معنی حکایت اندرز پدر از گلستان سعدی و نتیجه آن

ستاره | سرویس محتوای کمک درسی – حکایت اندرز پدر حکایتی کوتاه و پندآموز از گلستان سعدی است که در کتاب فارسی پایه هفتم آمده است. این حکایت زشتی عیبجویی از دیگران و غیبت کردن را بیان می کند. در ادامه معنی و نتیجه حکایت اندرز پدر را به همراه معنی کلمات و آرایه های ادبی آن می‌خوانید. 

حکایت اندرز پدر از گلستان سعدی

یاد دارم که در ایام طفولیت، مُتُعَبّد و شب خیز بودم. شبی در خدمت پدر، رحمه الله علیه، نشسته بودم و همه شب، دیده بر هم نبسته و مُصحف عزیز بر کنار گرفته و طایفه‌ای گرد ما خفته.

پدر را گفتم: از اینان، یکی سر بر نمی‌دارد که دوگانه‌ای بگزارد. چنان خواب غفلت برده‌اند که گویی نخفته‌اند که مرده‌اند. گفت: جان پدر! تو نیز اگر بخفتی، بِه از آن که در پوستینِ خلق، اُفتی.

معنی حکایت اندرز پدر

به یادم می‌آید که در زمان کودکی بسیار عبادت می‌کردم و شب‌ها برای عبادت و نماز بیدار می‌ماندم. شبی پیش پدرم (رحمت خدا بر او باد) نشسته بودم در حالی که تمام شب بیدار بودم و قرآن می‌خواندم و گروهی هم در اطراف ما خواب بودند.

به پدرم گفتم: یکی از این‌ها بیدار نمی‌شود که نماز صبح بخواند، آنچنان در خواب غفلت فرو رفته‌اند که انگار مرده‌اند! پدرم گفت: عزیز پدر! تو هم اگر بخوابی، بهتر از این است که غیبت دیگران را بکنی. 

نتیجه:‌ خوابیدن و عبادت نکردن بهتر از بیدار ماندن و بدگویی از مردم است. زیرا بدگویی گناه بزرگی است اما در شب عبادت نکردن گناه محسوب نمی شود.

معنی کلمات 

• ایام: روزها
• طفولیت: خردسالی
• متعب‍د: عبادت کننده
• دیده: چشم
• گویی: انگار
• مصحف: کتاب آسمانی؛ قران
• طایفه: گروه
• رحمة الله علیه: خداوند او را رحمت کند
• دو گانه: نماز صبح
• بگزارد: به جای آورد. بخواند.
• بِه: بهتر

آرایه های ادبی

• در پوستین خلق افتادن: کنایه از غیبت کردن است
• سر بر نمی‌دارد: کنایه از بیدار نمی شود.
• گویی نخفته اند که مرده اند: تشبیه خوابیدن به مردن

نکات دستوری

• جان پدر: منادا (بدون حرف ندا)

تعداد مفعول های حکایت: ۳ مفعول

• دیده (را) بر هم نبسته
• مصحف عزیز (را) بر کنار گرفته
• دوگانه ای (را) بگزارد. 

نکته: «را» در جمله «پدر را گفتم» به معنای حرف اضافه «به» آمده است = به پدر گفتم…