همه‌ چیز درباره‌ درخت گلابی و نحوه‌ کاشت اصولی آن

گلابی انواع مختلفی دارد که برخی برای مصرف به صورت خام و برخی برای پخته شدن بهتر هستند. توجه داشته باشید که تا زمان گل و میوه‌دهی گلابی ممکن است ۳ تا ۱۰ سال زمان لازم باشد. اما زمانی که ثمردهی آن شروع شود، درخت بسیار پربار و ماندگاری است. در ادامه می‌توانید همه چیز را درباره‌ی درخت گلابی و نحوه‌ی کاشت و داشت آن بخوانید.

یک نوع استاندارد درخت گلابی است. این نوع درخت، خود از نظر اندازه متوسط است و میوه‌های آن از متوسط تا بزرگ خواهند بود. گلابی‌های این نوع هنگامی که می‌رسند به رنگ زرد هستند و طعم شیرینی دارند. بارتلت‌ها دیرتر شکوفه می‌دهند و برای مصرف به صورت تازه یا کنسرو مناسب هستند. اما نسبت به بیماری اتشک بسیار آسیب‌پذیر هستند. این گلابی‌ها را می‌توان تا ۶ ماه با خیال آسوده ذخیره کرد.

این نوع در برابر بیماری آتشک مقاوم است و میوه‌ی متوسطی تولید می‌کند که می‌توان از ان کنسرو درست کرد.

گلابی به رنگ سبز روشن و با طعم شیرین تولید می‌کند. ان نوع دیر شکوفه می‌دهد و برای مصرف به صورت تازه توصیه می‌شود.

برای کاشت درخت گلابی، سعی کنید مکانی را انتخاب کنید که دارای خاک لوم شنی و زه‌کشی مناسب باشد. این بهترین محیط برای کاشت درخت گلابی است. همچنین توجه داشته باشید که درخت باید در نور کامل آفتاب قرار گیرد تا بهترین رشد و تولید را داشته باشد. مراقب سرمازدگی گیاه نیز باشید. درخت گلابی ممکن است در اثر یخ‌زدگی خارج از فصل آسیب ببیند.

کاشت درخت گلابی عموما به کمک بذر انجام می‌شود. شما باید حدود ۱۲ هفته دانه‌های گلابی را در خاک اره یا پیتموس یا ترکیبی از خاک برگ و شن قرار دهید. بذر‌ها را در عمق ۱.۵ سانتی‌متری بکارید و خاک را مرطوب و در محیطی با دمای ۲۰ درجه قرار دهید. سپس زمانیکه نهال به ارتفاع ۱۰ سانتی‌متر رسید، آن را به یک گلدان بزرگتر یا باغچه منتقل کنید.
درخت گلابی خاک کمی اسیدی را ترجیح می‌دهد (pH ۵.۹- ۶.۵). شما باید درون باغچه یک گودال تقریبا سه برابر گلدان نهال و به عمقی به اندازه‌ی ریشه بکنید. خاکی که بیرون آورده‌اید را کنار بگذارید و بعد به نسبت ۵۰/۵۰ با کمپوست قارچ قدیمی، کود کشاورزی یا پوست کاج پوسیده مخلوط کنید. گیاه را از گلدان جدا کنید و ریشه را به آرامی بتکانید و تمامی ریشه‌هایی را که در لبه‌ی قسمت اصلی ریشه پیچیده‌اند برش دهید. گیاه را درون گودال بگذارید و خاک مخلوط را دور تا دور آن بریزید.

برای آنکه مطمئن شوید درخت را بیش از حد در عمق نکاشته‌اید، بررسی کنید که گیاه در موقعیتی قرار داشته باشد که ابتدای ریشه تقریبا در زیر سطح خاک است. در مرحله‌ی بعد باید خاک را کاملا آب دهیم تا منافذ هوای میان ذرات خاک پر شود و ریشه به خوبی در خاک مستقر گردد. هرگز هنگام کاشت از کود بارورکننده استفاده نکنید و آن را برای زمان مناسب در سال نگه‌دارید.
در بهار و تابستان در عمق ۱۵ تا ۱۸ سانتی‌متری خاک، کود گیاهی بریزید. کود را چند سانت با فاصله از تنه‌ی درخت بریزید. کود گیاهی خوب برای درخت گلابی در بهار ترکیبی از کمپوست یونجه و علف‌های هرز است، در حالی که در تابستان بهتر است از یونجه‌ی بدون علف هرز یا چمن استفاده شود.

برای درخت گلابی باید در دوره‌ی اول، از کود NPK فسفر بالا ۱۰-۵۲-۱۰ به نسبت ۳ در هزار و سپس یک هفته مانده به برداشت محصول از کودک کامل سه بیست استفاده کنید. بعد از آنکه محصول برداشت شد، از کود پتاسیم بالا ۳۶-۱۲-۱۲ یا ۳۰-۵-۱۵ با نسبت ۳ در هزار استفاده کنید.

سال اول یک زمان بسیار حساس برای درخت گلابی است. درخت گلابی در این دوره هنوز به خوبی در جای خود قرار نگرفته و بنابراین به اندازه‌ی کافی قوی نیست. برای جلوگیری از مرگ درخت، باید در خاک سبک دو بار در هفته و در خاک سنگین یکبار در هفته آبیاری شود. اطمینان حاصل کنید که تمام سیستم ریشه خیس می‌شود، این ممکن است حدود ۴۰ تا ۵۰ دقیقه طول بکشد. درصورتی که آبیاری درخت گلابی کافی نباشد، میوه‌ی آن ممکن است پیش از رسیدن بیافتد. حداقل یک متر اطراف درخت گلابی از کاشت علف و چمن خودداری کنید تا رقابتی بر سر آب وجود نداشته باشد.

برای آنکه درخت گلابی شکل بهتری داشته باشد، تنه‌ی آن باید حدود ۶۰ تا ۷۵ سانتی‌متر ارتفاع داشته باشد. در نتیجه در فاصله‌ی کمتر از ۴۵ سانتی‌متر از سطح زمین، تمامی شاخه‌های اضافه‌ی درخت را ببرید و اجازه دهید تنها ۴ تا ۶ شاخه‌ی اصلی با فاصله‌ی خوب در اطراف تنه‌ای اصلی وجود داشته باشند.
سال دوم، شاخه‌های پایینی را در زاویه‌ی ۴۵ درجه محکم کند تا درخت شکل مناسبی به خود بگیرد چراکه درخت گلابی، تمایل دارد به صورت عمودی رشد کند و اگر آن را کنترل نکنید، درخت مستقیم رو به بالا می‌رود. در زمستان همین سال، شاخه‌های قوی‌تر را از نیمه و شاخه‌های ضعیف‌تر را زا دو سوم قطع کنید.
در زمستان سال سوم نیز به همین ترتیب باید نیمی از شاخه‌های قوی و دوسوم شاخه‌های ضعیف را قطع کرد. این کار سه ساله به فرم‌گیری تاج درخت گلابی شما کمک شایانی می‌کند.

شته، شپشک گیاهی و کنه‌های گیاهی از جمله آفات اصلی درخت گلابی هستند. بیماری آتشک که از یک باکتری ناشی می‌شود نیز در فصل گرما ممکن است شیوع پیدا کند. در اثر این بیماری برگ‌های درخت ممکن است خشک و سیاه شود و ساقه‌ها از نوک شروع به آلوده شدن می‌کنند. درختی که به بیماری آتشک مبتلا باشد، عموما میوه‌ی قهوه‌ای مایل به قرمز تولید می‌کند. جهت درمان، لازم است در هرس‌های زمستانه حدود ۱۵ سانت از ساقه‌های سالم را جدا کنید و پس از هر بار قیچی زدن یک شاخه، قیچی را ضد عفونی کنید تا بیماری میان شاخه‌ها منتقل نشود. لازم به ذکر است که پس از ابتلای درخت به این بیماری، زمین دور تا دور درخت نیز باید پاکسازی شود.

حال زمان آن رسیده که از میوه‌های آبدار گلابی خانگی خود لذت ببرید. هنگامی که گلابی‌ها شروع به تغییر رنگ به سمت رنگ روشن کردند آن‌ها را بچینید. بسیاری از گلابی‌ها رنگ زرد بسیار زیبایی به خود می‌گیرند. اگر گلابی را قبل از رسیدن برداشت می‌کنید، آن‌ها را درون یک کیسه‌ی کاغذی قهوه‌ای رنگ قرار دهید تا روند آن تسریع شود.

آنچه خواندید خلاصه‌ای جامع از مراحل کاشت، داشت و برداشت درخت گلابی در خانه بود. اگر قصد دارید تعداد زیادی درخت را بکارید لازم است فاصله‌ی میان درختان دست کم ۴.۵ متر باشد. پس از رعایت این فاصله، سایر نکاتی که در بالا ذکر شد را رعایت کنید و از خوردن میوه‌های تازه و خوشمزه‌ی گلابی لذت ببرید.  آیا شما تجربه‌ای در این خصوص دارید؟ نظرتان در رابطه با کاشت درخت در خانه چیست؟