آشنایی با پرنده کیوی، مشخصات ظاهری، زیستگاه و گونه های مختلف آن

پرنده کیوی با ویژگی‌های خاص خود به عنوان یکی از گونه‌های جالب پرنده‌ها شناخته می‌شود. بارزترین تفاوت این پرنده که ساختار متفاوتی با دیگر گونه‌های پرنده دارد این است که کیوی همانند پنگوئن، با وجود بال نمی‌تواند پرواز کند. علاوه بر این یکی دیگر از ویژگی‌های جالب این پرنده این است که بزرگترین تخم در جهان که به اندازه خود هست را می‌گذارد!

فرض بر این است که جد کیوی توانسته پرواز کند و جدا از موآ به نیوزیلند برسد. هنگامی که به جزیره رسیده، توانایی پرواز خود را از دست داده و در نهایت به کیوی معروف امروزی تبدیل شده است. Apteryx نام لاتین پرندگان کیوی است. آنها دارای بال‌های بسیار کوچک و مخفی هستند، شما به سختی می‌توانید آنها را ببینید.

کیوی‌ها همه چیزخوار هستند.  آنها کرم‌ها، دانه‌ها، حشرات، توت‌ها و دانه‌هایی را که با حس بویایی عالی خود پیدا می‌کنند، می‌خورند. در ادامه این مقاله اطلاعات کاملتری درباره این پرنده خاص با شما به اشتراک خواهیم گذاشت.

 

 

ویژگی‌های ظاهری پرنده کیوی

گفته می‌شود که کیوی بیشتر با موآ (Moa) که نوعی شترمرغ است و در نیوزیلند نیز زندگی می‌کند، مرتبط است. اما شباهت بسیار نزدیکتری با پرندگان فیل که منقرض شده‌اند و به فیل‌مرغان یا پیل‌مرغان یا پرندگان پیل‌سان نیز مشهور هستند، دارد.

کیوی‌ها پرندگان گلابی شکل با پاها و منقار بلند هستند.  اگرچه به نظر می‌رسد که کیوی پوشیده از خز است، اما در واقع پرهای نازک و مو مانند دارند. نزدیکترین خویشاوندان آنها نوعی شترمرغ استرالیایی به نام “امو”، کاسواری و رئا هستند. پرنده کیوی از بسیاری جهات منحصر به فرد است. آنها فقط در نیوزلند یافت می‌شوند. کیوی ویژگی‌های بسیاری دارد که در هیچ پرنده دیگری یافت نمی‌شود. پنج نوع مختلف کیوی وجود دارد که متأسفانه بسیاری از آنها در خطر انقراض قرار دارند.

پرنده کیوی دارای پرهای مو مانند و پاهای بسیار قوی و عضلانی است. پاهای عضلانی کیوی حدود یک سوم وزن کل بدن آن را تشکیل می‌دهد. آنها بوی بسیار خوبی دارند و با سوراخ‌های بینی نسبتاً بلند در نوک منقارشان شناخته شده هستند. آنها از سوراخ‌های بینی خود برای خوردن بی‌مهرگان و دانه‌ها استفاده می‌کنند و فقط از حس بویایی خود برای تشخیص غذا بهره می‌برند.

اندازه کیوی تقریبا به اندازه یک مرغ است. بزرگترین کیوی قهوه‌‌ای شمالی است که تا ۵۰ الی ۶۵ سانتی‌متر رشد می‌کند و وزن آن ۴ تا ۵ کیلوگرم می‌باشد. کوچکترین نوع آنها کیوی خالدار کوچک است که تا ۳۵ الی ۴۵ سانتی‌متر رشد می‌کند و وزن آن ۸ تا  ۹ کیلوگرم می‌باشد. در واقع کیوی‌ها نیز مانند انسان‌ها در استخوان‌های خود مغز استخوان دارند که باعث سنگین‌تر شدن آن‌ها می‌شود.

بال‌های کیوی ریز و در حدود (۳ سانتی‌متر) هستند.  هر بال دارای یک پنجه کوچک در نوک است، اگرچه این پنجه هیچ استفاده شناخته شده‌‌ای ندارد.

کیوی‌ها کاملا خجالتی هستند و معمولاً فقط در شب بیرون می‌آیند. در واقع آن‌ها در طول روز می‌خوابند و در طول شب وقت خود را به جستجوی غذا می‌گذرانند.  

طبق گفته باغ وحش سن دیگو، دمای بدن کیوی ۱۰۰ درجه فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد) است که کمترین درجه حرارت در بین پرندگان دیگر است.

این پرندگان نام خود را از صدای ندای خود می‌گیرند.  آنها با ایجاد صداهای «کی-وی، کی-وی» با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند.

 

 

انواع گونه های کیوی

اگرچه کیوی نمادی از یک پرنده خجالتی و شبگرد است، اما در عین حال همانند پرنده بوتیمار موجودات مرموزی نیز به حساب می‌آیند. پنج نمونه از پرنده کیوی وجود دارد که شامل موارد زیر هستند.

۱. کیوی قهوه‌‌ای

این نمونه یکی از رایج‌ترین گونه‌های کیوی است که در جزیره‌های شمالی یافت می‌شود.  

۲. کیوی خالدار کوچک

کوچکترین گونه کیوی، کیوی خالدار کوچک تنها در جزایر دور از ساحل یا در پناهگاه‌ها یافت می‌شود.  

۳. کیوی عالی خالدار

بزرگترین کیوی نسبت به همه گونه‌های پرنده کیوی، کیوی خالدار بزرگ تنها در اطراف جنوب غربی جزیره‌های جنوبی یافت می‌شود.  

۴. کیوی Rowi (رووی)

این گونه کمیاب‌ترین گونه در بین همه گونه‌های کیوی است. رووی در جنگل اوکاریتو در ساحل غربی جزیره جنوبی یافت می‌شود.  

۵. توکوئکا

در جزیره استوارت، پارک ملی فیوردلند و در رشته‌های هاست یافت می‌شود. شانس بیشتری برای مشاهده توکوئکا در جزیره استوارت یا راکیورا وجود دارد.

 

تولید مثل پرنده کیوی

کیوی بالغ می‌تواند مدت زیادی از ۲۵ تا ۵۰ سال زندگی کند. هنگامی که نر و ماده کیوی پیوند زناشویی برقرار کردند، تمام زندگی خود را همانند پرنده توکان به عنوان یک زوج تک همسر ادامه می‌دهند. در طول فصل جفت گیری، آنها شبانه با یکدیگر تماس می‌گیرند و تقریباً هر سه روز یک بار در لانه‌های خود جفت گیری می‌کنند. به طور کلی کیوی ماده تا سه بار در سال، در هر بار یک تا دو تخم می‌گذارد.

ماده‌ها با توجه به اندازه بدن خود تخم‌های بزرگی حمل می‌کنند. یک ماده می‌تواند تا یک چهارم وزن بدن خود تخم حمل کند.

همانگونه که در ابتدای مقاله گفته شد اندازه تخم یکی از مهمترین ویژگی‌های پرنده کیوی است. همانگونه که گفته شد  پرنده کیوی تقریباً به اندازه یک مرغ است، اما تخم آن در واقع شش برابر تخم یک مرغ است! این به این دلیل است که پرنده کیوی مجبور نیست پرواز کند، بنابراین محدودیتی در وزن آنها وجود ندارد. طبق گفته اداره حفاظت نیوزیلند، به طور متوسط ​​یک تخم ۱۵ درصد وزن پرنده کیوی ماده است.  اگرچه می‌تواند تا ۲۰ درصد وزن بدن او باشد که با وزن ۱۲۰ کیلویی قابل مقایسه است.  

ماده‌ها در دوران باروری برای کمک به رشد تخم خود، باید سه برابر معمول غذا بخورند. تخم کیوی دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی برای دفع باکتری‌ها و قارچ‌هایی است که در مناطق مرطوب نیوزیلند رایج هستند. در فرایند به دنیا آمدن جوجه، نر این جفت تا زمانی که جوجه از تخم خارج شوند، روی تخم‌ها می‌نشیند. دوره نهفتگی یک تخم کیوی ۷۵ تا ۸۵ روز است.  

جوجه‌ها نیز با پر به دنیا می‌آیند و از همان ابتدا می‌توانند از خود محافظت کنند. با این حال، سه تا پنج سال طول می‌کشد تا آنها به اندازه کامل خود برسند.

بر خلاف سایر پرندگان، جوجه‌ها تخم‌های خود را با لگد باز می‌کنند و به محض اینکه از تخم بیرون می‌آیند با پر پوشیده هستند. آنها شبیه نسخه‌های کوچک والدین خود هستند. بعد از چند روز جوجه از لانه خارج می‌شود و حدود ۲۰ روز را با پدر می‌گذراند.  پس از آن، آنها ممکن است برای مدتی در قلمرو والدین خود بمانند یا برای یافتن قلمرو خود از آن‌ها جدا شوند.

جوجه‌ها اغلب به بزرگسالی نمی‌رسند اما اگر به بزرگسالی برسند، عمر بسیار طولانی خواهند داشت. همانگونه که گفته شد کیوی‌ها معمولا بین ۲۵ تا ۵۰ سال عمر می‌کنند.

 

 

زیستگاه کیوی کجاست؟

وطن و ریشه پرنده کیوی در نیوزلند است. پرنده کیوی به جنگل طبیعی و بکر نیاز ندارد. می‌تواند در بوته‌ها، زمین‌های زراعی ناهموار، تپه‌های شنی و… زندگی کند. البته مانند هر موجود زنده‌‌ای، مکان‌هایی هست که بیشتر دوست دارند. آنها پوشش گیاهی تالاب و مناطق جنگلی نزدیک رودخانه‌ها را بیشتر می‌پسندند.

بطور کلی کیوی‌ها در جنگل‌ها، بوته زارها و علفزارها زندگی می‌کنند. آنها در لانه‌ها، کنده‌های توخالی یا در میان پوشش گیاهی متراکم می‌خوابند. بسیار وطن دوست هستند و از منطقه خود در برابر سایر کیوی‌ها دفاع می‌کنند.

از آنجایی که کیوی از روی زمین تغذیه می‌کند، به جای جستجو در بسترهای ضخیم مانند برگ‌های کف جنگل، مکان‌هایی را ترجیح می‌دهد که مستقیم بتواند به غذا برسد. اما وقتی در جستجوی غذا نیست، در واقع در حال گشت زنی در قلمرو خود است. این پرنده در حین راه رفتن، فضولات بسیار بدی از خود به جای می‌گذارد تا ناحیه خود را مشخص کند.  تنها کیوی دیگری که در قلمرو آن مجاز است حرکت کند همسر، جوجه‌ها و فرزندان بالغ آن هستند.  اگر کیوی دیگری در قلمرو دیگری سرگردان شود، با هم مبارزه خواهند کرد.

 

 

خلاصه‌‌ای از ویژگی‌های جالب کیوی

• اگرچه پرنده کیوی بال دارد اما نمی‌تواند پرواز کند.
• پرندگان کیوی شبگرد هستند و به همین دلیل در شب تغذیه می‌کنند.
• از نظر اندازه تخم، پرنده کیوی بزرگترین تخم جهان را با توجه به اندازه خود می‌گذارد.
• تنها پرنده در جهان است که سوراخ بینی در نوک منقار دارد.
• در استخوان‌های خود مغز دارند، درست مانند انسان.
• در حالی که اکثر پرندگان تنها یک تخمدان دارند، پرندگان ماده کیوی دارای ۲ تخمدان هستند.
• پرهای آنها بیشتر شبیه خز است.
• پرنده کیوی سبیل‌هایی شبیه گربه دارد.
• در شب، او عمدتاً از حس بویایی خود برای دور زدن استفاده می‌کند تا چشمانش.
• پرنده کیوی با منقار خود تا عمق ۱۲ سانتی متری را حفاری می‌کند و به شکار غذا می‌پردازد.