سوره فصلت – صفحه ۴۰۱ قران

آیات استخاره سوره فصلت به همراه ترجمه

سوره فصلت (صفحه ۴۰۱)

وَلَعَذَابُ ﭐلْئَاخِرَةِ أَخْزَىٰ وَهُمْ لَا یُنصَرُونَ (۱۶)

و عذاب آخرت از آن هم خوارکننده‏ تر است، و (از هیچ طرف) یارى نمى ‏شوند! (۱۶).

❈❈❈

وَأَمَّا ثَمُودُ فَهَدَیْنَاهُمْ فَـﭑسْتَحَبُّواْ ﭐلْعَمَىٰ عَلَى ﭐلْهُدَىٰ فَأَخَذَتْهُمْ صَاعِقَةُ ﭐلْعَذَابِ ﭐلْهُونِ بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ (۱۷)

اما ثمود را هدایت کردیم، ولى آن‌ها نابینایى را بر هدایت ترجیح دادند؛ به همین جهت صاعقه -آن عذاب خوارکننده- به خاطر اعمالى که انجام مى ‏دادند آن‌ها را فرو گرفت! (۱۷)

❈❈❈

وَنَجَّیْنَا ﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَکَانُواْ یَتَّقُونَ (۱۸)

و کسانى را که ایمان آوردند و پرهیزگار بودند نجات بخشیدیم! (۱۸)

❈❈❈

وَیَوْمَ یُحْشَرُ أَعْدَاءُ ﭐللَّهِ إِلَى ﭐلنَّارِ فَهُمْ یُوزَعُونَ (۱۹)

به خاطر بیاورید روزى را که دشمنان خدا را جمع کرده به سوى دوزخ مى ‏برند، و صفوف پیشین را نگه مى ‏دارند (تا صفهاى بعد به آن‌ها ملحق شوند!) (۱۹)

❈❈❈

حَتَّىٰ إِذَا مَا جَاؤُوهَا شَهِدَ عَلَیْهِمْ سَمْعُهُمْ وَأَبْصَارُهُمْ وَجُلُودُهُمْ بِمَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (۲۰)

وقتى به آن مى ‏رسند، گوش‌ها و چشم‌ها و پوستهاى تنشان به آنچه مى ‏کردند گواهى مى‏ دهند. (۲۰)

❈❈❈

وَقَالُواْ لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدتُّمْ عَلَیْنَا قَالُواْ أَنطَقَنَا ﭐللَّهُ ﭐلَّذِی أَنطَقَ کُلَّ شَیْءٍ وَهُوَ خَلَقَکُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (۲۱)

آن‌ها به پوستهاى تنشان مى ‏گویند: «چرا بر ضد ما گواهى دادید؟!» آن‌ها جواب مى‏ دهند: «همان خدایى که هر موجودى را به نطق درآورده ما را گویا ساخته؛ و او شما را نخستین بار آفرید، و بازگشتتان بسوى اوست! (۲۱)

❈❈❈

وَمَا کُنتُمْ تَسْتَتِرُونَ أَنْ یَشْهَدَ عَلَیْکُمْ سَمْعُکُمْ وَلَا أَبْصَارُکُمْ وَلَا جُلُودُکُمْ وَلَـٰکِن ظَنَنتُمْ أَنَّ ﭐللَّهَ لَا یَعْلَمُ کَثِیراً مِّمَّا تَعْمَلُونَ (۲۲)

شما اگر گناهانتان را مخفى مى‏ کردید نه بخاطر این بود که از شهادت گوش و چشم‌ها و پوستهاى تنتان بیم داشتید، بلکه شما گمان مى‏ کردید که خداوند بسیارى از اعمالى را که انجام مى ‏دهید نمى ‏داند! (۲۲)

❈❈❈

وَذَالِکُمْ ظَنُّکُمُ ﭐلَّذِی ظَنَنتُم بِرَبِّکُمْ أَرْدَاکُمْ فَأَصْبَحْتُم مِّنَ ﭐلْخَاسِرِینَ (۲۳)

آرى این گمان بدى بود که درباره پروردگارتان داشتید و همان موجب هلاکت شما گردید، و سرانجام از زیانکاران شدید! (۲۳)

❈❈❈

فَإِن یَصْبِرُواْ فَـﭑلنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ وَإِن یَسْتَعْتِبُواْ فَمَا هُم مِّنَ ﭐلْمُعْتَبِینَ (۲۴)

اگر صبر کنند (یا نکنند، به هر حال) دوزخ جایگاه آنهاست؛ و اگر تقاضاى عفو کنند، مورد عفو قرار نمى‏ گیرند! (۲۴)

❈❈❈

وَقَیَّضْنَا لَهُمْ قُرَنَاءَ فَزَیَّنُواْ لَهُم مَّا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَحَقَّ عَلَیْهِمُ ﭐلْقَوْلُ فِی أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِم مِّنَ ﭐلْجِنِّ وَﭐلْإِنسِ إِنَّهُمْ کَانُواْ خَاسِرِینَ (۲۵)

ما براى آن‌ها همنشینانى (زشت‏ سیرت) قرار دادیم که زشتی‌ها را از پیش رو و پشت سر آن‌ها در نظرشان جلوه دادند؛ و فرمان الهى در باره آنان تحقق یافت و به سرنوشت اقوام گمراهى از جن و انس که قبل از آن‌ها بودند گرفتار شدند؛ آن‌ها مسلما زیانکار بودند! (۲۵)

❈❈❈

وَقَالَ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ لَا تَسْمَعُواْ لِهَـٰذَا ﭐلْقُرْءَانِ وَﭐلْغَوْاْ فِیهِ لَعَلَّکُمْ تَغْلِبُونَ (۲۶)

کافران گفتند: «گوش به این قرآن فرا ندهید؛ و به هنگام تلاوت آن جنجال کنید، شاید پیروز شوید!» (۲۶)

❈❈❈

فَلَنُذِیقَنَّ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ عَذَاباً شَدِیداً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ أَسْوَأَ ﭐلَّذِی کَانُواْ یَعْمَلُونَ (۲۷)

به یقین به کافران عذاب شدیدى مى‏ چشمانیم، و آن‌ها را به بدترین اعمالى که انجام مى دادند کیفر مى ‏دهیم! (۲۷)