گوجه فرنگی یکی از سبزیجات سزخ و آبدار است که مصرف آن خواص زیادی دارد. این گیاه بومی آمریکای جنوبی و مرکزی است که طی دوره استعماری اسپانیا به سایر نقاط جهان منتقل شد. در ایران در ابتدا پرورش گوجه‌های کوچک که امروزه “گوجه گیلاسی” نامیده می‌شوند، مرسوم شد. پس از مدتی گوجه‌های بزرگتر وارد ایران شدند که به دلیل تفاوت اندازه با گوجه‌های رایج در آن زمان، به «گوجه فرنگی» مشهور شدند. امروزه گونه‌های مختلفی از گوجه فرنگی کشت و برداشت می‌شود که در ویژگی‌هایی مثل اندازه، شکل، رنگ و طعم با یکدیگر متفاوت هستند.
گوجه فرنگی را هم می‌توان به صورت خام برای انواع سالاد استفاده کرد و هم می‌توان از آن برای طبخ انواع غذاها بهره برد. این خوراکی از قوی‌ترین آنتی‌اکسیدان‌ها محسوب می‌شود و منبع خوبی از پتاسیم، کلر و فسفر است که می‌تواند به صورت خشک شده، پوست‌کنده، پوره، رب و انواع سس مورد استفاده قرار گیرد. پیشگیری از سرطان، کمک به سلامت چشم‌ها، پیشگیری از اضافه وزن، حفظ سلامت دندان‌ها و استخوان‌ها، درمان آکنه، اگزما و خشکی پوست، رفع تیرگی پوست، رفع چروک‌های پوستی و تقویت مو برخی از خواص بی‌نظیر گوجه فرنگی است.
برگ‌ها، ساقه و میوه سبز نرسیده این گیاه دارای میزان کمی توماتین است که سمی است. بنابراین مصرف آن‌ها توصیه نمی‌شود.
