انواع مسکن برای درد استخوان

برای کاهش دردهای استخوانی و عضلانی مسکن‌های مختلفی در دسترس است که پزشک با توجه به شدت درد می‌تواند هر کدام را تجویز کند. قرص ایبوپروفن (Ibuprofen)، کپسول سلکوکسیب (Celecoxib)، دیکلوفناک (Diclofenac) و قرص ناپروکسن (Naproxen) برخی از انواع مسکن برای درد استخوان هستند.

مسکن برای درد استخوان

ستاره | سرویس سلامت – استخوان درد از آن دسته مشکلاتی است که ممکن است بر اثر ایجاد ضربه و شکستگی استخوان در حوادث یا تصادفات، آرتروز یا پوکی استخوان به سراغ انسان بیاید. از آنجاییکه استخوان ساختار کلی بدن را حفظ می‌کند با بروز اختلال در قسمتی از آن فرد دچار درد شده و امکان انجام فعالیت‌هایی هر چند ساده از او گرفته می‌شود. به هنگام مواجه شدن با استخوان درد اگر احتمال نمی‌دهید علت چیست باید به متخصص ارتوپد مراجعه و مراحل درمانی را زیر نظر پزشک آغاز کنید. معمولا برای بیماری‌هایی نظیر آرتروز درمان قطعی وجود نداشته و بیمار با انجام دستورات پزشک، مصرف مسکن و انجام برخی ورزش‌ها می‌تواند درد را در خود تسکین دهد.

 

کمر درد

 

به طور کلی اگر ورزش‌های روزانه‌ای مثل پیاده‌روی را در فعالیت‌های روزانه خود بگنجانید به قوی‌تر شدن و استحکام استخوان‌هایتان کمک زیادی کرده‌اید. شما می‌توانید از روش‌های کمکی همچون قرارگرفتن در آب، استفاده از دستگاه‌های ماساژدهنده و ورزش‌های ملایم هم بهره ببرید. در مواقعی که درد استخوان شدید است ناچار به استفاده از مسکن هستیم. اگر چه داروهای مسکن می‌توانند شما را از عذاب درد کشیدن نجات دهند اما باید توجه داشته باشید که نمی‌توانید از آن‌ها به مدت طولانی استفاده کنید. مشکلات گوارشی مهمترین عارضه استفاده مداوم از مسکن‌هاست. در ادامه به معرفی برخی از انواع مسکن برای درد استخوان می‌پردازیم.

 

معرفی ۴ مسکن برای درد استخوان

۱. ایبوپروفن

 

ایبوپروفن

 

قرص ایبوپروفن (Ibuprofen) یا به اصطلاح عموم بروفن داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)، دیسمنوره (قاعدگی دردناک)، حملات نقرس و آسیب‌های حین ورزش مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو در بین فهرست داروهای اساسی قرار دارد به این معنا که باید در هر مرکز درمانی موجود باشد. پروفن در سه فرم خوراکی، موضعی (پماد) و مقعدی (شیاف) موجود است. این دارو را می‌توان روزی ۳ الی ۴ بار مصرف کرد. حداکثر دوز مصرفی ایبوپروفن بدون نسخه پزشک روزی ۱۲۰۰ میلی‌گرم است. توجه داشته باشید که این دارو را نباید برای درمان درد به مدت بیش از ۱۰ روز مصرف کرد.

عوارض: سردرد، سرگیجه، اضطراب، افزایش خطر حمله قلبی، خستگی‌ یا خواب‌‌آلودگی‌ شدید، درد یا سوزش‌ معده‌، تهوع‌ یا استفراغ‌، مدفوع‌ سیاه‌ و قیری‌، علایم‌ شدید آنفلوآنزا، افزایش‌ وزن‌، کبودی‌ یا خونریزی‌ غیرطبیعی‌، بثورات‌ جلدی‌ و زخم‌های‌ دهانی‌ از عوارض این داروست.

 

۲. سلکوکسیب

 

کپسول سلکوکسیب

 

کپسول سلکوکسیب (Celecoxib) داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که به عنوان مسکن برای درد استخوان و یا درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، دیسمنوره، نقرس، آرتریت‌ها، تب و … به کار می‌رود. از سلکوکسیب همچنین می‌توان در دردهای ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات، رگ به رگ شدن و پیچیدن مفاصل استفاده کرد. مقدار مجاز مصرف این دارو در طی روز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم است. یک ساعت پس از مصرف تاثیراتش ظاهر می‌شود و تا مدت ۸ ساعت در بدن می‌ماند.

عوارض: ناراحتی‌های گوارشی مانند درد معده یا تجمع گاز در معده، افزایش فشار خون، سردردهای شدید، تورم دست و پاها، افزایش وزن ناگهانی، حساسیت‌های پوستی (نادر)، تب شدید، خارش بدن، اختلال در تنفس، تورم لب‌ها و دهان و همچنین تورم غدد لنفاوی از عوارض این داروست.

 

۳. دیکلوفناک

 

دیکلوفناک

 

دیکلوفناک (Diclofenac) از داروهای تسکینی است که به منظور کاهش درد، تحریک، تورم و خشکی مفصل در بیماری‌هایی مثل آرتریت و نقرس و نیز برای درمان سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، درد پس از جراحی و زایمان مورد استفاده قرار می گیرد. توجه داشته باشید که باید این دارو را قبل از اینکه میزان درد شدت یابد استفاده کنید؛ چرا که مصرف دارو وقتی شدت درد زیاد شده است، تاثیر زیادی نخواهد داشت. این دارو به صورت قرص، شیاف و آمپول در دسترس است. با توجه به شرایط و بیماری هر فرد این دارو می‌تواند به تعداد یک عدد قرص یا بیشتر مصرف شود.

عوارض: تهوع، اسهال و خونریزی یا زخم معده، معده درد، سوزش سر دل، سوء هاضمه، سرگیجه، سردرد، اختلالات شنوایی مانند وزوز گوش، دفع خون از ادرار و بثورات جلدی از عوارض این داروست.

 

۴. ناپروکسن

 

ناپروکسن

 

قرص ناپروکسن (Naproxen) یک مسکن و ضد التهاب است که برای دندان درد و همچنین کاهش درد ناشی از کشیدگی و کوبیدگی عضلات به دنبال فعالیت‌های شدید بدنی و ورزشی و کاهش دردهای استخوانی و دردهای بعد از جراحی کاربرد دارد. ناپروکسن به صورت قرص‌های ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی‌گرمی و همچننی شیاف ۵۰۰ میلی‌گرمی وجود دارد. این مسکن در بزرگسالان با توجه به شدت درد، در دوز‌های مختلفی از ۲۵۰ تا ۷۵۰ میلی‌گرم مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور معمول قرص ناپروکسن هر ۱۲ ساعت یک بار مصرف می‌شود. توجه داشته باشید که مصرف ناپروکسن خطر ابتلا به سکته مغزی و سکته قلبی را افزایش می‌دهد به خصوص اگر طولانی مدت مصرف شود.

عوارض: اختلالات گوارشی شامل تهوع، استفراغ و دردهای شکمی و خونریزی گوارشی، بثورات جلدی، کهیر و آنژیواِدِم از عوارض این داروست.

در صورتیکه قصد مصرف این دارو را دارید بهتر است درباره آن اطلاعات بیشتری داشته باشید. لینک زیر به معرفی این دارو و نکاتی که طی مصرف آن باید بدانید اختصاص دارد.

خواهشمندیم در صورتی‌که تجربه مصرف هر کدام از این داروها را داشته اید، نظرات و تجربیات خود را در انتهای همین صفحه در قسمت “ارسال نظر” با مخاطبان ستاره در میان بگذارید.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

  • ملیحه مظفری

    من شدیدا درد استخوان ناشی از دیابت دارم شیاف و امپول دیکلوفناک مصرف میکنم تاثیرش خیلی خوبه.

نظر خود را بنویسید