ستاره | سرویس چهره ها – حمیدرضا پگاه در ۱۱ دیماه ۱۳۵۰ در شهر تهران به دنیا آمد. وی در خانوادهای هفت نفره به دنیا آمد و سه خواهر و یک برادر دارد و خود فرزند دوم خانواده است. پدر وی کارمند بازنشسته است. وی تا چهارم ابتدایی در محلهی خیابان دلگشای پیروزی ساکن بود. اکنون ساکن غرب تهران است
شروع فعالیت هنری
حمیدرضا پگاه بازیگر سینما و تلویزیون است. وی فعالیت هنری خود را در سال ۱۳۷۲ با بازی در سریال ضلع ششم به کارگردانی مسعود فروتن آغاز کرد.
وی در تلویزیون با سریال «با من بمان» و سریال «تفنگ سر پر» شناخته شد. با من بمان سریالی است به کارگردانی حمید لبخنده که در سال ۱۳۸۰ به سفارش شبکه ۳ سیما ساخته شد؛ و در سال ۱۳۸۱ به روی آنتن رفت. در این سریال بازیگرانی مانند یکتا ناصر، افسانه بایگان، سام درخشانی ایفای نقش کردند.
تفنگ سر پر داستان مرد جوانی به نام غیبیش (با بازی حمیدرضا پگاه) است که در زمان جنگ جهانی اول زندگی میکند. در این دوران به دلیل خودکامگی خانها، حکام محلی، رجال درباری، شاهزادگان قاجار و بیگانگان اشغالگر، روزگار مردم بهسختی و تیرگی میگذرد. این سریال در فاصله سالهای ۱۳۷۷ الی ۱۳۸۱ در گروه فیلم و سریال شبکه یک سیمای جمهوری اسلامی ایران به کارگردانی امرالله احمدجو ساخته شد و در سال ۱۳۸۱ پخش گردید.
حمیدرضا پگاه دارای صدای خوبی است و چندین دفعه به او پیشنهاد مجریگری شده است که وی مخالفت کرده است. کمترین دستمزدش در همان کار اولش بود که ماهی پنجاههزار تومان گرفت. در فیلم «چند تار مو» به کارگردانی ایرج کریمی هم افتخاری و رایگان بازی کرد.
ازدواج و همسر حمیدرضا پگاه
وی با نغمه نادری کارگردان تئاتر ازدواجکرده است و اکنون صاحب یک دختر به نا حنا پگاه هستند. همسر وی میگوید که حمیدرضا بسیار خانوادهدوست است و وقت خود را تلف نمیکند و اوقاتی که بیکار است و وقت آزاد دارد، در خدمت خانواده است.
بازی در تیم پرسپولیس
وی به فوتبال علاقه خاصی دارد و در دوران کودکی عضو تیم نونهالان راهآهن سپس نوجوانان پاس و جوانان پرسپولیس بود؛ اما وی دچار مصدومیت شد و رباط صلیبی و مینیسک پایش پاره شد و بهاجبار ورزش را کنار گذاشت. حمیدرضا پگاه عاشق سوارکاری و شنا است و سوارکاری را خوب بلد است.
خصوصیات اخلاقی و علاقههای حمیدرضا پگاه
وی از کارهای کیشلوفسکی خوشش میآید و فیلم «لیلا» ساخته داریوش مهرجویی را خیلی دوست دارد. یکی از فیلمهای موردعلاقهاش هم «گوزنها» ست. از هنرهای تجسمی خوشش میآید. وی میگوید زمانی که خوابش بیاید و شرایط خوابیدن مهیا نباشد بدترین ساعت زندگی وی است و رابطهی خوبی با سیبیل گذاشتن ندارد و تا حد ممکن در گریم هم از سبیل گذاشتن دوری میکند.
پ.ن: خدایی با سبیل خوشتیپ تر و جذاب تر شده نظر شما چیه؟
کارنامهی هنری حمیدرضا پگاه
فیلمهای تلویزیونی
- پیشپرده (۱۳۸۲)
- چکمههای استاین (۱۳۸۲)
- از شنبه تا پنجشنبه (۱۳۸۴)
- جای او دیگر خالی نیست (۱۳۸۴)
- همیشه مادر (۱۳۸۵)
- زائر (۱۳۸۶)
- نامادری (۱۳۸۶)
- گامی در تاریکی (۱۳۸۶)
- زهر و پادزهر (۱۳۸۶)
- این پرونده مختومه نیست (۱۳۸۶)
- نیرنگ (۱۳۸۷)
- مرد زیبا (۱۳۸۷)
- انتقال (۱۳۸۷)
- من و شیطان (۱۳۸۷)
- عملیات پایتخت (۱۳۸۸)
- حباب (۱۳۸۸)
- مهر بیپایان (۱۳۸۸)
- سایههای بلند گناه (۱۳۸۸)
- مادرانه (۱۳۸۸)
- بدل (۱۳۸۸)
- هشت (۱۳۸۸)
- دو روز در جاده (۱۳۸۹)
- دوراهی (۱۳۹۰)
- حرفهای (۱۳۹۰)
- ساعت صفر (۱۳۹۳)
فیلمهای سینمایی
- این زن حرف نمیزند (احمد امینی، ۱۳۸۱)
- عاشق مترسک (مهدی نوربخش، ۱۳۸۲)
- چند تار مو (ایرج کریمی، ۱۳۸۲)
- مواجهه (سعید ابراهیمی فر، ۱۳۸۳)
- شبانه (امید بنکدار و کیوان علیمحمدی، ۱۳۸۳)
- صحنه جرم، ورودممنوع! (ابراهیم شیبانی، ۱۳۸۴)
- پرونده هاوانا (علیرضا رئیسیان، ۱۳۸۴)
- جای او دیگر خالی نیست (مهرداد خوشبخت، ۱۳۸۴)
- شبانهروز (امید بنکدار و کیوان علیمحمدی، ۱۳۸۷)
- برخورد خیلی نزدیک (اسماعیل میهندوست، ۱۳۸۷)
- قلادههای طلا (ابوالقاسم طالبی، ۱۳۹۰)
- یکی میخواد باهات حرف بزنه (منوچهر هادی، ۱۳۹۰)
- فرزندخوانده (وحید نیکخواه آزاد، ۱۳۹۰)
- ساعت یکنیمه شب (شاهین بابا پور، ۱۳۹۱)
- گیلدا (کیوان علیمحمدی و امید بنکدار، ۱۳۹۵)
- رقصپا (مزدک میر عابدینی، ۱۳۹۵)
مجموعههای تلویزیونی
- ضلع ششم (مسعود فروتن، ۱۳۷۲)
- بهسوی زندگی (مسعود فروتن، ۱۳۷۴)
- شنهای کف رودخانه (یوسف سید مهدوی، ۱۳۷۶)
- تفنگ سر پر (امرالله احمدجو، ۱۳۸۰)
- با من بمان (حمید لبخنده، ۱۳۸۰)
- شبی از شبها (رضا کریمی، ۱۳۸۱)
- آخرین گناه (حسین سهیلی زاده، ۱۳۸۵)
- تا رهایی (حسین تبریزی، ۱۳۸۸)
- یک روز قبل (صادق کرم یار، ۱۳۸۹)
- پیدا و پنهان (چراغ هارا خاموش میکنم) (شهرام شاهحسینی، ۱۳۹۰)
- حیرانی (کیوان علیمحمدی و امید بنکدار، ۱۳۹۰)
- نیلی تراز مهتاب (محسن یوسفی، ۱۳۹۲)
- آوای باران (حسین سهیلی زاده، ۱۳۹۲)
- زاویه هفتم (محمود معظمی، ۱۳۹۳)
- عاشقانه (منوچهر هادی، ۱۳۹۵)
- گیله وا (اردلان عاشوری، ۱۳۹۶)