معنی ضرب المثل هر که بامش بیش برفش بیشتر و داستان آن

ستاره | سرویس محتوای کمک درسی – ضرب المثل های فارسی، یکی از یکی شیرین تر و پندآموزتر هستند. در واقع ما با خواندن داستان و مفاهیم این ضرب المثل ها، گاهی می توانیم درس زندگی بگیریم. از این رو در این مطلب به سراغ معنی ضرب المثل هر که بامش بیش، برفش بیشتر و داستان آن رفته ایم؛ همراه ما باشید.

 

معنی ضرب المثل هر که بامش بیش برفش بیشتر و داستان آن

هر که بامش بیش، برفش بیشتر

معنی تحت الفظی: کسی که پشت بام بزرگ تری داشته باشد، برف بیشتری روی بام خانه اش می نشیند.

مفهوم آن چیست؟

1.  هر کس جایگاه و مقام بالاتری در زندگی اش داشته باشد، مشکلات و دردسرهای او هم به همان اندازه بیشتر است.
2.  ثروتمند بودن، راحتی مطلق نیست و هر چه ثروت بیشتر باشد، گرفتاری های بیشتری هم دارد.
3.  هرکسی پول و ثروت و مقام بیشتری می خواهد، به همان اندازه هم باید آمادگی تلاش و دست و پنه نرم کردن با مشکلات را داشته باشد.
4.  افراد دارای مقام بالاتر، گرفتاری های بزرگتری دارند.

 

 

داستان و ریشه ضرب المثل هر که بامش بیش برفش بیشتر

می‌گویند که در روزگاران قدیم پادشاهی در اثر یک بیماری فوت می کند. او قبل از مرگش وصیت می‌کند و می گوید:

“چون من وارث و جانشینی ندارم، فردای روز مرگم، اولین نفری که وارد شهر شد را به پادشاهی انتخاب کنید و بر تاج و تخت بنشانید.”

وقتی پادشاه از دنیا رفت، فردای آن روز، مردم و فرماندهان دستور شاه را اجرا می کنند؛ ناگهان اولین کسی که وارد شهر می شود یک گدا بود! آنها هم گدا را که در تمام عمر تنها اندوخته‌اش خرده پول و لباس کهنه‌ای بود را، به عنوان شاه معرفی می‌کنند و او را بر تخت پادشاهی می‌نشانند.

روزها می‌گذرد و این گدا که حالا شاه شده و البته معتبر، بر تخت می‌نشیند و امور را اداره می‌کند. تا اینکه برخی از امیران شهر و زیردستانش سر ناسازگاری با او بر می‌دارند و با دشمنان دست به یکی می‌کنند و شاه تازه هم که توان مدیریت امور را از کف داده، بخشی از قدرت را به آن‌ها واگذار می‌کند.

روزی یکی از دوستان دیرینش که از قضا رفیق گرمابه و گلستانش بود، وارد شهر می‌شود و می‌شنود که رفیقش حال پادشاه آن دیار است. برای تجدید دیدار و البته عرض تبریک نزد او می‌رود.

پادشاه جدید در پاسخ تبریک و تعریف و تمجید دوستش می‌گوید: ای رفیق بیچاره من، بدان که اکنون حال تو بسیار از من بهتر است. آن زمان غم نانی داشتم و اینک تشوش جهانی را بر دوش می‌کشم. سختی‌ها و رنج‌های بسیاری را متحمل گشته‌ام.

و در اینجاست که رفیق دیرینش می‌گوید: هرکه بامش بیش، برفش بیشتر.

 

 

گسترش ضرب المثل هر که بامش بیش برفش بیشتر

در روزگاران قدیم در میان این همه آدم، دو همسایه دیوار به دیوار زندگی می کردند که یک پیر مردی تنها و سالخورده و دیگری جوانی کم تجربه بود.

پیر مرد خانه ای کوچک و درویشانه ای داشت که برای مردی تنها کافی بود، اما در این میان جوان کم تجربه برای خود خانه ای بزرگ ساخته بود و همیشه پیر مرد را برای خانه کوچکش مسخره می کرد و پیرمرد هر بار در مقابل سخنان گستاخانه جوان سکوت می کرد.

گذشت و گذشت تا به فصل سرما و زمستان رسید؛ ابر های سیاه آمدند و گوله های سفید برف از آسمان فرو آمدند و روی سقف خانه ها و زمین و درختان نشستند و ارتفاع برف زیاد و زیادتر شد؛ به حدی رسید که اهالی روستا به فکر برف افتادند تا مبادا از سنگینی برف سقف بالای سرشان بشکند و در زمستان سرد و یخبندان آواره شوند.

در همین هنگام پیر مرد و جوان نیز پاروهای خود را از انباری بیرون آوردند و شروع به جمع کردن برف کردند. پیر مرد به دلیل داشتن خانه کوچک و سقف کوچکش، زود کارش به اتمام رسید و توانست سقفش را خالی کند؛ اما مرد جوان به علت داشتن خانه و سقف بزرگ، هنوز نیمه ای از برف را تمان نکرده بود! مرد جوان در حالی که از خستگی و سرمای زیاد توان ماندن نداشت، به پیرمرد که کارش تمام شده بود نگاه کرد . . . پیرمرد که با تجربه بود و همیشه در مقابل سخنان جوان گستاخ سکوت می کرد، این بار لب به سخن گشود و گفت: هر که بامش بیش برفش بیشتر !

 

شعر با هر که بامش بیش برفش بیشتر

هر که شد شوریده تر بی خویش تر
هرکه عاشق تر، یقین، دل ریش تر

عشق را با درد قسمت می‌کنند
هر که بامش بیش، برفش بیشتر

“احمد فرجی”

 

سخن آخر

معنی ضرب المثل هر که بامش بیش، برفش بیشتر و داستان آن را در این مطلب خواندید؛ شما نیز اگر پیام و یا داستان و حکایت دیگری برای این ضرب المثل زیبا سراغ دارید، در پایین همین مطلب برای ما و دیگر دوستانتان بنویسید.

همچنین  شما می توانید معنی ضرب المثل شب دراز است و قلندر بیدار و داستان آن و معنی ضرب المثل دست بالای دست بسیار است و حکایت آن را نیز در ستاره بخوانید.