تبریک روز جهانی معلولین با متن، پیام، اس ام اس و اشعار زیبا

معلول پایان راه نیست بلکه مقصد راه است ولی از راه دیگر

روز جهانی معلولین مبارک

 

 

معلول، توان یابی است که از فضای پاییزی، بهار می‌سازد.

فرا رسیدن ۱۲ آذر روز جهانی معلولین مبارک

 

معلولیت فرصتی است برای راه یافتن به بازی با فرشتگان

روز جهانی معلولان مبارک

 

مــعلول…
فــردی کــه بــه اطــرافــیانــش درس صــبر و اســتقامت امــوزش مــیدهــد.

معلولیت یعنی انعکاس نور وقدرت خداوندی در مخلوقی به ظاهر ناقص، ولی با قابلیتی بی‌نهایت

 

هر کـه بـه درگاه مقرب‌تر اسـت
جام بلا بیشترش می‌دهند
معلولیت نگاه ویژه خداوند بـه انسان‌هایی اسـت
کـه بیشتر از بقیه دوستشان دارد
روز معلولان خجسته باد….
← تبریک روز جهانی معلولین →

معلول از نظر لغوی به معنای هرچیزی که آن را به علت و سبب ثابت کرده باشد
پس معلول آمده است تا ثابت کند که می‌تواند جزء بهترین‌ها باشد گرچه از نظر فیزیکی دچار مشکل است، اما با ایمان و اراده و پشتکار و تلاش و امید والای خویش می‌تواند در اوج انسانیت و خوشبختی قرار گیرد

 

گرچه معلولم، ولی اندیشه ام معلول نیست
هیچ مَجهولی برای فکر من مجهول نیست

اهل فِکر وهِمّت و شور وشعور و کوششم
داوَری هایِ غلط درباره ام مَقبول نیست
عِزّت نَفسَم مرا نزد همه مُمتاز کرد
با تَرحُّم گر نگاهم می‌کنی مَعقول نیست

 

«معلولیت»، واژه‌ای است که بیشتر در ذهن ما به معنای یک ناتوانی معنی می‌شود و می‌تواند مشکلاتی را برای فرد معلول ایجاد کند، اما معلولان سرتاسر دنیا، بار‌ها این را به اثبات رسانده‌اند که معلولیت، محدودیت نیست.

 

معلولیت محدودیت نیست
آنکس که عاجز از خلق لحظه هاست، معلول است.
روح بلند آدمیت فراتر از هر معلولیتی است
← تبریک روز جهانی معلولین →

 

انسان معلول شخصی است که منتخب خداوند است، خداوند بدلیل عشق زیاد به معلولان به بعضی از بنده هایش یکسری محدودیت‌ها نهاده تا دردنیای باقی منزلگاه ویژه‌ای برای جبران سختی‌های این دنیای فانی باشد..
روز جهانی معلولین مبارک باد

 

اگر چه بر روی ویلچر نشسته، اما دو بال برای پرواز دارد و قلبی برای اوج گرفتن از زمین خاکی به آسمان آبی …
روز جهانی معلولین مبارک باد

 

ﺳﻼﻣﺘﯽ ﻣﻌﻠﻮﻟﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ:
ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﻣﻨﻮ ﻣﯿﺒﯿﻨﻪ
ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﯿﮕﻪ: ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺷﮑﺮ
روز جهانی معلولین گرامی باد.
← تبریک روز جهانی معلولین →

 

معلولیت یعنی شناگری درخلاف جهت آب
آب این چنینی جزر و مد دارد، خشونت دارد، بیرحمی دارد و بالاخره زبون نفهمه، معلول موفق کسی است که علیرغم این همه موانع خودرا به سرمنزل مقصود می‌رساند.

روز جهانی معلولین گرامی باد

 

خداوند می‌فرماید:
هرکه گرفتاری و مصیبتی بر او وارد آمده
و او بر آن مصیبت صبور و بردبار بوده
مـن حیا میکنم از آنکه در روز قیامت
برای او پرونده‌ای باز کنم

روز جهانی معلولین مبارک باد

 

 

رسول اکرم (ص):
لیس الأعمى من یعمی بصره إنّما الأعمى من تعمی بصیرته.
نابینا کسی نیست که چشمش بینایی نداشته باشد بلکه کور واقعی کسی است که بصیرت و بینش باطنی خود را از دست داده باشد.

 

حضرت رضا (ع):
لان الله کلف اهل الصحة القیام بشاءن اهل الزمانه والبلوى.
خداوند توانمندان را مکلف کرده است که امور بیماران از کار افتاده و بلا دیدگان را سامان دهند.
(مسند الامام الرضا (ع)، جلد۲، ص۲۰)

 

حضرت علی (ع):
الله الله [ای مالک اشتر تو را به عنوان مدیر ارشد جامعه هشدار میدهم]درباره طبقه زمین گیران و معلولین، پس برای خدا پاسدار حقی باش که خداوند برای این جامعه معین فرموده است. بخشی از بیت المال و بخشی از غلّه‌های زمین‌های غنیمتی اسلام را در هر شهری به معلولین و محرومین اختصاص ده. همواره به فکر مشکلات آنان باش و از آنان روی برمگردان.
(نهج البلاغه، عهدنامه مالک اشتر، فراز هفتم)

 

حضرت رضا (ع):
خداوند برای دردمندان و معلولان جایگاه رفیعی در بهشت قرار داده است.
(گزیده کافی، ج۱، ص۲۲۸)

 

 

روز‌ها می‌گذرند
شب‌ها
با ستاره، بی ستاره‌
می‌آیند و می‌روند
… و من
پیرترو پیرتر
و صندلی چرخدارم
این همدم وفادارم فرسوده‌تر میشود
اینجا، کجای زمین است
که این چرخ می‌چرخد
هیچکس، هیچگاه نمی‌خواهد
پا به کوچه‌های درون من بگذارد
اگر هم میگذارد، نیامده میگذرد
و یا خدا را به شفای من میخواند
من هستم
آب، هوا، خاک، درخت را
خوب می‌فهمم
تنفس من هم آغازی شاد داشته
و دست و پاهاو چشم هایم
روزگاری …‌ای آدم‌ها
جاده هایتان هموار
کوله بارهایتان پر بار
چشمهایتان امیدوار
.. من هم هستم
با چنگ
با دندان‌
می‌کنم سنگلاخ‌ها را هموار
من هستم
آب، هوا، خاک، درخت و امید با من
و خدا به من نزدیک
و خانه اش، همین جا درون کوچه‌ی ماست

 

سال‌های سال امیدوار زیستم، من می‌توانم
درد‌های زیادی به جان خریدم، من می‌توانم

صندلی چرخدار خود را هر روز می‌دوانم
قسم به آنچه دیدم و ندیدم، من می‌توانم

مسیر عصایم به سوی روشنایی هاست
بار‌ها و بار‌ها اثبات کرده ام، من می‌توانم

 

با چرخیدن چرخ ویلچرت، جهان نیز می‌چرخد. جهانی که تو خود ساخته ای، جهانی زیبا که حتی انسان‌های بدون ویلچر، آنان که بر پا ایستاده اند، هرگز طعم شیرین آن را نخواهند چشید. جسم نشسته تو، بلندتر از قامت هر ایستاده‌ای سر به آسمان می‌ساید و تو چرخ‌ها را می‌دوانی تا قصیده بلند توانایی ات را برای چشم‌هایی که تو را ناتوان می‌بینند، بخوانی،‌ای قافیه خوش وزن شعر پویش و امید. تو در تقدیر خویش انسانی را دیده‌ای که پاهایش به امانت نزد خدا مانده است. هم چنان چرخ را بچرخان، تا جهان زیبای تو بگردد.

 

این روز‌ها همه از درد‌ها، کوه میسازند
از بیماری‌ها، طوفان می‌سازند
با دیدن معلولان آه می‌کشند
گذراندن لحظات با معلولان، برایشان سخت است
این روز‌ها هیچکس طاقت تحمل سختی ندارد
این روز‌ها هیچکس مشقت و درد را دوست ندارد
این روز‌ها همه دنبال آسایش و لذت دنیوی هستند.
ولی من خدا را شکر میکنم که معلول هستم
خدا را شکر میکنم که همیشه درد جسمی و روحی دارم
خدا را شکر میگویم که ظاهرم نقص دارد و متفاوت است
خدا را شکر میکنم که نگاهم به زندگی متفاوت است
خدا را شکر میکنم که با وجود تمام مشقات، هنوز بندگی میکنم
خدا را شکر میکنم که در اوج تنهایی
تنها یارم خداست و لاغیر..

 

بچه‌های معلول را فراموش نکنیم …
هر معلول را علتی ست …
پی ِ آن می‌رود عاقل …
پی ِ یک صبح …
پی ِ آن شب …
معلولین عاشق اند …
نور حقایق اند …
اندکی بِکُن فکر …
زحکمت …
زخالق …
ز محنت …
ز شور وشرر‌ها …
جهان را علتی باشد …
وان علت تو را مجهول باشد؟