گلچینی از متن مولودی امام رضا (ع) ۱۴۰۳ از مداحان اهل بیت + فایل صوتی

علی‌بن موسی‌ الرضا در سال ۱۴۸ هجری قمری روز یازدهم ذی‌القعده در شهر مدینه دیده به جهان گشودند. کنیه او ابوالحسن و مشهورترین لقبش رضا است. پدر بزرگوار آن حضرت امام هفتم موسى بن جعفر(ع) و مادر آن حضرت نیز بانوی بزرگواری به‌نام نجمه می‌باشند. مدت امامت حضرت امام رضا(ع) بیست سال بوده که ده سال آن معاصر با خلافت هارون‌الرشید، پنج سال معاصر با خلافت محمدامین و پنج سال آخر نیز هم عصر با خلافت عبداللّه مأمون بود. 

در ادامه این مطلب با جدیدترین متن مولودی میلاد امام رضا در ستاره همراه ما باشید.

متن مولودی امام رضا (ع) 

سید مجید بنی فاطمه

اگه راهم دوره دلم اما پر نوره از نور گنبد

اگه راهم دوره دلم اما پر نوره از نور گنبد
دلِ من پر زد یار صبرم سر اومد یار کی میرم مشهد

آخه هم صحبت می خوام یه کنج خلوت می خوام
گریه بشم ببارم
غصه از یادم میره دلم آروم میگیره پا تو حرم میذارم

«جونم جونم آقا بی تو سرگردونم آقا»

خوشبخت دو دنیام که آقام آقای بهشته
کی فکر بهشتم حرمش صد تای بهشته

چه سبک بالم چه خوش احوالم
تو سرای حضرت سلطان

زائر و خادم روز و شب دائم
همه گرم ذکر رضا جان

بی تو خیلی بیچاره ام زندگیمو از تو دارم
جونم جونم آقا بی تو سرگردونم آقا

باز امونم دادی سر و سامونم دادی ای مهربون یار
شب میلاد اومد دلِ تنگ من پر زد از شوق دیدار

سفره ی دل وا کردم یه جایی پیدا کردم
گوشه صحن و سرات

یه بغل اشک و آهم باز آوردم همراهم
درد و دلامو برات

ماه و خورشیدم آقا ای آخرین امیدم آقا
جونم ای جونم آقابی تو سرگردونم آقا

صحنت خونمونه جایی مثل خونه نمیشه
آغوشتو وا کن به روی من مثل همیشه

سحر اومد باز خبر اومد باز
که شلوغه پنجره فولاد

همه حیرونن همه گریونن
یه مریض و آقا شفا داد

چِشمام خیسِ بارونه میزنه نقاره خونه
جونمی جونم آقا بی تو سرگردونم آقا

سید مهدی میرداماد

هر کی که نوکرت شد آقا شد

«رضا جانم رضا جانم »

هر کی که نوکرت شد آقا شد
زندگی با نور تو زیبا شد

هر چی گره به کارمون افتاد
با ذکر یا امام رضا وا شد

«رضا جانم رضا جانم»

بیچاره ها حاجت روا میشن
تا مهمون باب الرضا میشن

میون محشر زائرای تو
با دستای خودت سوا میشن

حال من از چشم ترم پیداست
شوق من از بال و مرم پیداست

بهشتی که میگردی دنبالش
تو آینه کاریه حرم پیداست

تو آفتاب کشور مایی
پشت و پناهِ رهبر مایی

ایران تو عالم میدرخشه چون
تو سایه ی روی سرِ مایی

«رضاجانم مولا رضا جانم»

چشام تو صحن تو شناور شد
لبام به اسم تو معطر شد

تو هر دعا از برکت اسمت
هرچی گرفتم صد برابرش شد

به من دلی مثل طلا دادی
با دستای خودت جلا دادی

پنجره فولاد و که بوسیدم
بهم برات کربلا دادی

«رضا جانم مولا رضا جانم»

خواستم تا شبی قلم بزنم
خط سرخی به روی غم بزنم

خواستم زیر سایه ی خورشید
در سیاهی شب قدم بزنم

تا که مخلوط عشق و عقلم را
باز از نو دوباره هم بزنم

مثل هر بار عشق آمد و من
لاجرم حرف از دلم بزنم

حرفِ دل حرف عشق حرف رضاست
باید از شاه طوس دَم بزنم

با دو بال کبوتری وارم
می پرم تا سری حرم بزنم

می پرم تا به ماورا برسم
به حریمی پُر از خدا برسم

باز امشب حرم چراغان است
در و دیوار ریسه بندان است

ابرها را ببین که آمده اند
باز وقت نزول باران است

ظاهراً باز کعبه می سازند
قبله گاهی که در خراسان است

آسمان با ستاره و ماهش
در زمینِ مدینه مهمان است

جبرئیل از بهشت آمده و
روی دستش گلاب و قرآن است

نجمه او را بغل گرفته ببین
لبش امشب چقدر خندان است

غرق گل­بوسه کرد رویش را
می زند شانه باغ مویش را

چون نسیم بهار آمده ای
چقدر باوقار آمده ای

از تنت بوی یاس می آید
ز کدامین دیار آمده ای؟

گفته بودی مدینه گریه کنند
با دلی بی قرار آمده ای

از دل زائران خسته ی خود
تا بشویی غبار آمده ای

کرده ای پهن دام عشقت را
آخر اینجا چه کار آمده ای؟

فکر کردی دلم اسیرت نیست
که به قصد شکار آمده ای؟

من از اوّل کبوترت بودم
جَلد صحن منوّرت بودم

هر زمان غصّه ای عذابم داد
نام تو بردم و شدم دل­شاد

میهمان نه که خانه زاد توام
خاک­بوس قدیم گوهرشاد

حرم تو فقط خراسان نیست
دل من هم شده رضا آباد

آمدم تا که حرفهایم را
بزنم با تو، هر چه بادا باد

چَشم در چَشم حلقه های ضریح
دست در دست پنجره فولاد

با دلی غرق خواهش آمده ام
قسمت می دهم به جان جواد

کربلای مرا هم امضا کن
راه آن را به روی من وا کن

کربلایی سید رضا نریمانی

دل من شده هوایی

دل من شده هوایی
واسه گلدسته ها وگنبد طلایی

میگم تا همه بدونن
که من خاطرت و خیلی میخوام خدایی

السلطان ابالحسن!
چقدر درخونه ات برو بیایی داری

السلطان ابالحسن!
ای بنازم که عجب صحن وسرایی داری

السلطان ابا الحسن!
تو به اندازه ی کهکشان فدایی داری

جان جانانی منی، روح‌ و ریحان منی
خورشید تابان منی امام رضا جانم

«امام رضا جانم، یا علی موسی الرضا»

خوبه کنارم هستی
همیشه حرف های دلم را به تو گفتم

همیشه میام زیارت
گوشه حرم به پای تو می افتم

از سلطان ابالحسن!
به نگاهی تو من گدار و آقا کردی

از سلطان ابالحسن!
راه رسم عاشقی برام مهیا کردی

از سلطان اباالحسن!
من و ببین زائرای کربلا جا کردی

دین و دنیای منی خواب و رویای منی
ضامن عقبای منی امام رضا جانم

«در این‌ خونه گداییم‌ همه خادمُ الرضاییم»

دلم رو‌ کبوترونه
داره میکشونه نگات به سمت گنبد

تموم دلخوشیم اینه
برام آب ودونه بریزه شاه مشهد

السلطان ابا الحسن!
خودم اینجا و دلم تو‌ حرمت مهمونه

السلطان اباالحسن!
هرکی زائرت بشه دلش حرم‌ میمونه

السلطان اباالحسن!
مگه دل کَندن از اون صحن و سرا آسونه

من مسلمان توأم غرق احسان توأم
آهوی حیران توأم امام رضا جانم

تو قلبم زده جوونه
عشقی که تا ابد توی دلم‌میمونه

این آقا که مهربونه
حرفای دلم رو از توی چشام میخونه

السلطان ابا الحسن!
من یه عمریه تو رو با خوبیات میشناسم

السلطان ابا الحسن!
تو رو از عنایتت به زائرات میشناسم

السلطان ابا الحسن!
تو رو از تذکرهٔ کرب وبلات میشناسم

تویی آقای همه صحن تو‌ جای همه
دلبر و شیدای همه امام رضا جانم

«در این خونه‌ گداییم‌ همه خادم الرضاییم»

کربلایی جبار بذری

بر خلق چه حاجت

بر خلق چه حاجت بادا تا شاهِ کرامت بادا
ما نوکر این درباریم سلطان به سلامت بادا

مَلکانِ مقرّب، بزنند بوسه هر روز بکشن
سرمه هر شب زکفِ پایت سلطان به دوسر ناز و در تب

من معرکه گردان خراباتی
رندان صفتان خودت هستم

تو یوسف کنعان و سلیمان زمان 
جان جهان خودم هستی

مسلمانِ خودت هستم
 تو سلطان خودم هستی

ای فلک فلک بر پایت سر دم همه دم بنهادا
ذرّات جهان میگویند سلطان به سلامت بادا

مَه دُردی کشانی، تویی مقصود از کعبه 
که درونِ ایرانی چِقدر میآید به تو مقام سلطانی

من تازه مسلمانِ دوچشمان سیاه و خم مژگان کمان خودت هستم

تو طلعت رخشان وجناب شه شیرین دهان و همه نام و نشان خودم هستی

حاج محمود کریمی

۱. ای دردونه ی رسول الله

ای دردونه ی رسول الله
شرط لااله الاالله

مستم از ولایتت مولا

علی بن موسی ابن جعفرابن محمد
ابن علی بن حسین بن علی ولیُ الله

میگن دیوونگی نگاه داره
آره دیونگی گناه داره

میگن‌ مست شدن گناه داره
میخوای مست نشم یه راه داره

در سقاخونه رو زود ببندید‌‌ ببندید ببندید…

۲. زمین و آسمون تو دستته

زمین و آسمون تو دستته دنیای بی کَرون تو دستته
خونه ات آباد آقا اختیارِ سر و دلمون تو دستته

دامنِ کبریاییت و صحن و سرایِ خداییتُ
آقاییت و باوفاییتُ عشقه عشقه عشقه

نگاه مهربون تو زائر پیر و جوون تو
عاشقایِ بی نشونتُ عشقه عشقه عشقه

عشقه عشقه جمالت و عشقه
عشقه عشقه جلالت و عشقه
عشقه عشقه کمالت و عشقه

نعمتی که خدا به ما میده با دستایِ امام رضا میده
بوسه به شبکه هایِ ضریحِ تو دلِ منُ شفا میده

نور تو آیینه کاری هات دعایِ پاک دهاتیا
اون همه شور و برو بیا عشقه عشقه عشقه

صفایِ سقاخونه اتو نوایِ نقاره خونه اتو
ضریحِ یکی یه دونه تُ عشقه عشقه

عشقه عشقه شمیمت و عشقه
عشقه عشقه نعیمت و عشقه
عشقه عشقه مُقیمت و عشقه

اونکه به حرفِ دل عمل کنه
ضریحت و یه بار بغل کنه
میتونه خودش و توی بی کرونه ی آغوشِ تو حل کنه

خوبیِ بی نهایتت روایتای شَفاعتت
بی تابی برای زیارتت عشقه عشقه

مهربونیِ بی حدت خورشیدایِ روی گنبدت
عِطرِ حسین توی مرقدت عشقه عشقه عشقه

خادمات عشقن صحن و سرات عشقه
عاشقات عشقن مُردن برات عشقه
تو‌حرم عَطر کرب و بلات عشقه

عشقه عشقه جمالت و عشقه
عشقه عشقه جلالت و عشقه
عشقه عشقه کمالت و عشقه

ملائکه میان از هر طرف مثه یه خط نور همه به صف
سلام عاشقا رو با هیاهو و هلهله می برند نجف

سلام ای عشق عالمین
تویی ضامن شهادتین
آبروی حسن و حسین

آیینه خدا، علی
ضربان دل ما، علی
همه فدای تو یا علی
مولا مولا مولا…

صراطِ مستقیم علی ولی الله
جَنّاتُ النَعیم علی ولی الله

حاج مهدی رسولی

نازم آن ماهی كه وصفش را پيمبر می كُند

نازم آن ماهی كه وصفش را پيمبر می كُند
پرتو حسنش دو عالم را منوّر می كُند

زادهْ موسي كه موسی نبي در محضرش
درس جود و بخشش و ايثار از بَر می كند

صبحدم هر روز از بهر سلام و كسب فيض
سجده بر خاك درش خورشيد خاور می كند

زائرانش را بشارت باد از الطاف حق
طوفِ قبرش كار صدها حجّ اكبر می كند

متن مولودی شاد زنانه| متن مولودی امام رضا مجلس زنانه

۱. از آسمون می باره، ستاره های شادی

از آسمون می باره، ستاره های شادی
تو مدینه در اومد، شکوفه های شادی 

نجمه رو دامنش، ماه و ستاره داره
بر مقدم رضا، اشک شادی می باره 

نوکر درگهش ، حضرت جبرئیل
دشمن دشمنش ، حضرت عزرائیل 

علی علی موسی الرضا

دلم میخواد دوباره ، پر بزنم به مشهد
آقا بده اجازه ، تا که بیام به مرقد

هرلحظه ذکر من ، اذن دخولتونه
با یک ذکر سلام ، این دل زائرتونه

برده دل منو ، اون گنبد طلات
کاش همیشه باشم ، نوکر نوکرات 

علی علی موسی الرضا

۲.بود امشب مرغ دلها در هوای کوی جانان

بود امشب مرغ دلها در هوای کوی جانان
هم رود سوی مدینه، هم رود سوی خراسان

به دنیا آمده.. گل کاظم رضا
به شادی مادرش.. کند شکر خدا

رضا جانم رضا، رضا جانم رضا، رصا جانم رضا، رضا جانم رضا ۲

هشتمین ماه ولایت،حجت پاک خدایی
جشن میلادش به پا شد درحریم کبریایی

ستاره بر سرش.. ببارد از سما
به لبهای همه… ملائک مرحبا

رضا جانم رضا…

آمده دریای علم وعالم آل پیمبر
شادمان در جنت حق، مرتضی، زهرای اطهر

بود پادشه… سریر ارتضا
شود در عالمین… خدا از او رضا

رضا جانم رضا….

افتخار ما بود که، او بود مهمان ایران
چشم امید مریدان جملگی سوی خراسان

غریبان را امید… ضعیفان را معین
در آن دنیا شود.. شفیع زائرین

رضا جانم رضا….

روز ميلاد رضا صحن وسرایش غرق نور است
شهر مشهد پر ز زائر، مرکز جشن وسرورست

تمام مشهدش…شود غرق صفا
به لبهای همه… رضا جانم رضا

رضا جانم رضا…

شعر:اسماعیل تقوایی

۳.امشب شب بیداری اهل زمینه

امشب شب بیداری اهل زمینه
مرغ سعادت روی هر، شونه می شینه) ٢

بازم مدینه، گشته گلشن راز
از باغ حیدر، میشه غنچه ای باز

جانا رضا جان، مولانا رضا جان۲

شکر خدارو می کنه، موسی بن جعفر
خدا به او کرده عطا، دردونه دلبر

این تازه مولود، بعد او امامه
بر شیعیانش، نعمت تمامه

جانا رضا جان….

عرش خدا برای او، گشته چراغون
هفت آسمون براش شده، آیینه بندون

پیش قدمهاش، می ریزن ستاره
مولود نجمه، همتایی نداره

جانا رضا جان…

امشب صفا داره بریم، سوی خراسان
عرض ادب کنیم برا، سلطان ایران

ما عاشقای، اون صحن وسراییم
ما نوکرای، مولامون رضاییم

جانا رضا جان…

شعر:اسماعیل تقوایی

۴. نور گنبد طلات، نورالله فی الظلمات

نور گنبد طلات، نورالله فی الظلمات
آب سقاخونته، برای ما آب حیات
ای خورشید نجات، نور عالمین، عالم به فدات

می‌میرم برات۴

بهشتمه صحن و سرات
بازم شدم نغمه‌سُرات
دخیل می‌بندم به عبای تو سر پل صراط

دیدم حرم و مبهوت شدم
مست نفس خوشبوت شدم
ضامنم شدی تو و من آهوت شدم

دار و ندارم، صبر و قرارم
به اسم زیبات قسم دوسِت دارم

امام رضاجان سلام
امام ایران سلام
از همه‌جا میان میگن شاه خراسان سلام

ای آبروی انسان سلام
ای سلسله‌ی باران سلام
مولای جهان، ولی و سلطان سلام

تاج سر ما، بال و پر ما
دست به دامن شماست رهبر ما