهانشان را از آنان محو کرد و حالشان را اصلاح نمود. (۲)

ذَٰلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِنْ رَبِّهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ ﴿٣﴾

این به سبب آن است که کافران از باطل پیروی کردند، و مؤمنان از حق که از سوی پروردگار آنان است، پیروی نمودند. این گونه خدا برای مردم اوصافشان را بیان می کند. (۳)

فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنْتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ۚ ذَٰلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَٰكِنْ لِيَبْلُوَ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ ۗ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَلَنْ يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿٤﴾

پس هنگامی که [در میدان جنگ] با کافران روبرو شدید، گردن‌هایشان را به شدت بزنید تا آن گاه که بسیاری از آنان را با سختی و غلظت از پای درآورید، در این هنگام [از دشمن اسیر بگیرید و] آنان را محکم ببندید، [پس از اسیر گرفتن] یا بر آنان منت نهید [و آزادشان کنید]، یا از آنان [در برابر آزاد کردنشان] فدیه و عوض بگیرید تا آنجا که جنگ بارهای سنگینش را بر زمین نهد. این است [فرمان خدا] و اگر خدا می‌خواست [خود بدون فرمان جنگ] از آنان انتقام می گرفت [ولی به جنگ فرمان داد] تا برخی از شما را به وسیله برخی دیگر بیازماید و کسانی که در راه خدا به شهادت رسیده‌اند، خدا هرگز اعمالشان را باطل و تباه نمی‌کند. (۴)