داروهای رقیق کننده خون کدامند؟

ستاره | سرویس سلامت – طبق آمارهای به دست آمده بیماری‌های قلبی و عروقی در کشور ما شیوع زیادی پیدا کرده است. شاید اصلی‌ترین دلیل آن را بتوان داشتن تغذیه نادرست و مصرف چربی‌های ناسالم دانست چراکه با رسوب چربی‌ها در خون غلظت خون افزایش یافته و اجازه نمی‌دهد خون به راحتی در رگ‌ها گردش کند. همین امر باعث بروز سکته‌ قلبی و مغزی می‌شود. برای پیشگیری از این حالت پزشکان برای بیماران با سابقه سکته یا افرادی که مستعد آن هستند داروهای رقیق کننده خون را تجویز می‌کنند.

 

لزوم مصرف داروهای رقیق کننده خون در بیماران قلبی – عروقی

آسپرین آشناترین داروی ضد انعقاد خون است که در گذشته بیشتر در کودکان استفاده می‌شد. این داروها از بروز لخته‌های خون در رگ‌ها جلوگیری کرده و احتمال بروز سکته را تا حد قابل توجهی کاهش می‌دهند. بنابراین بیماران قلبی با نظر پزشک باید این داروها را مصرف کنند. کلوپیدوگرل یا پلاویکس از پرمصرف‌ترین داروهای رقیق کننده خون در کشور می‌باشد. توجه داشته باشید که این داروها هرگز بیماری قلبی را درمان نمی‌کنند و صرفا با کاهش قدرت انعقادپذیری پلاکت‌های خون مانع از لخته شدن خون در رگ‌ها می‌شود.

 

 

هشدار: داروهای رقیق کننده خون همانند یک شمشیر دولبه عمل می‌کنند. این داروها در حالیکه می‌توانند از بروز سکته پیشگیری کنند با مصرف خودسرانه و بیش از حد هم می‌توانند سبب بروز خونریزی‌های گوارشی و همچنین عوارض مغزی در فرد مصرف‌کننده شوند. بنابراین توصیه می‌شود هیچ‌گاه خودسرانه و بدون تجویز پزشک متخصص از داروهای ضد انعقاد خون (حتی آسپرین) استفاده نشود.

 

معرفی برخی از داروهای رقیق کننده خون

۱. وارفارین

 

 

قرص وارفارین (Warfarin) یک داروی ضد انعقاد است که کار آن پیشگیری از لخته شدن خون است. این دارو فرایند لخته شدن خون را کند کرده و کمک می‌کند که خون راحت‌تر در بدن گردش کند. قرص وارفارین صرفا بصورت قرص خوراکی ۵ میلی‌گرمی در بازار دارویی ایران عرضه می شود. پزشک شما میزان دارو را تنظیم کرده و بر اساس نوع بیماری شما تشخیص می‌دهد که درمان با این دارو به صورت موقت، یا برای تمام عمر باشد. جهت اثربخشی بیشتر دارو درباره داشتن یک برنامه غذایی متعادل باید با پزشک مشورت کنید.

عوارض: عوارض قرص وارفارین شامل کبودی یا درد انگشتان پا، ادرار کدر یا تیره، ادرار کردن مشکل یا دردناک، زخم یا لکه‌های سفید در دهان، گلودرد، تب و لرز، تورم پا و ساق پا، خستگی، افزایش وزن غیرعادی، زردی چشم‌ها یا پوست، خونریزی خارجی مثل خونریزی از لثه‌ها هنگام مسواک‌زدن، کبودی وسیع بدون ضربه، خون دماغ، خونریزی شدید و غیرعادی از بریدگی‌ها، خونریزی شدید و غیرعادی هنگام عادت ماهانه می‌باشد.

 

۲. کلوپیدوگرل

 

 

قرص کلوپیدوگرل (Clopidogrel) یک داروی ضد لخته شدن خون است که برای پیشگیری از سکته قلبی و مغزی تجویز می‌شود. این دارو برای جلوگیری از تشکیل لخته در عروق مصرف می‌شود تا خون به راحتی در عروق جریان یافته واکسیژن به ارگان‌های حیاتی بدن مانند مغز و قلب برسد. میزان دقیق مصرف این دارو حتما باید توسط پزشک تعیین گردد. این دارو به طور معمول با دوز اولیه ۳۰۰ میلی‌گرم آغاز و سپس با دوز روزانه ۷۵ میلی‌گرم و به صورت یک بار در روز همراه با آسپیرین تجویز می‌شود. این دارو در بیماران مبتلا به نارسایی کبد و کلیه با احتیاط فراوان باید مصرف شود.

عوارض: عوارض قرص کلوپیدوگرل شامل سردرد، سرگیجه، ضعف، درد قفسه سینه، تپش قلب، درد شکم، یبوست، تهوع، استفراغ، خونریزی، دیسکرازی خونی، کاهش حجم ادرار، درد عضلانی، تیره شدن ادرار، تغییر رنگ پوست می‌باشد.

 

۳. آسپرین

 

 

قرص آسپرین (Aspirin) در مورادی مثل کاهش درد و التهاب کاربرد دارد. همچنین از این دارو به عنوان یک داروی ضد انعقاد خون هم استفاده می‌شود. این دارو یکی از پرطرفدارترین داروها در دنیاست. هر سال ۵۰۰۰۰ میلیون قرص آسپرین در جهان مصرف می‌شود. استیل‌ سالیسیلیک‌ اسید نام‌ دیگر آسپیرین‌ است‌. برای افرادی که سابقه سکته داشته‌اند یا به شدت در معرض آن هستند، استفاده روزانه از آسپیرین برای جلوگیری از سکته مجدد توصیه می‌شود. برای‌ جلوگیری‌ از اثرات‌ مضر آسپیرین‌ بر روی‌ معده‌، این‌ دارو را با غذا، شیر، داروهای‌ ضداسید، یا یک‌ لیوان‌ پر از آب‌ مصرف‌ کنید. این دارو در بیماران مبتلا به بیماری‌های تنفسی همچون آسم یا بیماری‌های کلیوی منع مصرف دارد.

عوارض: عوارض قرص آسپرین شامل تحريک ملايم دستگاه گوارش، واكنش‌های پوستی، نارسایی كلیوی، كبدی و عوارض عصبی نظیر اغتشاش، سرگیجه، وزوز گوش، تشنج و افسردگی، مدفوع سیاه خونی، سرفه خونی، تهوع یا استفراغ، مشکلات شنوایی می‌باشد.

درصورتیکه قصد مصرف این دارو را دارید بهتر است درباره آن اطلاعات بیشتری داشته باشید. برای آشنایی با موارد مصرف و عوارض قرص آسپرین، این مطلب را در ستاره مطالعه کنید.

۴. ریواروکسابان

 

 

قرص ریواروکسابان (Rivaroxaban) یکی دیگر از انواع داروهای رقیق کننده خون است (نوعی ترکیب ضد انعقاد خون) که از تشکیل لخته‌های خونی جلوگیری کرده و در نتیجه خطر سکته قلبی و مغزی را کاهش می‌دهد. میزان دقیق مصرف این دارو باید توسط پزشک تعیین گردد. به طور معمول ۱۰ میلی‌گرم از این دارو به صورت خوراکی و یک بار در روز تجویز می‌شود. این دارو به صورت قرص‌های ۱۰، ۱۵ و ۲۰ میلی‌گرمی موجود است. ریواروکسابان در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه، نارسایی کبد یا مبتلایان به بیماری‌های کبدی بااحتیاط فراوان باید مصرف شود.

عوارض: خونریزی از شایع‌ترین عوارض این دارو است. 

۵. اسویکس

 

 

قرص اسویکس (Osvix) یک داروی ضد انعقاد خون است که با عدم بروز لخته خون در رگ‌ها از بروز سکته پیشگیری می‌کند. کاهش انعقادپذیری خون به خودی خود می‌تواند در کاهش حوادث قلبی و عروقی نظیر سکته قلبی و مغزی و همچنین گرفتگی عروق کرونری تاثیرگذار باشد. مقدار مصرف این دارو برای هر فرد بر اساس بیماری وی متفاوت بوده و حتما باید توسط پزشک تعیین گردد.

عوارض: عوارض قرص اسویکس شامل کاهش تعداد پلاکت خون، خونریزی معده و گوارش، خونریزی از زخم معده قبلی، نوتروپنی یا کاهش تعداد گلبول سفید، ناراحتی گوارشی، اسهال یا یبوست می‌باشد.

 

امیدواریم از این مطلب استفاده کافی را برده باشید. خواهشمندیم درصورتیکه تجربه مصرف هرکدام این داروها را داشته و دیدگاهی در این باره دارید با دیگر خوانندگان مجله “ستاره” در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید.