مقایسه شخصیت دهخدا با یکی از نام آوران (فردوسی)

ستاره | سرویس محتوای کمک درسی – فعالیت مقایسه کنید صفحه ۶۲ کتاب نگارش فارسی ششم، مقایسه شخصیت دهخدا با یکی از نام آوران مثل فردوسی، آریو برزن، محمود فرشچیان و … است که هر کدام تاثیر زیادی در حفظ و دفاع از فرهنگ و هویت ایرانیان داشته اند. در این مطلب مقایسه شخصیت دهخدا با فردوسی نوشته شده است که شما می‌توانید از آن الهام گرفته یا آن را در دو بند خلاصه کنید. 

 

 

مقایسه شخصیت دهخدا با یکی از نام آوران

مقایسه دهخدا با فردوسی

برای اینکه این دو نویسنده و شخصیت های تاثیرگذار ایرانی را با هم مقایسه کنیم باید آثار مهم آن ها را بشناسیم. حکیم ابوالقاسم فردوسی بیش از سی سال از عمرش را صرف به نظم درآوردن «شاهنامه» کرد تا زبان و هویت ایرانی در ذهن ها ماندگار شود و از دست نرود. در زمانه ی فردوسی، زبان رسمی علم و ادبیات در ایران، زبان عربی بود و بزرگان و دانشمندان آثار خود را به زبان عربی می‌نوشتند. در این هنگام فردوسی زمان زیادی از عمر خود را پای سرودن شاهنامه که داستان های حماسی و تاریخی ملت ایران است صرف کرد تا هم زبان فارسی پایدار بماند و هم هویت ایرانی از لابلای این داستان ها و حماسه ها همچنان در طول تاریخ بدرخشد. 

 

 

علی‌اکبر دهخدا نیز بیش از ۴۰ سال از عمر گرانقدرش را برای نوشتن «لغت‌نامه دهخدا» که کتابی است جامع از شرح و معنی واژگان زبان فارسی، صرف کرد. ایجاد لغت‌نامه‌ای جامع که هم معنای تمام لغات فارسی را داشته باشد و هم اطلاعات لازم دربارهٔ همه چیز را به خواننده بدهد خواسته ی دهخدا بود که برای به ثمر رساندن آن تلاشی شبانه روزی در طول عمر خود کرد و چنین اثر سودمند و مهمی را به ایرانیان تقدیم کرد.

همچنین کتاب «امثال و حکم » اثر مهم دیگر علی اکبر دهخدا است که کتابی قطور در چهر جلد است و در آن نزدیک به ۵۰ هزار امثال و حکم (ضرب‌المثل) و کلمات قصار و ابیات متفرقه معروف، جمع آوری و شرح و تفسیر شده است. این اثر نیز در حفظ و نگهداری ضرب المثل های فارسی بسیار موثر بوده است و خدمت بزرگی به فرهنگ و ادبیات فارسی کرده است. 

دهخدا نیز همچون فردوسی برای هدف والایش که خدمت به زبان و ادبیات و فرهنگ ایران بوده است زمان زیادی از عمر خود را به نوشتن اختصاص داده و هرگز دلسرد نشده است.

 

 

دهخدا در این باره می‌گوید: «در این زمانه بسیارند کسانی که حاضرند وقت و نیروی خود را صرف شعر گفتن و مقاله نوشتن و چاپ و نشر آن‌ها در روزنامه‌ها و مجلات کنند، ولی شاید کمتر کسی باشد که بخواهد و بتواند با تألیف آثاری مانند امثال و حکم و لغت‌نامه، وظیفه ‌ای دشوار و خسته ‌کننده و طاقت‌سوز ولی واجب را تحمل نماید.»

از این سخن می‌شود فهمید که او این کار را امری واجب و وظیفه ای که حتما باید انجام شود می‌دانسته و به این علت دشواری ها و سختی های آن را تحمل کرده است، همچون فردوسی که تمام عمر و ثروت خود را فدای هدفش که آن را همچون وظیفه ای واجب می‌دانست صرف کرد و از آن دست نکشید. 

فردوسی و دهخدا را می‌توان دو مبارز سختکوش در راه دفاع از فرهنگ یران دانست. تفاوت های دهخدا و فردوسی یکی در به نظم بودن اشعار فردوسی در شاهنامه و به نثر بودن لغت نامه دهخدا است، دیگر اینکه دهخدا برای چاپ لغت نامه از مجلس شورای ملی زمان خود کمک گرفت و مجلس با صرف بودجه ای، هزینه چاپ آن را پرداخت، اما فردوسی چنین حمایتی را در زمانه ی خود نداشت و حتی با مخالفت و بی توجهی مواجه شد.