آشنایی با کپسول راکوتان و عوارض آن

کپسول راکوتان (Roaccutane) که به صورت کپسول‌های خوراکی تولید می‌شود از داروهای درمان‌کننده آکنه است. مصرف این دارو عوارضی مثل خشکی پوست در ناحیه صورت و لب‌ها، قرمزی پوست، خشکی گلو، خشکی غشاء مخاطی داخل بینی، خشکی و تحریک پذیری چشم‌ها، دردهای عضلانی و افزایش موقت ریزش مو را به همراه دارد.

کپسول راکوتان

ستاره | سرویس سلامت – جوش صورت همان دانه‌های قرمز رنگی است که گاه و بی‌گاه بر روی نواحی مختلف صورت خودنمایی می‌کند. این که بروز این دانه‌ها چه علتی می‌تواند داشته باشد مفصل بوده و از حوصله این مقاله خارج است. گاه رسیدن به سن بلوغ و تغییرات هورمونی بدن می‌تواند باعث بروز جوش یا همان آکنه‌های پوستی شود. برخی دیگر از علل بروز آن را می‌توان استرس، بارداری، مصرف برخی داروها، مصرف خوراکی‌های چرب و… دانست.

آکنه پوستی

 

حال علت بروز آکنه هر چیزی که باشد باید به فکر درمان آن بود. علاوه بر ماسک‌های گیاهی مختلفی که برای برطرف کردن آکنه وجود دارد برخی به دنبال مصرف دارو می‌روند و می‌خواهند از این طریق هر چه سریع‌تر به نتیجه دلخواه خود برسند. اگرچه در مواردی مصرف دارو هم لازم و ضروری است اما تشخیص آن باید حتما توسط پزشک متخصص پوست صورت گیرد. مصرف خودسرانه داروهای درمان‌کننده آکنه عوارض مختلفی به دنبال داشته که قطعا اگر از آن‌ها باخبر باشید درباره استفاده از این داروها دچار تردید خواهید شد. راکوتان از داروهای ضد آکنه و مشهور است که در ادامه قصد داریم عوارض مصرف آن را برایتان ذکر کنیم.

 

جوش صورت

 

راکوتان چیست؟

راکوتان (Roaccutane) که به صورت کپسول‌های خوراکی تولید می‌شود از داروهای درمان‌کننده آکنه است. این دارو غد‌دهای موجود در پوست را مجبور می‌کند میزان چربی کمتری تولید کنند و از این طریق به کاهش چربی پوست و در نتیجه کاهش قابل توجه آکنه‌های صورت کمک می‌کند. اگر چه افرادی که از آکنه‌های شدید و مقاوم به درمان رنج می‌برند ممکن است از این دارو استفاده کرده و نتایج خوبی هم بگیرند، اما نکته‌ای که باید جدی گرفته شود عوارض مصرف این داروست. به همین علت پزشک تنها در مواردی که منفعت این دارو بیشتر از زیان‌های ناشی از عوارض آن باشد دارو را برای بیمار تجویز می‌کند.

ممکن است پزشک از شما بخواهد برای درمان آکنه‌ها این دارو را از چند ماه تا یک سال مصرف کنید. چنین مصرف طولانی مدت احتمال بروز عوارض آن را افزایش داده و بنابراین تنها در صورت لزوم و با مشورت پزشک است که می‌توانید از این دارو استفاده کنید. طی درمان با داروی راکوتان ممکن است حتی در ابتدای درمان، جوش‌ها بدتر شوند اما جای نگرانی نیست. این امر نشان دهنده آن است که دارو برای شما موثر بوده است. معمولا پس از طی مدت سه هفته از مصرف راکوتان شاهد علائم بهبودی آن خواهید بود.

اگر مایل هستید به جای مصرف داروهای شیمیایی از روش‌های خانگی و طبیعی برای بهبود آکنه‌های پوستی خود استفاده کنید پیشنهاد می‌کنیم به لینک‌های زیر بروید.

 

عوارض کپسول راکوتان چیست؟

تقریبا می‌توان گفت مصرف هیچ دارویی بدون عارضه نیست. راکوتان هم از این قاعده مستثنی نبوده و در اثر مصرف طولانی مدت ممکن است عوارضی برای فرد به همراه داشته باشد. هر بیمار کاندید مصرف روآکوتان، باید کاملا در مورد عوارض احتمالی آن مطلع گردد. البته تمام عوارض در یک فرد دیده نمی‌شود، ولی احتمال وقوع هر یک وجود دارد. برخی از عوارض این دارو موقتی بوده و با قطع مصرف دارو برطرف می‌شود.

این عوارض شامل خشکی پوست در ناحیه صورت و لب‌ها، قرمزی پوست، خشکی گلو، خشکی غشاء مخاطی داخل بینی، خشکی و تحریک‌پذیری چشم‌ها، دردهای عضلانی و افزایش موقت ریزش مو است که برای هر کدام می‌توان چاره‌ای اندیشید. خشکی پوست معمولا با استفاده از چرب‌کننده‌ها برطرف می‌شود. برای خشکی چشم تحت نظر پزشک می‌توان از قطره اشک مصنوعی استفاده کرد. در صورت بروز دردهای عضلانی باید تا مدتی از انجام ورزش‌های سنگین اجتناب کرد. در کنار این عوارض برخی از مشکلات دیگر هم ممکن است در اثر مصرف راکوتان ایجاد شود. این عوارض (که البته شیوع کمتری دارد) جدی‌تر بوده و شامل موارد زیر می‌شوند:

  • سرگیجه و سردرد
  • مشکلات کبدی
  • کم خونی
  • تشنج
  • خشکی مفاصل
  • خستگی و ضعف
  • نامنظم شدن قاعدگی
  • تهوع
  • اختلال تمرکز
  • کاهش شنوایی و بینایی
  • کاهش وزن و اشتها
  • بیماری التهابی روده
  • دفع خون در ادرار
  • اختلالات روحی و افسردگی
  • عفونت‌های موضعی
  • تغییرات سطح گلوکز خون
  • افزایش سطح اسید اوریک خون
  • افزایش خوش خیم فشار داخل جمجمه
  • افزایش تری گلیسرید و کلسترول خون

 

کپسول راکوتان

 

برای پیشگیری و کاهش عوارض جدی کپسول راکوتان عملکرد کبد و سطح آنزیم‌های آن باید قبل و نیز یک ماه بعد از شروع درمان، توسط تست‌های کبدی چک شده و سپس هر سه ماه یک‌بار تکرار شود. گاهی اوقات حین ادامه مصرف دارو و یا با کاهش دوز آن، سطح این آنزیم‌ها به حد نرمال برمی‌گردد، اما در صورتیکه این اتفاق نیفتد باید دارو را قطع و علت آن بررسی شود. البته عوارض جانبی این دارو نباید شما را نگران کند،

ممکن است هیچکدام از این عوارض در شما مشاهده نشود. با این وجود اگر طی مصرف این دارو دچار علائمی مثل حالت تهوع، استفراغ، سردرد شدید و مزمن، تاری چشم، اختلال در بینایی و احساس افسردگی شدید حتما باید دارو را قطع کرده و پزشک را در جریان قرار دهید.

امیدواریم از این مطلب استفاده کافی را برده باشید. خواهشمندیم در صورتیکه تجربه مصرف این دارو را داشته و دیدگاهی در این باره دارید با دیگر خوانندگان مجله “ستاره” در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید