۱۳ رجب چه روزی است؟

روز ۱۳ رجب چه روزی است؟ سیزده رجب مصادف است با ولادت امام علی (ع) که به نام پدر نام‌گذاری شده است. همچنین روز ۱۳ رجب اولین روز از ایام البیض است که مؤمنان به مدت ۳ روز در مساجد به اعتکاف مشغول می‌شوند.

۱۳ رجب

اگر به دنبال اطلاعاتی در مورد روز ۱۳ رجب هستید و می‌خواهید بدانید در این روز چه اتفاقاتی افتاده است ستاره کار شما را آسان کرده و در این مقاله تمامی رویداد‌های این روز عزیز را برای شما بازگو کرده است.

 

۱۳ رجب چه روزی است؟

روز ۱۳ رجب مصادف با ولادت امام علی (ع) است. امام علی (ع) ۲۳ سال قبل از هجرت در سال ۳۰ ام عام‌الفیل در روز جمعه به دنیا آمد. ایشان نمونه یک پدر وارسته بود و به همین دلیل است که روز ولادتش را در ایران و پاکستان «روز پدر» نام‌گذاری کرده‌اند. در سایر کشور‌ها سومین یکشنبه از ماه ژوئن را به عنوان روز پدر در نظر گرفته‌اند. روز ۱۳ ماه رجب علاوه بر روی میلاد امام علی (ع) اولین روز از ایام البیض است که مؤمنان به مدت ۳ روز در مساجد به اعتکاف می‌پردازند.

 

عکس مناسبتی ولادت امام علی (ع)

لحظه ولادت امام علی (ع)

فاطمه بنت اسد بسیار خداپرست و پیرو دین حضرت ابراهیم (ع) بود. هنگامی که متوجه شد زمان وضع حملش فرا رسیده است به زیارت کعبه رفت و گفت: «خدایا من به تو و به آن چه از رسولان و کتاب‌ها از جانب تو آمده‌اند ایمان دارم و سخن جدم ابراهیم خلیل را تصدیق می‌کنم و اوست که این بیت عتیق را بنا نهاده است. به حق آن که این خانه را ساخته و به حق مولودى که در شکم من است ولادت او را بر من آسان گردان.»

در این لحظه دیوار خانه کعبه شکاف برداشت و فاطمه بنت اسد وارد کعبه شد و شکاف دیوار مجدداً بسته شد. سه روز بعد فاطمه بنت اسد در حالی که فرزندش را به بغل داشت از کعبه خارج شد. مادر امام علی (ع) ماجرای آن سه روز را این طور تعریف می‌کند:

«من به خانه خدا وارد شدم و از میوه‌های بهشتى و بار و برگ آن‌ها خوردم و چون خواستم بیرون بیایم هاتفى ندا داد: “اى فاطمه نام او را على بگذار که او على است و خداوند می‌فرماید من نام او را از نام خود گرفتم و به ادب خود تأدیب اش کردم و او را به غامض علم خود آگاه گردانیدم و اوست که بت‌ها را در خانه من می‌شکند و اوست که در بام خانه‌ام اذان می‌گوید و مرا تقدیس و پرستش می‌کند. خوشا به حال کسی که او را دوست داشته باشد و فرمانش را اطاعت کند و واى بر کسى که با او دشمنی کرده و از او نافرمانی کند. “»

 

ولادت امام علی (ع) در کلام بزرگان

بزرگان درباره ماجرای ولادت امام علی (ع) این طور نوشته اند:

حافظ گنجی شافعی در کتاب الکفایه: «امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب در مکه در بیت‌الله الحرام، شب جمعه ۱۳ رجب، ۳۳ سال پس از عام‌الفیل، متولد شد. هیچ کس جز او در خانه خدا به دنیا نیامده و نخواهد آمد و همین برای تعظیم مقام والایش کافی است.»

شیخ صدوق در امالی: «یزید بن قعنب می‌گوید: من به همراه عباس بن عبدالمطلب و گروهی از بنی عبدالعزی در برابر خانه خدا نشسته بودیم. ناگهان فاطمه بنت اسد به کنار خانه خدا آمد، در حالی که ۹ ماه از مدت حمل او به علی بن ابی‌طالب می‌گذشت.

درد زایمان بر او عارض شد، دست‌ها را به دعا بلند کرد و با خدای خود چنین مناجات نمود: «پروردگارا! من به تو و پیامبران و کتاب‌هایی که از سوی تو نازل شده است ایمان دارم و سخن جدم حضرت ابراهیم خلیل را گواهی می‌دهم؛ همان کسی که این بیت عتیق را ساخت، پس به حق آن کس که این خانه را بنا کرد و به حق جنینی که در شکم دارم، زایمان را بر من آسان فرما.»

یزید بن قعنب ادامه می‌دهد: ناگاه دیدیم پشت کعبه شکافته شد و فاطمه بنت اسد به درون خانه خدا وارد شد و از دیدگانمان پنهان ماند، سپس دیوار خانه به هم آمد! رفتیم که قفل را باز کنیم تا از حقیقت قضیه آگاه شویم، ولی قفل خانه خدا باز نشد. دانستیم که این امری است الهی.

سه روز بر این منوال گذشت، در روز چهارم مادر علی (ع) در حالی که او را بر دست خود گرفته بود، از خانه خارج شد و چنین گفت: «همانا بر بانوانی که پیش از من بودند، برتری دارم، زیرا آسیه دختر مزاحم در پنهانی و در جایی که نباید خدا را عبادت کنند، به پرستش و عبادت خدا می‌پرداخت و مریم دختر عمران، درخت خشک خرما را تکان داد تا از آن رطب تازه بچیند و بخورد، اما من در خانه خدا وارد شدم (و مهمان او گشتم) و از میوه‌ها و برگ‌های بهشتی تناول کردم و هنگامی که خواستم از خانه بیرون بیایم، هاتفی به من ندا داد که:‌

ای فاطمه! نام فرزندت را «علی» بگذار چرا که او علی و بزرگ است و خدای علی اعلی می‌فرماید: من نام او را از نام خود برگرفتم و او را به آداب خود ادب کردم و بر پنهانی‌های علمم آگاه ساختم. او کسی است که بت‌ها را در خانه‌ام می‌شکند. او کسی است که بر پشت بام خانه‌ام اذان می‌گوید.

او کسی است که مرا بسیار ستایش و تمجید می‌کند. پس خوشا به حال کسانی که او را دوست داشته باشند و اطاعتش کنند و وای بر کسانی که او را دشمن داشته و مخالفتش نمایند.»

سیزدهمین روز از ماه رجب یکی از روزهای پر برکت در تاریخ است. روزی که در آن مردی بر زمین منت نهاد و پا گذاشت که تا قبل از او مانندش وجود نداشت. اگر از معتکفین عزیز هستید می‌توانید با مراجعه به اعمال ایام البیض از فضائل روزهای سیزدهم تا پانزده رجب نیز بهره‌مند شوید.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید