ستاره | سرویس علوم – در سراسر دنیا به ویژه آبهای گرم هندوستان و اقیانوس آرام ستاره دریایی را میتوان یافت. این موجود آبزی معمولاً در دریاها و اقیانوسهای شور طبیعی، در اعماق زیاد، یا آبهای ساحلی و در محدوده جزر و مد زندگی میکند. به همین دلیل اغلب پس از عقب نشینی دریا هنگام جزر، میتوان آنها را روی سواحل مشاهده کرد. در ادامه نگاه نزدیکتری به زندگی این جانور میاندازیم.
ویژگیها ساختاری بدن ستاره دریایی
این جانوران دریازی هستند. اسکلت داخلی آهکی و دستگاه گردش آب سلومی دارند و دارای ۶۰۰۰ گونه هستند. شکل ستارههای دریایی شبیه به ستاره است. آنها ماهی نیستند و سر و مغز ندارند. ستارههای دریایی دارای پنج بازو یا بیشتر در بخش مرکزی بدن، و یک دهان هستند. هر ستاره دریایی صدها مکنده قوی به نام پاهای لولهای دارد. اگر ستاره دریایی وارونه شود، با استفاده از این پاها میتواند به حالت اول برگردد به این صورت که:
۱) ابتدا انتهای بازوهای خود را خم کرده تا با پاهای لولهای خود سنگی را بگیرد.
۲) سپس خودش را به آرامی به روی سنگ میکشد.
۳) در آخر با انداختن خود به روی سنگ و وارونه شدن، به حالت اول برمیگردد و به راهش ادامه میدهد.
برخی از ستارههای دریایی بازوهای زیادی دارند. اگر ستاره دریایی یکی از بازوهای خود را از دست بدهد، بازوی دیگری به جای آن رشد میکند. بدن ستاره دریایی هیچ گونه استخوان بندی ندارد، ولی در عوض یک سیستم آوند آبی هیدرولیکی دارد. سیستم آوند آبی دارای تعداد زیادی برآمدگی در قسمت شکمی بازوهای ستاره دریایی است که به آنها پاهای لولهای میگویند و وظیفه آنها حرکت و غذا رسانی است. دستگاه گردش آب، دارای بازوهای کوچک متحرک و کناری، یا پاهای لولهای است که روی بازوهای اصلی پوشیده از صفحات اسکلت داخلی قرار دارند.
پاهای لولهای با دریافت آب از طریق مجراها میتوانند به عنوان پاهای حرکتی بکار آیند. این پاها هنگامی که بر سطحی جامد فشرده شوند، مانند بادکش عمل میکنند که میتواند فشاری یکنواخت و مداوم بر صدف دو کفهایها وارد آورد و پس از خسته شدن جانور، دو کفه آن را از هم بگشاید. بدین سبب وجود ستاره دریایی در محلهای پرورش صدفهای خوراکی، مضر است.
غذای ستاره دریایی صدف است. برای این کار با مکندههای قدرتمند خود دو قطعه صدف را باز میکند، سپس معده خود را از طریق دهان به بیرون میراند و بر روی پیکر صدف میاندازد و آن را میبلعد. دهان از طریق یک مری کوتاه، به معدهای وسیع مرتبط است که میتواند از دهان خارج شود و به بافتهای نرم صدف برسد. ذرات غذایی و غذاهای مایع از مسیر رودهای کوتاه میگذرند و سپس به ۵ جفت غدد بزرگ گوارشی میرسند که هر جفت آنها بیشتر فضای خالی درون یک بازو را اشغال میکنند. گوارش ستاره ماهی در یک شکم کیسه مانند واقع در مرکز بدن این ماهی انجام میشود و دستگاه گوارش به یک سوراخ دفعی کوچک در مرکز سطح فوقانی ختم میشود.
ستاره دریایی خاردار از مرجانها تغذیه میکند و به همین دلیل می تواند خسارتهای جدی به صخره های مرجانی وارد کند. ستاره های دریایی نسبت به تغییر روشنایی عکسالعمل نشان میدهند. نقاط حساس به نور در انتهای بازوهای ستارههای دریایی قرار دارد. برخی از ستاره های دریایی در سال بیش از یک میلیون تخم میگذارند.
نوع تقارن در ستاره دریایی
تولید مثل
۱۰ حقیقت جالب درباره ستارههای دریایی
۱. ستارههای دریایی چشم دارند
۲. ستارههای دریایی خون ندارند
۳. ستارههای دریایی توسط پوششی زرهی حفاظت میشوند
۴. همه ستارههای دریایی ۵ بازو ندارند
۵. ستارههای دریایی از خارپوستان هستند
۶. ستارههای دریایی ماهی نیستند
۷. هزاران گونه ستارهی دریایی وجود دارد
۸. ستارهای دریایی میتوانند بازوهای خود را دوباره بسازند
۹. ستارههای دریایی با پاهای لولهای حرکت میکنند
۱۰. ستارههای دریایی برای غذا خوردن برعکس میشوند
ستارههای دریایی روش منحصربه فردی برای شکار کردن دارند. دهان ستارهی دریایی زیر بدن او قرار گرفته است. آنها از دو کفههایی مانند صدف دوکفهای یا صدف سیاه و همچنین ماهیهای ریز، کشتی چسبها و حلزونها تغذیه میکنند. اگر بخواهید پوستهی یک صدف را بازکنید میبینید چقدر کار سختی است. ستارههای دریایی بازوهای خود را دور پوستهی شکار میپیچند و آن را بهاندازهی کافی باز میکنند. سپس طوری آن را میخورند که ما هیچوقت تصور نمیکردیم.
شما چه اطلاعات دیگری درباره این جاندار آبزی دارید؟ دیدگاههای خود را در انتهای این مطلب در قسمت “ارسال نظر” با ما و سایر مخاطبان ستاره به اشتراک بگذارید.