شناخت شگفتی‌های دنیای پرندگان، علاوه بر علاقه‌مندان به این زمینه، برای افراد عادی هم می‌تواند بسیار جذاب باشد. یکی از اعضای خانواده پرندگان که در این مقاله در مورد آن خواهید خواند، پرنده کاردینال است. پرنده کاردینال یکی از زیباترین پرندگانی است که شاید تا به حال در موردش خوانده باشید. این پرنده جثه کوچکی دارد، اما با این وجود بسیار جلب توجه می‌کند.

ترکیب رنگی و دیگر مشخصات ظاهری این پرنده زیبا، باعث شده در برخی کشورها به عنوان نماد به کار گرفته شود؛ برای مثال در برخی ایالت‌ها کشور آمریکا می‌توان روی پرچم‌ها، تصاویر نمادین این پرنده زیبا را مشاهده کنید.

در این مقاله قصد داریم در کنار شما، پرنده کاردینال را به شکل دقیق‌تری بشناسیم و با مشخصات ظاهری، رفتار و زیستگاه این پرنده آشنا شویم.

 

 

مشخصات ظاهری پرنده کاردینال

در شرایطی، مشخصات ظاهری یک پرنده می‌تواند به نفعش باشد و در برخی موارد هم ممکن است این شرایط سبب ایجاد تهدیداتی برای زندگی آن‌ها شود؛ برای مثال هیچ شکارگری به دنبال شکار یک کرکس نخواهد بود، اما شرایط برای گونه‌های زیبایی مانند پرنده کاردینال یا شاه طوطی و عروس هلندی کمی سخت‌تر است.

اصلی‌ترین مشخصه برای شناخت پرنده کاردینال، تاج رنگی روی سر آن‌هاست که هم در پرنده ماده و هم در پرنده نر دیده می‌شود. طول بدن این پرنده در سنین بلوغ می‌تواند تا ۲۰ سانتی‌متر هم رشد داشته باشد. 

فاصله بین دو بال کاردینال، بین ۲۵ تا ۳۱ سانتی‌متر و وزن این پرنده حدوداً ۵۰ گرم خواهد بود.

تشخیص جفت کاردینال نر از ماده کار دشواری نخواهد بود و به واسطه رنگ‌بندی بدن می‌توانید آن‌ها را شناسایی کنید. تقریباً تمام پرهای پرنده نر به رنگ قرمز روشن هستند، اما جفت ماده می‌تواند ترکیب رنگی قهوه‌ای – قرمز یا خاکستری – قرمز داشته باشد.

پرهای صورت این پرنده به رنگ مشکی هستند که باعث زیبایی دوچندان آن‌ها شده است. 

همچنین نوک پرنده کاردینال به رنگ قرمز روشن و بسیار نوک تیز است، این ویژگی هم برای پرنده نر و هم ماده، یکسان است.

به طور کلی کاردینال‌ها از خانواده گنجشک‌سانان هستند و بدن کوچکی دارند. پاهای این پرنده بسیار ظریف بوده و پنجه‌های کوچکی دارند.

 

 

زیستگاه پرنده کاردینال

به احتمال زیاد بیشتر پرندگانی که می‌شناسید، مهاجر هستند و در فصول سرد سال به مناطق گرم‌تر پرواز می‌کنند. پرنده کاردینال اما یکی از گونه‌هایی است که زندگی در زیستگاه خود را در هر شرایطی ترجیح می‌دهد. این پرنده توانسته به خوبی با شرایط آب و هوایی دشوار زیستگاه خود سازگار شود.

زیست‌بوم مورد علاقه این پرنده زیبا و خوش‌رنگ شامل سه کشور آمریکا، مکزیک و کانادا می‌شود. در جنوب شرقی کانادا، شرق آمریکا و مناطق سرد‌سیر مکزیک می‌توان این پرنده را حتی در نزدیکی تجمع‌های انسانی نیز مشاهده کرد.

این پرنده لانه خود را در مناطق حاشیه‌ای جنگل‌ها‌، پرچین‌‌ها، مزارع بزرگ، بیشه‌ها یا مراتع می‌سازد و بسیار دیده شده که در نزدیکی خانه‌ها نیز اقدام به ساخت لانه کرده‌اند. البته این موضوع جنبه مثبتی ندارد و رشد بی‌رویه شهرها باعث شده تا چنین برخوردهایی ایجاد شوند.

 

 

ویژگی های رفتاری پرنده کاردینال

کاردینال نر یکی از زیباترین آوازها را در میان دیگر پرندگان دارد و از آن برای جلب توجه پرنده ماده در فصل جفت‌گیری استفاده می‌کند. این پرنده برای آواز خواندن روی شاخه‌های مرتفع درختان می‌نشیند.

صدای پرنده کاردینال:

 

فصل جفت‌گیری زمانی است که می‌توانید کاردینال‌ها را در کنار جفت‌شان ببینید. در باقی روزهای سال عموماً این پرنده به زندگی اجتماعی روی می‌آورد. به این ترتیب می‌توانید گروه‌های بزرگی شامل ده‌ها پرنده کاردینال را مشاهده کنید که زیبایی خیره کننده‌ای دارد.

در بیشتر مواقع جفت‌هایی که در یک سال تخم‌گذاری می‌کنند تا سال بعد هم با یکدیگر خواهند بود. اما به طور متوسط حدود ۲۰ درصد کاردینال‌ها هر سال از جفت‌شان جدا شده و در سال بعد دوباره جفت‌گیری خواهند کرد.

رفتارهای اجتماعی این پرندگان را می‌توان در عادات غذایی آن‌ها نیز مشاهده کرد؛ برای مثال پرندگان کم‌سن در مواجه با یک منبع غذایی، اجازه می‌دهند اول کاردینال‌های مسن‌تر تغذیه کنند و سپس به سراغ غذا می‌روند.

 

 

غذای پرنده کاردینال

بخش عمده‌ای از رژیم غذایی کاردینال‌ها را گیاهان و منابع غیر پروتئینی تشکیل می‌دهند. هر چند کم، اما این پرنده از حشرات نیز برای تغذیه استفاده می‌کند. به طور کلی می‌توان رژیم غذایی این پرنده به ۲ دسته تقسیم کرد:

1. بذر گیاهان و میوه‌های مختلف، اصلی‌ترین مواد غذایی در دسترس این پرنده هستند. خوشبختانه در زیستگاه پرنده کاردینال تنوع خوبی از نظر مواد غذایی وجود دارد. این پرنده می‌تواند از انگور وحشی، توت سیاه، شاه توت، گل‌های مختلف، ذرت یا دانه آفتابگردان در وعده‌های غذایی‌اش استفاده کند.
2. چرخه غذایی این پرنده زیبا با خوردن برخی حشرات کوچک تکمیل می‌شود. کاردینال‌ها در برخی موارد از سوسک، مگس، جیرجیرک، عنکبوت یا پروانه هم تغذیه می‌کنند.

شاید با مطالعه غذاهای مورد علاقه این پرنده به این فکر کنید که کاردینال‌ها همه‌چیز خوار هستند، اما این طور نیست. بیشتر وعده‌های روزانه این پرنده شامل گیاهان، بذرها یا میوه‌ها خواهد بود و شکار حشرات کوچک عموماً کم‌تر اتفاق می‌افتد.

 

 

تولید مثل پرنده کاردینال

همانطور که ذکر شد، پرنده کاردینال یکی از اعضای خانواده گنجشک‌سانان است و یکی از ویژگی‌های مشترک میان اعضای این خانواده بزرگ را می‌توان تولید مثل زیاد آن‌ها دانست. کاردینال‌ها در سال به طور متوسط دو بار جفت‌گیری و تخم‌گذاری خواهند کرد.

در پایان فصل زمستان و با گرم‌تر شدن هوا، یعنی حوالی اسفندماه، اولین مرحله تخم‌گذاری آن‌ها خواهد بود. بار دوم نیز عموماً بین ماه‌های اردیبهشت تا تیر خواهد بود. همانند بسیاری از پرندگان، در میان کاردینال‌ها نیز رایج است که پرنده نر به دنبال غذا می‌رود و پرنده ماده مسئولیت گرم نگه‌داشتن و حفاظت از تخم‌ها را بر عهده می‌گیرد.

از زمان تخم‌گذاری، بین ۱۱ تا ۱۳ روز طول خواهد کشید که جوجه‌ها سر از تخم بیرون بیاورند؛ تغذیه جوجه‌ها از همان ساعات اولیه باز کردن چشم‌هایشان شروع می‌شود. 

رشد جوجه‌های پرنده کاردینال بسیار سریع بوده و بین ۷ تا ۱۳ روز پس از بیرون آمدن از تخم، می‌توانند به خارج از لانه بروند. البته این موضوع به معنای استقلال آن‌ها نبوده و همچنان والدین مسئولیت حفاظت از آن‌ها را خواهند داشت. با این وجود که جوجه‌ها از لانه خارج می‌شوند، اما پرنده نر و ماده، بین ۲۵ تا ۵۶ روز بعد نیز، به آن‌ها غذا می‌دهند تا رشد کاملی داشته باشند.

 

 

خصوصیات لانه پرنده کاردینال

از همان ساعات اولیه پس از جفت‌گیری، پرنده کاردینال نر و ماده به دنبال مکان مناسب برای لانه‌سازی خواهند گشت. کاردینال نر عموماً مسئولیت جمع‌آوری و خرد کردن شاخه‌ها را به عهده می‌گیرد و پرنده ماده مشغول شکل دادن به لانه خواهد بود.

لانه این پرنده از چند لایه مختلف تشکیل شده که برای رشد جوجه‌ها بستر مناسبی را ایجاد کند. کاردینال‌ها عموما در قسمت‌های بیرونی از شاخه‌های بزرگ‌تر و برای قسمت داخلی از سوزن‌های کاج و یا پوست میوه‌ها استفاده می‌کنند.

بین ۳ تا ۹ روز طول خواهد کشید که یک جفت پرنده کاردینال، یک لانه جدید را بسازند. این لانه بین ۵ تا ۷ سانتی‌متر عمق دارد و به شکل دایره‌ای با قطر حدوداً ۱۰ سانتی‌متری ساخته می‌شود. 

پرنده کاردینال ممکن است در حیاط خانه‌ها یا حتی در گلدان‌های گوشه حیاط هم لانه کند و این موضوع سبب شده تا جانشان در معرض خطر و آسیب‌های انسانی قرار گیرد.

در نهایت حتی اگر این پرنده با جفت خود باقی بماند، تنها برای یک سال از لانه ساخته شده استفاده می‌کنند و در سال‌ بعد آن را تغییر خواهند داد.

 

سخن آخر 

خوشبختانه نمی‌توانید نام این پرنده زیبا را در میان گونه‌های در خطر انقراض پیدا کنید. یکی از دلایلی که سبب شده تا جمعیت پرنده کاردینال همواره حفظ شده و حتی افزایش داشته باشد، تولید مثل زیاد آن‌هاست. با این وجود گسترش شهرها سبب شده تا بخش بزرگی از زیستگاه‌های این پرنده در کشور آمریکا از بین بروند.

امیدواریم از این مطلب استفاده لازم را برده باشید. در آخر توصیه می‌کنیم اگر به دنیای پرندگان علاقمند هستید، با طوطی راهب نیز که یکی از پرندگان بسیار زیباست، در ستاره آشنا شوید.