بیماری‌های خود ایمنی بیماری‌هایی هستند که در آن سیستم ایمنی بدن به سلول‌ها و بافت‌های سالم بدن حمله می‌کند. این بیماری‌ها می‌توانند در هر قسمتی از بدن ایجاد شوند و علائم مختلفی دارند. علت دقیق بیماری‌های خودایمنی مشخص نیست، اما عوامل مختلفی مانند ژنتیک، محیط و استرس می‌توانند در ایجاد آن‌ها نقش داشته باشند.
برخی از بیماری‌های خودایمنی رایج عبارتند از لوپوس، آرتریت روماتوئید، تیروئیدیت هاشیموتو، دیابت نوع ۱، مولتیپل اسکلروزیس، پسوریازیس، کولیت اولسراتیو و کرون. بیماری‌های خودایمنی معمولاً با داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی درمان می‌شوند. این داروها به کاهش التهاب و آسیب به بافت‌های سالم کمک می‌کنند. میزان، نوع و مصرف این داروها نیز نسبت به سن، نوع بیماری و شرایط بیمار تعیین می شود.
بیماری‌های خودایمنی می‌توانند زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهند و باعث مشکلات مختلفی مانند درد، خستگی، ناباروری و حتی مرگ شوند. تشخیص و روش درمان این بیماری ها باید توسط پزشک متخصص انجام شود. اگر به اطلاعات بیشتری در این زمینه نیاز دارید مطالب این بخش از ستاره را از دست ندهید.
