نویسنده: سمیه قندهاری
بروزرسانی: 20 تیر 1401
ستاره | سرویس مادر و کودک – در چه صورت تعداد حروف یک اسم می‌تواند دارای اهمیت باشد؟ اگر بخواهید برای فرزندی که تازه متولد شده است اسم انتخاب کنید که از نظر تعداد حروف با اسم خواهر یا برادر بزرگترش یا حتی با خود شما هماهنگ باشد، یک مجموعه اسم با حروف مشخص برایتان جذاب خواهد بود. یا شاید ممکن است برای حل یک معما یا برنده شدن در یک بازی به دنبال اسم دختر سه حرفی یا چهار حرفی بگردید. این مجموعه از اسم دختر چهار حرفی در هر صورت به کار شما خواهد آمد.
اگر اسم دخترانه‌ای مد نظر شماست که با یکی از حروف الفبا آغاز می‌شود، از طریق فهرست زیر زودتر به آن دسترسی یابید.
| چ | ج | ث | ت | پ | ب | الف |
| ژ | ز | ر | ذ | د | خ | ح |
| ف | غ | ع | ط | ص | ش | س |
| و | ن | م | ل | گ | ک | ق |
| ی | ه |
اسم دختر چهار حرفی
حرف الف
اَسما
معنی: نامها، اسامی، حقایق، نام همسر پیامبر اسلام(ص)
ریشه: عربی
اَسمر
معنی: گندمگون؛ سبزه
ریشه: عربی
اَسنا
معنی: ارفع، بلندتر، عالیتر.
ریشه: عربی
اَعظم
معنی: بزرگ، بزرگتر، بزرگوارتر، از صفات خداوند
ریشه: عربی
اَفضل
معنی: فاضلتر، برتر از دیگران در علم و هنر و اخلاق
ریشه: عربی
اَقدس
معنی: پاکتر، مقدستر؛ عنوانی احترام آمیز برای بزرگان یا مکان‌های مقدس
ریشه: عربی
اَکرم
معنی: گرامیتر، آزادتر، گرامی
ریشه: عربی
اَنیس
معنی: انس گیرنده، همدم، همنشین،رمحبوب
ریشه: عربی
اُسوه
معنی: پیشوا، رهبر، مقتدا، خصلتی که شخص بدان لایق مقتدایی گردد.
ریشه: عربی
اُلفت
معنی: خوگیری، انس، محبت، دوستی، همدمی، عادت کردن به کسی (چیزی) همراه با دوست داشتن او (آن).
ریشه: عربی
اُلگا
معنی: اولین قدیسه روسی، همسر و نایب
ریشه: یونانی
اِلِنا
معنی: هلن و هلنا
ریشه: یونانی
اِلآی
معنی: ماه ایل، زیباروی ایل
ریشه: ترکی
اِلسا
معنی: ال= ایل+ سا (پسوند شباهت) مثل ایل، همانند ایل
ریشه: ترکی
اِنسی
معنی: مربوط به انس، انسانی، انسان
ریشه: عربی
اختر
معنی: ستاره، نام گیاهی است، در باور قدما ستاره بخت واقبال، طالع
ریشه: فارسی
اخگر
معنی: گُلِ آتش، پاره آتش، شراره
ریشه: فارسی
ادنا
معنی: از واژه‌های قرآنی، جزئی‌ترین
ریشه: عربی
استر
معنی: ستاره، همسر یهودی خشایار پادشاه هخامنشی
ریشه: عبری
اسرا
معنی: در شب سیر کردن، معراج پیغمبر اکرم (ص)، نام هفدهمین سوره قرآن کریم
ریشه: عربی
اشلی
معنی: نام کوهی در مازندران
ریشه: فارسی
افرا
معنی: درختی از تیره افراها، اسپندان، اسفندان، کلمه تحسین به معنی آفرین، درختی که برگ‌های پنجه‌ای و میوه بالدار دارد.
ریشه: فارسی
افسر
معنی: کلاه پادشاهی، تاج
ریشه: فارسی
الکا
معنی: سرزمین، ناحیه
ریشه: ترکی
الیا
معنی: گل خطمی صحرایی
ریشه: فارسی
الین
معنی: ال= ایل+ ین (پسوند نسبت)، منسوب به ایل، هم نژاد و هم خون
ریشه: ترکی
انار
معنی: میوه‌ای خوراکی با دانه‌های قرمز یا سفید فراوان و مزه ترش یا شیرین
ریشه: فارسی
انور
معنی: روشنتر، نورانی؛ (به مجاز) مبارک، گرامی
ریشه: عربی
ایپک
معنی: ابریشم، حریر
ریشه: ترکی
ایرسا
معنی: زنبق سفید، سوسن، رنگین کمان، به بوته سوسن کبود نیز بدان جهت که دارای گلهای زرد و سفید و کبود است ایرسا گویند.
ریشه: فارسی
ایرن
معنی: گونه‌ای دیگر از واژه ایران
ریشه: فارسی
ایما
معنی: چیزی را با حرکتِ دست یا چشم و ابرو نشان دادن، اشاره
ریشه: عربی
آبرخ
معنی: زیبا، روشن، لطیف، کسی که چهره‌ای مانند آب دارد.
ریشه: فارسی
آبشن
معنی: شکل دیگر آویشن، گیاهی علفی و معطر از خانواده نعناع با شاخه‌های فراوان و گلهای سفید یا صورتی
ریشه: فارسی
آبگل
معنی: گلاب
ریشه: فارسی
آبیژ
معنی: صورت دیگر آیید، شراره آتش، کنایه از افراد پر جنب و جوش
ریشه: فارسی
آپام
معنی: نام همسر داریوش اول پادشاه هخامنشی
ریشه: فارسی
آترا
معنی: آذر، آتش، نام یکی از ماه‌های پاییز
ریشه: فارسی
آتسا
معنی: آتوسا
ریشه: فارسی
آتشک
معنی: کرم شب تاب
ریشه: فارسی
آتشه
معنی: برق، آذرخش
ریشه: فارسی
آتشی
معنی: نام نوعی گل، نورانی، فروزان، به رنگ آتش
ریشه: فارسی
آتنا
معنی: در اساطیر یونان، خدای اندیشه، هنر، دانش و صنعت
ریشه: فرانسوی
آتنه
معنی: آتنا
ریشه: فرانسوی
آتور
معنی: آذر، آتش
ریشه: اوستایی – پهلوی
آتیه
معنی: آینده
ریشه: عربی
آدنا
معنی: نام روستایی در نزدیکی چالوس
ریشه: فارسی
آذار
معنی: بهار
ریشه: سریانی
آذین
معنی: زینت، زیور
ریشه: فارسی
آرام
معنی: سکون، ثبات، آسایش، صلح، آشتی، تسلی بخش
ریشه: فارسی
آرزو
معنی: میل و اشتیاق برای رسیدن به مراد یا مقصودی معمولا مطلوب
ریشه: فارسی
آروا
معنی: نام فرشته‌ای در آیین زرتشت
ریشه: کردی
آزرم
معنی: شرم وحیا، ملایمت، مهربانی، از شخصیتهای شاهنامه
ریشه: فارسی
آسکی
معنی: آهو،کنایه از زیبایی و دلفریبی
ریشه: کردی
آسنا
معنی: روشنایی درونی، سرشت مادرزادی
ریشه: اوستایی – پهلوی
آسیه
معنی: زن اندوهگین، ستون، نام همسر فرعون که موسی (ع) را از نیل گرفت و پنهانی از فرعون از او مراقبت کرد.
ریشه: عربی
آشتی
معنی: دوستی و پیوند دوباره بعد از رنجش و آزردگی، سازش و صلح
ریشه: فارسی
آشنا
معنی: آن که یا آنچه به ذهن و خاطر می‌آوریم، آگاه به چیزی یا امری، عاشق
ریشه: فارسی
آصفه
معنی: منسوب به آصف، مشاور خردمند، بانوی مدبر
ریشه: فارسی
آفاق
معنی: عالم آسمان، زمانه روزگار
ریشه: عربی
آلبا
معنی: سپیده روشنی صبح
ریشه: لاتین
آلما
معنی: سیب، کنایه از زیبایی
ریشه: ترکی
آلند
معنی: اولین پرتو خورشید
ریشه: کردی
آلیس
معنی: بانوی نجیب زاده، دختر اصیل
ریشه: فرانسوی
آلیش
معنی: شعله، شعله گیر
ریشه: ترکی
آمال
معنی: آرزوها، خواسته‌ها، دوست داشتنی‌ها
ریشه: عربی
آمنه
معنی: نام مادر پیامبر (ص)، مونث آمن به معنای بانوی نترس
ریشه: عربی
آنسه
معنی: انس گیرنده، همنشین نیکو، مانوس
ریشه: عربی
آنوش
معنی: شیرین، جاویدان
ریشه: ارمنی
آنیا
معنی: خدای دریا، الهه یونانی‌ها و در ترکی از آنا به معنی مادر می‌آید و در فارسی به معنی بی نظیر یا عشق مطلق است.
ریشه: یونانی
آنیس
معنی: انیسون، مقاومت و اعتراض
ریشه: یونانی
آوات
معنی: آرزو، خواسته
ریشه: کردی
آوشن
معنی: آویشن، گیاهی علفی و معطر از خانواده نعناع با شاخه‌های فراوان و گلهای سفید یا صورتی
ریشه: فارسی
آونگ
معنی: نام رشته‌ای که خوشه انگور و بعضی میوه‌ها را به آن می‌بندند، آویزان، آویخته
ریشه: فارسی
آویز
معنی: گلی زینتی به شکل زنگوله و قرمز رنگ، هر چیز کوچک و قیمتی که به عنوان گردنبند، گوشواره، دستبند می‌آویزند.
ریشه: فارسی
آوین
معنی: عشق
ریشه: کردی
آهار
معنی: گلی مرکب با گل برگ‌های پیوسته به رنگهای مختلف
ریشه: فارسی
آهید
معنی: در گویش فارس آهوی صحرایی
ریشه: فارسی
آیتا
معنی: مرکب از آی ترکی به معنی ماه و پسوند شباهت فارسی، دختر زیبا رو، مانند ماه
ریشه: فارسی – ترکی
آیتک
معنی: مانند ماه
ریشه: ترکی
آیتن
معنی: آی(ترکی) + تن (فارسی) مهوش، مه پیکر
ریشه: فارسی – ترکی
آیدا
معنی: شاد، خوش
ریشه: ترکی
آیدک
معنی: آیتک، مانند ماه
ریشه: ترکی
آیدن
معنی: آیدین، روشن و آشکار
ریشه: ترکی
آیسا
معنی: آیسا، آی (ترکی) + سا (فارسی) زیبا، مانند ماه
ریشه: فارسی – ترکی
آیسل
معنی: زیبا و درخشان مانند ماه
ریشه: ترکی
آیسو
معنی: باطراوت و درخشنده، ماه و آب، زیبارو
ریشه: ترکی
آیشن
معنی: مثل ماه، زیبا رو
ریشه: ترکی
آیگل
معنی: آی (ترکی) + گل (فارسی) گلی چون ماه
ریشه: فارسی – ترکی
آیلی
معنی: آیلین
ریشه: ترکی
آیما
معنی: ماه من، مجازا عزیز من، زیبا رو، بانوی زیبا
ریشه: فارسی – ترکی
آینا
معنی: آینه، آبگینه، بانوی سپید چهره
ریشه: ترکی
آیید
معنی: شراره، آتش، کنایه از شخص پر جنب و جوش
ریشه: فارسی
آییژ
معنی: شراره آتش
ریشه: فارسی
آیین
معنی: راه و روش، دین و عقیده
ریشه: فارسی
حرف ب
بَدری
معنی: بارانی که پیش از زمستان ببارد، بدر بودن، ماه تمام
ریشه: عربی
بَرکت
معنی: فراوانی و رونق؛ خجستگی
ریشه: عربی
بُشری (بشرا)
معنی: بشارت، مژدگانی
ریشه: عربی
بِهسا
معنی: (به + سا (پسوند شباهت))، نیک چون خوبان و نیکان
ریشه: فارسی
بِهیه
معنی: تابان، روشن، فاخر، شکوهمند
ریشه: عربی
بالی
معنی: عسلی
ریشه: ترکی
بامک
معنی: بامداد، صبح
ریشه: فارسی
بامی
معنی: درخشان، لقب شهر بلخ
ریشه: فارسی
باور
معنی: مجموعه اعتقادهایی که در یک جامعه مورد پذیرش قرار گرفته است، حالت یا عادتی که باعث اعتقاد یا یقین انسان می‌شود.
ریشه: فارسی
بتول
معنی: زن بریده از دنیا برای خدا؛ لقب حضرت فاطمه(ع)
ریشه: عربی
بریا
معنی: واژه ای کاش
ریشه: کردی
بسمه
معنی: نام دختر اسماعیل (ع)
ریشه: عبری
بلوط
معنی: گیاهی درختی و جنگلی که میوه آن خوراکی است.
ریشه: فارسی
بویه
معنی: آرزو
ریشه: فارسی
بهار
معنی: فصل اول سال، (به مجاز) دوره‌ی شادابی هر چیز
ریشه: فارسی
بهتا
معنی: همتای نیکی
ریشه: فارسی
بهجت
معنی: شادمانی، نشاط
ریشه: عربی
بهرخ
معنی: خوشگل و نیک منظر
ریشه: فارسی
بهرو
معنی: خوبرو، خوش چهره
ریشه: فارسی
بهشت
معنی: در ادیان جایی بسیار سرسبز و خرّم با نعمت‌های فراوان که نیکوکاران پس از رستاخیز در آن زندگی جاوید خواهند داشت، (به مجاز) دختر زیبا و با طراوت
ریشه: فارسی
بهگل
معنی: گل زیباتر
ریشه: فارسی
بهین
معنی: مرکب از بهین (بهترین) + آفرین (آفریننده)
ریشه: فارسی
بیتا
معنی: بی‌مانند، بی‌همتا، یکتا
ریشه: فارسی
بیژه
معنی: ویژه، خالص
ریشه: کردی
بیکژ
معنی: هموار، صاف
ریشه: کردی
بیگم
معنی: خانم، بانو، خاتون
ریشه: ترکی
بینا
معنی: آن که توانایی پیش‌بینی و سنجش درستِ امور را دارد، بصیر
ریشه: فارسی
حرف پ
پَرَند
معنی: پروین، در قدیم نوعی پارچه ابریشمیِ ساده و بدون نقش و نگار، حریر ساده، گروهی از گیاهان
ریشه: فارسی
پَرتو
معنی: درخشش، روشنایی
ریشه: فارسی
پَرنا
معنی: پرنیان، پارچه ابریشمی دارای نقش و نگار.
ریشه: فارسی
پرسا
معنی: نرم و لطیف مانند پر
ریشه: فارسی
پرگل
معنی: (به فتح پ) هر یک از گلبرگ‌های گل
ریشه: فارسی
پرگل
معنی: (به ضم پ) دارای گلهای زیاد، پر از گل
ریشه: فارسی
پروا
معنی: ملاحظه، فراغت و آسایش
ریشه: فارسی
پرور
معنی: ریشه پروردن، دارای پر
ریشه: فارسی
پروش
معنی: لطیف چون پر
ریشه: فارسی
پریا
معنی: زیبا چون پری
ریشه: فارسی
پسته
معنی: میوه‌ای کوچک که مغز آن خوراکی است، در شعر دهان معشوق
ریشه: فارسی
پگاه
معنی: صبح زود، سحر
ریشه: فارسی
پوپک
معنی: هدهد
ریشه: فارسی
پوپه
معنی: پوپک
ریشه: فارسی
پولک
معنی: دایره‌هایی کوچک و نازک به رنگهای مختلف که برای تزیین لباس به کار می‌رود، فلس ماهی که روی بدن ماهی را پوشانده است.
ریشه: فارسی
پونا
معنی: پونه، گیاهی علفی
ریشه: فارسی
پونه
معنی: گیاهی علفی، یک ساله و معطر از خانواده نعناع که برگ‌ها وگل‌های آن مصرف دارویی دارد، پودنه
ریشه: فارسی
پویه
معنی: مخفف پاپویه به معنای پروانه
ریشه: اوستایی پهلوی
پیچک
معنی: گیاهی زینتی که ساقه‌ای بالا رونده دارد.
ریشه: فارسی
حرف ت
تَمنا
معنی: آرزو؛ خواستن چیزی معمولا همراه با فروتنی و تواضع
ریشه: فارسی
تَوار
معنی: پرنده؛ نوعی ریسمان؛ نام کوهی در شمال ایران، شهرستان چالوس
ریشه: کردی
تُحفه
معنی: هدیه؛ (به مجاز) شخص بسیار ارزشمند
ریشه: عربی
معنی: خواندن شعر و ترانه و زمزمه کردن یک نغمه و آواز
ریشه: عربی
تُرنج
معنی: بالنگ؛ طرحی مرکّب از طرح‌های اسلیمی و گل و بوته‌ای که معمولًا در وسط نقش قالی، تذهیب و مانند آنها به کار می‌رود.
ریشه: فارسی
تِرمه
معنی: نوعی پارچه (قیمتی) از جنس کرک، پشم، یا ابریشم با نقش‌های بته جقه، اسلیمی و مانند آنها
ریشه: فارسی
تِلما
معنی: گندمگون
ریشه: عربی
تابا
معنی: طاقت، پیچ و تاب زلف، فروغ، تابان
ریشه: فارسی
تارا
معنی: ستاره، مردمک چشم
ریشه: فارسی
تبسّم
معنی: لبخند، (به مجاز) درخشیدن
ریشه: عربی
ترگل
معنی: گل تازه و شاداب
ریشه: فارسی
تلکا
معنی: در گویش مازندران گلابی وحشی جنگلی
ریشه: فارسی
تندر
معنی: تن (فارسی) + در (عربی) آن که بدنی سفید و درخشان چون دُر دارد.
ریشه: فارسی
توری
معنی: گیاهی درختچه‌ای و زینتی از خانواده حنا
ریشه: فارسی
توسکا
معنی: توسا، درختی بلند و جنگلی که در مناطق مرطوب و کنار آبها می‌روید.
ریشه: فارسی
توکا
معنی: پرنده‌ای از خانواده گنجشک با منقاری باریک و تنی رنگارنگ
ریشه: فارسی
تی تی
معنی: شکوفه
ریشه: گیلکی
تیام
معنی: (اسم دختر و پسر) در گویش لرستان به معنی چشمانم، بسیار عزیز و دوست داشتنی
ریشه: لری
تیبا
معنی: عشوه، فریب، بازیگوشی، به زبان زند و پازند آهو را گویند.
ریشه: فارسی
تیدا
معنی: دختر خورشید، دختر زیبارو
ریشه: اوستایی پهلوی
تیسا
معنی: در گویش مازندران خالص
ریشه: فارسی
تینا
معنی: الهه عشق و به معنی ناز و ادا، و در مواردی به عنوان نمادی از عشق به گل سرخ نیز تعبیر شده است.
ریشه: فارسی
تیهو
معنی: پرنده‌ای شبیه کبک اما کوچکتر از آن
ریشه: فارسی
حرف ث
ثَمره
معنی: میوه، (به مجاز) نتیجه و حاصل
ریشه: عربی
ثَمین
معنی: گرانبها، قیمتی، گران
ریشه: عربی
ثریّا
معنی: پروین
ریشه: عربی
حرف ج
جِنان
معنی: بهشت، باغها
ریشه: عربی
جانا
معنی: ای جان، ای عزیز
ریشه: فارسی
جلوه
معنی: نمایان شدن، خود را آشکار کردن، خودنمایی، (به مجاز) زیبایی
ریشه: عربی
حرف چ
چالی
معنی: پرنده‌ای شبیه گنجشک اما بزرگتر از آن
ریشه: فارسی
چامه
معنی: شعری که با آواز خوانده می‌شود.
ریشه: فارسی
چرمه
معنی: اسب به ویژه اسب سفیدرنگ
ریشه: فارسی
چشمه
معنی: مکانی که آب زیرزمینی در آنجا به طور طبیعی در سطح زمین ظاهر می‌شود.
ریشه: فارسی
چنور
معنی: گیاهی خوشبو شبیه به شوید
ریشه: کردی
چهره
معنی: صورت
ریشه: فارسی
چیچک
معنی: گل
ریشه: ترکی
چیکا
معنی: نوعی پرنده
ریشه: گیلکی
حرف ح
حَسْنا
معنی: زیبا، زن زیبا
ریشه: عربی
حَسنه
معنی: خوب، نیک، عمل پسندیده
ریشه: عربی
حَلیا
معنی: زیور و آرایش
ریشه: عربی
حَنّان
معنی: آرزومند، مشتاق، بسیار مهربان، از نام‌های خداوند
ریشه: عربی
حُرمت
معنی: احترام؛ اطاعت و فروتنی در برابر اوامر الهی
ریشه: عربی
حُسنا (حُسنی)
معنی: نیک، پسندیده
ریشه: عربی
حلما
معنی: جمع حَلیم، بردباران، صبوران
ریشه: عربی
حِلیه
معنی: زینت، پیرایه، زیور، مشخصات صورت و اندام
ریشه: عربی
حریر
معنی: ابریشم
ریشه: عربی
حمده
معنی: سپاس و شکرگزاری
ریشه: عربی
حمرا
معنی: سرخ رنگ
ریشه: عربی
حورا
معنی: حور، زن زیبای بهشتی؛ زنِ سفید پوستِ سیاه چشم و موی
ریشه: عربی
حوری
معنی: حور؛ زن زیبا
ریشه: عربی
حیات
معنی: زندگی، زیست
ریشه: عربی
حیفا
معنی: نام بندری در فلسطین
ریشه: عربی
حرف خ
خَضرا
معنی: (مؤنث اخضر) به معنی سبز، کبود، نیلگون، سبزه‌زار
ریشه: عربی
خاتَم
معنی: (در صنایع دستی) نقوش تزیینی روی چوب، نگین انگشتر، مهر تایید، فرمان
ریشه: فارسی
خارا
معنی: نوعی سنگ آذرین، نام یکی از گوشه‌های موسیقی ایرانی
ریشه: فارسی
خارک
معنی: نوعی خرمای زرد و خشک
ریشه: فارسی
خانم
معنی: کلمه خطاب به زنان و دختران، زن بزرگ زاده و شریف
ریشه: ترکی
خاور
معنی: (مخففِ خاوران) هم به معنی مشرق و هم به معنای مغرب است.
ریشه: فارسی
ختمی
معنی: گیاهی علفی، پایا و زینتی
ریشه: عربی
خرمن
معنی: توده غله درو شده، توده و مقدار انبوه از هر چیز
ریشه: فارسی
خرمه
معنی: نام همسر مزدک، گیاهی است مانند لوبیا
ریشه: فارسی
خزال
معنی: با ناز راه رونده، کسی که با ناز راه می‌رود.
ریشه: عربی
خزان
معنی: نام سومین فصل سال، پاییز
ریشه: فارسی
خوشه
معنی: تعدادی دانه، میوه یا گل که به محور متصل باشند، دسته‌ای از ستارگان که به نظر می‌رسد خواص مشترکی دارند، نام ششمین صورت فلکی که به شکل دوشیزه‌ای که خوشه گندم به دست است.
ریشه: فارسی
حرف د
دَریا
معنی: توده‌ی بسیار بزرگی از آب، دریاچه، (به مجاز) شخص بسیار آگاه و دانشمند
ریشه: فارسی
دُرسا
معنی: شبیه به دُر؛ (به مجاز) گران‌قیمت و ارزشمند
ریشه: فارسی
دُرنا
معنی: پرنده‌ی آب چرِ بزرگ، وحشی و حلال گوشت
ریشه: ترکی
دُرین
معنی: ساخته شده از دُر، (به مجاز) گران بها و قیمتی
ریشه: عربی
دُریه
معنی: مانند دُر، درخشان
ریشه: عربی
درتا
معنی: مانند در، مانند مروارید
ریشه: فارسی
دُرگل
معنی: در (عربی) + گل (فارسی) مروارید گلها
ریشه: فارسی
دریم
معنی: پرگوشت، خوش اندام
ریشه: عربی
درین
معنی: ساخته شده از دُر؛ (به مجاز) گران بها و قیمتی
ریشه: عربی
دلبر
معنی: دارای زیبایی، جذابیت و توانایی جلب عشق
ریشه: فارسی
دلجو
معنی: خوب، پسندیده، تسلی دهنده دل، معشوق
ریشه: فارسی
معنی: همچون دل، همانند قلب و (دارای احساس و عاطفه)
ریشه: فارسی
دنیا
معنی: کیهان، گیتی
ریشه: عربی
دنیز
معنی: دریا
ریشه: ترکی
دیان
معنی: هم معنی با دیانا
ریشه: فرانسوی
دیبا
معنی: نوعی پارچه‌ی ابریشمی معمولًا رنگین
ریشه: فارسی
دینا
معنی: داوری، (در اوستایی) دین، (در عبری) انتقام یافته؛ نام خواهر یوسف(ع)
ریشه: عبری
دینه
معنی: انتقام یافته، نام دختر یعقوب (ع) و خواهر یوسف (ع)
ریشه: عبری
حرف ذ
ذکیه
معنی: (مؤنث ذکیّ) به معنای تیزهوش
ریشه: عربی
ذلفا
معنی: دختر سفید روی
ریشه: عربی
حرف ر
رزان
معنی: تاکستان، باغ انگور، با وقار و آراسته
ریشه: عربی
رستا
معنی: رَستن، رهیدن + ا (پسوند)، رستگار شده، رهایی یافته
ریشه: فارسی
رابو
معنی: نام گلی از گلهای بهاری
ریشه: فارسی
راتا
معنی: نام فرشته ای است
ریشه: فارسی
راحل
معنی: مهاجر، کوچ کننده
ریشه: عربی
رامش
معنی: شادی، خوشی، آسودگی، نغمه
ریشه: فارسی
رامک
معنی: رام، اهلی
ریشه: فارسی
رامی
معنی: منسوب به رام، دلنشین
ریشه: فارسی
رانا
معنی: مصحف رایای انار
ریشه: یونانی
راوش
معنی: مصحف زاوش، نام ستاره مشتری
ریشه: فارسی
راوک
معنی: راوق صاف، لطیف و پالوده هر چیز
ریشه: عربی
رایا
معنی: (دخترانه و پسرانه) به معنی آنکه مورد توجه خداوند است، فکر و اندیشه
ریشه: عبری
رعنا
معنی: زیبا و دلفریب، زن خویشتن آرا، ویژگی آنکه یا آنچه به سبب داشتن ظاهر زیبا، قدرت، یا ثروت بسیار، خودخواه و گستاخ شده است؛ (به مجاز) بلند و کشیده؛ گلی که از درون سرخ و از بیرون زرد باشد.
ریشه: عربی
رقیه
معنی: دعا، تعویذ، یکی از چهار دختر پیامبر اسلام (ص)، دختر امام حسین (ع)
ریشه: عربی
روجا
زیباروی و آفتاب چهره
ریشه: کردی
روحا
معنی: منسوب به جان و روان
ریشه: عربی
روزا
معنی: منسوب به روز؛ (به مجاز) تابنده و زیبا
ریشه: فارسی
روژا
معنی: روزها، آفتاب
ریشه: کردی
روشا
معنی: روشاد، دارای چهره شاد، شاداب
ریشه: فارسی
رویا
معنی: آنچه واقعیت ندارد و فقط در عالم خیال تحقق می‌یابد.
ریشه: عربی
معنی: خورشید نورانی و درخشان
ریشه: فارسی
حرف ز
زُلفا
معنی: گیسو، منسوب به زلف، (به مجاز) زیبایی زلف معشوق
ریشه: عربی
زرتا
معنی: همتای زر، درخشان و زیبا چون طلا
ریشه: فارسی
زرکا
معنی: به زبان گیلکی به معنی نوعی پرنده
ریشه: فارسی
زرگل
معنی: زرین گل
ریشه: فارسی
زرین
معنی: از جنس زر، به رنگ زر، طلایی
ریشه: فارسی
زكیه
معنی: مؤنث زكی، پاک، پارسا
ریشه: عربی
زلال
معنی: صاف و شفاف، (به مجاز) آب صاف و گوارا، پاک
ریشه: عربی
زمرد
معنی: نام سنگی قیمتی به رنگ سبز
ریشه: یونانی
زمزم
معنی: نام چشمه‌ای در نزدیكی كعبه
ریشه: عربی
زوشا
معنی: (دخترانه و پسرانه) زیبا، نیکو، دلربا، از ریشه اوستایی زوش
ریشه: فارسی
زوفا
معنی: گیاهی پایا و معطر از خانواده نعناع
ریشه: عربی
زویا
معنی: زنده، درخشان، در زبان روس به معنی عزیز پدر است.
ریشه: فارسی
زهرا
معنی: روشن، درخشان ، نام دختر پیامبر (ص)
ریشه: عربی
زهره
معنی: نام سیاره‌ای در منظومه شمسی كه از درخشنده‌ترین اجرام آسمانی و نماد نوازندگی و خنیاگری است.
ریشه: عربی
زیبا
معنی: آن كه یا آنچه دیدنش چشم نواز و خوشایند است، دلنشین، مطبوع
ریشه: فارسی
زینا
معنی: نام دختر نوح نبی
ریشه: عبری
زینب
معنی: پاکیزگی، نام درختی خوشبو و خوش منظر، نام دختر علی ابن ابی طالب (ع)
ریشه: عربی
زینت
معنی: آذین، آرایش، پیرایه
ریشه: عربی
زیور
معنی: زینت، پیرایه
ریشه: فارسی
زئوس
معنی: آسمان، در دین یونان، خدای خدایان و نام پدر آپولون، آرتمیس و آتنه
ریشه: یونانی
حرف ژ
ژاله
معنی: شبنم، قطره باران
ریشه: فارسی
ژامک
معنی: از نام‌های باستانی، آینه
ریشه: فارسی
ژانت
معنی: مونث ژان (ژان = یحیی، یوحنا، خداداد)
ریشه: فرانسه
ژاوا
معنی: جاوه نام قسمتی از اقیانوس هند میان جزیره جاوه و سوماترا و برنئو
ریشه: فارسی
ژاوه
معنی: نوعی گیاه وحشی از تیره کاکوتی
ریشه: کردی
ژرفا
معنی: عمق
ریشه: فارسی
ژرفی
معنی: عمق، ژرفا
ریشه: فارسی
ژنیا
معنی: ژنیک، با استعداد
ریشه: ارمنی
ژنیک
معنی: با استعداد، نابغه
ریشه: ارمنی
ژوان
معنی: زمان، میعاد، ملاقات
ریشه: کردی
ژیلا
معنی: ژاله تگرگ
ریشه: فارسی
ژینا
معنی: باهوش، نابغه
ریشه: فرانسه
حرف س
سرور
معنی: آنکه مورد احترام است و نسبت به دیگری یا دیگران سِمَت بزرگی دارد.
ریشه: فارسی
سروه
معنی: نسیم، باد ملایم، باد خنک
ریشه: کردی
سروی
معنی: منسوب به سرو، نوعی از خطوط اسلامی
ریشه: فارسی
سلمی
معنی: نام گیاهی است، زنی معشوقه در عرب
ریشه: عربی
سلوی
معنی: (معرب از لاتین) گیاهی علفی، خودرو یا زینتی از خانواده نعناع؛ مریم گلی
ریشه: عربی
سلین
معنی: سیل مانند؛ نام رودخانه‌ای در آذربایجان
ریشه: ترکی
سمرا
معنی: زن گندمگون
ریشه: عربی
سرور
معنی: خوشحالی، شادمانی
ریشه: عربی
سعاد
معنی: نام زن محبوبی در عرب
ریشه: عربی
سلدا
معنی: حامی، یاور
ریشه: ترکی
سمیه
معنی: صدای خوش، آوازی که در آن خیر باشد، زن شهیده در صدر اسلام
ریشه: عربی
سنبل
معنی: گلِ خوشه‌ای بلند، به هم فشرده و معطر به رنگهای قرمز، آبی، سفید و زرد، (به مجاز) گیسو، زلف
ریشه: فارسی
ستیا
معنی: گیتی، دنیا و روزگار
ریشه: اوستایی – پهلوی
سلوا
معنی: هر چیز که تسلّی دهد؛ انگبین، عسل
ریشه: عربی
ساتی
معنی: در مصر باستان نام فرشته نگهبان ارواح
ریشه: فارسی
ساحل
معنی: زمینی که در کنار دریا یا دریاچه یا رودی بزرگ واقع شده است.
ریشه: عربی
سارا
معنی: خالص، نام زن حضرت ابراهیم(ع) و مادر اسحاق(ع)
ریشه: عبری
ساره
معنی: سارا، امیره‌ی من
ریشه: عبری
ساغر
معنی: ظرفی که در آن شراب می‌نوشند، جام شراب؛ دل عارف است که انوار غیبی در آن است.
ریشه: عربی
ساقی
معنی: آن که شراب در پیاله می‌ریزد و به دیگری می‌دهد؛ (به مجاز) معشوق، در ادبیات عرفانی نماد خداوند
ریشه: عربی
سالی
معنی: بی غم و سرخوش، سالمند و دارای عمر طولانی
ریشه: فارسی
سامه
معنی: عهد، پیمان، جای امن و امان
ریشه: فارسی
سایا
معنی: یکرنگ، بی‌ریا
ریشه: ترکی
سایه
معنی: تاریکی نسبی در مقابلِ روشن؛ (به مجاز)، توجه، عنایت، حمایت، حشمت و بزرگی
ریشه: فارسی
سبزه
معنی: چمن زار، گندمگون
ریشه: فارسی
سدنا
معنی: (دخترانه و پسرانه)(تلفظ: sadenā) سجده کننده بر خانه خدا
ریشه: عربی
سرگل
معنی: اولین گل، بهترین از هر چیز
ریشه: فارسی
سرمه
معنی: از آن برای آرایش چشم استفاده می‌شود، (به مجاز) سیاهی، تاریکی
ریشه: فارسی
سرنا
معنی: (تلفظ: sornā) نوعی ساز بادی چوبی از خانواده نی
ریشه: فارسی
سلما
معنی: (تلفظ: selmā) نام درختی، صلح، آشتی، زنِ صلح طلب
ریشه: عربی
سودا
معنی: فکر، خیال، شور و شوق؛ (به مجاز) علاقه شدید به کسی یا چیزی، عشق.
ریشه: عربی
سوده
معنی: یکی از همسران پیامبر اسلام (ص)
ریشه: عربی
سوره
معنی: هر یک از بخش های صد و چهارده گانه قرآن که خود شامل چند آیه است.
ریشه: عربی
سوژا
معنی: سویا، گیاهی علفی یک ساله و کاشتنی، (در کردی) سوزان
ریشه: هندی
سوگل
معنی: مورد علاقه و محبت زیاد، محبوب
ریشه: ترکی
سویل
معنی: (تلفظ: sevil) لایق، دوست داشته شده
ریشه: ترکی
سوین
معنی: شادباش، عشق، محبت
ریشه: ترکی
سی بل
معنی: نام ربة النوع خاک
ریشه: فرانسوی
سی گل
معنی: سی عدد گل
ریشه: فارسی
سیتا
معنی: جهان، گیتی
ریشه: هندی
سیما
معنی: چهره، نشان و حالتی در صورت انسان که مبین حالات درونی باشد.
ریشه: عربی
حرف ش
شمین
معنی: خوشبو
ریشه: عربی
شیدا
معنی: عاشق، آشفته و پریشان
ریشه: فارسی
شادک
معنی: نام مستعار سمک در داستان سمک عیار
ریشه: فارسی
شادن
معنی: زیبا و لطیف مانند بچه آهو
ریشه: عربی
شادی
معنی: وضع و حالت شاد، سرور
ریشه: فارسی
شانا
معنی: باد ملایم
ریشه: کردی
شانو
معنی: نمایش، خودنمایی، تئاتر خیابانی
ریشه: فارسی
شبنم
معنی: ژاله
ریشه: فارسی
شرین
معنی: در گویش سمنان شیرین
ریشه: فارسی
شعله
معنی: زبانه آتش
ریشه: عربی
شکوه
معنی: حشمت و جلال
ریشه: فارسی
شمسه
معنی: نقش زینتی به شکل خورشید که در تذهیب، جواهر سازی، کاشی کاری و مانند آنها به کار می‌رود؛ دارای خورشید، (به مجاز) سرخ رنگ
ریشه: عربی
شمسی
معنی: خورشید؛ (به مجاز) عالیترین و بهترین فرد
ریشه: عربی
شمیم
معنی: بوی خوش
ریشه: عربی
شناز
معنی: شیناز، لطیف و نازنین
ریشه: فارسی
شوقی
معنی: کسی که دارای اشتیاق است.
ریشه: عربی
شوکا
معنی: نوعی گوزن بومی اروپا و آسیا، در مازندرانی به معنی آهو
ریشه: فارسی
شوکت
معنی: جاه و جلال
ریشه: عربی
شهپر
معنی: شاه پر، هر یک از پرهای اصلی پرندگان
ریشه: فارسی
شهرخ
معنی: شاهرخ
ریشه: فارسی
شهرو
معنی: سلطنت کننده، شهرو از اساطیر زمان ایران باستان است که نمایه‌ای از زنِ دانا، اندیشمند و توانا را نشان می‌دهد.
ریشه: فارسی
شهگل
معنی: بهترین گل، گلِ شاهانه
ریشه: فارسی
شهلا
معنی: دارای چشم رنگ سیاه
ریشه: عربی
شیبا
معنی: شیوا، آشفته، شیفته
ریشه: فارسی
شیده
معنی: منسوب به شید؛ خورشید، نور، (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
شیلا
معنی: الهه آب شخصیت، رفتار
ریشه: سانسکریت
شیما
معنی: زن خال دار
ریشه: عربی
شینا
معنی: شناوری، سعی و کوشش
ریشه: فارسی
شیوا
معنی: ویژگی سخنی که به زیبای و با فصاحت بیان شده باشد، یکی از سه خدای بزرگ آیین هندو، که نماینده مرگ و تجدید حیات است.
ریشه: فارسی
شیوه
معنی: روش، طریقه، عشوه، ناز
ریشه: فارسی
حرف ص
صَبیه
معنی: به گونه احترام آمیز به معنی دختر (فرزند)
ریشه: عربی
صَفیا
معنی: صَفیه
ریشه: عربی
صَفیه
معنی: مونث صفی، نام چند تن از زنان مشهور صدر اسلام
ریشه: عربی
صَهبا
معنی: مؤنث اصهب، سرخ و سفید، می
ریشه: عربی
صبرا
معنی: بردباری کردن در برابر سختی‌ها، شکیبایی
ریشه: عربی – فارسی
صبری
معنی: صبور و شکیبا
ریشه: عربی – فارسی
صحرا
معنی: بیابانی که دارای پوشش گیاهی است.
ریشه: عربی
صدپر
معنی: گل سرخ
ریشه: فارسی
صغری
معنی: مؤنث اصغر، کوچک
ریشه: عربی
صونا
معنی: خویشتن داری از گناه، صیانت، پارسایی
ریشه: عربی – فارسی
حرف ط
طَلعت
معنی: چهره، روی
ریشه: عربی
طَناز
معنی: ویژگی زن یا دختری که ظاهری زیبا و حرکات و رفتاری دلنشین و همراه با ناز و عشوه دارد؛ (به مجاز) بسیار زیبا و فریبنده؛ آن که به کنایه و از روی طنز سخن می‌گوید.
ریشه: عربی
طَیبه
معنی: مؤنث طیب، پاک
ریشه: عربی
طُلوع
معنی: دمیدن و برآمدنِ خورشید و مانند آن؛ ابتدای روز
ریشه: عربی
طرفه
معنی: شگفت آور، جالب، عجیب
ریشه: فارسی
طنان
معنی: (تلفظ: tannān) پرطنین، بلندآوازه، مشهور
ریشه: عربی
طنین
معنی: انعکاس صوت، پژواک، حالتی از صدا که دارای تأثیر و نفوذ باشد، خوش آهنگی
ریشه: عربی
طوبی
معنی: (معرب از عبری) خیر، شادی، سعادت، درختی در بهشت
ریشه: عبری
طوطی
معنی: پرنده‌ای که بیشتر در نواحی استوایی و جنگل‌ها زندگی می‌کند.
ریشه: فارسی
طوعه
معنی: اطاعت و فرمانبری
ریشه: عربی – فارسی
طیلا
معنی: می پخته شده، شرابی که از جوشاندن فشرده انگور، مویز، یا خرما به دست می‌آید.
ریشه: فارسی
حرف ع
عالم
معنی: جهان، هستی
ریشه: عربی
عذرا
معنی: دوشیزه، باکره، لقب مریم (ع) و لقب فاطمه (س)
ریشه: عربی
عطیه
معنی: انعام، بخشش
ریشه: عربی
عفاف
معنی: پرهیزکاری، پاکدامنی
ریشه: عربی
علیا
معنی: رفیع، والا
ریشه: عربی
عناب
معنی: میوه‌ای قرمز که خواص درمانی فراوان دارد.
ریشه: عربی
عنبر
معنی: ماده‌ای چرب و معطر که از معده یا روده نوعی ماهی گرفته می‌شود و امروزه در عطرسازی به کار می‌رود.
ریشه: عربی
عنقا
معنی: مرغی افسانه‌ای، سیمرغ
ریشه: عربی
حرف غ
غَزال
معنی: نوعی آهوی ظریف اندام و بسیار تندرو با چشمان درشت سیاه، (به مجاز) معشوقه‌ی زیبا
ریشه: عربی
غنچه
معنی: گلی که شکفته نشده، (به مجاز) دهان کوچک و زیبای معشوق
ریشه: فارسی
غوغا
معنی: صدای بلند، بانگ و فریاد
ریشه: عربی
حرف ف
فارا
معنی: نام کوهی است که در غرب فلات ایران واقع شده است.
ریشه: فارسی
فتنه
معنی: شورش، طغیان، عاشق
ریشه: عربی
فخری
معنی: منسوب به فخر و افتخار
ریشه: عربی – فارسی
فربو
معنی: عطر شکوه و منزلت
ریشه: فارسی
فروز
معنی: روشنی و فروغ
ریشه: فارسی
فروغ
معنی: روشنی که از آتش، پرتو، خورشید و دیگر منابع نورانی می‌تابد، شعله آتش
ریشه: فارسی
فریر
معنی: گیاهی خوشبو
ریشه: فارسی
فلور
معنی: گل
ریشه: فرانسوی
حرف ق
قُدسی
معنی: مربوط به عالم بالا و مجردات، ملکوتی، (به مجاز) فرشته
ریشه: عربی
قشنگ
معنی: زیبا، خوشگل
ریشه: فارسی
قطره
معنی: مقدار کمی از مایع که از جایی بچکد، چکه
ریشه: عربی
حرف ک
کاتیا
معنی: پاک، بی آلایش
ریشه: روسی
کبرا (کبری)
معنی: بزرگ، کبیر
ریشه: عربی
کشور
معنی: سرزمینی دارای مرزهای مشخص که از سایر سرزمین ها جدا شده است.
ریشه: فارسی
کمند
معنی: دام، کنایه از گیسو
ریشه: فارسی
کوثر
معنی: نام چشمه‌ای در بهشت
ریشه: عربی
حرف گ
گشتا
معنی: بهشت، پردیس
ریشه: فارسی
گشین
معنی: زیبا و دوست داشتنی
ریشه: فارسی
گلاب
معنی: مایع خوشبویی که از تقطیر گل سرخ و آب به دست می‌آید.
ریشه: فارسی
گلبر
معنی: آن که سینه و آغوشش چون گل لطیف و نازک است.
ریشه: فارسی
گلبن
معنی: بوته یا درخت گل
ریشه: فارسی
گلپر
معنی: دانه معطری به شکل پولک‌های زرد کوچک
ریشه: فارسی
گلرو
معنی: گلچهره، آن که صورتی زیبا همانند گل دارد، زیبا رو
ریشه: فارسی
گلسا
معنی: گلسان، مانند گل
ریشه: فارسی
گلشا
معنی: بهترین و زیباترین گل، شاه گلها
ریشه: فارسی
گلیا
معنی: منسوب به گل
ریشه: فارسی
گلین
معنی: عروس، در فارسی به معنی به رنگ گل
ریشه: ترکی
گندم
معنی: دانه خوراکی غنی از نشاسته
ریشه: اوستایی – پهلوی
گولی
معنی: یک گل
ریشه: کردی
گوهر
معنی: سنگ قیمتی و گرانبها، سرشت، نهاد
ریشه: فارسی
گیتا
معنی: گیتی
ریشه: فارسی
گیتی
معنی: جهان، عالم
ریشه: فارسی
گیسو
معنی: موی بلندسر
ریشه: فارسی
حرف ل
لادن
معنی: معرب از یونانی، گل زینتی به رنگ زرد، قرمز یا نارنجی
ریشه: عبری
لاله
معنی: گلی به شکل جام و سرخ رنگ، گونه سرخ و گلگون
ریشه: فارسی
لاون
معنی: نام جایی در شاهنامه
ریشه: فارسی
لعبت
معنی: زن زیبا روی و خوش اندام، عروسک، بازیچه
ریشه: عربی
لعیا
معنی: عربی لیا، نام زن حضرت یعقوب
ریشه: عربی
لمیا
معنی: زن سیاه و گندمگون
ریشه: عربی
لمیس
معنی: زنی با پوست نازک و لطیف
ریشه: عربی
لنیا
معنی: دختر ملیح، نمکین
ریشه: سنسکریت
لورا
معنی: نام سازی است، چنگ. نام یکی از صورتهای فلکی شمالی
ریشه: عبری
لؤلؤ
معنی: مروارید
ریشه: عربی
لی لی
معنی: ظریف و شکننده
ریشه: انگلیسی
لیان
معنی: درخشنده
ریشه: فارسی
لیدا
معنی: خانم، بانوی گرامی
ریشه: لاتین
لیزا
معنی: بنده خالص خداوند
ریشه: عبری
لیسا
معنی: نام روستایی در نزدیکی قزوین
ریشه: فارسی
لیلا
معنی: لیلی
ریشه: عربی
لیلی
معنی: شب دراز، نام یکی از لحن‌های قدیم موسیقی ایرانی
ریشه: عربی
لیمو
معنی: میوه خوردنی معطر و زردرنگ
ریشه: فارسی
لینا
معنی: آبشار کوچک
ریشه: انگلیسی
حرف م
مَکیه
معنی: مربوط یا متعلق به مکه، اهل مکه
ریشه: عربی
مَنظَر
معنی: آنچه بر آن نظر بیفتد و به چشم دیده شود، جلوه‌ی ظاهری هر شخص، (به مجاز) صورت و چهره
ریشه: عربی
مَهان
معنی: منسوب به ماه، زیبارو
ریشه: فارسی
مَهتا
معنی: همانند ماه، (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
مَهدا
معنی: اول شب، پاسی از شب، آرامش شب
ریشه: عربی
مَهرخ
معنی: ماه رخ، آن که دارای رخساری چون ماه است؛ (به مجاز) زیبا، خوبرو
ریشه: فارسی
مَهرو
معنی: ماه رو، (به مجاز) زیبا رو
ریشه: فارسی
مَهسا
معنی: مانند ماه، (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
مَهگل
معنی: گلِ ماه، (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
مَهلا
معنی: آهسته
ریشه: عربی
مَهوش
معنی: ماه وش، مانند ماه، (به مجاز) زیبارو
ریشه: فارسی
مَهیا
معنی: بزرگ
ریشه: اوستایی – پهلوی
مَیسا
معنی: زنی که با برازندگی و تکبّر راه می‌رود.
ریشه: عربی
مُلوک
معنی: (جمعِ مِلَک) پادشاهان
ریشه: عربی
مُنور
معنی: روشن، درخشان، (به مجاز) روشن فکر
ریشه: عربی
مُنیر
معنی: ویژگی آنچه از خود نور داشته باشد، درخشان
ریشه: عربی
مُهنا
معنی: در خور، شایسته، دور از رنج
ریشه: عربی
مِهرا
معنی: منسوب به مِهر
ریشه: فارسی
ماری
معنی: گونه دیگری از مریم
ریشه: عبری
مامَک
معنی: مادر، خطاب محبت آمیز به فرزند دختر، زن پیر
ریشه: فارسی
مانا
معنی: (دخترانه و پسرانه) ماندنی، پایدار؛ (در پهلوی) مانند و مانند بودن
ریشه: فارسی
ماهک
معنی: خوبروی کوچک، معشوقک زیباروی و یا خوبروی دوست داشتنی
ریشه: فارسی
مایا
معنی: منش نیک، بخشنده، اِلهه‌ی فراوانی سبزه و بهار در نزد رومیان
ریشه: اوستایی – پهلوی
متین
معنی: دارای پختگی، خردمندی و وقار، دارای متانت، استوار
ریشه: عربی
محیا
معنی: زندگانی، زمان و مکان زیستن
ریشه: عربی
مروا
معنی: فال نیک و دعای خیر
ریشه: فارسی
مریس
معنی: خرمای تر که در آب و شیر و جز آن نهاده شود، چیزی لغزان و تابان
ریشه: عربی
مریم
معنی: گلی سفید و خوشبو و دارای عطر بادوام، نام مادر عیسی (ع)، نام سوره‌ای در قرآن کریم
ریشه: عربی
مژان
معنی: نرگس نیمه شکفته
ریشه: فارسی
منزه
معنی: به دور از آلودگی، پاک، بی عیب
ریشه: عربی
مونا
معنی: تک، یکتا، در متون ایران باستان به مُحبَّت هم معنا شده است، گل یاس، امید
ریشه: عربی
مونس
معنی: هم نشین و همراز، همدم
ریشه: عربی
میگل
معنی: (می = شراب + گل)، (به مجاز) زیبا و مست کننده
ریشه: فارسی
مینا
معنی: پرنده‌ای شبیه سار با پرهای رنگارنگ، مرغ مقلد، مرغ مینا؛ گلی معمولاً سفید، نوعی شیشه رنگی به ویژه سبز که از آن انواع ظروف می‌سازند.
ریشه: فارسی
مینو
معنی: بهشت، فردوس
ریشه: فارسی
میهن
معنی: کشوری که در آن شخص به دنیا آمده و تابعیت دولت آن را دارد، وطن
ریشه: فارسی
حرف ن
نارو
معنی: پرنده‌ای خوش آواز همانند بلبل
ریشه: فارسی
نازی
معنی: منسوب به ناز
ریشه: فارسی
نافه
معنی: ماده‌ای با عطر نافذ و پایدار که زیر پوست شکم نوعی آهو به دست می‌آید.
ریشه: فارسی
نانا
معنی: پدر و مادر، نعناع
ریشه: فارسی
ناوه
معنی: نام روستایی در نزدیکی خرم آباد
ریشه: فارسی
نجوا
معنی: سخن آهسته
ریشه: عربی
نرسا
معنی: در اساطیر زوروانیه نام یکی از خدایان
ریشه: فارسی
نسیم
معنی: بادملایم و خنک
ریشه: عربی
نعنا
معنی: نعناع، گیاهی کاشتنی و خوشبو
ریشه: عربی
نگار
معنی: نقش، تصویر، زیور، زینت، دختر یا زن زیباروی
ریشه: فارسی
نگین
معنی: سنگ قیمتی و زینتی که بر روی انگشتر، گوشواره و جز آنها کار می‌گذارند.
ریشه: فارسی
نوال
معنی: عطا، بخشش، نصیب
ریشه: عربی
نوبر
معنی: تر و تازه و جدید، شاداب
ریشه: فارسی
نورا
معنی: مؤنث انور، تابان
ریشه: فارسی – عربی
نوری
معنی: منسوب به نور
ریشه: فارسی – عربی
نوشا
معنی: نیوشا، شنوا، شنونده
ریشه: فارسی
نوشه
معنی: انوشه، جاوید، زنده، شاد، خرم، گوارا
ریشه: فارسی
نوگل
معنی: گلی که تازه شکفته شده است، دختر جوان
ریشه: فارسی
نونا
معنی: برج حوت، نام مادر ابراهیم (ع)
ریشه: سریانی
نهال
معنی: درخت یا درختچه نورس که تازه نشانده شده است.
ریشه: فارسی
نیاز
معنی: حاجت، احتیاج
ریشه: فارسی
نیتا
معنی: بی مانند، بی نظیر، بیتا، یگانه
ریشه: فارسی
نیره
معنی: مؤنث نیر، منور و روشن
ریشه: عربی
نیسا
معنی: همانند نی، شبیه به نی، (به مجاز) زیبا، با طراوت، دلپذیر
ریشه: فارسی
نیشا
معنی: نشانه
ریشه: کردی
نیکا
معنی: چه خوب است، خوشا
ریشه: فارسی
نیکو
معنی: خوب، زیبا
ریشه: فارسی
نیکی
معنی: خوبی، نیکوکاری، احسان
ریشه: فارسی
نیلا
معنی: به رنگ نیل، نیلی
ریشه: فارسی
نینا
معنی: زیبایی، خوش اندامی و ظرافت
ریشه: عبری
حرف و
وادی
معنی: سرزمین، رود
ریشه: عربی
واله
معنی: عاشق بی قرار، شیفته و مفتون
ریشه: عربی
وچان
معنی: زمان استراحت کوتاه
ریشه: کردی
وردی
معنی: کوچک، ریزنقش
ریشه: کردی
ورقا
معنی: کبوتر، نام درختی کوچک و معروف
ریشه: عربی
وسمه
معنی: ماده رنگی که از نوعی گیاه به دست می‌آید.
ریشه: عربی
وسیم
معنی: دارای نشان زیبایی، خوش سیما، زیبا
ریشه: عربی
وشان
معنی: افشان، کاشتن، تکان شدید
ریشه: کردی
ولان
معنی: مکانی که گل زرد بسیار داشته باشد.
ریشه: کردی
ولگا
معنی: بلندترین رود اروپا
ریشه: روسی
وناز
معنی: با وقار، متین
ریشه: کردی
وندا
معنی: زن و دختر باسواد
ریشه: کردی
ونوس
معنی: الهه زیبایی یونان، ستاره زهره
ریشه: فرانسوی
ونوش
معنی: گل بنفشه
ریشه: کردی
وهار
معنی: فصل بهار
ریشه: کردی
وهان
معنی: جمع خوبان، بهان (وه = خوب)
ریشه: فارسی
وهرو
معنی: خوبروی
ریشه: فارسی
ویان
معنی: دلربا، علاقه، محبت، عشق
ریشه: کردی
ویدا
معنی: آشکار و هویدا
ریشه: فارسی
ویرو
معنی: نام پهلوان و سپهداری در منظومه ویس و رامین
ریشه: فارسی
وینا
معنی: رنگارنگ، روشن و آشکار
ریشه: فارسی
حرف ه
هاجر
معنی: به معنی مهاجرت کننده
ریشه: معرب از عبری
هارا
معنی: کوهستان
ریشه: عبری
هاله
معنی: معرب از یونانی به معنای حلقه نورانی سفید یا رنگی که گاه دور ماه یا خورشید دیده می‌شود.
ریشه: یونانی
هانا
معنی: پناه، نفس، امید، فریاد
ریشه: فارسی
هانه
معنی: چشمه
ریشه: فارسی
هدسه
معنی: همسر یهودی خشایار شاه که بعداً استر نام گرفت، محل دفن او و داییش (مردخای) جزء آثار باستانی همدان است.
ریشه: عبری
هدیه
معنی: ارمغان، تحفه
ریشه: عربی
هستی
معنی: زندگی، وجود، زندگانی
ریشه: فارسی
هفدن
معنی: وزن شعر
ریشه: کردی
هلما
معنی: ستاره درخشان
ریشه: فارسی
هلنا
معنی: هلن
ریشه: یونانی
هلیا
معنی: خورشید
ریشه: یونانی
همتا
معنی: نظیر، مانند
ریشه: فارسی
هنار
معنی: انار
ریشه: کردی
هناو
معنی: زهره، شجاعت
ریشه: کردی
هنیا
معنی: به فتح ه، گوارا باد، نوش باد
ریشه: عربی
هوتس
معنی: (به ضم ت) آتوسا، نام دختر کوروش پادشاه هخامنشی
ریشه: فارسی
هوده
معنی: راست، درست
ریشه: فارسی
هوری
معنی: نور خورشید
ریشه: کردی
هوما
معنی: مرغ سعادت، فرخنده
ریشه: کردی
هیلا
معنی: پرنده‌ای شکاری کوچکتر از باز را گویند.
ریشه: فارسی
هیما
معنی: بانوی عاشق
ریشه: فارسی – عربی
هیمو
معنی: پاک دامن
ریشه: کردی
هینا
معنی: ماهر
ریشه: کردی
حرف ی
یارا
معنی: (دخترانه و پسرانه) توانایی، قدرت
ریشه: فارسی
یافا
معنی: زیبایی، جمال، نام شهری قدیمی در ساحل مدیترانه
ریشه: عبری
یرحا
معنی: نام مادر حضرت موسی (ع)
ریشه: عبری
یسنا
معنی: پرستش، بخشی از اوستا
ریشه: فارسی
یغما
معنی: غارت، تاراج، غنیمت
ریشه: ترکی
یکتا
معنی: یگانه، بی‌نظیر، تنها
ریشه: فارسی
یلدا
معنی: آخرین شب پائیز
ریشه: سریانی
حرف آخر
اگر اسم دختر چهار حرفی می‌شناسید که بهتر است به این مجموعه اضافه شود، آن را از طریق بخش نظرات برای ما ارسال نمایید. می‌توانید اسامی پسرانه چهار حرفی، همچنین اسامی دخترانه ایرانی را نیز در ستاره ببینید.
بدون نام
معنی السا کاملا غلط است السا یعنی هدیه ی خدا دختری که به عنوان هدیه وارد دنیا شده
سمیه قندهاری
کاربر عزیز این نام در زبان های مختلف معانی مختلفی دارد. مطلب «معنی اسم السا چیست؟» را بخوانید.