۱۰۰۰ صفت خداوند در دعای جوشن کبیر

همانطور که می دانید متن دعای جوشن کبیر از ۱۰۰۰ صفت خداوند تشکیل شده است. این هزار صفت در ۱۰۰ بند قرار دارد و هر بند شامل ۱۰ صفت می باشد. اگر دوست دارید مجموعه این صفات را یک جا داشته باشید و همه آن ها را به همراه لفظ هر کدام از صفات بررسی کنید تیم ستاره کار شما را آسان کرده است. در این مقاله هزار صفت خداوند که در دعای جوشن کبیر آمده است را به صورت جداگانه برای شما آورده ایم. با ما همراه باشید؛

۱۰ صفت خداوند در بند ۱

• خدا (اَللّهُ)
• بخشنده (رَحْمنُ)
• مهربان (رَحیمُ)
• گرامى (كَریمُ)
• پایدار (مُقیمُ)
• بزرگ (عَظیمُ)
• دیرینه (قَدیمُ)
• دانا (عَلیمُ)
• شكیبا (حَلیمُ)
• فرزانه (حَكیمُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲

• سرور سروران (سَیدَ السّاداتِ)
• برآورنده دعاها (مُجیبَ الدَّعَواتِ)
• بلندی بخش جایگاه ها (رافِعَ الدَّرَجاتِ)
• سرچشمه نیكی ها (وَلِىَّ الْحَسَناتِ)
• درگذرنده از خطاها (غافِرَ الْخَطیئاَّتِ)
• عطابخش خواسته ها (مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ)
• پذیرنده توبه ها (قابِلَ التَّوْباتِ)
• شنونده نداها (سامِعَ الاْصْواتِ)
• داناى رازها (عالِمَ الْخَفِیاتِ)
• دور كننده بلاها (دافِعَ الْبَلِیاتِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳

• بهترین آمرزگاران (خَیرَالْغافِرینَ)
• بهترین گشایش گران (خَیرَ الْفاتِحینَ)
• بهترین یاوران (خَیرَ النّاصِرینَ)
• بهترین داوران (خَیرَ الْحاكِمینَ)
• بهترین روزى دهندگان (خَیرَ الرّازِقینَ)
• بهترین وارثان (خَیرَ الْوارِثینَ)
• بهترین ستایش گران (خَیرَ الْحامِدینَ)
• بهترین یادآوران (خَیرَ الذّاكِرینَ)
• بهترین عطابخشان (خَیرَ الْمُنْزِلینَ)
• بهترین نیكوكاران (خَیرَ الْمُحْسِنینَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴

• آن كه شكوه و زیبایى تنها از آن اوست (مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَ الْجَمَالُ)
• آن كه توانایى و برازندگى تنها از آن اوست (مَنْ لَهُ الْقُدْرَةُ وَ الْکَمَالُ)
• آن كه فرمانروایى و شوكت تنها از آن اوست (مَنْ لَهُ الْمُلْکُ وَ الْجَلالُ)
• آن كه اوست بزرگ و برتر (مَنْ هُوَ الْکَبِیرُ الْمُتَعَالِ)
• پدیدآورنده ابرهاى پرباران (مُنْشِئَ السَّحَابِ الثِّقَالِ)
• آن كه نیرومند و پرتوان است (مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْمِحَالِ)
• آن كه حسابرسى چالاك است (مَنْ هُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ)
• آن كه كیفرش سخت و شدید است (مَنْ هُوَ شَدِیدُ الْعِقَابِ)
• آن كه پاداش نیك تنها نزد اوست (مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ)
• آن كه دفتر هستى پیش روى اوست (مَنْ عِنْدَهُ أَمُّ الْکِتَابِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵

• پرمهر (حَنَّانُ)
• بخشایشگر (مَنَّانُ)
• جزادهنده (دَیَّانُ)
• روشنى خرد (بُرْهَانُ)
• فرمانروا (سُلْطَانُ)
• خشنودى (رِضْوَانُ)
• آمرزش (غُفْرَانُ)
• پاك (سُبْحَانُ)
• پشتوانه (مُسْتَعَانُ)
• صاحب نعمت و بیان (ذَا الْمَنِّ وَ الْبَیَانِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶

• آن كه همه در برابر عظمتش فروتن (مَنْ تَوَاضَعَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِعَظَمَتِهِ)
• آن كه همه در برابر قدرتش تسلیم (مَنِ اسْتَسْلَمَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِقُدْرَتِهِ)
• آن كه همه در برابر عزّتش خوار (مَنْ ذَلَّ کُلُّ شَیْ ءٍ لِعِزَّتِهِ)
• آن كه همه در برابر هیبتش هراسان (مَنْ خَضَعَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِهَیْبَتِهِ)
• آن كه همه از ترسش فرمانبردار (مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ ءٍ مِنْ خَشْیَتِهِ)
• آن كه كوه ها از بیمش شكافته (مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبَالُ مِنْ مَخَافَتِهِ)
• آن كه آسمان ها به امرش بر پا (مَنْ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ بِأَمْرِهِ)
• آن كه زمین ها به اجازه اش بر جا (مَنِ اسْتَقَرَّتِ الْأَرَضُونَ بِإِذْنِهِ)
• آن كه رعد به ستایشش تسبیح گو است (مَنْ یُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ)
• آن كه بر اهل مملكتش ستم نمی كند (مَنْ لا یَعْتَدِی عَلَى أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷

• درگذرنده از خطاها (غَافِرَ الْخَطَایَا)
• برطرف كننده بلاها (کَاشِفَ الْبَلایَا)
• اوج امیدواری ها (مُنْتَهَى الرَّجَایَا)
• بسیاردهنده عطاها (مُجْزِلَ الْعَطَایَا)
• بخشنده هدایا (وَاهِبَ الْهَدَایَا)
• روزى رسان آفریده ها (رَازِقَ الْبَرَایَا)
• برآورنده آرزوها (قَاضِیَ الْمَنَایَا)
• شنواى گلایه ها (سَامِعَ الشَّکَایَا)
• برانگیزنده بندگان (بَاعِثَ الْبَرَایَا)
• بندگشاى دربندان (مُطْلِقَ الْأُسَارَى)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸

• صاحب سپاس و ستایش (ذَا الْحَمْدِ وَ الثَّنَاءِ)
• صاحب فخر و زیبایى (ذَا الْفَخْرِ وَ الْبَهَاءِ)
• صاحب بزرگوارى و والایى (ذَا الْمَجْدِ وَ السَّنَاءِ)
• صاحب پیمان و وفا (ذَا الْعَهْدِ وَ الْوَفَاءِ)
• صاحب گذشت و رضا (ذَا الْعَفْوِ وَ الرِّضَاءِ)
• صاحب بخشش و عطاء (ذَا الْمَنِّ وَ الْعَطَاءِ)
• صاحب دادرسى و داورى (ذَا الْفَصْلِ وَ الْقَضَاءِ)
• صاحب عزّت و بقا (ذَا الْعِزِّ وَ الْبَقَاءِ)
• صاحب كرم و بخشش (ذَا الْجُودِ وَ السَّخَاءِ)
• صاحب عطاها و نعمتها (ذَا الْآلاءِ وَ النَّعْمَاءِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹

• بازدارنده (مَانِعُ)
• دور كننده (دَافِعُ)
• بردارنده (رَافِعُ)
• سازنده (صَانِعُ)
• سودبخش (نَافِعُ)
• شنوا (سَامِعُ)
• گرد آوردنده (جَامِعُ)
• یاریگر (شَافِعُ)
• مهرگستر (وَاسِعُ)
• وسعت بخش (مُوسِعُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۰

• سازنده هر ساخته (صَانِعَ کُلِّ مَصْنُوعٍ)
• آفریننده هر آفریده (خَالِقَ کُلِّ مَخْلُوقٍ)
• روزی بخش هر روزی خوار (رَازِقَ کُلِّ مَرْزُوقٍ)
• داراى هر دارایى (مَالِکَ کُلِّ مَمْلُوکٍ)
• غم گسار هر غم زده (کَاشِفَ کُلِّ مَکْرُوبٍ)
• فرج بخش هر اندوهگین (فَارِجَ کُلِّ مَهْمُومٍ)
• مهرورز بر هر مهرجو (رَاحِمَ کُلِّ مَرْحُومٍ)
• یاور هر بى یاور (نَاصِرَ کُلِّ مَخْذُولٍ)
• پرده پوش هر كاستى (سَاتِرَ کُلِّ مَعْیُوبٍ)
• پناه هر رانده (مَلْجَأَ کُلِّ مَطْرُودٍ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۱

• توشه ام در سختى (عُدَّتِی عِنْدَ شِدَّتِی)
• امیدم در ناگوارى (رَجَائِی عِنْدَ مُصِیبَتِی)
• همدمم در وحشت (مُونِسِی عِنْدَ وَحْشَتِی)
• همراهم در غربت (صَاحِبِی عِنْدَ غُرْبَتِی)
• سرپرستم در نعمت (وَلِیِّی عِنْدَ نِعْمَتِی)
• فریادرسم در گرفتارى (غِیَاثِی عِنْدَ کُرْبَتِی)
• رهنمایم در سرگردانى (دَلِیلِی عِنْدَ حَیْرَتِی)
• توانگرى ام در تنگدستی (غَنَائِی عِنْدَ افْتِقَارِی)
• پناهم در دماندگى (مَلْجَئِی عِنْدَ ضْطِرَارِی)
• مددرسانم در پریشانى (مُعِینِی عِنْدَ مَفْزَعِی)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۲

• داناى نهان ها (عَلامَ الْغُیُوبِ)
• آمرزنده گناهان (غَفَّارَ الذُّنُوبِ)
• پرده پوش عیب ها (سَتَّارَ الْعُیُوبِ)
• غمگسار غم ها (کَاشِفَ الْکُرُوبِ)
• دگرگون ساز دلها (مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ)
• پزشك قلبها (طَبِیبَ الْقُلُوبِ)
• روشنى بخش دلها (مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ)
• همدم جان ها (أَنِیسَ الْقُلُوبِ)
• گره گشاى اندوه ها (مُفَرِّجَ الْهُمُومِ)
• گشایش گر دلتنگی ها (مُنَفِّسَ الْغُمُومِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۳

• والا (جَلِیلُ)
• زیبا (جَمِیلُ)
• كارگشا (وَکِیلُ)
• سرپرست (کَفِیلُ)
• راهنما (دَلِیلُ)
• پذیرا (قَبِیلُ)
• گرداننده (مُدِیلُ)
• عطابخش (مُنِیلُ)
• درگذرنده (مُقِیلُ)
• حال گردان (مُحِیلُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۴

• رهنماى رهجویان (دَلِیلَ الْمُتَحَیِّرِینَ)
• مددرس مددجویان (غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ)
• فریادرس فریادكنان (صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ)
• پناه پناهندگان (جَارَ الْمُسْتَجِیرِینَ)
• ایمنى بخش هراسندگان (أَمَانَ الْخَائِفِینَ)
• یاور مؤمنان (عَوْنَ الْمُؤْمِنِینَ)
• مهرورز بر خاك نشستگان (رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ)
• پناه عصیان گران (مَلْجَأَ الْعَاصِینَ)
• آمرزنده گنهگاران (غَافِرَ الْمُذْنِبِینَ)
• اجابت كننده دعای بیچارگان (مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۵

• صاحب جود و نیكى (ذَا الْجُودِ وَ الْإِحْسَانِ)
• صاحب بخش و عطا (ذَا الْفَضْلِ وَ الامْتِنَانِ)
• صاحب امن و امان (ذَا الْأَمْنِ وَ الْأَمَانِ)
• صاحب قدس و پاكى (ذَا الْقُدْسِ وَ السُّبْحَانِ)
• صاحب حكمت و بیان (ذَا الْحِکْمَةِ وَ الْبَیَانِ)
• صاحب رحمت و رضوان (ذَا الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ)
• صاحب حجّت و برهان (ذَا الْحُجَّةِ وَ الْبُرْهَانِ)
• صاحب عظمت و سلطان (ذَا الْعَظَمَةِ وَ السُّلْطَانِ)
• صاحب مهر و پشتیبان (ذَا الرَّأْفَةِ وَ الْمُسْتَعَانِ)
• صاحب گذشت و غفران (ذَا الْعَفْوِ وَ الْغُفْرَانِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۶

• آن كه پروردگار همه، اوست (مَنْ هُوَ رَبُّ کُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه معبود همه، اوست (مَنْ هُوَ إِلَهُ کُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه آفریننده همه، اوست (مَنْ هُوَ خَالِقُ کُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه سازنده همه، اوست (مَنْ هُوَ صَانِعُ کُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه پیش از همه بود (مَنْ هُوَ قَبْلَ کُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه بعد از همه هست (مَنْ هُوَ بَعْدَ کُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه از هر چیز برتر است (مَنْ هُوَ فَوْقَ کُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه به همه چیز داناست (مَنْ هُوَ عَالِمٌ بِکُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه بر هر چیز توانا است (مَنْ هُوَ قَادِرٌ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه او همیشگى است و همه چیز رفتنى است (مَنْ هُوَ یَبْقَى وَ یَفْنَى کُلُّ شَیْءٍ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۷

• ایمنى بخش (مُؤْمِنُ)
• چیره بر همه (مُهَیْمِنُ)
• هستى آفرین (مُکَوِّنُ)
• دلبر (مُلَقِّنُ)
• خرد ربا (مُبَیِّنُ)
• سادگى بخش (مُهَوِّنُ)
• توان ده (مُمَکِّنُ)
• زینت بخش (مُزَیِّنُ)
• نمایانگر (مُعْلِنُ)
• تقسیم کننده (مُقَسِّمُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۸

• آن كه در فرمانروایی اش پابرجاست (مَنْ هُوَ فِی مُلْکِهِ مُقِیمٌ)
• آن كه در پادشاهى اش دیرینه است (مَنْ هُوَ فِی سُلْطَانِهِ قَدِیمٌ)
• آن كه در شكوهش بزرگ است (مَنْ هُوَ فِی جَلالِهِ عَظِیمٌ)
• آن كه بر بندگانش مهربان است (مَنْ هُوَ عَلَى عِبَادِهِ رَحِیمٌ)
• آن كه به هر چیز داناست (مَنْ هُوَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عَلِیمٌ)
• آن كه بر نافرمانان بردبار است (مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ)
• آن كه بر امیدواران اكرام ورزد (مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ)
• آن كه در آفرینش حكمت نماید (مَنْ هُوَ فِی صُنْعِهِ حَکِیمٌ)
• آن كه در حكمتش مهر ورزد (مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ لَطِیفٌ)
• آن كه در مهرش دیرینه است (مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ قَدِیمٌ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۹

• آن كه جز به فضلش امید نیست (مَنْ لا یُرْجَى إِلا فَضْلُهُ)
• آن كه جز عفوش خواهش نشود (مَنْ لا یُسْأَلُ إِلا عَفْوُهُ)
• آن كه جز به نیكى اش چشم ندوزند (مَنْ لا یُنْظَرُ إِلا بِرُّهُ)
• آن كه جز از دادش نهراسند (مَنْ لا یُخَافُ إِلّا عَدْلُهُ)
• آن كه پایدار نماند جز فرمانروایی اش (مَنْ لا یَدُومُ إِلّا مُلْکُهُ)
• آن كه جز سلطنتش سلطنتى نیست (مَنْ لا سُلْطَانَ إِلا سُلْطَانُهُ)
• آن كه رحمتش همه را فرا گرفته (مَنْ وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ ءٍ رَحْمَتُهُ)
• آن كه رحمتش بر خشمش پیشى گرفته (مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ)
• آن كه دانشش همه را فرو گرفته (مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ)
• آن كه هیچكس همانندش نیست (مَنْ لَیْسَ أَحَدٌ مِثْلَهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲۰

• گشاینده اندوه (فَارِجَ الْهَمِّ)
• برطرف كننده غم (کَاشِفَ الْغَمِّ)
• آمرزنده گناه (غَافِرَ الذَّنْبِ)
• پذیرنده توبه (قَابِلَ التَّوْبِ)
• آفریننده آفریدگان (خَالِقَ الْخَلْقِ)
• راست وعده (صَادِقَ الْوَعْدِ)
• وفادار به پیمان (مُوفِیَ الْعَهْدِ)
• داناى راز نهان (عَالِمَ السِّرِّ)
• شكافنده دانه (فَالِقَ الْحَبِّ)
• روزی دهنده بندگان (رَازِقَ الْأَنَامِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲۱

• والا (عَلِیُّ)
• وفادار (وَفِیُّ)
• توانگر (غَنِیُّ)
• امان دهنده (مَلِیُّ)
• پرمهر (حَفِیُّ)
• خشنود (رَضِیُّ)
• پاك (زَکِیُّ)
• نمایان (بَدِیُّ)
• پرتوان (قَوِیُّ)
• فیض بخش (وَلِیُّ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲۲

• آن كه زیبایى را پدیدار نمودى (مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِیل)
• آن كه زشتى را پوشاندی (مَنْ سَتَرَ الْقَبِیحَ)
• آن كه بر گناه سرزنش نكردى (مَنْ لَمْ یُؤَاخِذْ بِالْجَرِیرَةِ)
• آن كه پرده درى ننمودى (مَنْ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ)
• بزرگ گذشت (عَظِیمَ الْعَفْوِ)
• درگذرنده نیكو (حَسَنَ التَّجَاوُزِ)
• دارای آمرزش فراگیر (وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ)
• دستت به مهر گشوده (بَاسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَةِ)
• شنواى هر نجوى (صَاحِبَ کُلِّ نَجْوَى)
• سرانجام هر گلایه (مُنْتَهَى کُلِّ شَکْوَى)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲۳

• داراى نعمت فراوان (ذَا النِّعْمَةِ السَّابِغَةِ)
• داراى رحمت فراگیر (ذَا الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ)
• داراى بخشش آغازین (ذَا الْمِنَّةِ السَّابِقَةِ)
• داراى حكمت رسا (ذَا الْحِکْمَةِ الْبَالِغَةِ)
• داراى نیروى برازنده (ذَا الْقُدْرَةِ الْکَامِلَةِ)
• داراى برهان قطعى (ذَا الْحُجَّةِ الْقَاطِعَةِ)
• داراى كرامت هویدا (ذَا الْکَرَامَةِ الظَّاهِرَةِ)
• داراى عزّت پایدار (ذَا الْعِزَّةِ الدَّائِمَةِ)
• داراى توان استوار (ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَةِ)
• داراى عظمت بلندپایه (ذَا الْعَظَمَةِ الْمَنِیعَةِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲۴

• پدیدآورنده آسمان ها (بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ)
• برنهنده تاریكی ها (جَاعِلَ الظُّلُمَاتِ)
• رحم كننده اشك هاى ریزان (رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ)
• درگذرنده از لغزش ها (مُقِیلَ الْعَثَرَاتِ)
• پوشنده زشتی ها (سَاتِرَ الْعَوْرَاتِ)
• زندگى بخش مردگان (مُحْیِیَ الْأَمْوَاتِ)
• فرودآور آیات (مُنْزِلَ الْآیَاتِ)
• دوچندان كننده خوبی ها (مُضَعِّفَ الْحَسَنَاتِ)
• ناپدید كننده بدی ها (مَاحِیَ السَّیِّئَاتِ)
• سخت شكنجه (شَدِیدَ النَّقِمَاتِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲۵

• صورتگر (مُصَوِّرُ)
• سنجیده كار (مُقَدِّرُ)
• گرداننده (مُدَبِّرُ)
• پاك كننده (مُطَهِّرُ)
• روشنى بخش (مُنَوِّرُ)
• ساده ساز (مُیَسِّرُ)
• مژده ده (مُبَشِّرُ)
• بیم ده (مُنْذِرُ)
• پیش آور (مُقَدِّمُ)
• پس آور (مُؤَخِّرُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲۶

• پروردگار خانه محترم (رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ)
• پرودگار ماه محترم (رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرَامِ)
• پرودگار شهر محترم (رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ)
• پروردگار ركن و مقام (رَبَّ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ)
• پروردگار مشعر الحرام (رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ)
• پروردگار مسجد الحرام (رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ)
• پروردگار حلال و حرام (رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ)
• پروردگار روشنى و تاریكى (رَبَّ النُّورِ وَ الظَّلامِ)
• پروردگار تحیت و سلام (رَبَّ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ)
• پرورنده نیرو در مردمان (رَبَّ الْقُدْرَةِ فِی الْأَنَامِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲۷

• داورترین داوران (أَحْکَمَ الْحَاکِمِینَ)
• دادگرترین دادگران (أَعْدَلَ الْعَادِلِینَ)
• راستگوترین راستگویان (أَصْدَقَ الصَّادِقِینَ)
• پاكترین پاكان (أَطْهَرَ الطَّاهِرِینَ)
• بهترین آفرینندگان (أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ)
• چابك ترین حسابگران (أَسْرَعَ الْحَاسِبِینَ)
• شنواترین شنوندگان (أَسْمَعَ السَّامِعِینَ)
• بیناترین بینندگان (أَبْصَرَ النَّاظِرِینَ)
• یاورترین یاوران (أَشْفَعَ الشَّافِعِینَ)
• گرامی ترین گرامیان (أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲۸

• تكیه گاه آن كه تكیه گاه ندارد (عِمَادَ مَنْ لا عِمَادَ لَهُ)
• پشتیبان آن كه پشتیبانى ندارد (سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ)
• اندوخته آن كه اندوخته اى ندارد (ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ)
• پناه آن كه پناهى ندارد (حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ)
• فریادرس آن كه فریادرسى ندارد (غِیَاثَ مَنْ لا غِیَاثَ لَهُ)
• افتخار آن كه افتخارى ندارد (فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ)
• عزّت آن كه عزّتى ندارد (عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ)
• مدد رسان آن كه مددى ندارد (مُعِینَ مَنْ لا مُعِینَ لَهُ)
• همدم آن كه همدمى ندارد (أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ)
• ایمنی بخش آن كه ایمنى ندارد (أَمَانَ مَنْ لا أَمَانَ لَهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۲۹

• نگهدار (عَاصِمُ)
• پایدار (قَائِمُ)
• پاینده (دَائِمُ)
• مهرورز (رَاحِمُ)
• سلامتی بخش (سَالِمُ)
• داور (حَاکِمُ)
• دانا (عَالِمُ)
• بخش كن (قَاسِمُ)
• بازگیر (قَابِضُ)
• فراخی بخش (بَاسِطُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳۰

• نگهدار آن كه از او نگهدارى جوید (عَاصِمَ مَنِ اسْتَعْصَمَهُ)
• مهربان بر آن كه از او مهر جوید (رَاحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ)
• آمرزنده آن كه از او آمرزش خواهد (غَافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ)
• یاور آن كه از او یارى طلبد (نَاصِرَ مَنِ اسْتَنْصَرَهُ)
• حافظ آن كه از او حفاظت خواهد (حَافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ)
• اكرام كننده آن كه از او اكرام خواهد (مُکْرِمَ مَنِ اسْتَکْرَمَهُ)
• راهنماى آن كه از او راهنمایى جوید (مُرْشِدَ مَنِ اسْتَرْشَدَهُ)
• دادرس آن كه از او دادرسى خواهد (صَرِیخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ)
• مددیار آن كه از او مدد جوید (مُعِینَ مَنِ اسْتَعَانَهُ)
• فریادرس آن كه از او فریادرسى خواهد (مُغِیثَ مَنِ اسْتَغَاثَهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳۱

• عزیزى كه خوار نگردد (عَزِیزاً لا یُضَامُ)
• لطیفى كه دست اندازى نشود (لَطِیفاً لا یُرَامُ)
• پایدارى كه خواب او را درنیابد (قَیُّوماً لا یَنَامُ)
• پاینده اى كه فنا نپذیرد (دَائِماً لا یَفُوتُ)
• زنده اى كه نمی میرد (حَیّا لا یَمُوتُ)
• پادشاهى كه از بین نمی رود (مَلِکا لا یَزُولُ)
• همیشگى كه فانى نمی شود (بَاقِیا لا یَفْنَى)
• دانایى كه نادانى ندارد (عَالِماً لا یَجْهَلُ)
• بی نیازى كه خوراك نخواهد (صَمَداً لا یُطْعَمُ)
• توانایى كه ناتوان نمی گردد (قَوِیّاً لا یَضْعُفُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳۲

• یكتا (أَحَدُ)
• یگانه (وَاحِدُ)
• گواه (شَاهِدُ)
• بزرگوار (مَاجِدُ)
• ستایش پذیر (حَامِدُ)
• راهنما (رَاشِدُ)
• برانگیزنده (بَاعِثُ)
• میراث برنده (وَارِثُ)
• زیان رسان (ضَارُّ)
• سودبخش (نَافِعُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳۳

• عظیم تر از هر عظیم (أَعْظَمَ مِنْ کُلِّ عَظِیمٍ)
• كریم تر از هر كریم (أَکْرَمَ مِنْ کُلِّ کَرِیمٍ)
• مهربان تر از هر مهربان (أَرْحَمَ مِنْ کُلِّ رَحِیمٍ)
• داناتر از هر دانا (أَعْلَمَ مِنْ کُلِّ عَلِیمٍ)
• فرزانه تر از هر فرزانه (أَحْکَمَ مِنْ کُلِّ حَکِیمٍ)
• دیرینه از هر دیرینه (أَقْدَمَ مِنْ کُلِّ قَدِیمٍ)
• بزرگ تر از هر بزرگ (أَکْبَرَ مِنْ کُلِّ کَبِیرٍ)
• لطیف تر از هر لطیف (أَلْطَفَ مِنْ کُلِّ لَطِیفٍ)
• باشكوه تر از هر باشكوه (أَجَلَّ مِنْ کُلِّ جَلِیلٍ)
• عزیزتر از هر عزیز (أَعَزَّ مِنْ کُلِّ عَزِیزٍ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳۴

• گذشت كریمانه (کَرِیمَ الصَّفْحِ)
• نعمتت بزرگ (عَظِیمَ الْمَنِّ)
• خیرت بسیار (کَثِیرَ الْخَیْرِ)
• فضلت دیرینه (قَدِیمَ الْفَضْلِ)
• لطفت همیشگى (دَائِمَ اللُّطْفِ)
• صُنعت چشم نواز (لَطِیفَ الصُّنْعِ)
• گره گشاى گرفتارى (مُنَفِّسَ الْکَرْبِ)
• بردارنده زیان (کَاشِفَ الضُّرِّ)
• پادشاه هستى (مَالِکَ الْمُلْکِ)
• داور بر حق (قَاضِیَ الْحَقِّ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳۵

• آن كه در پیمانش وفادار است (مَنْ هُوَ فِی عَهْدِهِ وَفِیٌّ)
• آن كه در وفاداری اش پایدار است (مَنْ هُوَ فِی وَفَائِهِ قَوِیٌّ)
• آن كه در پایداریاش والاست (مَنْ هُوَ فِی قُوَّتِهِ عَلِیٌّ)
• آن كه در والایی اش نزدیك است (مَنْ هُوَ فِی عُلُوِّهِ قَرِیبٌ)
• آن كه در نزدیكی اش با نرمى است (مَنْ هُوَ فِی قُرْبِهِ لَطِیفٌ)
• آن كه در نرمی اش شریف است (مَنْ هُوَ فِی لُطْفِهِ شَرِیفٌ)
• آن كه در شرفش با عزّت است (مَنْ هُوَ فِی شَرَفِهِ عَزِیزٌ)
• آن كه در عزّتش بزرگ است (مَنْ هُوَ فِی عِزِّهِ عَظِیمٌ)
• آن كه در بزرگی اش شكوه مند است (مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ مَجِیدٌ)
• آن كه در شكوهش ستوده است (مَنْ هُوَ فِی مَجْدِهِ حَمِیدٌ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳۶

• بسنده (کَافِی)
• درمان بخش (شَافِی)
• وفادار (وَافِی)
• تندرستی ده (مُعَافِی)
• راهنما (هَادِی)
• به نیكى خوان (دَاعِی)
• داور (قَاضِی)
• خشنود (رَاضِی)
• بلندمرتبه (عَالِی)
• ماندگار (بَاقِی)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳۷

• آن كه هرچیز برایش فروتن است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَاضِعٌ لَهُ)
• آن كه هر چیز از او هراسان است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَاشِعٌ لَهُ)
• آن كه هستى هرچیز از او است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ کَائِنٌ لَهُ)
• آن كه هرچیز به او پدیدار است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ مَوْجُودٌ بِهِ)
• آن كه هرچیز به سوى او بازگشت كند (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ مُنِیبٌ إِلَیْهِ)
• آن كه هرچیز از او ترسان است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ خَائِفٌ مِنْهُ)
• آن كه هرچیز به او بر پاست (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ قَائِمٌ بِهِ)
• آن كه هر چیز به سوى او دگرگون می شود (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ صَائِرٌ إِلَیْهِ)
• آن كه هر چیز به ستایش او تسبیح گو است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ)
• آن كه هرچیز جز جلوه اش نابود است (مَنْ کُلُّ شَیْ ءٍ هَالِکٌ إِلا وَجْهَهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳۸

• آن كه گریزگاهى نیست جز به بارگاهش (مَنْ لامَفَرَّ إِلا إِلَیْهِ)
• آن كه پناهى جز به درگاهش نیست (مَنْ لا مَفْزَعَ إِلا إِلَیْهِ)
• آن كه مقصدى جز به سوى او نیست (مَنْ لا مَقْصَدَ إِلّا إِلَیْهِ)
• آن كه از خشمش رهاى نیست جز به مهرش (مَنْ لا مَنْجَى مِنْهُ إِلّا إِلَیْهِ)
• آن كه جز به سوى او میلى نیست (مَنْ لا یُرْغَبُ إِلّا إِلَیْهِ)
• آن كه جنبش و نیرویى نیست جز به او (مَنْ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِهِ)
• آن كه جز از او مدد نجویند (مَنْ لا یُسْتَعَانُ إِلّا بِهِ)
• آن كه جز بر او توكلّ نشود (مَنْ لا یُتَوَکَّلُ إِلّا عَلَیْهِ)
• آن كه جز به او امیدى نیست (مَنْ لا یُرْجَى إِلّا هُوَ)
• آن كه جز او پرستیده نشود (مَنْ لا یُعْبَدُ إِلّا هُوَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۳۹

• بهترین هراس انگیزان (خَیْرَ الْمَرْهُوبِینَ)
• بهترین شوق آفرینان (خَیْرَ الْمَرْغُوبِینَ)
• بهترین جویاشدگان (خَیْرَ الْمَطْلُوبِینَ)
• بهترین پاسخ دهندگان (خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ)
• بهترین قصد شدگان (خَیْرَ الْمَقْصُودِینَ)
• بهترین یادشدگان (خَیْرَ الْمَذْکُورِینَ)
• بهترین ستودگان (خَیْرَ الْمَشْکُورِینَ)
• بهترین دلبران (خَیْرَ الْمَحْبُوبِینَ)
• بهترین خواندگان (خَیْرَ الْمَدْعُوِّینَ)
• بهترین همدمان (خَیْرَ الْمُسْتَأْنِسِینَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴۰

• آمرزگار (غَافِرُ)
• پرده پوش (سَاتِرُ)
• توانا (قَادِرُ)
• چیره (قَاهِرُ)
• آفریننده (فَاطِرُ)
• شكننده (کَاسِرُ)
• شكسته بند (جَابِرُ)
• یادآور (ذَاکِرُ)
• بینا (نَاظِرُ)
• یاور (نَاصِرُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴۱

• آن كه آفرید پس متناسب نمود (مَنْ خَلَقَ فَسَوَّى)
• آن كه اندازه نهاد پس رهنمون شد (مَنْ قَدَّرَ فَهَدَى)
• آن كه بلا را برگیرد (مَنْ یَکْشِفُ الْبَلْوَى)
• آن كه زمزمه نهان را بشنود (مَنْ یَسْمَعُ النَّجْوَى)
• آن كه غرق شدگان را برهاند (مَنْ یُنْقِذُ الْغَرْقَى)
• آن كه از نابودى رهایى بخشد (مَنْ یُنْجِی الْهَلْکَى)
• آن كه بیماران را شفا دهد (مَنْ یَشْفِی الْمَرْضَى)
• آن كه خنداند و گریاند (مَنْ أَضْحَکَ وَ أَبْکَى)
• آن كه میراند و زنده كند (مَنْ أَمَاتَ وَ أَحْیَا)
• آن كه دوگونه مرد و زن آفرید (مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثَى)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴۲

• آن كه در خشكى و دریا راه اوست (مَنْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ سَبِیلُهُ)
• آن كه در كرانه هاى هستى نشانه هاى اوست (مَنْ فِی الْآفَاقِ آیَاتُهُ)
• آن كه در نشانه هایش برهان روشن اوست (مَنْ فِی الْآیَاتِ بُرْهَانُهُ)
• آن كه در مرگ آفریدگان قدرت نمایى اوست (مَنْ فِی الْمَمَاتِ قُدْرَتُهُ)
• آن كه در قبرها پندآموزى اوست (مَنْ فِی الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ)
• آن كه در رستاخیز فرمانروایى بی حدّ اوست (مَنْ فِی الْقِیَامَةِ مُلْکُهُ)
• آن كه در حسابرسی اعمال شكوه اوست (مَنْ فِی الْحِسَابِ هَیْبَتُهُ)
• آن كه در سنجش كردارها داورى اوست (مَنْ فِی الْمِیزَانِ قَضَاؤُهُ)
• آن كه در بهشت پاداش اوست (مَنْ فِی الْجَنَّةِ ثَوَابُهُ)
• آن كه در دوزخ كیفر اوست (مَنْ فِی النَّارِ عِقَابُهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴۳

• آن كه هراسندگان به درگاه او گریزند (مَنْ إِلَیْهِ یَهْرُبُ الْخَائِفُونَ)
• آن كه گنهكاران به سوى او پناه برند (مَنْ إِلَیْهِ یَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ)
• آن كه پشیمانان آهنگ او كنند (مَنْ إِلَیْهِ یَقْصِدُ الْمُنِیبُونَ)
• آن كه پارسایان به او میل نمایند (مَنْ إِلَیْهِ یَرْغَبُ الزَّاهِدُونَ)
• آن كه سرگشتگان به او پناه برند (مَنْ إِلَیْهِ یَلْجَأُ الْمُتَحَیِّرُونَ)
• آن كه ارادتمندان به او انس گیرند (مَنْ بِهِ یَسْتَأْنِسُ الْمُرِیدُونَ)
• آن كه شیفتگان به او افتخار كنند (مَنْ بِهِ یَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ)
• آن كه خطاكاران در عفوش طمع ورزند (مَنْ فِی عَفْوِهِ یَطْمَعُ الْخَاطِئُونَ)
• آن كه یقین یافتگان به سوى او آرام گیرند (مَنْ إِلَیْهِ یَسْکُنُ الْمُوقِنُونَ)
• آن كه توكّل كنندگان بر او توكّل كنند (مَنْ عَلَیْهِ یَتَوَکَّلُ الْمُتَوَکِّلُونَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴۴

• دوست داشتنى (حَبِیبُ)
• شفابخش (طَبِیبُ)
• نزدیك (قَرِیبُ)
• دیده بان (رَقِیبُ)
• حسابرس (حَسِیبُ)
• هراس انگیز (مَهِیبُ [مُهِیبُ])
• پاداش ده (مُثِیبُ)
• اجابت كننده (مُجِیبُ)
• آگاه (خَبِیرُ)
• بینا (بَصِیرُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴۵

• نزدیك تر از هر نزدیك (أَقْرَبَ مِنْ کُلِّ قَرِیبٍ)
• محبوب تر از هر محبوب (أَحَبَّ مِنْ کُلِّ حَبِیبٍ)
• بیناتر از هر بینا (أَبْصَرَ مِنْ کُلِّ بَصِیرٍ)
• آگاه تر از هر آگاه (أَخْبَرَ مِنْ کُلِّ خَبِیرٍ)
• شریف تر از هر شریف (أَشْرَفَ مِنْ کُلِّ شَرِیفٍ)
• برتر از هر بلند (أَرْفَعَ مِنْ کُلِّ رَفِیعٍ)
• تواناتر از هر توانا (أَقْوَى مِنْ کُلِّ قَوِیٍّ)
• توانگرتر از هر توانگر (أَغْنَى مِنْ کُلِّ غَنِیٍّ)
• بخشنده تر از هر بخشنده (أَجْوَدَ مِنْ کُلِّ جَوَادٍ)
• مهربان تر از هر مهربان (أَرْأَفَ مِنْ کُلِّ رَءُوفٍ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴۶

• چیره شكست ناپذیر (غَالِبا غَیْرَ مَغْلُوبٍ)
• سازنده ناساخته (صَانِعا غَیْرَ مَصْنُوعٍ)
• آفریننده نا آفریده (خَالِقا غَیْرَ مَخْلُوقٍ)
• مالك ما مملوك (مَالِکاً غَیْرَ مَمْلُوکٍ)
• چیره چیره گی ناپذیر (قَاهِراً غَیْرَ مَقْهُورٍ)
• بلندی بخش بلندی ناپذیر (رَافِعاً غَیْرَ مَرْفُوعٍ)
• نگهدار بی نگهدار (حَافِظاً غَیْرَ مَحْفُوظٍ)
• یارى كننده یارى نشده (نَاصِراً غَیْرَ مَنْصُورٍ)
• گواه همیشه حاضر (شَاهِداً غَیْرَ غَائِبٍ)
• نزدیك دوری ناپذیر (قَرِیباً غَیْرَ بَعِیدٍ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴۷

• روشنى نور (نُورَ النُّورِ)
• روشنی بخش نور (مُنَوِّرَ النُّورِ)
• آفریننده نور (خَالِقَ النُّورِ)
• گرداننده نور (مُدَبِّرَ النُّورِ)
• به اندازه ساز نور (مُقَدِّرَ النُّورِ)
• روشنى هر نور (نُورَ کُلِّ نُورٍ)
• روشنایى پیش از هر نور (نُورا قَبْلَ کُلِّ نُورٍ)
• روشنایى پس از هر نور (نُورا بَعْدَ کُلِّ نُورٍ)
• روشنایى بر فراز هر نور (نُورا فَوْقَ کُلِّ نُورٍ)
• نورى كه همانندش نورى نیست (نُورا لَیْسَ کَمِثْلِهِ نُورٌ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴۸

• آن كه عطایش چشمگیر است (مَنْ عَطَاؤُهُ شَرِیفٌ)
• آن كه كارش چشم نواز است (مَنْ فِعْلُهُ لَطِیفٌ)
• آن كه نوازشش پایدار است (مَنْ لُطْفُهُ مُقِیمٌ)
• آن كه نیكی اش دیرینه است (مَنْ إِحْسَانُهُ قَدِیمٌ)
• آن كه سخنش حق است (مَنْ قَوْلُهُ حَقٌّ)
• آن كه وعده اش راست است (مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ)
• آن كه گذشتش فراتر از شایستگى است (مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ)
• آن كه كیفرش داد است (مَنْ عَذَابُهُ عَدْلٌ)
• آن كه یادش شیرین است (مَنْ ذِکْرُهُ حُلْوٌ)
• آن كه عطایش همگانى است (مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۴۹

• آسان ساز (مُسَهِّلُ)
• جدایی بخش (مُفَصِّلُ)
• دگرگون ساز (مُبَدِّلُ)
• هموار كن (مُذَلِّلُ)
• فرودآور (مُنَزِّلُ)
• عطابخش (مُنَوِّلُ)
• فزون ده (مُفْضِلُ)
• بسیاربخش (مُجْزِلُ)
• امان ده (مُمْهِلُ)
• زیبایی آفرین (مُجْمِلُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵۰

• آن كه بینده و دیده نشود (مَنْ یَرَى وَ لا یُرَى)
• آن كه بیافریده و آفریده نشود (مَنْ یَخْلُقُ وَ لا یُخْلَقُ)
• آن كه راهنمایى كند و راهنمایى نشود (مَنْ یَهْدِی وَ لا یُهْدَى)
• آن كه زنده كند و زنده اش نكنند (مَنْ یُحْیِی وَ لا یُحْیَى)
• آن كه پرسد و پرسیده نشود (مَنْ یَسْأَلُ وَ لا یُسْأَلُ)
• آن كه خوراند و خوراك نخواهد (مَنْ یُطْعِمُ وَ لا یُطْعَمُ)
• آن كه پناه دهد و پناه نجوید (مَنْ یُجِیرُ وَ لا یُجَارُ عَلَیْهِ)
• آن كه داوری كند و بر او داورى نشود (مَنْ یَقْضِی وَ لا یُقْضَى عَلَیْهِ)
• آن كه فرمان دهد و فرمانش ندهند (مَنْ یَحْکُمُ وَ لا یُحْکَمُ عَلَیْهِ)
• آن كه نزاده و زاده نشده و براى او همتایى نبوده است (مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُوا أَحَدٌ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵۱

• خوش حسابگر (نِعْمَ الْحَسِیبُ)
• خوش طبیب (نِعْمَ الطَّبِیبُ)
• خوش همراه (نِعْمَ الرَّقِیبُ)
• خوش نزدیك (نِعْمَ الْقَرِیبُ)
• خوش پاسخ ده (نِعْمَ الْمُجِیبُ)
• خوش دلبر (نِعْمَ الْحَبِیبُ)
• خوش سرپناه (نِعْمَ الْکَفِیلُ)
• خوش كارگشا (نِعْمَ الْوَکِیلُ)
• خوش مولا (نِعْمَ الْمَوْلَى)
• خوش یاور (نِعْمَ النَّصِیرُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵۲

• شادی عارفان (سُرُورَ الْعَارِفِینَ)
• آرزوى شیفتگان (مُنَى الْمُحِبِّینَ)
• همدم مریدان (أَنِیسَ الْمُرِیدِینَ)
• محبوب توبه كاران (حَبِیبَ التَّوَّابِینَ)
• روزی دهنده بی چیزان (رَازِقَ الْمُقِلِّینَ)
• امید گنهكاران (رَجَاءَ الْمُذْنِبِینَ)
• نور چشم عبادت كنندگان (قُرَّةَ عَیْنِ الْعَابِدِینَ)
• گشاینده اندوه دلگیران (مُنَفِّسَ عَنِ الْمَکْرُوبِینَ)
• غمگسار غم زدگان (مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومِینَ)
• معبود گذشتگان و آیندگان (إِلَهَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵۳

• پروردگار ما (رَبَّنَا)
• معبود ما (إِلَهَنَا)
• سرور ما (سَیِّدَنَا)
• مولاى ما (مَوْلانَا)
• یاور ما (نَاصِرَنَا)
• نگهدار ما (حَافِظَنَا)
• راهنماى ما (دَلِیلَنَا)
• مدد رسان ما (مُعِینَنَا)
• محبوب ما (حَبِیبَنَا)
• طبیب ما (طَبِیبَنَا)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵۴

• پروردگار پیامبران و نیكان (رَبَّ النَّبِیِّینَ وَ الْأَبْرَارِ)
• پروردگار صدّیقان و خوبان (رَبَّ الصِّدِّیقِینَ وَ الْأَخْیَارِ)
• پروردگار بهشت و دوزخ (رَبَّ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ)
• پروردگار خردسالان و بزرگسالان (رَبَّ الصِّغَارِ وَ الْکِبَارِ)
• پروردگار دانه ها و میوه ها (رَبَّ الْحُبُوبِ وَ الثِّمَارِ)
• پروردگار نهرها و درختان (رَبَّ الْأَنْهَارِ وَ الْأَشْجَارِ)
• پروردگار دشت ها و بیشه ها (رَبَّ الصَّحَارِی وَ الْقِفَارِ)
• پروردگار خشكی ها و دریاها (رَبَّ الْبَرَارِی وَ الْبِحَارِ)
• پروردگار شب و روز (رَبَّ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ)
• پروردگار آشكارها و نهان ها (رَبَّ الْأَعْلانِ وَ الْأَسْرَارِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵۵

• آن كه فرمانش در هرچیز نفوذ یافته (مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ أَمْرُهُ)
• آن كه دانشش به هر چیز رسیده (مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْمُهُ)
• آن كه قدرتش هر چیز را دربر گرفته (مَنْ بَلَغَتْ إِلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قُدْرَتُهُ)
• آن كه بندگان از شمردن نعمت هایش ناتوانند (مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ)
• آن كه آفریدگان به سپاسش نرسند (مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ)
• آن كه فهم ها بزرگی اش را درنیابند (مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ)
• آن كه پندارها به ژرفاى هستی اش نرسند (مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ)
• آن كه بزرگى و بزرگ منشی پوشش اوست (مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ)
• كه بندگان توان برگرداندن حكمش را ندارند (مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ)
• آن كه فرمانروایى جز فرمانروایى او نیست (مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ)
• آن كه عطایى جز عطاى او نیست (مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵۶

• آن كه نمونه اعلى از آن اوست (مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى)
• آن كه صفات برتر براى اوست (مَنْ لَهُ الصِّفَاتُ الْعُلْیَا)
• آن كه سرانجام و سرآغاز از آن اوست (مَنْ لَهُ الْآخِرَةُ وَ الْأُولَى)
• آن كه بهشت آسایش از آن اوست (مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَأْوَى)
• آن كه نشانه هاى بزرگ تر از آن اوست (مَنْ لَهُ الْآیَاتُ الْکُبْرَى)
• آن كه نام هاى نیكوتر از آن اوست (مَنْ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى)
• آن كه فرمان و داورى از آن اوست (مَنْ لَهُ الْحُکْمُ وَ الْقَضَاءُ)
• آن هوا و فضا از آن اوست (مَنْ لَهُ الْهَوَاءُ وَ الْفَضَاءُ)
• آن كه عرش و فرش از آن اوست (مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَ الثَّرَى)
• آن كه آسمانهاى برافراشته از آن اوست (مَنْ لَهُ السَّمَاوَاتُ الْعُلَى)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵۷

• درگذرنده (عَفُوُّ)
• آمرزنده (غَفُورُ)
• شكیبا (صَبُورُ)
• ستایش پذیر (شَکُورُ)
• مهربان (رَءُوفُ)
• مهرورز (عَطُوفُ)
• خواسته (مَسْئُولُ)
• دوست (وَدُودُ)
• پاك (سُبُّوحُ)
• منزّه (قُدُّوسُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵۸

• آن كه بزرگی اش در آسمان است (مَنْ فِی السَّمَاءِ عَظَمَتُهُ)
• آن كه نشانه هایش در زمین است (مَنْ فِی الْأَرْضِ آیَاتُهُ)
• آن كه دلایلش در هرچیز است (مَنْ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ دَلائِلُهُ)
• آن كه شگفتی هایش در دریاست (مَنْ فِی الْبِحَارِ عَجَائِبُهُ)
• آن كه گنیجنه هایش در كوه هاست (مَنْ فِی الْجِبَالِ خَزَائِنُهُ)
• آن كه آفرینش را آغاز كند سپس بازش گرداند (مَنْ یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ)
• آن كه همه امور به سوى او بازگردد (مَنْ إِلَیْهِ یَرْجِعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ)
• آن كه لطفش را در هر چیز نمایان ساخته (مَنْ أَظْهَرَ فِی کُلِّ شَیْ ءٍ لُطْفَهُ)
• آن كه آفرینش هر چیز را نیكو پرداخته (مَنْ أَحْسَنَ کُلَّ شَیْ ءٍ خَلَقَهُ)
• آن كه توانش در آفریدگان كارگر افتاده است (مَنْ تَصَرَّفَ فِی الْخَلائِقِ قُدْرَتُهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۵۹

• دوست آن كه دوستى ندارد (حَبِیبَ مَنْ لا حَبِیبَ لَهُ)
• پزشك آن كه پزشكى ندارد (طَبِیبَ مَنْ لا طَبِیبَ لَهُ)
• پاسخگوى آن كه پاسخگویى ندارد (مُجِیبَ مَنْ لا مُجِیبَ لَهُ)
• یار مهربان آن كه مهربانى ندارد (شَفِیقَ مَنْ لا شَفِیقَ لَهُ)
• همراه بی همرهان (رَفِیقَ مَنْ لا رَفِیقَ لَهُ)
• فریادرس آن كه فریادرسى ندارد (مُغِیثَ مَنْ لا مُغِیثَ لَهُ)
• رهنماى آن كه رهنمایى ندارد (دَلِیلَ مَنْ لا دَلِیلَ لَهُ)
• همدم آن كه همدمى ندارد (أَنِیسَ مَنْ لا أَنِیسَ لَهُ)
• رحم كننده آن كه رحم كننده اى ندارد (رَاحِمَ مَنْ لا رَاحِمَ لَهُ)
• همنشین آن كه همنشینى ندارد (صَاحِبَ مَنْ لا صَاحِبَ لَهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶۰

• كفایت كننده هر كه از او كفایت خواهد (کَافِیَ مَنِ اسْتَکْفَاهُ)
• راهنماى هر كه از او راهنمایى جوید (هَادِیَ مَنِ اسْتَهْدَاهُ)
• نگاهبان هر كه از او نگاهبانى خواهد (کَالِیَ مَنِ اسْتَکْلاهُ)
• رعایت كننده هر كه از او رعایت خواهد (رَاعِیَ مَنِ اسْتَرْعَاهُ)
• شفادهنده هر كه از او شفا طلبد (شَافِیَ مَنِ اسْتَشْفَاهُ)
• داور هر كه از او داورى خواهد (قَاضِیَ مَنِ اسْتَقْضَاهُ)
• بی نیاز كننده هر كه از او بی نیازى جوید (مُغْنِیَ مَنِ اسْتَغْنَاهُ)
• وفادار به هر كه از او وفا جوید (مُوفِیَ مَنِ اسْتَوْفَاهُ)
• نیرو بخش هر كه از او نیرو خواهد (مُقَوِّیَ مَنِ اسْتَقْوَاهُ)
• سرپرست هر كه از او سرپرستى خواهد (وَلِیَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶۱

• آفریننده (خَالِقُ)
• روزی دهنده (رَازِقُ)
• گویا (نَاطِقُ)
• راستگو (صَادِقُ)
• شكافنده (فَالِقُ)
• جدا كننده (فَارِقُ)
• گشاینده (فَاتِقُ)
• پیوند دهنده (رَاتِقُ)
• پیشى گیرنده (سَابِقُ [فَائِقُ])
• بلند جایگاه (سَامِقُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶۲

• آن كه شب و روز را دگرگون سازد (مَنْ یُقَلِّبُ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ)
• آن كه تاریكی ها و روشنایی ها را قرار داد (مَنْ جَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَ الْأَنْوَارَ)
• آن كه سایه خنك و گرما را آفرید (مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَ الْحَرُورَ)
• آن كه خورشید و ماه را مسّخر ساخت (مَنْ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ)
• آن كه خیر و شر را مقدّر نمود (مَنْ قَدَّرَ الْخَیْرَ وَ الشَّرَّ)
• آن كه مرگ و زندگى را آفرید (مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاةَ)
• آن كه خلق و امر از آن اوست (مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ)
• آن كه همسر و فرزندى نگرفت (مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا)
• آن كه در فرمانروایی شریكى برایش نیست (مَنْ لَیْسَ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ)
• آن كه از روى خوارى سرپرستى نخواهد (مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶۳

• آن كه خواهش خواهشمندان را می داند (مَنْ یَعْلَمُ مُرَادَ الْمُرِیدِینَ)
• آن كه از نهاد خاموشان آگاه است (مَنْ یَعْلَمُ ضَمِیرَ الصَّامِتِینَ)
• آن كه ناله درماندگان را می شنود (مَنْ یَسْمَعُ أَنِینَ الْوَاهِنِینَ)
• آن كه گریه هراسیدگان را می بیند (مَنْ یَرَى بُکَاءَ الْخَائِفِینَ)
• آن كه نیازهاى نیازمندان به دست اوست (مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ السَّائِلِینَ)
• آن بهانه توبه كاران را می پذیرد (مَنْ یَقْبَلُ عُذْرَ التَّائِبِینَ)
• آن كه عمل تبهكاران را صلاح نبخشد (مَنْ لا یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ)
• آن كه پاداش نیكوكاران را تباه نكند (مَنْ لا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ)
• آن كه از دل عارفان دور نباشد (مَنْ لا یَبْعُدُ عَنْ قُلُوبِ الْعَارِفِینَ)
• بخشنده ترین بخشندگان (أَجْوَدَ الْأَجْوَدِینَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶۴

• همیشه ماندگار (دَائِمَ الْبَقَاءِ)
• شنونده دعا (سَامِعَ الدُّعَاءِ)
• گسترده عطا (وَاسِعَ الْعَطَاءِ)
• آمرزنده خطا (غَافِرَ الْخَطَاءِ)
• پدید آورنده آسمان (بَدِیعَ السَّمَاءِ)
• نیك آزمون (حَسَنَ الْبَلاءِ)
• نیكو ستایش (جَمِیلَ الثَّنَاءِ)
• دیرینه بر فراز (قَدِیمَ السَّنَاءِ)
• بسیار وفادار (کَثِیرَ الْوَفَاءِ)
• شریف پاداش (شَرِیفَ الْجَزَاءِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶۵

• پرده پوش (سَتَّارُ)
• آمرزگار (غَفَّارُ)
• چیره (قَهَّارُ)
• جاه مند (جَبَّارُ)
• بس شكیبا (صَبَّارُ)
• نیك بخش (بَارُّ)
• برگزیده (مُخْتَارُ)
• گشاینده (فَتَّاحُ)
• روح بخش (نَفَّاحُ)
• راحتی بخش (مُرْتَاحُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶۶

• آن كه مرا آفرید و بیاراست (مَنْ خَلَقَنِی وَ سَوَّانِی)
• آن كه مرا روزى داد و پرورید (مَنْ رَزَقَنِی وَ رَبَّانِی)
• آن كه به من خورانید و نوشانید (مَنْ أَطْعَمَنِی وَ سَقَانِی)
• آن كه مرا نزدیك نمود و به كنار خویش برد (مَنْ قَرَّبَنِی وَ أَدْنَانِی)
• آن كه مرا نگاه داشت و كفایت نمود (مَنْ عَصَمَنِی وَ کَفَانِی)
• آن كه مرا حفظ كرد و حمایت نمود (مَنْ حَفِظَنِی وَ کَلانِی)
• آن كه به من عزّت بخشید و بی نیازم ساخت (مَنْ أَعَزَّنِی وَ أَغْنَانِی)
• آن كه توفیقم داد و راهنمایى كرد (مَنْ وَفَّقَنِی وَ هَدَانِی)
• آن كه همدمم شد و جایم داد (مَنْ آنَسَنِی وَ آوَانِی)
• آن كه مرا بمیراند و زنده كند (مَنْ أَمَاتَنِی وَ أَحْیَانِی)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶۷

• آن كه حق را با كلماتش استوار و برجا كند (مَنْ یُحِقُّ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ)
• آن كه توبه را از بندگانش بپذیرد (مَنْ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ)
• آن كه میان انسان و دلش قرار گیرد (مَنْ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ)
• آن كه شفاعت جز با اجازه اش سود نبخشد (مَنْ لا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلا بِإِذْنِهِ)
• آن كه به گمراه شدگان راهش داناتر است (مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیلِهِ)
• آن كه حكمش دگرگونى نپذیرد (مَنْ لا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ)
• آن كه رأی اش را بازگرداننده اى نیست (مَنْ لا رَادَّ لِقَضَائِهِ)
• آن كه هرچیز فرمانش را گردن نهد (مَنِ انْقَادَ کُلُّ شَیْ ءٍ لِأَمْرِهِ)
• آن كه آسمان ها به دست قدرتش پیچیده گشته (مَنِ السَّمَاوَاتُ مَطْوِیَّاتٌ بِیَمِینِهِ)
• آن كه بادها را مژده دهنده رحمتش فرستد (مَنْ یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶۸

• آن كه زمین را بستر زندگى قرار داد (مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ مِهَاداً)
• آن كه كوه ها را میخهای زمین نهاد (مَنْ جَعَلَ الْجِبَالَ أَوْتَاداً)
• آن كه خورشید را چراغ جهانش كرد (مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجاً)
• آن كه ماه را تابان ساخت (مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُوراً)
• آن كه شب را جامه آرامش گرداند (مَنْ جَعَلَ اللَّیْلَ لِبَاساً)
• آن كه روز را مایه روزى قرار داد (مَنْ جَعَلَ النَّهَارَ مَعَاشاً)
• آن كه خواب را وسیله آرامش ساخت (مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُبَاتاً)
• آن كه آسمان را بنا نهاد (مَنْ جَعَلَ السَّمَاءَ بِنَاءً)
• آن كه از هر چیز گونه هاى مختلف قرار داد (مَنْ جَعَلَ الْأَشْیَاءَ أَزْوَاجاً)
• آن كه آتش را كمین گاه قرار داد (مَنْ جَعَلَ النَّارَ مِرْصَادا)

۱۰ صفت خداوند در بند ۶۹

• شنوا (سَمِیعُ)
• همیار (شَفِیعُ)
• بلندپایه (رَفِیعُ)
• فرازمند (مَنِیعُ)
• شبتابنده (سَرِیعُ)
• نوآفرین (بَدِیعُ)
• بزرگ (کَبِیرُ)
• توانا (قَدِیرُ)
• آگاه (خَبِیرُ [مُنِیرُ])
• پناه ده (مُجِیرُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷۰

• زنده پیش از هر زنده (حَیّا قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ)
• زنده پس از هر زنده (حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ)
• زنده اى كه مانند او زنده اى نیست (حَیُّ الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ حَیٌّ)
• زنده اى كه هیچ زنده اى شریك او نیست (حَیُّ الَّذِی لا یُشَارِکُهُ حَیٌّ)
• زنده اى كه به زنده اى نیاز ندارد (حَیُّ الَّذِی لا یَحْتَاجُ إِلَى حَیٍّ)
• زنده اى كه همه زندگان را می میراند (حَیُّ الَّذِی یُمِیتُ کُلَّ حَیٍّ)
• زنده ای كه به زنده ها روزى می دهد (حَیُّ الَّذِی یَرْزُقُ کُلَّ حَیٍّ)
• زنده اى كه زندگى را از زنده اى دیگر به ارث نبرده (حَیّاً لَمْ یَرِثِ الْحَیَاةَ مِنْ حَیّ)
• زنده اى كه مردگان را زنده می كند (حَیُّ الَّذِی یُحْیِی الْمَوْتَى)
• زنده اى به خود پاینده اى كه او را چرت و خواب درنگیرد (حَیُّ یَا قَیُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷۱

• آن كه یادى دارد فراموش نشدنى (مَنْ لَهُ ذِکْرٌ لا یُنْسَى)
• آن كه نورى دارد خاموش نشدنى (مَنْ لَهُ نُورٌ لا یُطْفَى)
• آن كه عطایایى بخشیده ناشمردنى (مَنْ لَهُ نِعَمٌ لا تُعَدُّ)
• آن فرمانروایی اش بی زوال است (مَنْ لَهُ مُلْکٌ لا یَزُولُ)
• آن كه ستایشش بی آمار است (مَنْ لَهُ ثَنَاءٌ لا یُحْصَى)
• آن كه شكوهش چگونگی نپذیرد (مَنْ لَهُ جَلالٌ لا یُکَیَّفُ)
• آن كه كمالى دارد درك ناشدنى (مَنْ لَهُ کَمَالٌ لا یُدْرَکُ)
• آن كه داوری اش بازگشت ناپذیر است (مَنْ لَهُ قَضَاءٌ لا یُرَدُّ)
• آن كه صفاتى دارد دگرگون ناپذیر (مَنْ لَهُ صِفَاتٌ لا تُبَدَّلُ)
• آن كه جلوه هایى دارد غیر قابل تغییر (مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَیَّرُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷۲

• پروردگار جهانیان (رَبَّ الْعَالَمِینَ)
• مالك روز جزا (مَالِکَ یَوْمِ الدِّینِ)
• مقصود جویندگان (غَایَةَ الطَّالِبِینَ)
• پشت و پناه پناهندگان (ظَهْرَ اللاجِینَ)
• دریابنده فراریان (مُدْرِکَ الْهَارِبِینَ)
• آن كه شكیبایان را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ الصَّابِرِینَ)
• آن كه توبه كنندگان را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ)
• آن كه پاكیزگان را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ)
• آن كه نیكوكاران را دوست دارد (مَنْ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ)
• آن كه اوست داناتر به راه یافتگان (مَنْ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷۳

• مهربان (شَفِیقُ)
• همراه (رَفِیقُ)
• نگهدار (حَفِیظُ)
• فراگیر (مُحِیطُ)
• روزی بخش (مُقِیتُ)
• فریادرس (مُغِیثُ)
• عزّت بخش (مُعِزُّ)
• خوار كننده (مُذِلُّ)
• آغازگر (مُبْدِئُ)
• برگرداننده (مُعِیدُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷۴

• آن كه یكتاست و ضدّ ندارد (مَنْ هُوَ أَحَدٌ بِلا ضِدٍّ)
• آن كه یگانه است و بی مانند (مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ)
• آن كه بی نیاز و كاستى است (مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَیْبٍ)
• آن كه بی همتاى بودن و چگونگى است (مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا کَیْفٍ)
• آن كه داورى دادگر است (مَنْ هُوَ قَاضٍ بِلا حَیْفٍ)
• آن كه پروردگارى بی وزیر است (مَنْ هُوَ رَبٌّ بِلا وَزِیرٍ)
• آن كه عزّتمندى بی خوارى است (مَنْ هُوَ عَزِیزٌ بِلا ذُلٍّ)
• آن كه توانگرى بی نیاز است (مَنْ هُوَ غَنِیٌّ بِلا فَقْرٍ)
• آن كه پادشاهى عزل ناپذیر است (مَنْ هُوَ مَلِکٌ بِلا عَزْلٍ)
• آن كه اوصافش بی مانند است (مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبِیهٍ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷۵

• آن كه ذكرش براى ذاكران شرف است (مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکِرِینَ)
• آن كه شكرش براى شاكران رستگارى است (مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاکِرِینَ)
• آن كه ستایشش براى ستایشگران عزّت است (مَنْ حَمْدُهُ عِزٌّ لِلْحَامِدِینَ)
• آن كه طاعتش براى مطعیان مایه نجات است (مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِیعِینَ)
• آن كه درگاهش گشوده است به روى جویندگان (مَنْ بَابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطَّالِبِینَ)
• آن كه راهش براى توبه كاران هموار است (مَنْ سَبِیلُهُ وَاضِحٌ لِلْمُنِیبِینَ)
• آن كه نشانه هایش براى بینندگان دلیل قاطع است (مَنْ آیَاتُهُ بُرْهَانٌ لِلنَّاظِرِینَ)
• آن كه كتابش براى پرواپیشگان مایه پند و یادآوری است (مَنْ کِتَابُهُ تَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ)
• آن كه روزی اش همه مطیعان و گنهكاران را فراگیرد (مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطَّائِعِینَ وَ الْعَاصِینَ)
• آن كه رحمتش به نیكوكاران نزدیك است (مَنْ رَحْمَتُهُ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷۶

• آن كه نامش خجسته است (مَنْ تَبَارَکَ اسْمُهُ)
• آن كه عنایتش بس بلند است (مَنْ تَعَالَى جَدُّهُ)
• آن كه معبودى جز او نیست (مَنْ لا إِلَهَ غَیْرُهُ)
• آن كه ستایشش والا است (مَنْ جَلَّ ثَنَاؤُهُ)
• آن كه نام هایش مقدس است (مَنْ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُهُ)
• آن كه هستی اش پایدار است (مَنْ یَدُومُ بَقَاؤُهُ)
• آن كه بزرگى جلوه زیبایى اوست (مَنِ الْعَظَمَةُ بَهَاؤُهُ)
• آن كه بزرگ منشى پوشش اوست (مَنِ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ)
• آن كه عطاهایش در شمار نیاید (مَنْ لا تُحْصَى آلاؤُهُ)
• آن كه نعمت هایش شمرده نشود (مَنْ لا تُعَدُّ نَعْمَاؤُهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷۷

• مددرسان (مُعِینُ)
• امین (أَمِینُ)
• آشكار (مُبِینُ)
• استوار (مَتِینُ)
• ارجمند (مَکِینُ)
• راهنما (رَشِیدُ)
• ستوده (حَمِیدُ)
• بزرگوار (مَجِیدُ)
• سختگیر (گنهكاران) (شَدِیدُ)
• گواه (شَهِیدُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷۸

• صاحب عرش پرشكوه (ذَا الْعَرْشِ الْمَجِیدِ)
• صاحب سخن استوار (ذَا الْقَوْلِ السَّدِیدِ)
• صاحب كردكار برازنده (ذَا الْفِعْلِ الرَّشِیدِ)
• صاحب كوبش سخت (ذَا الْبَطْشِ الشَّدِیدِ)
• صاحب نوید و و تهدید (ذَا الْوَعْدِ وَ الْوَعِیدِ)
• آن كه سرپرست ستوده است (مَنْ هُوَ الْوَلِیُّ الْحَمِیدُ)
• آن كه به نیكى انجام دهد آنچه را خواهد (مَنْ هُوَ فَعَّالٌ لِمَا یُرِیدُ)
• آن كه نزدیك دوری ناپذیر است (مَنْ هُوَ قَرِیبٌ غَیْرُ بَعِیدٍ)
• آن كه بر هر چیز گواه است (مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ شَهِیدٌ)
• آن كه بر بندگان ستمكار نیست (مَنْ هُوَ لَیْسَ بِظَلامٍ لِلْعَبِیدِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۷۹

• آن كه شریك و وزیری ندارد (مَنْ لا شَرِیکَ لَهُ وَ لا وَزِیرَ)
• آن كه مثل و مانندى ندارد (مَنْ لا شَبِیهَ [شِبْهَ ] لَهُ وَ لا نَظِیرَ)
• آفریننده خورشید و ماه تابان (خَالِقَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ الْمُنِیرِ)
• بی نیاز كننده درمانده تهیدست (مُغْنِیَ الْبَائِسِ الْفَقِیرِ)
• روزی دهنده كودك خردسال (رَازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ)
• مهرورز بر پیر بزرگسال (رَاحِمَ الشَّیْخِ الْکَبِیرِ)
• پیونددهنده استخوان شكسته (جَابِرَ الْعَظْمِ الْکَسِیرِ)
• پناه ترسان پناه جو (عِصْمَةَ الْخَائِفِ الْمُسْتَجِیرِ)
• آن كه بر بندگانش آگاه و بیناست (مَنْ هُوَ بِعِبَادِهِ خَبِیرٌ بَصِیرٌ)
• آن كه بر هر چیز تواناست (مَنْ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸۰

• صاحب جود و بخشش (ذَا الْجُودِ وَ النِّعَمِ)
• صاحب فضل و كرم (ذَا الْفَضْلِ وَ الْکَرَمِ)
• آفریننده لوح و قلم (خَالِقَ اللَّوْحِ وَ الْقَلَمِ)
• پدیدآورنده موران و مردمان (بَارِئَ الذَّرِّ وَ النَّسَمِ)
• صاحب عذاب و انتقام (ذَا الْبَأْسِ وَ النِّقَمِ)
• الهام بخش عرب و عجم (مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ)
• بردارنده زیان و درد (کَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْأَلَمِ)
• داناى رازها و قصدها (عَالِمَ السِّرِّ وَ الْهِمَمِ)
• پروردگار كعبه و حرم (رَبَّ الْبَیْتِ وَ الْحَرَمِ)
• آفریننده هرچیز از نیستى (مَنْ خَلَقَ الْأَشْیَاءَ مِنَ الْعَدَمِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸۱

• كردگار (فَاعِلُ)
• هستی بخش (جَاعِلُ)
• پذیرنده (قَابِلُ)
• برازنده (کَامِلُ)
• جدا (فَاصِلُ)
• پیوند دهنده (وَاصِلُ)
• دادگر (عَادِلُ)
• چیره (غَالِبُ)
• جویا (طَالِبُ)
• بخشنده (وَاهِبُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸۲

• آن كه به كرمش بخشید (مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ)
• آن كه به جودش گرامى داشت (مَنْ أَکْرَمَ بِجُودِهِ)
• آن كه به لطفش كرم ورزید (مَنْ جَادَ بِلُطْفِهِ)
• آن كه به نیرویش عزّت یافت (مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ)
• آن كه با علم خود تدبیر كرد (مَنْ قَدَّرَ بِحِکْمَتِهِ)
• آن كه با بردباری اش درگذرد (مَنْ حَکَمَ بِتَدْبِیرِهِ)
• آن كه به حكمتش سامان داد (مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ)
• آن كه به تدبیر خود حكم كرد (مَنْ تَجَاوَزَ بِحِلْمِهِ)
• آن كه به تدبیر خود در عین برتری اش نزدیك است (مَنْ دَنَا فِی عُلُوِّهِ)
• آن كه در عین نزدیكی اش برتر است (مَنْ عَلا فِی دُنُوِّهِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸۳

• آن كه هرچه خواهد آفریند (مَنْ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ)
• آن كه هرچه بخواهد بكند (مَنْ یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ)
• آن كه هركه را بخواهد راهنمایى كند (مَنْ یَهْدِی مَنْ یَشَاءُ)
• آن كه هركه را بخواهد گمراه سازد (مَنْ یُضِلُّ مَنْ یَشَاءُ)
• آن كه هركه را بخواهد عذاب كند (مَنْ یُعَذِّبُ مَنْ یَشَاءُ)
• آن كه هركه را بخواهد بیامرزد (مَنْ یَغْفِرُ لِمَنْ یَشَاءُ)
• آن كه هركه را بخواهد عزّت بخشد (مَنْ یُعِزُّ مَنْ یَشَاءُ)
• آن كه هركه را بخواهد خوار گرداند (مَنْ یُذِلُّ مَنْ یَشَاءُ)
• آن كه در رحم مادران هرچه خواهد صورت بخشد (مَنْ یُصَوِّرُ فِی الْأَرْحَامِ مَا یَشَاءُ)
• آن كه هركه را بخواهد به رحمتش مخصوص گرداند (مَنْ یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یَشَاءُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸۴

• آن كه همسر و فرزندى نگرفت (مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَداً)
• آن كه براى هرچیز اندازه نهاد (مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَیْ ءٍ قَدْراً)
• آن كه در حكمش كسى را شریك نساخت (مَنْ لا یُشْرِکُ فِی حُکْمِهِ أَحَداً)
• آن كه فرشتگان را فرستادگان خویش قرار داد (مَنْ جَعَلَ [مِنَ الْمَلائِکَةِ] الْمَلائِکَةَ رُسُلاً)
• آن كه در آسمان ها برج هایى گذارد (مَنْ جَعَلَ فِی السَّمَاءِ بُرُوجاً)
• آن كه زمین را زیستگاه شایسته نمود (مَنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارا)
• آن كه آدمى را از آب آفرید (مَنْ خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَراً)
• آن كه براى هرچیز سرانجامى قرار داد (مَنْ جَعَلَ لِکُلِّ شَیْ ءٍ أَمَداً)
• آن كه با علم خویش هرچیز را در بر گرفته است (مَنْ أَحَاطَ بِکُلِّ شَیْ ءٍ عِلْماً)
• آن كه تعداد هرچیز را شماره نموده است (مَنْ أَحْصَى کُلَّ شَیْ ءٍ عَدَداً)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸۵

• آغاز (أَوَّلُ)
• انجام (آخِرُ)
• آشكار (ظَاهِرُ)
• نهان (بَاطِنُ)
• نیكوكار (بَرُّ)
• حق (حَقُّ)
• یگانه (فَرْدُ)
• یكتا (وِتْرُ)
• بی نیاز (صَمَدُ)
• همیشگى (سَرْمَدُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸۶

• بهترین شناخته شده اى كه شناخته شده (خَیْرَ مَعْرُوفٍ عُرِفَ)
• برترین معبودى كه عبادت شده (أَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ)
• والاترین ثناپذیرى كه سپاس شده (أَجَلَّ مَشْکُورٍ شُکِرَ)
• عزیزترین یاد شده اى كه یاد شده (أَعَزَّ مَذْکُورٍ ذُکِرَ)
• برترین ستوده اى كه ستایش شده (أَعْلَى مَحْمُودٍ حُمِدَ)
• دیرینه ترین موجودى كه خواسته شده (أَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ)
• بلندترین وصف شده اى كه به وصف آمده (أَرْفَعَ مَوْصُوفٍ وُصِفَ)
• بزرگترین مقصودی كه قصد شده (أَکْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ)
• گرامی ترین پرسیده اى كه پرسش شده (أَکْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ)
• شریف ترین محبوبى كه دانسته شده (أَشْرَفَ مَحْبُوبٍ عُلِمَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸۷

• محبوب گریه كنندگان (حَبِیبَ الْبَاکِینَ)
• سرور توكّل كنندگان (سَیِّدَ الْمُتَوَکِّلِینَ)
• راهنماى گمراهان (هَادِیَ الْمُضِلِّینَ)
• سرپرست مؤمنان (وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ)
• همدم ذاكران (أَنِیسَ الذَّاکِرِینَ)
• پناه جان سوختگان (مَفْزَعَ الْمَلْهُوفِینَ)
• رهایی بخش راستگویان (مُنْجِیَ الصَّادِقِینَ)
• تواناترین توانایان (أَقْدَرَ الْقَادِرِینَ)
• داناترین دانایان (أَعْلَمَ الْعَالِمِینَ)
• پرستیده همه آفریدگان (إِلَهَ الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸۸

• آن كه فراتر رفت و چیره گشت (مَنْ عَلا فَقَهَرَ)
• آن كه دارا گشت و توان یافت (مَنْ مَلَکَ فَقَدَرَ)
• آن كه نهان شد و آگاهى یافت (مَنْ بَطَنَ فَخَبَرَ)
• آن كه پرستش شد و ارج نهاد (مَنْ عُبِدَ فَشَکَرَ)
• آن كه نافرمانى شد و آمرزید (مَنْ عُصِیَ فَغَفَرَ)
• آن كه اندیشه ها او را فرا نگیرد (مَنْ لا تَحْوِیهِ الْفِکَرُ)
• آن كه دیده اى او را در نیابد (مَنْ لا یُدْرِکُهُ بَصَرٌ)
• آن كه اثرى بر او پوشیده نماند (مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ أَثَرٌ)
• روزی دهنده آدمیان (رَازِقَ الْبَشَرِ)
• اندازه دهنده هر اندازه (مُقَدِّرَ کُلِّ قَدَرٍ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۸۹

• نگهدار (حَافِظُ)
• آفریننده (بَارِئُ)
• پدید آورنده (ذَارِئُ)
• بسیار بخشنده (بَاذِخُ)
• گشایشگر (فَارِجُ)
• فراخی بخش (فَاتِحُ)
• برگیرنده زیان (کَاشِفُ)
• ضمانت كننده (ضَامِنُ)
• فرمان ده (آمِرُ)
• بازدارنده (نَاهِی)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹۰

• آن كه جز او غیب نداند (مَنْ لا یَعْلَمُ الْغَیْبَ إِلا هُوَ)
• آن كه برنگرداند بدى را جز او (مَنْ لا یَصْرِفُ السُّوءَ إِلا هُوَ)
• آن كه آفریدگان را جز او نیافریند (مَنْ لا یَخْلُقُ الْخَلْقَ إِلا هُوَ)
• آن كه گناه را جز او نیامرزد (مَنْ لا یَغْفِرُ الذَّنْبَ إِلا هُوَ)
• آن كه نعمت را جز او كامل نكند (مَنْ لا یُتِمُّ النِّعْمَةَ إِلا هُوَ)
• آن كه دلها را جز او دگرگون نكند (مَنْ لا یُقَلِّبُ الْقُلُوبَ إِلا هُوَ)
• آن كه كارها را جز او تدبیر ننماید (مَنْ لا یُدَبِّرُ الْأَمْرَ إِلا هُوَ)
• آن كه باران را جز او فرو نبارد (مَنْ لا یُنَزِّلُ الْغَیْثَ إِلا هُوَ)
• آن كه روزى را جز او نگستراند (مَنْ لا یَبْسُطُ الرِّزْقَ إِلا هُوَ)
• آن كه مردگان را جز او زنده نسازد (مَنْ لا یُحْیِی الْمَوْتَى إِلا هُوَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹۱

• یاور ضعیفان (مُعِینَ الضُّعَفَاءِ)
• همراه غریبان (صَاحِبَ الْغُرَبَاءِ)
• یار دوستان (نَاصِرَ الْأَوْلِیَاءِ)
• چیره بر دشمنان (قَاهِرَ الْأَعْدَاءِ)
• بالا برنده آسمان (رَافِعَ السَّمَاءِ)
• مونس برگزیدگان (أَنِیسَ الْأَصْفِیَاءِ)
• محبوب پروا پیشگان (حَبِیبَ الْأَتْقِیَاءِ)
• گنجینه تهیدستان (کَنْزَ الْفُقَرَاءِ)
• معبود توانگران (إِلَهَ الْأَغْنِیَاءِ)
• كریم ترین كریمان (أَکْرَمَ الْکُرَمَاءِ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹۲

• كفایت كننده از هر چیز (کَافِیا مِنْ کُلِّ شَیْءٍ)
• پاینده بر هر چیز (قَائِما عَلَى کُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه چیزى مانند او نیست (مَنْ لا یُشْبِهُهُ شَیْءٌ)
• آن كه چیزى بر فرمانروایی اش نیفزاید (مَنْ لا یَزِیدُ فِی مُلْکِهِ شَیْءٌ)
• آن كه چیزى بر او پوشیده نیست (مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ شَیْءٌ)
• آن كه چیزى از خزانه هایش نكاهد (مَنْ لا یَنْقُصُ مِنْ خَزَائِنِهِ شَیْءٌ)
• آن كه مانندش كسى نیست (مَنْ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ)
• آن كه چیزى از علمش پنهان نماند (مَنْ لا یَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَیْءٌ)
• آن كه به همه چیز آگاه است (مَنْ هُوَ خَبِیرٌ بِکُلِّ شَیْءٍ)
• آن كه همه رحمتش همه چیز را فرا گرفته است (مَنْ وَسِعَتْ رَحْمَتُهُ کُلَّ شَیْءٍ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹۳

• اكرام كننده (مُکْرِمُ)
• روزی بخش (مُطْعِمُ)
• نعمت دهنده (مُنْعِمُ)
• عطابخش (مُعْطِی)
• بی نیازكننده (مُغْنِی)
• ذخیره گذار (مُقْنِی)
• نابودكننده (مُفْنِی)
• زنده ساز (مُحْیِی)
• خشنودكننده (مُرْضِی)
• رهایی بخش (مُنْجِی)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹۴

• آغاز و انجام هر چیز (أَوَّلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ آخِرَهُ)
• پرستیده و دارنده هر چیز (إِلَهَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مَلِیکَهُ)
• پروردگار و سازنده هر چیز (رَبَّ کُلِّ شَیْءٍ وَ صَانِعَهُ)
• آفریننده و برآورنده هر چیز (بَارِئَ کُلِّ شَیْءٍ وَ خَالِقَهُ)
• گیرنده و گشاینده هر چیز (قَابِضَ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ بَاسِطَهُ)
• آغاز كننده هر چیز (مُبْدِئَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُعِیدَهُ)
• پدیدآورنده و اندازه بخش هر چیز (مُنْشِئَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُقَدِّرَهُ)
• هستی بخش و جنباننده هر چیز (مُکَوِّنَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُحَوِّلَهُ)
• زنده كننده و میراننده هر چیز (مُحْیِیَ کُلِّ شَیْءٍ وَ مُمِیتَهُ)
• آفریننده و میراث بر هر چیز (خَالِقَ کُلِّ شَیْءٍ وَ وَارِثَهُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹۵

• بهترین یادكننده و یادشده (خَیْرَ ذَاکِرٍ وَ مَذْکُورٍ)
• بهترین ثناپذیر و ثناشده (خَیْرَ شَاکِرٍ وَ مَشْکُورٍ)
• بهترین ستاینده و ستوده (خَیْرَ حَامِدٍ وَ مَحْمُودٍ)
• بهترین گواه و گواه پذیر (خَیْرَ شَاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ)
• بهترین خواهنده و خوانده شده (خَیْرَ دَاعٍ وَ مَدْعُوٍّ)
• بهترین پاسخ دهنده و پاسخ داده شده (خَیْرَ مُجِیبٍ وَ مُجَابٍ)
• بهترین یار و همدم (خَیْرَ مُونِسٍ وَ أَنِیسٍ)
• بهترین همراه و همنشین (خَیْرَ صَاحِبٍ وَ جَلِیسٍ)
• بهترین سویه و آهنگ (خَیْرَ مَقْصُودٍ وَ مَطْلُوبٍ)
• بهترین دوستدار و دوستی پذیر (خَیْرَ حَبِیبٍ وَ مَحْبُوبٍ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹۶

• آن كه به خواهنده اش پاسخ گوید (مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعَاهُ مُجِیبٌ)
• آن كه براى فرمانبرش دوست است (مَنْ هُوَ لِمَنْ أَطَاعَهُ حَبِیبٌ)
• آن كه به دوستدارش نزدیك است (مَنْ هُوَ إِلَى مَنْ أَحَبَّهُ قَرِیبٌ)
• آن كه براى كسی كه از او نگهدارى طلبد دیده بان است (مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقِیبٌ)
• آن كه به هركه به او امید بندد كریم است (مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجَاهُ کَرِیمٌ)
• آن كه هركه از او نافرمانى كند بردبار است (مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصَاهُ حَلِیمٌ)
• آن كه در بزرگی اش مهربان است (مَنْ هُوَ فِی عَظَمَتِهِ رَحِیمٌ)
• آن كه در فرزانگى بزرگ است (مَنْ هُوَ فِی حِکْمَتِهِ عَظِیمٌ)
• آن كه در نیكی اش دیرینه است (مَنْ هُوَ فِی إِحْسَانِهِ قَدِیمٌ)
• آن كه به هر كه او را خواهد دانا است (مَنْ هُوَ بِمَنْ أَرَادَهُ عَلِیمٌ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹۷

• سبب ساز (مُسَبِّبُ)
• شوق آفرین (مُرَغِّبُ)
• برگرداننده (مُقَلِّبُ)
• پیگیر (مُعَقِّبُ)
• سامان بخش (مُرَتِّبُ)
• هراس آور (مُخَوِّفُ)
• بر حذردار (مُحَذِّرُ)
• یادآور (مُذَکِّرُ)
• تسخیرگر (مُسَخِّرُ)
• دگرگون ساز (مُغَیِّرُ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹۸

• آن كه علمش پیش است (مَنْ عِلْمُهُ سَابِقٌ)
• آن كه وعده اش راست است (مَنْ وَعْدُهُ صَادِقٌ)
• آن كه لطفش آشكار است (مَنْ لُطْفُهُ ظَاهِرٌ)
• آن كه فرمانش چیره است (مَنْ أَمْرُهُ غَالِبٌ)
• آن كه كتابش استوار است (مَنْ کِتَابُهُ مُحْکَمٌ)
• آن كه حكمش شدنى است (مَنْ قَضَاؤُهُ کَائِنٌ)
• آن كه قرآنش باشكوه است (مَنْ قُرْآنُهُ مَجِیدٌ)
• آن كه فرمانروایی اش دیرین است (مَنْ مُلْکُهُ قَدِیمٌ)
• آن كه بخشش فراگیر است (مَنْ فَضْلُهُ عَمِیمٌ)
• آن كه پایگاهش بس بزرگ است (مَنْ عَرْشُهُ عَظِیمٌ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۹۹

• آن كه شنیدنى از شنیدن دیگر بازش ندارد (مَنْ لا یَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ)
• آن كه كارى از كار دیگر منعش نكند (مَنْ لا یَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ فِعْلٍ)
• آن كه گفتارى از گفتار دیگر سرگرمش نكند (مَنْ لا یُلْهِیهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ)
• آن كه درخواستى از درخواست دیگر او را به اشتباه نیافكند (مَنْ لا یُغَلِّطُهُ سُؤَالٌ عَنْ سُؤَالٍ)
• آن كه چیزى از چیز دیگر پرده اش نشود (مَنْ لا یَحْجُبُهُ شَیْءٌ عَنْ شَیْءٍ)
• آن كه اصرار اصراركنندگان او را به ستوه نیاورد (مَنْ لا یُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّینَ)
• آن كه آرمان واپسین جویندگان است (مَنْ هُوَ غَایَةُ مُرَادِ الْمُرِیدِینَ)
• آن كه نهایت همّت عارفان است (مَنْ هُوَ مُنْتَهَى هِمَمِ الْعَارِفِینَ)
• آن كه پایان جستجوى جویندگان است (مَنْ هُوَ مُنْتَهَى طَلَبِ الطَّالِبِینَ)
• آن كه غبارى در سراسر هستى بر او پوشیده نیست (مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ ذَرَّةٌ فِی الْعَالَمِینَ)

۱۰ صفت خداوند در بند ۱۰۰

• بردبارى كه شتاب نكند (حَلِیما لا یَعْجَلُ)
• بخشنده اى كه بخل نورزد (جَوَادا لا یَبْخَلُ)
• راستگویى كه تخلّف نكند (صَادِقا لا یُخْلِفُ)
• عطاكننده اى كه خستگى نپذیرد (وَهَّابا لا یَمَلُّ)
• چیره اى كه شكست ناپذیر است (قَاهِرا لا یُغْلَبُ)
• بزرگى كه به وصف در نیاید (عَظِیما لا یُوصَفُ)
• دادگرى كه ستم ننماید (عَدْلا لا یَحِیفُ)
• توانگرى كه نیازمند نشود (غَنِیّا لا یَفْتَقِرُ)
• بزرگى كه كوچك نگردد (کَبِیرا لا یَصْغُرُ)
• نگهدارى كه غفلت ننماید (حَافِظا لا یَغْفُلُ)