نویسنده: حسین بیگی
بروزرسانی: ۳۰ خرداد ۱۴۰۲
عفونت قارچی واژن یک عفونت مقاربتی محسوب نمی‌شود. اما، خطر ابتلا به عفونت قارچی واژن در زمان اولین فعالیت جنسی منظم افزایش می‌یابد. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد عفونت‌ها ممکن است با تماس دهان به اندام تناسلی (رابطه جنسی دهانی- تناسلی) مرتبط باشند.
داروها می‌توانند به طور موثر عفونت‌های قارچی واژن را درمان کنند. اگر عفونت‌های قارچی مکرر دارید (چهار دفعه یا بیشتر در یک سال) ممکن است به یک دوره درمانی طولانی‌تر و یک برنامه مراقبتی ویژه نیاز داشته باشید. در هر صورت، مراجعه به متخصص زنان می‌تواند مسیر، بهبودی شما را سریعتر کند.
در ادامه انواع پمادهای مورد استفاده در درمان عفونت قارچی واژن و همچنین درمان‌های دیگر را بررسی خواهیم کرد.
پماد و کرم‌های درمان کننده عفونت قارچی واژن
در بسیاری از موارد ابتلا، می‌توانید بسیاری از عفونت‌های قارچی را با کرم‌ها یا شیاف‌های بدون نسخه درمان کنید، به خصوص اگر این اولین باری نیست که به عفونت قارچی مبتلا می‌شوید و علائم آن را تشخیص می‌دهید.
اما اگر اغلب به عفونت‌های قارچی مبتلا می‌شوید یا شدید هستند، ممکن است به یک داروی تجویزی نیاز داشته باشید. اگر در رابطه با شدت عفونت قارچی واژن خود مطمئن نیستید، حتما و حتما باید به یک متخصص زنان مراجعه نمایید.
کرم‌های ضد قارچ واژینال
برای عفونت های مخمری شدید، پزشک ممکن است یک کرم ضد قارچ واژینال تجویز کند. این داروها معمولا همراه با یک اپلیکاتور بسته بندی می‌شوند که به شما کمک می‌کند دوز مناسب را اندازه گیری کنید.
همچنین شما می‌توانید طیف وسیعی از داروهای مشابه عفونت قارچی را بدون نسخه دریافت کنید. برخی از ای داروها، پماد‌هایی هستند که داخل واژن مالیده می‌شوند. برخی دیگر شیاف یا قرص واژینال هستند که در واژن خود قرار می‌دهید و اجازه می‌دهید حل شود. برخی از پمادهای بدون نسخه به شرح زیر هستند:
کلوتریمازول
کلوتریمازول یک پماد بدون نسخه است که فرد باید آن را در واژن خود بمالد. این دارو به اشکال زیر موجود است:
- کلوتریمازول ۱ درصد: فرد باید ۵ گرم از این نسخه را هر روز به مدت ۷ تا ۱۴ روز استفاده کند.
- کلوتریمازول ۲ درصد: فرد باید ۵ گرم از این دارو را به مدت ۳ روز استفاده کند.
پماد عفونت قارچی واژن میکونازول
میکونازول در مقادیر مختلف به عنوان کرم یا شیاف از برندهایی مانند Monistat موجود است. شکل دارویی این محصول تعیین می‌کند که فرد چه مدت باید از این دارو استفاده کند:
- پماد میکونازول ۲ درصد: فرد باید روزانه ۵ گرم را به مدت ۷ روز به صورت درون واژینال استفاده کند.
- کرم میکونازول ۴ درصد: فرد باید روزانه ۵ گرم از این دارو را به مدت ۳ روز درون واژن خود بمالد.
- شیاف واژینال میکونازول، ۱۰۰ میلی‌گرم: فرد باید به مدت ۷ روز از این دارو استفاده کند.
- شیاف واژینال میکونازول ۲۰۰ میلی‌گرم: فرد باید روزانه ۱ شیاف از این دارو را درون واژن خود قرار دهد.
- شیاف واژینال میکونازول ۱۲۰۰ میلی‌گرم: فرد باید ۱ شیاف را به مدت ۱ روز استفاده کند
پماد بدون نسخه تیوکونازول
تیوکونازول به شکل یک پماد با قدرت ۶.۵٪ عرضه می‌شود. این دارو با یک بار استفاده نیز می‌تواند بسیار موثر باشد و معمولا بیش از یک بار از این دارو استفاده نمی‌شود.
در صورتی که پمادها و شیافت‌های بدون نسخه عفونت قارچی واژن جوابگو نباشند، احتمالا شما به یک داروی تجویز شده توسط پزشک نیاز خواهید داشت. برخی از پادهای نسخه‌ای عفونت قارچی واژن به شرح زیر هستند:
فلوکونازول
فلوکونازول به شکل قرص خوراکی عرضه می‌شود. برای درمان عفونت قارچی واژن، فرد باید یک قرص از نوع ۱۵۰ گرمی این دارو را مصرف نماید.
برای عفونت‌های مکرر قارچی، فرد ممکن است نیاز به مصرف قرص هر هفته به مدت ۶ ماه داشته باشد. اگرچه این ممکن است به سرکوب عفونت کمک کند، اما به طور کلی یک درمان کامل در نظر گرفته نمی‌شود.
ترکونازول (ترازول)
زمانی که هیچ کدام از داروهای معرفی شده دیگر موثر نباشند، تروکونازول توسط بهترین دکتر فوق تخصص زنان در اهواز توصیه می‌شود. این دارو به اشکال زیر در دسترس است:
- پماد ۰.۴ درصد: فرد باید روزانه ۵ گرم از این دارو را به مدت ۷ روز به صورت داخل واژینال مصرف کند.
- پماد ۰.۸ درصد: فرد باید روزانه ۵ گرم از این دارو را به مدت ۳ روز استفاده کند.
- شیاف واژینال ۸۰ میلی‌گرم: برای درمان فرد باید هر روز ۱ شیاف به مدت ۳ روز وارد کند.
به طور کلی، هر چه دارو غلیظ‌تر باشد، زمان مصرف آن کمتر می‌شود. به عنوان مثال، کرم واژینالی که بعد از نامش شماره ۷ دارد، معمولاً به مدت ۷ روز استفاده می‌شود. اگر همان نام محصول دارای ۳ باشد، نسخه غلیظ تری از پماد واژینال خواهد بود و شما فقط به مدت ۳ روز به آن نیاز خواهید داشت.
همچنین ممکن است پزشک یک پماد استروئیدی را برای چند روز جهت کاهش التهاب شدیدتر، قرمزی و درد در دهانه واژن و بافت اطراف آن تجویز کند.
داروهای ضد قارچ خوراکی
اگر عفونت شدید داشته باشید، ممکن است دکتر زنان و زایمان لاهیجان یک داروی خوراکی برای شما تجویز کند. داروی جدید ibrexafungerp دو بار در روز به مدت یک روز مصرف می‌شود و سلول‌های قارچی خاص عامل عفونت را هدف قرار می‌دهد. همچنین داروی تک دوز دیگری به نام فلوکونازول (دیفلوکان) نیز موجود است که قارچ و مخمر را در سراسر بدن شما می‌کشد. عوارض جانبی هر دو عبارتند از ناراحتی معده، اسهال و سردرد.
اگر باردار هستید، نباید هیچ یک از این داروهای خوراکی را برای درمان عفونت‌های قارچی واژن مصرف کنید.
اوتسکونازول ضد قارچی (Vivjoa) برای کسانی که عفونت‌های مکرر دارند و پتانسیل باروری ندارند تایید شده است.
نحوه استفاده درست از داروهای عفونت قارچی واژن
شما باید دوره درمان را به طور کامل تکمیل کنید. از تمام قرص‌ها یا کرم‌ها استفاده کنید، حتی اگر علائم شما قبل از تمام شدن دارو از بین برود.
به خاطر داشته باشید که کرم‌های واژینال، قرص‌های واژینال و شیاف‌ها ممکن است با روغن ساخته شوند که می‌تواند به کاندوم و دیافراگم آسیب برساند. بنابراین، اگر نمی‌خواهید باردار شوید، باید از روش دیگری برای جلوگیری از بارداری استفاده کنید یا در طول درمان رابطه جنسی نداشته باشید.
در دوران بارداری از هیچ دارویی استفاده نکنید، حتی از کرم‌های واژینال بدون نسخه. البته اگر دکتر زنان شما دارو را توصیه کرده باشد، احتمالا منعی نداشته باشد.
مراجعه به دکتر زنان برای عفونت قارچی واژن
اگر در مورد نسخه و نحوه مصرف دارو سؤالی دارید با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید. اگر پس از اتمام مصرف تمام داروهای خود طبق تجویز، علائم شما ناپدید نشدند، باید از بهترین دکتر زنان در سنندج نوبت اینترنتی بگیرید.
همچنین اگر در طول یک سال بیش از ۳ بار به عفونت قارچی واژن مبتلا شوید باید به متخصص زنان مراجعه کنید. عفونت قارچی مکرر می‌تواند نشان‌دهنده وضعیتی به نام “کاندیدیازیس عود کننده ولوواژینال” باشد. این وضعیت شایع نیست، اما اگر به آن مبتلا باشید، ممکن است تا ۶ ماه نیاز به مصرف داروی ضد قارچ داشته باشید.
عفونت‌های مکرر قارچی همچنین می‌تواند نشانه‌ای از یک سویه مقاوم یا بیماری جدی‌تر، از جمله دیابت درمان‌نشده باشد. در رابطه با این موضوع پزشک زنان می‌تواند به شما کمک کند تا بفهمید مشکل اصلی شما چیست.
