ستاره | سرویس سلامت – دندان درد یکی از دردهای بسیار شدید است که به راحتی نمیتوان آن را تحمل کرد. این عارضه به علل مختلفی از جمله داشتن رژیم غذایی نامناسب، عدم رعایت بهداشت فردی، عدم مراجعه به دندانپزشک برای معاینات دورهای و منظم دندانها، عفونت دندان، پوسیدگی دندان، عصب کشی دندان و… ایجاد میشود. دندان درد میتواند خفیف باشد و تنها با خوردن خوراکیهای داغ و سرد به وجود آید یا اینکه میتواند شدید و غیر قابل تحمل باشد.
علت بروز دندان درد هر چیزی که باشد باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کرده و مشکل را رفع کنید. اگر شما هم از درد شدید دندان کلافه شدهاید و میخواهید به طور موقتی از این درد رها شوید، بهتر است به سراغ مصرف مسکنها بروید. در ادامه قصد داریم به معرفی برخی از انواع مسکن برای دندان درد بپردازیم.
۸ مسکن قوی برای دندان درد
۱. ایبوپروفن
قرص ایبوپروفن (Ibuprofen) یا همان قرص بروفن نوعی داروی ضد درد است که برای کاهش و تسکین دندان درد، مصرف میگردد. توصیه میشود از مصرف استامینوفن یا آسپرین همزمان با ایبوپروفن اجتناب کنید. اگرچه این دارو را میتوان بدون نسخه تهیه کرد و در دسترس همگان قرار دارد اما باید بدانید افراد با سابقه بیماریهای خاص و یا خانمهایی که در دوران بارداری هستد؛ نباید بدون نظر پزشک از آن استفاده کنند. به علاوه نباید این دارو را بدون توصیه پزشک به کودکان کوچکتر از ۱۲ سال بدهید.
نحوه مصرف: ایبوپروفن را میتوان روزی ۳ الی ۴ بار مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی ایبوپروفن بدون نسخه پزشک روزی ۱۲۰۰ میلیگرم است. این دارو را نباید برای درمان درد به مدت بیش از ۱۰ روز مصرف کرد.
ایبوپروفن را میتوانید بعد از غذا یا همراه با شیر، مصرف کنید. با این کار احتمال بروز سوءهاضمه در شما کمتر میشود.
عوارض: سردرد، سرگیجه، اضطراب، افزایش خطر حمله قلبی، خستگی یا خوابآلودگی شدید، درد یا سوزش معده، تهوع یا استفراغ، مدفوع سیاه و قیری، علایم شدید آنفلوآنزا، افزایش وزن، کبودی یا خونریزی غیرطبیعی، بثورات جلدی و زخمهای دهانی.
۲. ناپروکسن
قرص ناپروکسن (Naproxen) یک مسکن و ضد التهاب است که به خوبی از طریق دستگاه گوارش جذب شده و به عنون قرص دندان درد استفاده میشود. توجه داشته باشید که ناپروکسن نباید در بارداری به خصوص سه ماهه سوم بارداری مصرف شود. همچنین بهتر است بدانید مصرف این دارو میتواند خطر حمله قلبی یا سکته قلبی را (مخصوصا در افراد با سابقه بیماریهای قلبی)، افزایش دهد. لازم به ذکر است که مصرف مشروبات الکلی همراه با استفاده از ناپروکسن میتواند خطر خونریزی معده را افزایش دهد.
نحوه مصرف: میزان مصرف این دارو برای افراد در سنین مختلف، متفاوت است، اما به طور معمول در بزرگسالان با توجه به شدت درد، دوزهای مختلفی از ناپروکسن از ۲۵۰ تا ۷۵۰ میلیگرم مورد استفاده قرار میگیرد. به طور معمول قرص ناپروکسن هر ۱۲ ساعت یک بار، مصرف میشود.
عوارض: اختلالات گوارشی، تهوع، استفراغ، دردهای شکمی، خونریزی گوارشی، بثورات جلدی، کهیر و آنژیواِدِم.
۳. ژلوفن
ژلوفن (Gelofen) دارویی نام آشنا برای ما ایرانیهاست که در هر شرایطی که درد به سراغمان میآید به یاد آن میافتیم. این دارو از مسکنهای غیرکورتونی و از خانواده ایبوپروفن است. از این تسکیندهنده درد در موارد بسیاری مثل دندان درد، استفاده میشود. ژلوفن نیز همانند ایبوپروفن به آسانی در دسترس عموم بوده و مصرف بالایی دارد.
با این وجود افراد مبتلا به بیماریهایی مثل آسم، زخم معده، ناراحتیهای مربوط به کلیه، مشکلات خونی، ناراحتیهای قلبی یا افرادی که سابقه سکته دارند و افراد دچار فشار خون بالا نباید از این دارو، استفاده کنند.
نحوه مصرف: با توجه به میزان درد از این دارو میتوان روزی ۳ الی ۴ بار طی یک دوره زمانی موقت استفاده کرد. فاصله زمانی بین مصرف هر نوبت دارو ۶ ساعت است. از مصرف این مسکن در سه ماه آخر بارداری باید اکیدا خودداری شود.
عوارض: اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه و نفخ معده، سردرد، خوابآلودگی، کاهش فشار خون، تپش قلب، خارش، خونریزی گوارشی و بیاشتهایی.
۴. مفنامیک اسید
مفنامیک اسید (Mefenamic Acid) نوعی داروی ضدالتهاب است که برای تسکین درد به خصوص دردهای دندان، استفاده میشود. توجه داشته باشید که این دارو در سه ماه آخر بارداری نباید مصرف گردد. از آنجاییکه یکی از عوارض مصرف این دارو کاهش گلبولهای قرمز خون است، اگر مجبور هستید به مدت طولانی این دارو را مصرف کنید، لازم است به طور مرتب آزمایش بدهید تا میزان گلبولهای قرمز خون و همچنین سلامت کبد و کلیههایتان، بررسی شود. مفنامیک اسید بهتر است همراه با غذا یا شیر، مصرف شود.
این دارو را نباید همراه با سایر مسکنها مثل ناپروکسن یا ایبوپروفن، مصرف کرد. همچنین با برخی داروهای دیگر مثل وارفارین نیز، تداخل دارد. بنابراین توصیه میشود اگر داروی خاصی مصرف میکنید (حتی داروهای گیاهی)، از مصرف خودسرانه این دارو بپرهیزید. مفنامیک اسید به صورت کپسولهای ۲۵۰ میلیگرمی تولید میشود.
نحوه مصرف: مقدار مصرف این دارو به این صورت است که ابتدا ۵۰۰ میلیگرم از دارو (۲ عدد کپسول خوراکی مفنامیک اسید) و سپس ۲۵۰ میلیگرم (یک عدد کپسول خوراکی مفنامیک اسید) هر ۶ ساعت، مصرف میشود. در دردهای حاد این دارو نباید بیش از یک هفته، مصرف شود.
عوارض: اسهال، درد معده، حالت تهوع و استفراغ، واکنشهای پوستی، ضایعات پوستی، سردرد، سرگیجه، خستگی، بیخوابی، عصبی شدن، تپش قلب، افت فشارخون، مشکلات تنفسی، تحریک چشمها و اختلالات دید، بیاشتهایی، سوزش معده، نفخ، یبوست و دیگر مشکلات گوارشی، اختلالات کبدی و مشکلات کلیوی (در موارد نادر)، کمخونی و کاهش میزان گلبولهای قرمز.
۵. اکسی کدون
اکسی کدون (oxycodone) یک مسکن برای دندان درد محسوب میشود. این داروی ضد درد (مسکن) برای تسکین دردهای متوسط تا شدید مورد استفاده قرار میگیرد. مصرف این دارو برای دوران بارداری یا شیردهی مناسب نبوده و در این رابطه باید از پزشک درباره مصرف بهترین مسکن، کمک بخواهید. اکسی کدون با داروهای مختلفی تداخل دارد و لازم است قبل از اینکه شروع به مصرف این دارو کنید، فهرست تمامی داروهای مصرف خود را در اختیار پزشک قرار دهید.
نحوه مصرف: برای متوقف ساختن دندان درد در بزرگسالان مقدار ۵ تا ۱۵ میلیگرم از دارو و به صورت خوراکی هر ۶ ساعت، تجویز میشود. این دارو میتواند ایجاد وابستگی کند و نباید بیش از مقدار تجویز شده، مصرف شود.
عوارض: تشنج، سرخوشی، سرگیجه، آرامش بیش از حد، بیخوابی، برادیکاردی (ضربان قلب پایین)، هیپوتانسیون، یبوست، تهوع، استفراغ، احتباس ادراری، دپرسیون تنفسی، دیافورز (تعریق بسیار زیاد و بیش از حد)، بثورات جلدی و خارش.
۶. نوافن
قرص نوافن (Novafen) یکی از داروهای مسکن برای رفع دندان درد است. این دارو ترکیبی از استامینوفن، ایبوپروفن و کافئین است. نوافن در درمان دردهای خفیف تا متوسط ناشی از سردرد (عصبی و میگرنی)، دندان درد، دردهای عصبی- ماهیچهای و دردهای مفصلی، کاربرد دارد.
نحوه مصرف: درباره مقدار مصرف میتوانید در هر بار یک کپسول، آن هم هر ۸ ساعت یکبار، استفاده کنید. در صورت نیاز تحت نظر پزشک این میزان قابل افزایش است.
توجه داشته باشید که مصرف این دارو برای بیماران دچار اختلالات کلیوی به دلیل وجود ایبوپروفن باید حساب شده و زیر نظر پزشک باشد در غیر این صورت شاید مشکلات زیادی برای فرد ایجاد کند. همچنین مصرف این دارو در زمان بارداری و شیردهی، توصیه نمیشود.
عوارض: بثورات جلدی، درماتیت آلرژیک، اختلالات خونی و پانکرات، تهوع، اسهال، خونریزی دستگاه گوارش، سردرد، سرگیجه، اختلالات شنوایی نظیر وزوز گوش و دفع خون در ادرار.
۷. کدئین
کدئین (Codeine) یکی از داروهای مخدر است که با اثر ضد دردی که دارد تبدیل به یکی از پرمصرفترین داروهای دنیا شده است. داروی کدئین به منظور تسکین دردهای مفاصل، کمردرد، استخواندرد، دندان درد، سردرد، میگرن و دردهای پس از جراحی توسط پزشک، تجویز میگردد. برخی از داروهای مسکن مثل استامینوفن و پروفن و برخی از داروهای ضد سرفه مثل شربت اکسپکتورانت دارای مقداری کدئین هستند.
ترکیب کدئین با این داروها، اثر ضد درد آنها را بیشتر میکند. همانند تمام داروهای مخدر، مصرف کدئین هم اگر به طور مستمر ادامه یابد میتواند در شخص مصرفکننده وابستگی ایجاد نماید.
نحوه مصرف: به طور معمول مقدار مصرف این دارو در بزرگسالان ۱۵ تا ۶۰ میلیگرم از دارو هر ۴ تا ۶ ساعت است. این دارو بیشتر از ۶۰ میلیگرم در یک نوبت و ۲۴۰ میلیگرم در ۲۴ ساعت، تجویز نمیشود.
عوارض: تهوع و استفراغ، یبوست، خوابآلودگی، كاهش فشار خون و ضعف تنفس، اشكال در ادرار كردن، خشكی دهان، تعریق، گرفتگی صورت، سرگیجه، كاهش ضربان قلب، تپش قلب، افت فشار خون وضعیتی، افزایش فشار خون ریوی، كاهش دمای بدن، توهم، حالت خماری، تغییر خلق و خو، وابستگی، اختلال در تفكر، تنگی مردمک چشم، بثورات جلدی، كهیر و خارش پوست، کاهش میل جنسی، کاهش اشتها.
۸. استامینوفن
استامینوفن (Acetaminophen) با نام دیگر پاراستامول (Paracetamol) نیز یکی از داروهای مسکن است که برای رفع دندان درد میتوان روی آن حساب کرد. این دارو در پیشگیری از حملات قلبی و سکته مغزی نیز کاربرد دارد، زیرا به عنوان یک عامل رقیقکننده خون، عمل میکند.
مصرف قرص استامینوفن عوارض کمتری را نسبت به قرص آسپرین و سایر داروهای ضد درد دارد، تا جاییکه افراد مبتلا به خونریزی و زخم معده نیز بدون نگرانی از بروز مشکلات گوارشی، میتوانند از آن استفاده کنند. اگرچه استامینوفن تقریبا دارویی بیخطر محسوب میشود، اما نباید بیش از مقدار توصیهشده، مصرف شود. چرا که مصرف بیش از اندازه این داروها در کودکان و بزرگسالان منجر به عوارض کبدی، میشود.
نحوه مصرف: به طور معمول مقدار ۵۰۰ میلیگرم تا یک گرم از دارو در هر نوبت، مصرف شود. ضمنا این مقدار میتواند تا میزان چهار گرم در روز نیز، افزایش یابد. البته مقدار مصرف در کودکان با توجه به سن آنها و توسط پزشک، تعیین میگردد.
بهتر است این دارو و سایر مسکنها همراه با غذا، مصرف شوند.
عوارض: آسیب به کبد و کلیه (در صورت مصرف بیش از حد).
درمان دندان درد با روش های آسان خانگی
برای دندان درد نیز همانند بسیاری از بیماریهای دیگر، در طب سنتی راهکارهایی وجود دارد. استفاده از پودر میخک تنها یکی از راهکارهای خانگی و آسان است. اگرچه اثرگذاری چنین روشهایی به سرعت مصرف انواع مسکن برای دندان درد نیست، اما قطع به یقین عوارضی که داروهای شیمیایی به همراه دارند را نخواهند داشت. در واقع چنین داروهای گیاهی اثرگذاری نسبتا کمتر و به طبع آن، عوارض بسیار کمتری دارند و گاها بدون عارضه، خواهند بود. در لینکهای زیر فهرستی از راهکارها و خوراکیهایی که میتوانند در رفع دندان درد موثر باشند، ذکر کردهایم.
جمع بندی
دندان درد سن و سال خاصی نمیشناسد و ممکن است در هر سنی بروز کند. این درد کلافهکننده تنها در صورتی قطع میگردد که مشکل اصلی توسط دندانپزشک پیدا و رفع شود. این مشکل میتواند یک پوسیدگی، عفونت و یا هر چیز دیگری باشد. اگر بخواهیم درد دندان را موقتا ساکت کنیم، استفاده از مسکنها گزینه معقولی به شمار میروند.
همانطور که گفته شد اکثر این داروها نباید در دوران بارداری استفاده شوند، بنابراین تا پیش از باردار شدن از سلامت دندانهای خود مطمئن شوید. بنابراین اگر در زمان بارداری دچار دندان درد شدید، ترجیحا از دارو استفاده نکنید، در این رابطه توصیه میشود مطلب دندان درد در بارداری و ۱۰ درمان خانگی را مطالعه کنید. شما چه تجربهای از مصرف داروهای مسکن برای دندان درد دارید؟! چه مسکن قوی دیگری برای دندان درد سراغ دارید؟
خواهشمندیم درصورتیکه تجربه مصرف هر کدام این داروها را به عنوان مسکن برای دندان درد داشته و دیدگاهی در اینباره دارید، آن را از طریق بخش نظرات و پرسشها با ما و سایر همراهان ستاره به اشتراک بگذارید.