طرز تهیه دمنوش پونه و خواص آن

“پونه” یا پودنه گیاهی از خانواده نعنائیان است. گیاهی از سرده نعنا و تیره لب گلی‌ها که له‌شده برگ‌های آن عطر نعنا دارد. از پونه در آشپزی و شیرینی‌پزی و در طب سنتی به عنوان آرام‌بخش و مسکن استفاده می‌شود.

اسانس آن در صنعت عطر سازی کاربرد دارد و دارای ماده سمی پولِگون است. اسانس پونه بسیار غلیظ و حتی در مقادیر کم سمی و کشنده است. گزارش‌هایی از مرگ بیمارانی که بعلل مختلف از اسانس غلیظ آن استفاده کرده‌اند وجود دارد. کنگره آمریکا درخواست نموده است که استفاده آن برای زنان حامله منع شود.

 

 

هرچند روغن پونه بسیار سمی است، اما مصرف این گیاه به صورت تازه و خشک متداول است. مهاجرین اولیه در آمریکا از پودر خشک‌ شده آن برای دفع حشرات استفاده می‌کردند. در تاریخچه انجمن سلطنتی لندن خاطر نشان شده‌ است که این انجمن استفاده از پونه را برای کشتن مار زنگی پیشنهاد داده‌است.

فرهنگستان زبان فارسی این گیاه را “خالواش” و “نعناخالواش” نامیده است. پونۀ کوهی بی اشتهایی و ضعف معده را هم از بین می‌برد و سکسکه را تسکین می‌دهد. همچنین این گیاه زداینده و باز کننده و نرم کننده مواد صفرایی و سودایی است.

 

طبع پونه

پونه طبیعتی گرم و خشک داشته و مصرف زیادی در بین خانواده‌های ایرانی دارد. ترکیب اصلی موجود در این گیاه، اسانس روغنی فرار یا روغن منتول است. به علاوه در اعضای این گیاه مقداری تانن، مواد رزینی و قند نیز وجود دارد و حاوی مقدار زیادی ویتامین است.

گیاه پونه در فصل گرما می‌روید، اما سایه روشن را بهتر می‌تواند تحمل کند. این گیاه در خاک‌های مرطوب و غنی از مواد آلی مانند کود برگ به خوبی رشد می‌کند. با گیاه پونه می‌توان یک دم کرده گیاهی فوق العاده به نام دمنوش پونه تهیه نمود.

 

 

 

خواص دمنوش پونه