پیامبر قوم لوط (ع) که بود و داستان عذاب قوم او چیست؟

داستان پیامبر قوم لوط هم در قرآن کریم و هم در منابع تاریخی دیگر بسیار ذکر شده است. دلیل شهرت داستان این قوم، کارهای ناپسند قوم لوت از جمله لواط (همجنس بازی) است که موجب عذاب الهی گشت.

ستاره | سرویس مذهبی – یکی از عجیب‌ترین و البته پندآموزترین داستان‌های تاریخی که در قرآن کریم نیز به آن اشاره شده است، داستان حضرت لوط (ع) و سرگذشت قوم اوست. دلیل شهرت این داستان نزول عذاب الهی گسترده در میان این قوم به دلیل ارتکاب گناهان و افعال غیراخلاقی است. در منابع تاریخی معتبر آمده است که پیامبر قوم لوط (ع) پس از سال‌ها تلاش برای منصرف کردن این قوم از گناهانی نظیر لواط، عاقبت از دعوت آنان پشیمان شد و عذاب الهی دامن‌گیر این قوم گشت. در این نوشته قصد داریم تا داستان حضرت لوط (ع) و قومش را برای شما بازگو کنیم؛ با ما همراه باشید!

 

محل دفن قوم لوط

 

پیامبر قوم لوط (ع) و داستان نبوت او

پیامبر قوم لوط (ع) پیامبری هم‌دوره با حضرت ابراهیم (ع) بوده که در بابل می‌زیسته است. او فرزند بتوائیل و برادرزاده حضرت ابراهیم بوده است. لوط (ع) پس از آنکه همراه با خواهرش ساره به حضرت ابراهیم (ع) ایمان آورد، همراه با ایشان به سزمین کنعان (فلسطین) مهاجرت کرد. ماجرای ایمان پیامبر قوم لوط (ع) به خداوند یکتا و پذیرفتن دعوت حضرت ابراهیم (ع) در سوره مبارکه عنکبوت آورده شده است.

او سپس به فرمان خداوند متعال مامور به دعوت مردم ساکن در سرزمین موتفکات (شهرهای سدوم، عموره، صغور و صبوییم در فلسطین) شد. حضرت لوط (ع) که در قرآن با صفاتی نظیر حکمت و علم و سخاوت شناخته می‌شود، در حدود بیست سال در این سرزمین سکونت داشته و مردم را به دین حضرت ابراهیم (ع) و پرستش خداوند متعال دعوت می‌کرده است. مردم این سرزمین که امروزه به قوم لوط شناخته می‌شوند اما مرتکب گناهان کبیره متعددی می‌شده‌اند. از مطرح‌ترین گناهان این قوم که امروزه بیش از همه مورد اشاره است، لواط یا مجامعت و نزدیکی دو مرد است. اگرچه حضرت لوط (ع) سال‌ها مردم را در خصوص این گناهان آگاه ساخت، با این حال قوم او به دعوت پیامبر قوم لوط (ع) اعتنا نکرده و فرمان عذاب برای آن‌ها از جانب خداوند متعال صادر شد.

نقل است که شب قبل از نزول عذاب الهی، سه تن از فرشتگان (جبرائیل، میکائیل و اسرافیل) در سیمای سه جوان بر پیامبر قوم لوط (ع) ظاهر شده و از او خواستند تا به همراه دخترانش از آن سرزمین بگریزد. مدفن این پیامبر امروز در کشور فلسطین و در شهر بنی نعیم قرار دارد. گفتنی است که در قرآن کریم ۲۷ بار به حضرت لوط (ع) اشاره شده و مختصری از وقایع زندگی او و قومش ذکر شده است.

برای آشنایی با حکم لواط در اسلام همراه ستاره باشید. 

 

پیامبر قوم لوط

 

اعمال قوم لوط و عذاب الهی

همانگونه که ذکر شد، منظور از قوم لوط در کتب تاریخی مردمی است که در زمان نبوت حضرت ابراهیم (ع) و حضرت لوط (ع) در سرزمین مؤتفکات از توابع فلسطین سکونت داشتند. در میان این مردم ظلم و ستم و گناهان کبیره فراوانی شایع بوده و به همین جهت خداوند متعال پیامبر قوم لوط (ع) را مامور هدایت ایشان فرمود. از میان گناهانی که در میان این قوم رایج بود در درجه اول می‌توان به لواط (نزدیکی و مجامعت دو مرد) و در وهله بعد به دزدی، راهزنی و آزار و اذیت میهمانان اشاره کرد.

داستان سرگذشت این قوم و عذاب الهی در سوره‌های عنکبوت، هود و حجر مفصلا ذکر شده است. در ادامه به بررسی برخی از احوال این قوم پرداخته و داستان عذاب آنها را مرور می‌کنیم:

الف) لواط
در سوره عنکبوت (آیه ۲۸) آمده است که لوط (ع) خطاب به قومش فرمود:
إنکم لتأتون الفاحشه ما سبقکم بها من أحد من العالمین.
«همانا شما کار قبیحی را انجام می‌دهید که احدی از جهانیان در گذشته انجام نداده است.»
البته عمل لواط تاریخچه وسیعی دارد و به قوم لوط و عادت آن‌ها محدود نمی‌شود. در اساطیر یونان باستان و همچنین آداب مذهبی و فرهنگی آن‌ها مسئله لواط قابل مشاهده است. دلیل توجه یونانیان باستان به لواط از آن جهت بود که آن‌ها اساساً جنس مرد را از حیث شخصیتی و همچنین زیبایی‌شناختی جنسی برتر دانسته و رابطه با زنان را تنها به جهت تولید مثل و بقای نسل می‌دانستند. به همین دلیل روابط جنسی و لذت بردن از آن در یونانیان به لواط و رابطه مردان باهم محدود می‌شد. قداست این دیدگاه در یونانیان تا آنجا بوده است که «سولون» قانون‌گذار یونانیان رابطه با مردان را برای اسیران که در جامعه یونانی خوار و حقیر شمرده می‌شدند، ممنوع دانسته است. لواط همچنین در میان سنت‌های شرقی نظیر چین و ژاپن و ترکستان هم دیده می‌شود. با این همه ادیان آسمانی به ویژه اسلام همواره با این عمل مخالفت کرده و آن را گناه کبیره دانسته‌اند.
در سوره نمل (آیات ۵۴ و ۵۵) پیامبر قوم لوط (ع) خطاب به آن‌ها می‌فرماید:
و لوطا إذ قال لقومه أ تأتون الفاحشة و أنتم تبصرون* أ إنکم لتأتون الرجال شهوة من دون النساء بل أنتم قوم تجهلون. 
«آیا شما در حالی که (عملتان و نتایجش را) می‌بینید به سراغ عمل قبیح رفته و از روی شهوت به جای زنان به سراغ مردان می‌روید؟ بلکه شما قومی جاهل هستید.»

ب) عادات و اعمال زشت قوم لوط
شیخ صدوق در کتاب خصال و همچنین علامه مجلسی از جانب حضرت علی (ع) صفاتی از جمله مهربازی، پرتاب سنگ به دیگران به خصوص میهمانان، جویدن سقز و آدامس، استفاده از جامه بلند و انداختن آن بر زمین به نشانه تکبر و همچنین باز گذاشتن پیراهن و نبستن دکمه قبا را ذکر کرده‌اند.

همچنین امام محمد باقر (ع) از جانب پیامبر اکرم (ص) نقل کرده‌اند که آن‌ها در خوراک بسیار بخیل و خسیس بوده و همچنین اهل تطهیر خود پس از مدفوع و یا به هنگام جنابت نبوده‌اند.در خصوص بخل و خساست قوم لوط روایات متعدد دیگری نیز نقل شده است. در تاریخ آمده است که علی‌رغم وفور نعمت و وجود درخت‌های پر از میوه و مزارع فراوان، آن‌ها باز هم روی به دزدی و غارت اموال مسافران آورده بودند و به هر صورتی مسافران و میهمانان را از شهر خود دور می‌کردند.
همچنین در خصوص عادت این قوم به پرتاب سنگ و هسته و همچنین پرتاب گلوله با کمان نقل شده است که آن‌ها بر سر کسی که آن سنگ به او بخورد برای انجام لواط شرط می‌بستند. در واقع قوم لوط پای دیگر مردمان را از شهر خود بریده و تمام مسافرانی که بدان جا می‌آمدند را برای عمل لواط بین خود تقسیم می‌کردند.
نکته مهم دیگر در خصوص اعمال قبیح قوم لوط، جمعی و همگانی بودن آن اعمال بوده است. چنانکه بر حسب عادت در میان جمع و در مقابل هم اقدام به کشف عورت، لواط و گفتن سخنان رکیک می‌کردند.

ج) عذاب الهی
چنانکه گفته شد حضرت لوط (ع) نیز مانند استادش حضرت ابراهیم (ع)، سال‌ها با مهربانی و میهمان‌نوازی و البته مشقت زیاد سعی در هدایت و اصلاح این قوم داشته است. با این حال چنان که در سوره عنکبوت (آیه ۲۹) آمده است، پاسخ ایشان به نوح اینگونه بود:
اتتنا بعذاب الله ان کنت من الصادقین.
«اگر از زمره صادقان هستی و راست می‌گویی برای ما عذاب خداوند را بیاور.»
اینجا بود که حضرت لوط (ع) از این قوم ناامید شده و همانطور که در آیه بعدی همین سوره نقل شده است، از خداوند خواست تا او را بر این قوم مفسد پیروز گرداند.
عذاب الهی برای این قوم که توسط جبرائیل، میکائیل و اسرافیل نازل شد، بنا بر روایات، بارانی از سنگ بوده است. چنانکه پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: زمین تا حدی که اشکش به آسمان رسید گریست و آسمان نیز تا حدی که اشکش به عرش رسید گریست و آنگاه خداوند متعال فرمان داد تا آن‌ها را سنگ‌باران کنند.

 

پیامبر قوم لوط

 

سخن پایانی

قوم لوط از دیرباز به جهت عادات زشت و اعمال قبیح‌شان در تاریخ مطرح بوده‌اند و داستان نزول عذاب الهی بر آن‌ها نیز از همین جهت است. پیامبر قوم لوط (ع) پس از ایمان آوردن به دین حضرت ابراهیم (ع) از جانب خداوند متعال مامور شد تا به میان این قوم رفته و آنها را به پذیرش یکتاپرستی و ترک اعمال قبیح دعوت نماید. با این همه آنها دست از اعمال خود برنداشته و به همین دلیل مستحق عذاب الهی گشته‌اند. از جمله اعمال و عادات قبیح آنان می‌توان به لواط، استفاده از الفاظ رکیک، دزدی و غارت اموال مسافران و همچنین بخل و خساست اشاره کرد.

از دیگر داستان‌ها و زندگینامه‌های قرآنی می‌توان به داستان حضرت یونس (ع) اشاره کرد. اگر علاقه دارید درباره این داستان نیز بدانید خواندن مطلب «زندگینامه حضرت یونس – پیامبری در شکم ماهی» را به شما توصیه می‌کنیم.

شما همچنین می‌توانید نظرات خود درباره داستان پیامبر قوم لوط (ع) را با ما و دیگر همراهان ستاره به اشتراک بگذارید.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

  • عبدالله

    ای کاش این درسهای تاریخی برای کسانیکه راه نادرست اما امروزی رو ادامه میدن عبرت باشه و این درسها به گوش انسانهای جاهل مدرن می رسید تا شاید از عقوبت عذاب درامان باشند
    اما این امر محقق نمیشود مگر با ظهور منجی عالم مهدی موعود (عج) پس برای رسیدن به انسانیت واقعی و انسانی زندگی کردن باید همگی برای ظهور تلاش و دعا کنیم . به امید فرج

نظر خود را بنویسید