معنی شعر ای میهن فارسی دوازدهم به همراه آرایه‌ها

معنی شعر ای میهن فارسی دوازدهم به همراه آرایه‌های ادبی آن در این مطلب به زبانی ساده و روان آورده شده است. شاعر این شعر زیبا، ابوالقاسم لاهوتی می باشد.

معنی شعر ای میهن فارسی دوازدهم به همراه آرایه‌ها

شعر ای میهن از ابوالقاسم لاهوتی، در ادبیات فارسی ۳، پایه دوازدهم، آمده است. این شعر در قالب غزل و وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (ت تن تن تن) سروده شده است. در این مطلب معنی شعر ای میهن به همراه تحلیل آرایه های ادبی آن، آورده شده است.

 

معنی شعر ای میهن

تنیده یاد تو، در تار و پودم، میهن، ای میهن!
بود لبریز از عشقت، وجودم، میهن، ای میهن!

 معنی: ای میهن من! یاد تو در تمام وجود من نقش بسته – و تمام وجود من سرشار از عشق و محبت به توست.

آرایه های ادبی:

تنیده یاد تو: استعاره مکنیه؛ یاد تو مانند تار به وجود من تنیده شده است.
تار، پود: تضاد
تار و پود: استعاره از همه وجود
بود لبریز از عشقت، وجودم: استعاره پنهان؛ عشق تو مانند باده‌ای است که وجود من را فراگرفته است.
واج آرایی: «ب» «د»
واژه آرایی: «میهن»

 

تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی،
فدای نام تو، بود و نبودم، میهن، ای میهن!

 معنی: من در دل تو پرورش یافته و با مهری که نسبت به تو دارم بزرگ شده ام- تمام زندگی ام فدای نام تو ای میهن عزیزم.

آرایه های ادبی:

بود، نبود: تضاد
بود و نبود: کنایه از همه وجود
ای میهن: جانبخشی (در همه بیت ها)
واج آرایی: «ب» «و»
واژه آرایی: «بود» «میهن»

 

به هر مجلس، به هر زندان، به هر شادی، به هر ماتم،
به هر حالت که بودم با تو بودم، میهن، ای میهن!

 معنی: من در هر حالی که بودم چه روزهای شادی و چه دوران جنگ و خفقان، همیشه به تو فکر می کردم و تغییر شرایط سبب کم شدن مهر من به تو نشد.

آرایه های ادبی:

به هر مجلس … ماتم: کنایه از در هر حالتی / مجلس، زندان؛ شادی، ماتم:‌ تضاد / واژه آرایی: «به هر»، بودم، میهن

 

اگر مستم اگر هشیار، اگر خوابم اگر بیدار،
به سوی تو بود روی سجودم، میهن، ای میهن!

 معنی: اگر دیوانه باشم یا عاقل و هوشیار، اگر خواب باشم یا که بیدار، در هر حالی که باشم، تو همچون قبله ای برای من هستی که همیشه رو به تو اقتدا می کنم.

آرایه های ادبی:

مست، هشیار؛ خواب، بیدار: تضاد
اگر مستم … بیدار: کنایه از «در هر حالتی»
واژه آرایی: «اگر» «میهن»
سوی، روی: جناس

 

به دشت دل، گیاهی جز گل رویت نمی‌روید،
من این زیبازمین را آزمودم، میهن، ای میهن!

 معنی: دل من همچون دشت است و مهر تو چون گیاهی که در این دشت می روید. کسی جز تو در دل من راه ندارد. من تو را امتحان کردم و به خوبی ات یقین دارم ای میهن عزیزم.

آرایه های ادبی:

دشت دل: اضافه تشبیهی
گل روی: اضافه تشبیهی
زیبا زمین: استعاره از «دل»
روی داشتن میهن: جانبخشی

 

سخن آخر

شما می توانید معنی گنج حکمت گمان فارسی دوازدهم با نکات و آرایه ها و  معنی درس سودای عشق فارسی دوازدهم با آرایه های ادبی را نیز در ستاره بخوانید.

فراموش نکنید نظرات خود را در پایین همین مطلب با ما در میان بگذارید.

یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید