معنی شعر روباه و زاغ فارسی چهارم به همراه معنی کلمات

همانگونه که می‌دانید شعر روباه و زاغ یکی از قدیم‌ترین حکایت‌هایی است که در اقصی نقاط دنیا معروف است. محتوای این شعر قصد دارد به مخاطب بیاموزد که خودپسند نباشد و از چاپلوسی و تعریف دروغین دیگران تحت تأثیر قرار نگیرد. در این مطلب، معنی شعر روباه و زاغ و کلمات سخت آن را توضیح می‌دهیم.

معنی شعر روباه و زاغ

زاغکی قالب پنیری دید
به دهن برگرفت و زود پرید

معنی: زاغی کوچک، یک قالب پنیر پیدا کرد، آن را با دهانش برداشت و به سرعت پرواز کرد.

معنی کلمات:

• زاغکی: زاغ کوچک
• قالب: تکه، قطعه، پاره

بر درختی نشست در راهی
که از آن می‌گذشت روباهی

معنی: کلاغ (در حالی‌که پنیر را در دهانش گرفته بود،) روی شاخه‌ی درختی نشست که روباهی در حال گذشتن از کنار آن بود.

روبه پرفریب و حیلت‌‌ساز
رفت پای درخت و کرد آواز

معنی: روباه که سرشار از حیله و مکر و نیرنگ بود، با نقشه‌ای که ساخت، به زیر درخت رفت و شروع کرد به آواز خواندن!

معنی کلمات:

• حیلت‌ساز: حیله‌گر، مکار
• آواز : صدا، بانگ، نغمه، سرود

گفت به به! چقدر زیبایی
چه سری! چه دُمی! عجب پایی

معنی: با آوازش رو به کلاغ کرد و گفت: به به! تو چقدر کلاغ زیبایی هستی! چه سر و دم و پای زیبایی داری!

پر و بالت سیاه رنگ و قشنگ
نیست بالاتر از سیاهی رنگ

معنی: پر و بال سیاه رنگ تو بسیار زیبا و قشنگ است. بالاتر از سیاهی هیچ رنگی نیست و تو برترین رنگ را داری!

گر خوش‌آواز بودی و خوش‌خوان
نبُدی بهتر از تو در مرغان

معنی: تو با این همه خوبی‌هایی که داری، اگر خوش‌صدا هم بودی و آواز می‌خواندی، حتما در کنار مرغ‌های آوازه‌خوان، کسی برتر از تو پیدا نمی‌شد!

معنی کلمات:

• خوش‌آواز: خوش‌صدا، خوش‌نوا
• نبدی: نیست
• مرغان: پرندگان

زاغ می‌خواست قارقار کند
تا که آوازش آشکار کند

معنی: (روباه حسابی کلاغ را به آواز خواندن تحریک کرده بود) کلاغ هم برای اینکه به روباه نشان دهد صدای خوبی دارد و می‌تواند آواز بخواند، می‌خواست شروع کند به قارقار کردن تا روباه صدای او را بشنود.

طعمه افتاد چون دهان بگشود
روبهک جَست و طعمه را بِرُبود

معنی: تا دهانش را باز کرد، قالب پنیر از دهانش افتاد و روباه پنیر را گرفت و فرار کرد!

معنی کلمات:

• بگشود: باز کرد
• روبهک: روباه کوچک
• جست: پرید
• طعمه: خوراک، خوردنی
• بربود: برداشت، دزدید، برد

نکات اخلاقی داستان

• یاد می‌گیریم که فریب تعریف و تمجیدهای دیگران را نخوریم و در هر مسئله‌ای عاقلانه بیندیشیم.
• یاد می‌گیریم که قبل از اقدام به هر کاری، به عاقبت آن کار فکر کنیم.
• در این داستان، کلاغ نماد انسان‌هایی است که برای پرورش روح خود تلاشی نمی‌کنند و خیلی از خودشان راضی هستند. این ویژگی و ویژگی‌های ناپسند دیگر، باعث ضربه خوردن آن‌ها می‌شود.
• وقتی دشمنمان را می‌شناسیم و با حیله‌گری او آشنا هستیم، نباید چهره مظلومانه و ظاهرسازی‌هایش، دید ما را نسبت به او خوب کند! بلکه همیشه باید محتاطانه عمل کنیم.