معرفی بهترین قرص برای جوش صورت؛ نحوه مصرف، عوارض و تداخل دارویی

شکی نیست که گاهی اوقات درمان آکنه می‌تواند بسیار سخت باشد. اگر به آکنه شدید مبتلا باشید یا داروهای موضعی اثربخش نباشند، باید از قرص برای جوش صورت استفاده کنید. داروهای خوراکی زیادی برای درمان آکنه وجود دارد که هر کدام از آن‌ها خطرات و مزایای خاص خود را دارند. در این مقاله درباره انواع قرص‌هایی صحبت می‌کنیم که می‌توانید برای کمک به بهبود ظاهر پوست خود استفاده کنید؛ با ما همراه باشید.

 

انواع قرص برای جوش صورت

در مبتلایان به آکنه شدید جوش‌ها بزرگ و ملتهب هستند، به غیر از صورت در سایر نواحی بدن مثل کمر و شانه‌ها هم ایجاد می‌شوند و به درمان‌های موضعی پاسخ نمی‌دهند. گاهی اوقات هم آکنه شدید نیست، اما به درمان مقاوم است. در این شرایط بهتر است از داروهای خوراکی استفاده کنید که معمولا شامل موارد زیر می‌شوند:

۱. آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی

آنتی‌بیوتیک‌ها که نوعی قرص آنتی باکتریال هستند، سال‌ها است که برای درمان آکنه استفاده می‌شوند. این داروها، باکتری مسئول بروز آکنه را کاهش می‌دهند و به درمان التهاب پوست کمک می‌کنند. با این حال با توجه به افزایش باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک، باید همراه با داروهای موضعی تجویز شوند و نباید از آن‌ها بیش از ۳ تا ۶ ماه استفاده کرد.

نحوه مصرف: معمولا متخصصان پوست آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی را با دوز بالا شروع می‌کنند و به تدریج با بهبود آکنه مقدار مصرف را کاهش می‌دهند. حدود ۶ هفته طول می‌کشد تا متوجه بهبود آکنه‌های خود شوید. بسته به میزان واکنش شما به درمان، یک دوره مصرف آنتی‌بیوتیک خوراکی می‌تواند ۴ تا ۶ ماه طول بکشد.

در بیشتر موارد، دسته‌ای از آنتی بیوتیک‌ها به نام تتراسایکلین تجویز می‌شود، مگر اینکه باردار یا شیرده باشید. معمولا به زنان باردار یا شیرده توصیه می‌شود که از آنتی‌بیوتیک دیگری به نام اریترومایسین استفاده کنند که بی‌خطرتر است.

قرص تتراسایکلین پوست شما را به نور خورشید و اشعه ماوراء بنفش آن حساس می‌کند و همچنین می‌تواند تاثیر قرص‌های ضدبارداری خوراکی را در چند هفته اول درمان کاهش دهد. بنابراین، در این مدت باید از یک روش جایگزین پیشگیری از بارداری مانند کاندوم استفاده کنید. تتراسایکلین با مکمل‌های آهن، کلسیم، آنتی‌اسیدها و ملین‌ها تداخل دارد.

عوارض: مصرف اریترومایسین ممکن است باعث حالت تهوع، استفراغ، اسهال، درد معده و کاهش اشتها شود. مصرف این دارو همراه با غذا می‌تواند علائم را کاهش دهد.

تداخل دارویی: اریترومایسین با دیگوکسین، کتوکونازول، کاربامازپین، بروموکریپتین و کلشی سین تداخل دارد.

 

 

۲. قرص ضدبارداری

داروهای ضد‌بارداری خوراکی به شکل قرص برای جوش صورت زنان استفاده می‌شوند. این داروها می‌توانند ترشح غدد چربی را با سرکوب هورمون‌های مردانه کاهش دهند. حداکثر تاثیر قرص‌های ضدبارداری روی آکنه در عرض ۳ تا ۴ ماه مشاهده می‌شود.

داروهای ضدبارداری خوراکی ممکن است برای زنانی که آکنه آن‌ها در زمان قاعدگی ظاهر می‌شود، یک انتخاب ایده‌آل باشند. این داروها برای افرادی که می‌خواهند از روش‌های کنترل بارداری استفاده کنند هم انتخاب خوبی محسوب می‌شوند.

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) بعضی از برندهای خاص قرص‌های ضدبارداری را برای درمان آکنه زنان تایید کرده است. اما لازم نیست حتما از این برندها استفاده کنید. چون اکثر پزشکان معتقدند که داروهای ضدبارداری با هر فرمولاسیونی می‌توانند همان اثر را داشته باشند.

عوارض: رایج‌ترین عوارض جانبی قرص ضدبارداری عبارتند از افزایش وزن، حساس شدن سینه‌ها، حالت تهوع و لکه‌بینی. این داروها همچنین با افزایش خطر مشکلات قلبی-عروقی، سرطان سینه و سرطان دهانه رحم مرتبط هستند. در دوران بارداری نباید از قرص‌های ضدبارداری استفاده کنید. اگر باردار هستید، از پزشک خود بپرسید که برای از بین بردن جوش‌ها چه کاری می‌توانید انجام دهید.

تداخل دارویی: استفاده از قرص‌های ضدبارداری با آنتی‌بیوتیک ریفامپین، کتوکونازول، بعضی از داروهای ضدتشنج و داروهای گیاهی مثل قرص سیر تداخل دارد.

 

۳. اسپیرونولاکتون

اسپیرونولاکتون (آلداکتون) داروی دیگری است که فقط برای زنان بزرگسال تجویز می‌شود. استفاده از این قرص برای جوش صورت می‌تواند به درمان نوسانات هورمونی که به بروز آکنه منجر می‌شوند، کمک کند و به خصوص برای زنانی که آکنه آن‌ها در حوالی زمان قاعدگی و یائسگی بدتر می‌شود، مفید باشد. این دارو با مسدود کردن اثر هورمون‌های مردانه بر غدد تولیدکننده چربی عمل می‌کند.

عوارض: عوارض جانبی احتمالی اسپیرونولاکتون شامل مشکلات گوارشی، خواب‌آلودگی، سردرد، سرگیجه، حساسیت سینه‌ها و پریودهای دردناک است.

تداخل دارویی: این دارو با کاپتوپریل، لوزارتان، تریامترن، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (مثل ایبوپروفن و ناپروکسن)، کلستیرامین و دیگوکسین تداخل دارد.

اسپیرونولاکتون چندان مورد استفاده قرار نمی‌گیرد و معمولا اولین دارویی نیست که پزشکان برای درمان آکنه تجویز کنند. اما برای بعضی از زنان که به درمان‌های معمول پاسخ نمی‌دهند، مفید است.

 

 

۴. قرص راکوتان

راکوتان، آکوتان یا ایزوترتینوئین، یک داروی فوق‌العاده قوی است که وقتی سایر درمان‌ها ناموفق باشند، به شکل قرص برای جوش صورت استفاده می‌شود. این دارو بهترین گزینه برای درمان آکنه شدید است و با تاثیری که روی غدد سباسه دارد، مقدار چربی موجود روی پوست را کاهش می‌دهد. در نتیجه از مسدود شدن منافذ جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود که پوست کومدون‌های کمتری تولید کند. وقتی منافذ پوست بسته نمی‌شوند، یا اصلا جوش نمی‌زنید یا جوش‌های کمتری را تجربه می‌کنید.

بیشتر افراد تنها به یک یا دو دوره درمان نیاز دارند تا آکنه برای همیشه از بین برود. در ابتدای درمان ممکن است میزان جوش‌های شما بیشتر شود که این مشکل بعد از یک ماه کمتر می‌شود. تجویز قرص پردنیزولون همراه با راکوتان می‌تواند به کنترل این عارضه کمک کند.

تداخل دارویی: راکوتان با تتراسایکلین، داکسی سایکلین و مدروکسی پروژسترون تداخل دارد و باعث خشکی لب، بینی و پوست می‌شود. این دارو به دلیل نقشی که در بروز نقایص مادرزادی دارد، در دوران باردای تجویز نمی‌شود. همچنین در صورت شیردهی نباید از آن استفاده کرد. در صورت باردار شدن در حین مصرف راکوتان، باید فورا مصرف دارو را قطع کنید.

 

۵. قرص زینک (روی)

بعضی از متخصصان داروهای حاوی زینک را برای درمان آکنه توصیه می‌کنند. زینک به دلیل داشتن خواص ضدالتهابی و همچنین توانایی در سرکوب تولید سبوم و مبارزه با باکتری‌های مولد آکنه به درمان آکنه التهابی و غیرالتهابی کمک می‌کند.

شما می‌توانید از زینک به صورت موضعی یا خوراکی استفاده کنید، اما معمولا وقتی آکنه نواحی وسیعی از پوست را درگیر کرده است، استفاده از فرم خوراکی آن توصیه می‌شود که به شکل قرص یا کپسول است.

تداخل دارویی: هر چند کپسول یا قرص زینک بی‌خطر تلقی می‌شود، اما با آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهایی که برای بیماری‌های خودایمنی تجویز می‌شوند، تداخل دارد و زیاده‌روی در مصرف آن باعث مشکلات گوارشی و گرفتگی عضلات می‌شود. نوجوانان و بزرگسالان نباید روزانه به ترتیب بیش از ۳۴ و ۴۰ میلی‌گرم زینک دریافت کنند.

 

۶. قرص تاوانکس (لووفلوکساسین)

تاوانکس دارویی است که با از بین بردن باکتری‌ها به درمان عفونت‌های پوستی کمک می‌کند و بعضی تحقیقات نشان داده‌اند که در درمان آکنه التهابی مؤثر است و می‌تواند به عنوان قرص برای جوش صورت استفاده شود.

عوارض: شایع‌ترین عوارض تاوانکس عبارتند از: مشکلات گوارشی، بثورات پوستی، بی‌خوابی و خارش. در صورت مشاهده علائمی مانند سردرد، سرگیجه، تپش قلب، بی‌حسی دست‌ها و پاها و توهم باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.

تداخل دارویی: داروی تاوانکس با مکمل‌ها (مثل زینک، کلسیم و آهن) و بعضی داروها مانند آنتی‌اسیدها، کورتون‌ها، وارفارین و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی تداخل دارد.

 

 

کلام پایانی

استفاده از قرص برای جوش صورت در کنار داروهای موضعی به تسریع روند درمان کمک می‌کند. بعضی از این داروها یک بار در روز و بعضی دیگر به دفعات بیشتر مصرف می‌شوند. در هر صورت، نکته مهم این است که هر روز داروهای خود را در یک زمان مشخص مصرف کنید.

هر دارویی خطرات و مزایای خاص خود را دارد. پیروی از دستورهای پزشک برای اطمینان از درمان ایمن و مؤثر جوش صورت بسیار مهم است. اگر درباره اثربخشی و عوارض قرص‌هایی که برای آکنه تجویز می‌شوند سوالی دارید، آن را با پزشک خود مطرح کنید.