سوره توبه – صفحه ۱۶۳ قران

آیات استخاره سوره توبه به همراه ترجمه

سوره توبه (صفحه ۱۶۳)

وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُونَ (۸۷)

و بر دلهایشان مهر نهاده شده؛ از این رو (چیزى) نمى‏ فهمند! (۸۷)

❈❈❈

لَـٰکِنِ ﭐلرَّسُولُ وَﭐلَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ جَاهَدُواْ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ وَأُوْلَـٰئِکَ لَهُمُ ﭐلْخَیْرَاتُ وَأُوْلَـٰئِکَ هُمُ ﭐلْمُفْلِحُونَ (۸۸)

ولى پیامبر و کسانى که با او ایمان آوردند، با اموال و جانهایشان جهاد کردند؛ و همه نیکی‌ها براى آنهاست؛ و آن‌ها همان رستگارانند! (۸۸)

❈❈❈

أَعَدَّ ﭐللَّهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا ﭐلْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ذَالِکَ ﭐلْفَوْزُ ﭐلْعَظِیمُ (۸۹)

خداوند براى آن‌ها باغهایى از بهشت فراهم ساخته که نهر‌ها از زیر درختانش جارى است؛ جاودانه در آن خواهند بود؛ و این است رستگارى (و پیروزى) بزرگ! (۸۹)

❈❈❈

وَجَاءَ ﭐلْمُعَذِّرُونَ مِنَ ﭐلْأَعْرَابِ لِیُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ ﭐلَّذِینَ کَذَبُواْ ﭐللَّهَ وَرَسُولَهُ سَیُصِیبُ ﭐلَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ (۹۰)

و عذرآورندگان از اعراب، (نزد تو) آمدند که به آن‌ها اجازه (عدم شرکت در جهاد) داده شود؛ و آن‌ها که به خدا و پیامبرش دروغ گفتند، (بدون هیچ عذرى در خانه خود) نشستند؛ بزودى به کسانى از آن‌ها که مخالفت کردند (و معذور نبودند)، عذاب دردناکى خواهد رسید! (۹۰)

❈❈❈

لَّیْسَ عَلَى ﭐلضُّعَفَاءِ وَلَا عَلَى ﭐلْمَرْضَىٰ وَلَا عَلَى ﭐلَّذِینَ لَا یَجِدُونَ مَا یُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُواْ لِلَّهِ وَرَسُولِهِ مَا عَلَى ﭐلْمُحْسِنِینَ مِن سَبِیلٍ وَﭐللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ (۹۱)

بر ضعیفان و بیماران و آن‌ها که وسیله ‏اى براى انفاق (در راه جهاد) ندارند، ایرادى نیست (که در میدان جنگ شرکت نجویند) هرگاه براى خدا و رسولش خیرخواهى کنند (و از آنچه در توان دارند، مضایقه ننمایند). بر نیکوکاران راه مؤاخذه نیست؛ و خداوند آمرزنده و مهربان است! (۹۱)

❈❈❈

وَلَا عَلَى ﭐلَّذِینَ إِذَا مَا أَتَوْکَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ مَا أَحْمِلُکُمْ عَلَیْهِ تَوَلَّوْاْ وَّأَعْیُنُهُمْ تَفِیضُ مِنَ ﭐلدَّمْعِ حَزَناً أَلَّا یَجِدُواْ مَا یُنفِقُونَ (۹۲)

و (نیز) ایرادى نیست بر آن‌ها که وقتى نزد تو آمدند که آنان را بر مرکبى (براى جهاد) سوار کنى، گفتى: «مرکبى که شما را بر آن سوار کنم، ندارم!» (از نزد تو) بازگشتند در حالى که چشمانشان از اندوه اشکبار بود؛ زیرا چیزى نداشتند که در راه خدا انفاق کنند (و با آن به میدان بروند) (۹۲)

❈❈❈

إِنَّمَا ﭐلسَّبِیلُ عَلَى ﭐلَّذِینَ یَسْتَأْذِنُونَکَ وَهُمْ أَغْنِیَاءُ رَضُواْ بِأَن یَکُونُواْ مَعَ ﭐلْخَوَالِفِ وَطَبَعَ ﭐللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا یَعْلَمُونَ (۹۳)

راه مؤاخذه تنها به روى کسانى باز است که از تو اجازه مى ‏خواهند در حالى که توانگرند؛ (و امکانات کافى براى جهاد دارند؛) آن‌ها راضى شدند که با متخلفان (زنان و کودکان و بیماران) بمانند؛ و خداوند بر دلهایشان مهر نهاده؛ به همین جهت چیزى نمى ‏دانند! (۹۳)

❈❈❈

یَعْتَذِرُونَ إِلَیْکُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَیْهِمْ قُل لَّا تَعْتَذِرُواْ لَن نُّؤْمِنَ لَکُمْ قَدْ نَبَّأَنَا ﭐللَّهُ مِنْ أَخْبَارِکُمْ وَسَیَرَى ﭐللَّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ ﭐلْغَیْبِ وَﭐلشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ (۹۴)

هنگامى که بسوى آن‌ها (که از جهاد تخلف کردند) باز گردید، از شما عذرخواهى مى‏ کنند؛ بگو: «عذرخواهى نکنید، ما هرگز به شما ایمان نخواهیم آورد! چرا که خدا ما را از اخبارتان آگاه ساخته؛ و خدا و رسولش، اعمال شما را مى‏بینند؛ سپس به سوى کسى که داناى پنهان و آشکار است بازگشت داده مى‏ شوید؛ و او شما را به آنچه انجام مى ‏دادید، آگاه مى‏کند (و جزا مى ‏دهد!)» (۹۴)

❈❈❈

سَیَحْلِفُونَ بِـﭑللَّهِ لَکُمْ إِذَا ﭐنقَلَبْتُمْ إِلَیْهِمْ لِتُعْرِضُواْ عَنْهُمْ

هنگامى که بسوى آنان بازگردید، براى شما به خدا سوگند یاد مى‏ کنند، تا از آن‌ها اعراض (و صرف نظر) کنید