امام رضا(ع) همانند سایر «ائمه معصومین(ع)» سرشار از پیامهای روشن هستند، هرچند اقتضائات زمانی و مکانی برای «امام هشتم(ع)» کاملا متفاوت و منحصر به فرد بود، اما تدبیر و اندیشه ایشان سبب شد تا شرایط بهگونهای رقم بخورد که امامت و هدایت برای این امام بزرگوار فراهم شود.
امام هشتم (ع) توانستند برای شیعیان جایگاهی ویژه در بین اذهان عمومی ایجاد کنند؛ به همین خاطر به «امام رضا (ع)» لقب «عالم آل محمد(ص)» دادهاند.
نام مبارک امام هشتم
نام مبارک امام هشتم «علی» می باشد، که علی بن موسی نیز بیان میشود.
القاب امام رضا(ع)
دربين امامان معصوم ما، هيچ کدام به اندازه امام علی (ع) اسامی ولقب های متعدد و متنوع ندارد. بعد از ايشان رتبه دوم برای امام رضا (ع) است که شايد به علت ماجرای ولايتعهدی وشايد به خاطر حضور در بين ايرانيان ، صاحب القاب و عناوين متعدد است که در اینجا کل القاب امام رضا عليه السلام، از آن حضرت علاوه بر القابي که به همه ائمه معصومين (ع) گفته مي شود (مثل ابن رسول الله؛ حجت الله ، امين الله و… خود امام) صاحب حداقل ۵۰ لقب اختصاصی هستند. نامیدن امام هشتم (ع) به نام رضا (ع) چند دلیل دارد که نخستین علت آن است که ایشان در آسمان مورد رضایت خداوند و در زمین مورد رضایت خاتم پیامبران (ص) و امامان معصوم (ع) بودند.
هر کدام از کل القاب امام رضا علیه السلام ، داستان و تاريخچه جداگانه ای دارند وبه يک وجهه از وجهه هاي حضرت اشاره مي کنند. ما اينجا مشهورترین القاب امام رضا را آورده ايم و در باره آنها حرف زده ايم. اين هم خودش يک جور زيارت از راه دور است ديگر. امام هشتم (ع) دارای صفات، ویژگیها و القابی هستند که به آن مشهور بوده و شناخته میشوند. هر کدام از این ویژگیها به بخشی از صفات و خصوصیات امام رضا(ع) اشاره دارد علی ابن موسی الرضا(ع) القاب متفاوتی دارند که از بین آنها هشت لقب از سندیت بیشتری برخوردار هستند.
فهرست کنیهها و لقبهای امام رضا(ع) مجموعه القاب و کنیههای امام هشتم شیعیان است. نام امام، علی و کنیه مشهورش ابوالحسن است که ابوالحسن ثانی نیز گفته میشود. رضا نیز معروفترین لقب اوست. ضامن آهو، امام رئوف،ثامن الحجج و ثامن الائمة از دیگر القابی هستند که در میان شیعه امامیه شهرت دارد.
کنیهها
چهار کنیه برای امام رضا(ع) ذکر شده است.
ابوبکر | ابوالحسن | ابوعلی | ابومحمد |
لقبها
بنابر آنچه در کتابهای شیعه و سنی آمده، القاب امام رضا(ع) به این شرح است:
شماره | لقب | معنا |
---|---|---|
۱ | اَلرِّضا | مورد رضایت همگان(خدا، پیامبر و امامان) |
۲ | رِئابُ التَّدبیر | پیونده دهنده و اصلاح کننده تدبیر |
۳ | رَبُّ السَّریر | آقای تخت پادشاهی و امامت |
۴ | رَضیّ | قانع، دوستدار، ضامن، خشنود |
۵ | زَکیّ | پاک، با شرافت و دارای مقام برجسته |
۶ | سِراجُ الله | چراغ خدا (=هدایتگر گمراه و راهنمای سرگردان) |
۷ | صابر | شکیبا |
۸ | صادق | راستگو |
۹ | عالم | عالم آل محمد هم گفته شده است. |
۱۰ | صدّیق | بسیار راستگو |
۱۱ | فاضل | دانشمند، فاضلترین و کاملترین انسان در عصر خودش |
۱۲ | قائم ثامن | هشتمین امام |
۱۳ | قُرَّةُ عَینِ المُؤمِنین | روشنی چشم مؤمنان؛ مایه زینت و فخر مؤمنان |
۱۴ | کافِی الْخَلق | کافی برای مردم بر روی زمین |
۱۵ | کُفْوُ الْمَلَک | همانند فرشته |
۱۶ | مَکیدُة الْمُلحِدین | باطلکننده شبهههای ملحدان و کافران |
۱۷ | نورُ الْهُدی | نور هدایت |
۱۸ | وَفیّ | وفاکننده به عهد، وفاکننده به امت |
۱۹ | وَلیّ | سرپرست |
«رضا»
امام جواد (ع) در مورد اینلقب امام هشتم(ع) فرمودند: «بدان جهت پدرم را رضا نامیدند که هم خداوند در آسمان ها و هم پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) قبل و بعد از او از ایشان راضی بودند از امام (ع) سوال شد که مگر بقیه ائمه(ع) این گونه نبودند که پیامبر(ص) و دیگر اهل بیت(ع) از آن ها راضی باشند؟ حضرت فرمودند: «علاوه بر اینکه خداوند، پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) از پدرم راضی بودند، دشمنانش نیز از او راضی بودند، برخلاف بقیه اهل بیت(ع) که دشمنانشان از آن ها راضی نبودند».
آیت الله عبدالله جوادی آملی در بخشی از سخنرانی در خصوص جایگاه و مقام رضای(ع) عالم آل محمد(ص) چنین فرمودند: «هیچ موجودی از هیچ موجود دیگری راضی نمی شود، مگر به وساطت مقام امام هشتم؛ هیچ انسانی به هیچ توفیقی دست نمی یابد و خوشحال نمی شود، مگر به وساطت مقام رضوان رضا(ع)؛ هیچ نفس مطمئنهای به مقام راضی و مَرضی بار نمی یابد، مگر به وساطت مقام امام رضا(ع)، او نه چون به مقام رضا رسیده، به این لقب ملقّب شده است بلکه چون دیگران را به این مقام می رساند، ملقّب به رضا شد».
«ثامن الائمّه(امام هشتم)»
بر پایه عقاید شیعیان امامیه، امام رضا علیه السلام هشتمین پیشوایی است که ولایت و امامت امت اسلامی را با هدف تبیین قرآن و پاسداری از اصول و مبانی سیره نبوی پس از پدرشان امام موسی بن جعفر علیه السلام بر عهده دارند.
«زکّی»
«زکی»، انسان طاهر و پاکیزه در مسیر خیر و خوبی است یعنی کسی که پاک از فساد است و فسادی در او راه ندارد لذا چون امام رضا(ع) پاک، شریف و محترم بودند، به این لقب نامیده شدند.
«زکّی» از ریشه زکاوت گرفته شده است.جمع کلمه زکی، ازکیاء است، بر اساس این لقب امام رضا (ع) پاک از همه آلودگی ها،گناهان و رذایل اخلاقی بوده و در واقع معصوم هستند به گونه ای که خطایی از او سر نمی زند و گناه و آلودگی در شخصیت، رفتار و گفتار او راه ندارد.
«عالم آل محمد(ص)»
عالم بودن ایشان بدان معناست که در عرصه های مختلف علمی و هدایتی ثامنالحجج(ع) اندیشمند و پرفسور جهان اسلام است، لقب عالم آل محمد(ص) و شهرت امام هشتم(ع) به برتری علمی به ویژه در دوران خود از آنجا نشأت میگیرد که مأمون عباسی که خود نیز دانشمند و از اهل علم بود و شخصیت دارای هوش و ذکاوت محسوب می شد، قصد داشت با برپا کردن جلسات مناظره نقطه ضعفی از امام به دست آورده و به ایشان از جهت منصب امامت توهین کند اما در نهایت این خلیفه عباسی و دیگران بودند که به علم حضرت رضا(ع) اعتراف کرده و او را به معنای واقعی شایسته لقب عالم آل محمد(ص) دانستند.
یک روایت آمده که امام کاظم(ع) به فرزندانش فرمودند: «این علی برادر شماست و او عالم آل محمد(ص) است پس هر چه سؤال دارید، از او بپرسید و هر چه را که برای شما می گوید آن را حفظ کنید، که شنیدم پدرم جعفر بن محمد(ع) چندین بار به من فرمود که این پسر عالم آل محمد(ص) است».
«سراج اللّه»
سراج به معنی چراغ بوده و این لقب به معنای چراغ هدایت است، یعنی امام(ع) چراغ خدا بوده و گمراهان را راهنمایی و سرگشتگان را به راه راست هدایت میکند. هشتمین خورشید امامت از آن جهت سراج الله لقب گرفته که محبان و ارادتمندان حضرتش با سپردن دست خویش به ایشان به سر منزل مقصود می رسند. پیامبر(ص) فقط راه و مسیر را نشان می دهد، اما امام معصوم(ع) باید دست مردم را بگیرد، در جاده زندگی ببرد و به مقصد برساند، از همین امام معصوم سراج و چراغ هدایت خداوند برای بندگان است.
بشر بدون چراغ هدایت راه نمی تواند به هدف برسد، برای آنکه ما در مسیر این چراغ های هدایت قرار گیریم رفتار و سیره حضرت رضا(ع) بهترین و مهم ترین برنامه است، چون امام وظیفه اش همین است که دست در دست ما را به مقصد برساند، پس اگر خود را به او بسپاریم با گام های محکم در سیر هدایت حرکت کرده ایم.
«رئوف»
رئوف به معنای بسیار مهربان بوده و کسی که در مهربانی سرآمد است، دلسوز است، یعنی فرد دلسوز نمی تواند ببیند به کسی رنج و سختی برسد و از درد دیگران ناراحت می شود و حتی ممکن است ایثار کند و دیگری را بر خود ترجیح دهد که این ها همه در صفت رأفت نهفته است.
در مورد مهربانی و رأفت امام هشتم (ع) برخی عرفا میگویند، رأفت امام (ع) حسی است، یعنی وقتی انسان وارد حرم ایشان می شود، خودش این مهربانی و رأفت را حس می کند که چقدر مورد توجه حضرت قرار گرفته است.
امام(ع) رأفتی به گستردگی دایره محبان و ارادتمندانش دارد که هر کس در خانه اش بیاید دست خالی بر نمی گردد، دل ها متوجه ایشان شده وحوائج محبان برآورده می شود.
«ابالحسن»
دربين عرب رسم است که اگر بخواهند کسی را با احترام صدا بزنند، اسم او را صدا نمی زنند وبه جايش از کنيه او استفاده مي کنند کنيه، لقبی است که با «اب» يا «ام» شروع می شود؛ يعنی پدر فلانی و يا مادر فلانی. معمولاً کنيه هر کسی را با استفاده از اسم فرزند بزرگ تر يا مشهورتر فرد مي سازند؛ ولي گاهي هم هست که قبل از به دنيا آمدن فرزند مي خواهند به يک نفر احترام بگذارند واورا با کنيه صدا بزنند درباره امام رضا(ع) هم همين اتفاق افتاده است . با اينکه امام (ره) خيلي دير صاحب پسر شدند (امام محمد تقي يا جواد (ع)) اما به امام ازهمان جواني کنيه داده بودند. یکی از مشهورترین لقب امام رضا ابالحسن می باشد و از آنجا هم که آن حضرت سومين فرد از آل علي (ع) بود که اسم علي داشت (بعد از امام اول وچهارم)، کنيه جدشان – يعني امام علي (ع) – را به ايشان دادند و آن حضرت را «ابوالحسن» صدا مي زند. اين کنيه را ظاهراً امام موسی کاظم (ع) براي حضرت انتخاب کردند. معمولاً درکتب شيعه از آن حضرت به عنوان ابوالحسن ثاني ياد مي شود. ابوالحسن خالي يا باقيد اول که امام علي (ع) هستند وابوالحسن ثالث، امام دهم حضرت علي بن محمد امام هادي (ع) هستند.
«صدیق»
کلمه صدیق به معنای کسی که همیشه صادق است و راست می گوید. و کسی که گفتارش را با کردار خویش تصدیق کرده است صدیق از دیگر صفات مهم امام رضا(ع) به شمار می رود، لقبی که شاید کمتر به گوش کسی خورده باشد اما این لقب از لحاظ سند اعتبار لازم را دارد؛ دلیل نامیدن لقب صدیق به امام هشتم(ع) این است که همان گونه که یوسف صدیق در کشور مصر با ولایت خودش کشوری را از قحطی نجات داد، امام رضا(ع) نیز در دوران خودشان این کشور آسیب زده اسلامی را در عرصه قحطی هدایتی واقعا نجات داده و از هدایت بهره مند کردند.
امام رضا(ع) توانستند با درایت و مدیریت در برابر ابرقدرتی مانند مأمون و برخی که بعد از شهادت امام کاظم(ع) واقفیه شدند شیعه را حفظ و مردم را هدایت کنند، از همین رو وجه تشابه یوسف نبی در عرصه اقتصادی و این یوسف یعنی ثامنالحجج(ع) در عرصه هدایتی و راهنمایی است.
«مکیّدهالملحدین»
امام رضا(علیه السلام) بر اشتباهات و خطاهای مخفی ملحدان خطّ بطلان می کشید و تصورات آن ها را رد میکرد و این از طریق مناظره هایی بود که در کاخ عباسیان برگزار می شد و در جریان آن مناظرات، حضرت اصول اسلامی و ارزش های آن را تثبیت می کرد. از این رو به ایشان لقب «مکیّده الملحدین» داده شد.
«مرتضی»
یکی دیگر از معروف ترین و مشهورترین لقب امام رضا علیه السلام “مرتضی” است. اين لقب به معنای مورد رضايت و پسنديده ، لقبی است که شيعيان دربرابر لقب «رضا» که مامون به آن حضرت داده بود براي ايشان به کار بردند، لفب مرتضی البته از القاب مشترک بين آن حضرت با ساير ائمه (ع) است و اگر هم در متنی، مرتضی خالی ديديد، قاعدتاً منظور امام اول (ع) است؛ اما در صلوات خاصه امام رضا هم اين لقب بلافاصله بعد از لقب رضا آمده است: «اللهم صل علي علي بن موسي الرضا المرتضي».
«سلطان»
اسم و لقب سلطان تا قرن دوم هجری اصلاً کاربرد نداشته است و در زمان هارون الرشيد، برای اولين بار به وزير معروفش جعفر برمکی سلطان لقب داده شد. اين واژه ابتدا به معنای پادشاه نبود وبه معنای شخصی بود که تسلط برامور دارد (مثل سايرصفت هايي که بر وزن فعلان ساخته مي شود . مثلاً «قرآن » يعني خواندني.) اولين سلطان هم جعفر وزير بود که در دوره اي کنار خليفه، سلطان هم وجود داشت. بعد از سرکوبي برامکه اما تا مدت ها ديگر سلطانی وجود نداشت تا درزمان ولايتعهدی امام هشتم(ع) اين لقب را دوباره به ايشان دادند.
در دوره های بعدی هم اين لقب برای ايشان باقی ماند و به معنای غير از پادشاه استفاده شد و به همین ترتیب سلطان از مشهورترین لقب امام رضا ع شده است. مثلاً در «تاريخ نيشابور» (تاليف ۴۰۰ ق) از آن حضرت با عنوان «حضرت سلطان» ياد شده . حافظ (متوفاي ۷۹۲ق) سروده: «قبرامام هشتم وسلطان دين، رضا از جان ببوس وبر در آن بارگاه باش.» وگونزالس کلاويخو، سفير اسپانيا که در قبل از عهد صفوي به ايران آمد (۸۰۶ق) درسفرنامه اش آورده است :«رسيديم به شهر مشهد يعني محل شهادت امام رضا (ع) که به نام سلطان خراسان مشهور است…»
«غریبالغربا»
از امیرالمؤمنین امام علی(علیه السلام) روایت شده که می فرمایند: «به زودی مردی از فرزندان من در خراسان به وسیله ی زهر کشته خواهد شد. ألا فَمَن زارَهُ فِی غُربَتِهِ غَفَرَ اللهُ لَه ذُنُوبَه؛ آگاه باشید کسی که در غربتش او را زیارت کند، خداوند گناهان او را بیامرزد».
امام رضا(علیه السلام) خود می فرمایند: «یدفننی فی بلاد غربهٍ إلّا مَن زارَنی فی غُربتی، وَجَبَت لَهُ زیارَتی یومَ القیامهِ»: مرا در بلاد غربت به خاک می سپارند. همانا هرکس مرا در این غربت زیارت کند، قطعاً من او را در روز قیامت زیارت میکنم.
برای عبارت «غربت» میتوان معانی زیر را در نظر گرفت:
۱. غریب کسی است که از وطن خود دور افتاده باشد. بنابراین این وصف شامل امام رضا(علیه السلام)نیز می شود که مجبور شدند شهر مدینه را به تنهایی ترک کنند.
۲. غریب به معنی فردی است که از خانواده و نزدیکترین خویشان خود دور است.
۳. با استناد به فرمایش حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) که «الغَریبُ من لیس لَهُ حَبیبٌ»، غریب کسی است که یار و دوست داری ندارد. امام رضا(علیه السلام) نیز سال های پایانی عمر با برکت خویش را در مرو در میان افرادی سپری کردند که هچ سنخیتی با ایشان نداشته و منافقانه اطراف ایشان جمع شده بودند.
۴. خود این غربت، این پرسش را در میان مردم به وجود می آورد که چرا امامی که به ظاهر مسند ولایت عهدی را دارا بودند، خود را غریب می خوانند؟ به دیگر سخن، غربت یعنی ابتلای امام(علیه السلام) به سیاست مزوّرانه ی مأمون که با نقشه ای حضرت(علیه السلام)را تحت الحفظ از وطن خویش حرکت داد تا تمامی رفتارها، فعالیت ها و اقدامات آن حضرت را کاملاً زیرنظر داشته باشد.
امام هشتم(ع) دارای صفات، ویژگیها و القابی هستند که به آن مشهور بوده و شناخته میشوند. هر کدام از این ویژگیها به بخشی از صفات و خصوصیات امام رضا(ع) اشاره دارد.
امام جواد(ع) در مورد این لقب امام هشتم(ع) فرمودند: «بدان جهت پدرم را رضا نامیدند که هم خداوند در آسمانها و هم پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) قبل و بعد از او از ایشان راضی بودند از امام (ع) سوال شد که مگر بقیه ائمه(ع) این گونه نبودند که پیامبر(ص) و دیگر اهل بیت(ع) از آنها راضی باشند؟
حضرت فرمودند: «علاوه بر اینکه خداوند، پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) از پدرم راضی بودند، دشمنانش نیز از او راضی بودند، برخلاف بقیه اهل بیت(ع) که دشمنانشان از آنها راضی نبودند».
آیتالله عبدالله جوادیآملی در بخشی از سخنرانی در خصوص جایگاه و مقام رضای(ع) عالم آل محمد(ص) چنین فرمودند: «هیچ موجودی از هیچ موجود دیگری راضی نمیشود، مگر به وساطت مقام امام هشتم؛ هیچ انسانی به هیچ توفیقی دست نمییابد و خوشحال نمیشود، مگر به وساطت مقام رضوان رضا(ع)؛ هیچ نفس مطمئنهای به مقام راضی و مَرضی بار نمییابد، مگر به وساطت مقام امام رضا(ع)، او نه چون به مقام رضا رسیده، به این لقب ملقّب شده است بلکه چون دیگران را به این مقام میرساند، ملقّب به رضا شد».
برخی از القاب غیر مشهور امام رضا علیه السلام
۱. اُسّ الایمان: پایه و اساس ایمان.
۲. البحر العجّاج: دریای بزرگ و متلاطم.
۳. البَدرُ المُنیر: ماه درخشنده.
۴. الحاکم العادل: حکم کننده و داور عادل.
۵. الدّین القدیم: دینداری امام رضا علیه السلام استوار و برافراشته است. به طوری که همواره پاسخگو و آماده ساماندهی امور مختلف زندگی است.
۶. السِّراج الزّاهر: چراغ بسیار درخشنده و نورانی.
۷. العَلَم الهادی: هدایت کننده بزرگ و سرشناس.
القائل القاعل: گوینده عامل.
۹. القائمُ مقامَ الأنبیاء: امام رضا علیه السلام همان جایگاه و وظایف پیامبران را بر عهده دارد.
۱۰. المطیع لله: فرمانبر خدا.
۱۱. النجم الهادی: ستاره هدایت.
۱۲. امام الابرار: پیشوای نیکوکاران.
۱۳. امام اهل القرآن: پیشوای قرآنیان.
۱۴. دلیل الرَشاد: راهنمای نیک منشی و خردمندی.
۱۵. رَبُّ السَریر: صاحب تخت و بارگاه.
۱۶. زمام الدین: راهنما و راهبر دین.
۱۷. زَینُ المؤمنین: زینت بخش اهل ایمان.
۱۸. سِراجُ الله: چراغ فروزان خدا.
۱۹. سِراجُ وَهّاج: چراغ درخشان و تابنده.
۲۰. شمس الشموس و انیس النُفوس: خورشید فروزان و همدم مردمان
مشهورترین لقب امام رضا
مشهورترین لقب امام رضا علیه السلام هشتمین امام و پیشوای ما مسلمانان چیست؟ مشهورترین لقب امام رضا علیه السلام “رضا” است و در سبب این لقب گفته اند: «او از آن روی رضا خوانده شد كه در آسمان خوشایند و در زمین مورد خشنودی پیامبران خدا و امامان پس از او بود. همچنین گفته شده : از آن روی كه همگان، خواه مخالفان و خواه همراهان به او خشنود بودند. سر انجام، گفته شده است: از آن روی او “رضا” خوانده اند كه مأمون به او خشنود شد.»
معروف ترين و مشهورترین لقب امام هشتم رضا است. اما جالب است بدانيد که اين لقب را دشمن امام (ع) يعنی مامون به آن حضرت داده بود. چنان که طبری و ديگران می نويسند، بعد از ولايتعهدی امام (ع) مامون دستور دادبه نام آن حضرت سکه بزنند.
نام اصلی امام رضا (ع) “علی” است اما ایشان به نام “رضا” شهرت پیدا کرده اند و تمامی علاقمندان به خاندان اهل بیت (ع) این حضرت را امام رضا (ع) می نامند. امام هشتم (ع) همچنین لقب های دیگری مانند “رضا”، ” صابر”، ” رضی” و ” وفی” داشتند اما در میان این لقب ها، “رضا” از سایر آنها مشهورتر است.
امام جواد(ع) در مورد مشهورترین لقب امام رضا فرمودند: «بدان جهت پدرم را رضا نامیدند که هم خداوند در آسمان ها و هم پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) قبل و بعد از او از ایشان راضی بودند از امام (ع) سوال شد که مگر بقیه ائمه(ع) این گونه نبودند که پیامبر(ص) و دیگر اهل بیت(ع) از آن ها راضی باشند؟ حضرت فرمودند: «علاوه بر اینکه خداوند، پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) از پدرم راضی بودند، دشمنانش نیز از او راضی بودند، برخلاف بقیه اهل بیت(ع) که دشمنانشان از آن ها راضی نبودند».
برخی به اشتباه دلیل نامیدن امام هشتم (ع) به نام “رضا” را ناشی از رضایتمندی ایشان از ولایتعهدی برای مأمون عنوان کرده اند در حالی که امام جواد (ع) این موضوع را رد کرده اند و به صراحت از موضوع رضایت پروردگار و معصومان (ع) از این حضرت به عنوان دلیل نامیدن ایشان به نام “رضا” سخن گفته اند.
لقب ضامن آهو امام رضا
بعد از «رضا» مشهورترين لقب امام رضا علیه السلام همين «ضامن آهو» است و جالب اينکه درهيچ کدام از منابع کهن تاريخي ، داستان پناه آوردن آهو به امام رضا(ع) نيامده است. قديمي ترين منبعی که لقب ضامن آهو امام رضا آورده ، اين شهر آشوب (متوفاي ۵۸۸ق) در«مناقب آل ابي طالب» است که در وصف آن حضرت جايي که درجريان ذکر وقايع سفر امام (ع) به ايران به نيشابور مي رسد يک بيت شعر از شاعری به نام «ابن حماد» نقل مي کند که به اين شکل :«الذي لاذت به الظبيه والقوم جلوس / من ابوه المرتضي يزکو ويعلو و يروس» يعني اوکسي است که آهوي ماده به او پناه آورد؛ درحالي که گروهي نشسته بودند. او کسي است که پدرش علي مرتضي(ع) است وهمواره درحال تزکيه وتعالي وبالا رفتن است. اين درحالي است که روايت پناه آوردن آهوي ماده، دوقرن قبل از اين کتاب براي پيامبر (ص) روايت شده است.
علیاکبر دهخدا چهار لقب «ثامنُ الْاَئِمه»، «امام غریب»، «سلطان» و «ضامن آهو» را از مشهورترین القاب علی بن موسی الرّضا میداند.
لقب های امام رضا برای اسم فرزند
شما میتوانید برخی القاب زیبا و جدید امام رضا را برای اسم فرزندتان انتخاب کنید. به طور مثال اسم “رضا”، “مجتبی”، “صابر”، “فاضل”، “سراج”،”ثامن”،”رئوف”، و اسامی ترکیبی با “رضا” مانند “امیررضا”، “احمدرضا”، “والا رضا” و … طرفداران زیادی در ایران دارند.
اسم امام رضا در قران
همانطور که در ابتدا اشاره شد نام امام هشتم همان علی و لقب ایشان رضا بود٬ گفت: کلمه رضا در ۷۳ آیه قرآن و در صدها روایت آمده و حضرت علی بن موسی الرضا (ع) الگوی بی بدیل برای همه مسلمانان به ویژه ملت ایران است.
از القاب امام رضا در جدول
در حل جدول کلمات متقاطع، برای پرسش «از القاب مبارک امام رضا (ع)» می توانید از پاسخ “شمس الشموس” استفاده نمایید.
آیا لقب دیگری از امام رضا(ع) می شناسید که در این لیست جا مانده باشد؟ در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.