کودک یک ساله چه ویژگی ها و توانایی هایی دارد؟

ستاره | سرویس روانشناسی – یک سالگی ورود به دنیایی پر رمز و راز برای کودک است. در این سن است که کودک به جست‌ و جو و کاوش‌کردن اطراف خود می‌پردازد. در این سن است که والدین باید توجه بیشتری را به او داشته باشند زیرا کودک یک ساله نمی‌تواند به آسانی خواسته‌هایش را عنوان کند. اگر کودک شما جشن تولد یک سالگی‌اش را گذرانده است باید آماده پاسخ دادن به کنجکاوی‌های بی‌حد او باشید.

چرا کودک یک ساله من کم غذا شده است؟

تعجب نکنید اگر کودک یک ساله خوش‌خوراک شما ناگهان اشتهایش را از دست داده است. این مورد برای کودکان در این سن طبیعی است. این تغییر ممکن است برای شما عجیب باشد زیرا فعالیت‌اش زیاد و غذای او کم است. اما به این نکته نیز توجه کنید که سرعت رشد او نسبت به قبل کاهش یافته بنابراین احتیاج غذایی او نیز کمتر شده است. او را مجبور به خوردن غذا نکنید. بگذارید خودش مقدار آن را تعیین کند. به او انواع مختلف غذاها را بدهید تا مواد مغذی لازم را برای بدنش به دست آورد.

کمی تغییر در برنامه غذایی کودک لازم است

برای این که عادات غذایی کودک یک ساله را بهبود بخشید، به جای دادن غذاهای شیرین، به او اسنک‌هایی مقوی دهید و او را به فعالیت بیشتری وادارید. او را به خوردن میوه و آب بیشتر (به جای آب میوه) تشویق کنید. اگر نگرانی شما درباره رشد او زیاد است، با پزشک مشورت کنید. پزشک وزن او را به طور منظم اندازه خواهد گرفت و شما را از وزن سلامت او آگاه خواهد کرد. اگر او تشخیص دهد که فرزند شما اضافه وزن دارد، ممکن است به او شیر کم چرب پیشنهاد کند. توجه کنید که کودک یک ساله شروع به راه رفتن و دویدن می‌کند و انرژی بیشتری مصرف خواهد کرد.

اجازه دهید حس کنجکاوی‌اش ارضا شود

کنجکاوی ، مزاحمت و خرابکاری جزء جدایی‌ناپذیر این دوره رشدی محسوب می‌گردد. به دلیل اینکه درصدد بدست آوردن اسقلال خود هستند با همه کس و همه‌چیز به مخالفت برمی‌خیزند. مهمترین کوشش آنها برای دستیابی به استقلال است و شاید به همین دلیل است که اکثر کودکان در این سن تقریبا به هیچ نظمی پایبندی ندارند. کودک یک ساله و بزرگ‌تر بسیار کنجکاو است و دائما در تلاش است تا محیط اطراف را مورد کاوش قرار دهد و یادگیری خود را افزایش دهد. آنها باید اشیاء پیرامون خود را لمس کنند، بچشند، نگاه کنند و با گوش دادن به صدای بهم هم خوردن اشیاء ، آنها را مورد ارزیابی قرار دهند. کودکان در این دوران انجام کارها را به تنهایی می‌پسندند ولی چون مهارت لازم را ندارند مرتب خرابکاری می‌کنند.

توجه داشته باشید که این رفتارها، رفتارهای عادی یک کودک یک ساله به حساب می‌آید. آنها را به حساب بدرفتاری و یا ناسازگاری کودک خود نگذارید. کافی است در این دوران اشیاء خطرناک را از دسترس کودک خارج کنید تا دائما مجبور نباشید به او “نه” بگویید. سعی کنید تعداد “نه”های خود را به حداقل برسانید.  به یاد داشته باشید کودک در این دوران کمتر قادر است با اسباب‌بازی‌های خود بازی کند و بیشتر درصدد بازی با اشیاء واقعی خانه ، خصوصا وسایل آشپزخانه است.

برایش کتاب بخوانید

احتمالا کودک شما در این سن به کتاب علاقه‌مند می‌شود. او را به سمت قفسه‌های کتاب‌ ببرید و کتاب مورد علاقه او را بردارید و برایش بخوانید. او احتمالا از این که آرام کنار شما بنشیند و به تصاویر کتاب نگاه کند لذت می‌برد. اگر چه ممکن است بعضی از کودکان این گونه نباشند. بنابراین ناامید نشوید اگر کودکتان به خواندن کتاب کنار شما علاقه نشان نداد. کودکان اغلب از شنیدن کتاب‌های تکراری لذت می‌برند. تکرار باعث یادگیری لغات می‌شود.

زمان آن رسیده است که دستشویی رفتن را یاد بگیرد

۱۹ ماهگی زمانی است که کودک شما می‌تواند دستشویی رفتن را آموزش ببیند. در این راه صبور باشید و شیوه‌های ساده آموزش را دنبال کنید. در این سن بهتر است از صندلی‌هایی که برای توالت کودکان طراحی شده استفاده کنید تا پای کودکتان به زمین برسد و این کار برایش راحت‌تر باشد.

کمی نظم هم بد نیست

رعایت نظم و ترتیب در کودک یک ساله به عاداتی همچون خواب و تغذیه محدود می‌شود. سعی کنید ساعات این دو را به شکلی منظم کنید که کودک بتواند برنامه خود را پیش‌بینی کند. همچنین سعی کنید او را به کارهای روزانه خود عادت دهید. برای مثال او را وادار کنید تا سر ساعتی خاص چرت بزند، غذا بخورد و به تختخواب رود. برنامه‌ منظم به او حس امنیت و کنترل می‌دهد و زندگی شما را نیز آسان‌تر می‌کند. اگر کودک یک ساله شما برنامه روزانه خود را بداند، کارهای شما نیز ساده‌تر می‌شود.

او را در کارهایتان شریک کنید

کودک شما از کمک کردن لذت می‌برد. از این علاقه کودکتان استفاده کنید و او را در کارهای کوچک شرکت دهید. برای مثال از او بخواهید قاشق کثیف را در ظرف‌شویی بگذارد، گلدان‌ها را آب دهد یا دستمال را روی میز قرار دهد. دادن مسئولیت به کودکان در این سن باعث می‌شود که احساس مهم بودن کنند. کودکان تفاوت کار و بازی را نمی‌دانند، آن‌ها تنها می‌خواهند در فعالیتی شرکت کنند. سعی کنید پس از اتمام کار از او تشکر و قدردانی کنید.