نیت نماز شکسته چگونه است؟

انسان در مسافرت بر اساس شرایط خاصی نمازش شکسته می شود و باید نمازهای 4 رکعتی خود را 2 رکعتی بخواند ولی نیازی نیست نیت نماز شکسته را به زبان بیاورد.

ستاره | سرویس مذهبی – در نماز شکسته همین قدر که هنگام شروع نماز توجه داشته باشید که چه نمازی و چند رکعت باید بخوانید با قصد قربت کفایت می کند و گفتن نیت (نماز شکسته) به زبان لازم نیست و گذراندن از قلب هم لازم نیست؛ مثلا در مورد نماز ظهر، عصر و عشا همین قدر که با قصد قربت و با توجه به این که نمازتان دو رکعتی و شکسته است، بجای آورید کافی است.

 

نیت نماز شکسته از نظر مراجع تقلید‌

  • آیت الله سیستانی:

در مسافرت نمازهای چهار رکعتی به صورت شکسته و دو رکعتی خوانده می شود. نیت آن چنین است:

«دو رکعت نماز ظهر به جا می آورم به قصد انجام فرمان خداوند قربه الی الله»

البته لازم نیست که نیت آن بر زبان گفته شود. بلکه همین مقدار که قصد انسان آن باشد که دو رکعت نماز ظهر یا عصر یا عشاء را با قصد انجام فرمان خداوند بجا می آورد و با همین قصد و نیت، تکبیره الاحرام بگوید صحیح است.

 

  • آیت الله مکارم شیرازی:

به زبان آوردن نیت مخصوصاً نیت شکسته یا تمام لازم نیست. بنابراین در نماز شکسته چهار رکعتی در هنگام نیت لازم نیست که بگوییم: مثلا دو رکعت نماز شکسته ظهر می خوانم قربةً الی الله.

 

  • آیت الله فاضل لنکرانی:

نيت عبارت از قصد انسان است و گفتن آن بر زبان لازم نيست، بلکه همين مقدار که قصد انسان آن باشد که نماز ظهر را به صورت دو رکعتي در سفر می ‌خواند کفايت می ‌کند. يعني در مسافرت، اگر قصدش اين باشد که دو رکعت نماز ظهر می ‌خواند و با همين قصد وارد نماز شود کفايت می ‌کند.

 

عکس نیت نماز رهبر

 

نماز شکسته چگونه خوانده می شود؟‌

نماز شکسته مخصوص مسافر است. زمانی که انسان در طول رفت و برگشت سفر ۸ فرسخ یعنی ۴۴ کیلومتر از شهر خود دور شد (مجموع رفت و برگشت ۴۴ کیلومتر شود) و رفتن او کمتر از ۴ فرسخ نبود نماز وی شکسته می شود. یعنی تنها نمازهای ۴ رکعتی (نماز ظهر، عصر و عشا) دو رکعتی و مانند نماز صبح خوانده می شود.

 

شرایط شکسته شدن نماز‌

مجموعا شکسته خواندن نماز هشت شرط دارد:

  • آن كه سفر او كمتر از هشت فرسخ شرعی نباشد
  • آن كه از اول مسافرت قصد هشت فرسخ را داشته باشد
  • آن كه در بین راه از قصد خود برنگردد
  • آن كه نخواهد پیش از رسیدن به هشت فرسخ از وطن خود بگذرد، یا ده روز یا بیشتر در جایی بماند
  • آن كه برای كار حرام سفر نكند
  • آن كه از صحرانشینهایی نباشد كه در بیابانها گردش می‌كنند و هر جا آب و خوراك برای خود و حشم‌شان پیدا كنند می‌مانند و بعد از چندی به جای دیگر می‌روند.
  • آن كه شغل او مسافرت نباشد
  • آن كه به حد ترحض برسد یعنی از وطنش یا جایی كه قصد كرده ده روز در آن جا بماند، به قدری دور شود كه دیوار شهر را نبیند و صدای اذان آن را نشود.
 
یادتون نره این مقاله رو به اشتراک بگذارید.
وب گردی:
مطالب مرتبط

نظر خود را بنویسید