سوره یس – صفحه ۳۶۹ قران

 

آیات استخاره سوره یس به همراه ترجمه

سوره یس (صفحه ۳۶۹)

إِلَّا تَکْذِبُونَ (۱۵)

فقط دروغ مى ‏گویید!» (۱۵)

❈❈❈

قَالُواْ رَبُّنَا یَعْلَمُ إِنَّا إِلَیْکُمْ لَمُرْسَلُونَ (۱۶)

(رسولان ما) گفتند: «پروردگار ما آگاه است که ما قطعا فرستادگان (او) به سوى شما هستیم، (۱۶)

❈❈❈

وَمَا عَلَیْنَا إِلَّا ﭐلْبَلَاغُ ﭐلْمُبِینُ (۱۷)

و بر عهده ما چیزى جز ابلاغ آشکار نیست!» (۱۷)

❈❈❈

قَالُواْ إِنَّا تَطَیَّرْنَا بِکُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُواْ لَنَرْجُمَنَّکُمْ وَلَیَمَسَّنَّکُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِیمٌ (۱۸)

آنان گفتند: «ما شما را به فال بد گرفته ‏ایم (و وجود شما را شوم مى‏ دانیم)، و اگر (از این سخنان) دست برندارید شما را سنگسار خواهیم کرد و شکنجه دردناکى از ما به شما خواهد رسید! (۱۸)

❈❈❈

قَالُواْ طَائِرُکُمْ مَعَکُمْ أَئِن ذُکِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ (۱۹)

(رسولان) گفتند: «شومى شما از خودتان است اگر درست بیندیشید، بلکه شما گروهى اسراف کارید!» (۱۹)

❈❈❈

وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى ﭐلْمَدِینَةِ رَجُلٌ یَسْعَىٰ قَالَ یَا قَوْمِ ﭐتَّبِعُواْ ﭐلْمُرْسَلِینَ (۲۰)

و مردى (با ایمان) از دورترین نقطه شهر با شتاب فرا رسید، گفت: «اى قوم من! از فرستادگان (خدا) پیروى کنید! (۲۰)

❈❈❈

ﭐتَّبِعُواْ مَن لَّا یَسْأَلُکُمْ أَجْراً وَهُم مُّهْتَدُونَ (۲۱)

از کسانى پیروى کنید که از شما مزدى نمى ‏خواهند و خود هدایت یافته ‏اند! (۲۱)

❈❈❈

وَمَا لِیَ لَا أَعْبُدُ ﭐلَّذِی فَطَرَنِی وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (۲۲)

من چرا کسى را پرستش نکنم که مرا آفریده، و همگى به سوى او بازگشت داده مى ‏شوید؟! (۲۲)

❈❈❈

ءَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً إِن یُرِدْنِ ﭐلرَّحْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّی شَفَاعَتُهُمْ شَیْئاً وَلَا یُنقِذُونِ (۲۳)

آیا غیر از او معبودانى را انتخاب کنم که اگر خداوند رحمان بخواهد زیانى به من برساند، شفاعت آن‌ها کمترین فایده ‏اى براى من ندارد و مرا (از مجازات او) نجات نخواهند داد! (۲۳)

❈❈❈

إِنِّی إِذاً لَّفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ (۲۴)

اگر چنین کنم، من در گمراهى آشکارى خواهم بود! (۲۴)

❈❈❈

إِنِّی ءَامَنتُ بِرَبِّکُمْ فَـﭑسْمَعُونِ (۲۵)

(به همین دلیل) من به پروردگارتان ایمان آوردم؛ پس به سخنان من گوش فرا دهید!» (۲۵)

❈❈❈

قِیلَ ﭐدْخُلِ ﭐلْجَنَّةَ قَالَ یَا لَیْتَ قَوْمِی یَعْلَمُونَ (۲۶)

(سرانجام او را شهید کردند و) به او گفته شد: «وارد بهشت شو!» گفت: «اى کاش قوم من مى‏ دانستند… (۲۶)

❈❈❈

بِمَا غَفَرَ لِی رَبِّی وَجَعَلَنِی مِنَ ﭐلْمُکْرَمِینَ (۲۷)

که پروردگارم مرا آمرزیده و از گرامى‏ داشتگان قرار داده است!» (۲۷)

❈❈❈

وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ ﭐلسَّمَاءِ وَمَا کُنَّا مُنزِلِینَ (۲۸)

و ما بعد از او بر قومش هیچ لشکرى از آسمان نفرستادیم، و هرگز سنت ما بر این نبود؛ (۲۸)

❈❈❈

إِن کَانَتْ إِلَّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ (۲۹)

(بلکه) فقط یک صیحه آسمانى بود، ناگهان همگى خاموش شدند! (۲۹)

❈❈❈

یَا حَسْرَةً عَلَى ﭐلْعِبَادِ مَا یَأْتِیهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ (۳۰)

افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبرى براى هدایت آنان نیامد مگر اینکه او را استهزا مى ‏کردند! (۳۰)

❈❈❈

أَلَمْ یَرَوْاْ کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُم مِّنَ ﭐلْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَیْهِمْ لَا یَرْجِعُونَ (۳۱)

آیا ندیدند چقدر از اقوام پیش از آنان را (بخاطر گناهانشان) هلاک کردیم، آن‌ها هرگز به سوى ایشان باز نمى ‏گردند (و زنده نمى ‏شوند)! (۳۱)

❈❈❈

وَإِن کُلٌّ لَّمَّا جَمِیعٌ لَّدَیْنَا مُحْضَرُونَ (۳۲)

و همه آنان (روز قیامت) نزد ما احضار مى ‏شوند! (۳۲)

❈❈❈

وَءَایَةٌ لَّهُمُ ﭐلْأَرْضُ ﭐلْمَیْتَةُ أَحْیَیْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبّاً فَمِنْهُ یَأْکُلُونَ (۳۳)

زمین مرده براى آن‌ها آیتى است، ما آن را زنده کردیم و دانه‏ هاى (غذایى) از آن خارج ساختیم که از آن مى ‏خورند؛ (۳۳)