نویسنده: ابوالفضل ناظمی
بروزرسانی: ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲
ستاره | سرویس مذهبی – سوره یس چون با کلمه (یاء. سین) آغاز شده، به این نام مشهور است. نام های دیگر سوره یاسین عبارتند از عزیزه، معمّه (شامل شونده) و مدافعه قاضیه (دفع کننده برآورده). سوره یس را سوره حبیب نجار نیز نامیده‌اند (زیرا داستان او در آیات ۱۳ تا ۳۰ آمده است).
این سوره از سوره‌هایی است که علاوه بر تسکین دادن روح و جان، خواندن باعث باز شدن بسیاری از مشکلات کوچک و بزرگ خواهد شد. مشکلاتی که گره آن فقط به دست پروردگار متعال باز خواهند شد. از این رو در این مطلب متن سوره یاسین برای حاجت روایی و خواص سوره یاسین برای ازدواج را برای شما آورده‌ایم.
- سوره ۳۶ قرآن مجید است.
- در مکه نازل شده و ۸۳ آیه دارد.
- در جزء ۲۲ و ۲۳ قرار دارد.
- به این سوره قلب قرآن گفته می شود.
- چهل و یکمین سوره‌ای است که بر پیامبر (ص) نازل شده است.
- در کتاب مفاتیح الجنان توصیه شده است که در نماز زیارت بهتر است در رکعت اول سوره الرحمان و در رکعت دوم سوره یس خوانده شود.
متن سوره یاسین
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ
يس ﴿١﴾
وَ الْقُرْ‌آنِ الْحَكِيمِ ﴿٢﴾
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْ‌سَلِينَ ﴿٣﴾
عَلَىٰ صِرَ‌اطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٤﴾
تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّ‌حِيمِ ﴿٥﴾
لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ ﴿٦﴾
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِ‌هِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٧﴾
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ ﴿٨﴾
وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُ‌ونَ ﴿٩﴾
وَ سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْ‌تَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْ‌هُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١٠﴾
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّ‌حْمَـٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْ‌هُ بِمَغْفِرَ‌ةٍ وَ أَجْرٍ كَرِ‌يمٍ ﴿١١﴾
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَ نَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَ آثَارَ‌هُمْ ۚ وَ كُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُّبِينٍ ﴿١٢﴾
وَ اضْرِ‌بْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْ‌يَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْ‌سَلُونَ ﴿١٣﴾
إِذْ أَرْ‌سَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْ‌سَلُونَ ﴿١٤﴾
قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَ مَا أَنزَلَ الرَّ‌حْمَـٰنُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ ﴿١٥﴾
قَالُوا رَ‌بُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْ‌سَلُونَ ﴿١٦﴾
وَ مَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿١٧﴾
قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْ‌نَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْ‌جُمَنَّكُمْ وَ لَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٨﴾
قَالُوا طَائِرُ‌كُم مَّعَكُمْ ۚ أَئِن ذُكِّرْ‌تُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِ‌فُونَ ﴿١٩﴾
وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَ‌جُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْ‌سَلِينَ ﴿٢٠﴾
اتَّبِعُوا مَن لَّا يَسْأَلُكُمْ أَجْرً‌ا وَ هُم مُّهْتَدُونَ ﴿٢١﴾
وَ مَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَ‌نِي وَ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٢٢﴾
أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِ‌دْنِ الرَّ‌حْمَـٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَ لَا يُنقِذُونِ ﴿٢٣﴾
إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢٤﴾
إِنِّي آمَنتُ بِرَ‌بِّكُمْ فَاسْمَعُونِ ﴿٢٥﴾
قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾
بِمَا غَفَرَ لِي رَ‌بِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَ‌مِينَ ﴿٢٧﴾
وَ مَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَ مَا كُنَّا مُنزِلِينَ ﴿٢٨﴾
إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿٢٩﴾
يَا حَسْرَ‌ةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّ‌سُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾
أَلَمْ يَرَ‌وْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٣١﴾
وَ إِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٣٢﴾
وَ آيَةٌ لَّهُمُ الْأَرْ‌ضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَ أَخْرَ‌جْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ ﴿٣٣﴾
وَ جَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ وَ فَجَّرْ‌نَا فِيهَا مِنَ الْعُيُونِ ﴿٣٤﴾
لِيَأْكُلُوا مِن ثَمَرِ‌هِ وَ مَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُ‌ونَ ﴿٣٥﴾
سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْ‌ضُ وَ مِنْ أَنفُسِهِمْ وَ مِمَّا لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٦﴾
وَ آيَةٌ لَّهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ ﴿٣٧﴾
وَ الشَّمْسُ تَجْرِ‌ي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَاۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ﴿٣٨﴾
وَ الْقَمَرَ قَدَّرْ‌نَاهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَالْعُرْ‌جُونِ الْقَدِيمِ ﴿٣٩﴾
لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِ‌كَ الْقَمَرَ وَ لَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۚ وَ كُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ ﴿٤٠﴾
وَ آيَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّ‌يَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ﴿٤١﴾
وَ خَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْ‌كَبُونَ ﴿٤٢﴾
وَ إِن نَّشَأْ نُغْرِ‌قْهُمْ فَلَا صَرِ‌يخَ لَهُمْ وَ لَا هُمْ يُنقَذُونَ ﴿٤٣﴾
إِلَّا رَ‌حْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ ﴿٤٤﴾
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَ مَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْ‌حَمُونَ ﴿٤٥﴾
وَ مَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَ‌بِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِ‌ضِينَ ﴿٤٦﴾
وَ إِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَ‌زَقَكُمُ اللَّـهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُ‌وا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّـهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٤٧﴾
وَ يَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٨﴾
مَا يَنظُرُ‌ونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَ هُمْ يَخِصِّمُونَ ﴿٤٩﴾
فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَ لَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْ‌جِعُونَ ﴿٥٠﴾
وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَ‌بِّهِمْ يَنسِلُونَ ﴿٥١﴾
قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْ‌قَدِنَا ۜ ۗ هَـٰذَا مَا وَعَدَ الرَّ‌حْمَـٰنُ وَ صَدَقَ الْمُرْ‌سَلُونَ ﴿٥٢﴾
إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُ‌ونَ ﴿٥٣﴾
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَ لَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٥٤﴾
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ ﴿٥٥﴾
هُمْ وَ أَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَ‌ائِكِ مُتَّكِئُونَ ﴿٥٦﴾
لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَ لَهُم مَّا يَدَّعُونَ ﴿٥٧﴾
سَلَامٌ قَوْلًا مِّن رَّ‌بٍّ رَّ‌حِيمٍ ﴿٥٨﴾
وَ امْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِ‌مُونَ ﴿٥٩﴾
أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ﴿٦٠﴾
وَ أَنِ اعْبُدُونِيۚ هَـٰذَا صِرَ‌اطٌ مُّسْتَقِيمٌ ﴿٦١﴾
وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرً‌ا ۖ أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ ﴿٦٢﴾
هَـٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ ﴿٦٣﴾
اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُ‌ونَ ﴿٦٤﴾
الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْ‌جُلُهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٦٥﴾
وَ لَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰ أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَ‌اطَ فَأَنَّىٰ يُبْصِرُ‌ونَ ﴿٦٦﴾
وَ لَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَ لَا يَرْ‌جِعُونَ ﴿٦٧﴾
وَ مَن نُّعَمِّرْ‌هُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ ۖ أَفَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٦٨﴾
وَ مَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِي لَهُ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَ قُرْ‌آنٌ مُّبِينٌ ﴿٦٩﴾
لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِ‌ينَ ﴿٧٠﴾
أَوَلَمْ يَرَ‌وْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ ﴿٧١﴾
وَ ذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَ‌كُوبُهُمْ وَ مِنْهَا يَأْكُلُونَ ﴿٧٢﴾
وَ لَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَ مَشَارِ‌بُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُ‌ونَ ﴿٧٣﴾
وَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ آلِهَةً لَّعَلَّهُمْ يُنصَرُ‌ونَ ﴿٧٤﴾
لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَ‌هُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُ‌ونَ ﴿٧٥﴾
فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّ‌ونَ وَ مَا يُعْلِنُونَ ﴿٧٦﴾
أَوَلَمْ يَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ ﴿٧٧﴾
وَ ضَرَ‌بَ لَنَا مَثَلًا وَ نَسِيَ خَلْقَهُ ۖ قَالَ مَن يُحْيِي الْعِظَامَ وَ هِيَ رَ‌مِيمٌ ﴿٧٨﴾
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّ‌ةٍ ۖ وَ هُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ ﴿٧٩﴾
الَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارً‌ا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ ﴿٨٠﴾
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْ‌ضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُم ۚ بَلَىٰ وَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ ﴿٨١﴾
إِنَّمَا أَمْرُ‌هُ إِذَا أَرَ‌ادَ شَيْئًا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾
فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٨٣﴾
خواص آیات مشهور سوره یاسین
- آیه «امام مبین»
«وَ کلَّ شَیءٍ أَحْصَینَاهُ فِی إِمَامٍ مُّبِینٍ» (آیه ۱۲)
«و هر چیزی را در کارنامه‌ای روشن برشمرده‌ایم»
امام مُبین در اینجا همان کتابی است که همه اعمال و همه موجودات و حوادث این جهان در آن ثبت و محفوظ است. اما در منابع روایی شیعه گفته شده منظور از امام مبین امام علی(ع) است.
- آیه «کن فیکون»
«إِنَمَا أَمرهُ إِذا أَرادَ شَیئًا أَن یقولَ لَه کن فیکونُ» (آیه ۸۲)
«فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، تنها به آن می‌گوید: «موجود باش!»، آن نیز بی‌درنگ موجود می‌شود.
خواص آیه ۸۲ سوره یس: این آیه درباره چگونگی خلق سخن می‌گوید و اینکه خداوند چگونه شیئی را به وجود می‌آورد.
خواص سوره یاسین در روایات
پیامبر اکرم (ص):
- قرائت کننده سوره یاسین نزد خداوند شریف خوانده می شود و این سوره برای قاری خود شفاعت می کند.
- سوره «یس» در تورات «معمّه: شامل شونده» نام دارد چون خیر دنیا و آخرت را شامل حال قرائت کننده خود می کند و بلاهای دنیا و سختی های آخرت را از او دور می کند و نیز «قاضیه: دفع کننده برآورنده» نامیده می شود چون از قاری خود، هر بدی را دفع کرده و همه حاجت های او را روا می کند.
- اگر سوره یاسین برای مریض در شرف مرگی خوانده شود، به تعداد حروف این سوره ۱۰ فرشته نزد او به صف شده و برای او استغفار کرده و شاهد قبض روحش بوده و جنازه اش را تشییع می کنند و بر او نماز گزارده و شاهد دفنش هستند.
از ابی بصیر روایت شده که امام صادق (ع) فرمودند:
- به راستی برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره یاسین است هر کس آن را قبل از خواب یا در روز، قبل از آن که شام شود بخواند در آن روز از محفوظین و بهره مندان باشد تا آن که شام کند و هر کس در شب قبل از خواب آن را تلاوت کند خداوند بر وی ۱۰۰۰ فرشته بگمارد تا او را از شر بدی و هر شیطان رانده شده و هر آسیب حفظ کنند و هرگاه در همان روز بمیرد خداوند او را وارد بهشت گرداند و ۳۰ هزار فرشته هنگام غسلش گرد آیند و برای او طلب آمرزش کنند و با استغفار او را مشایعت و بدرقه نمایند تا کنار قبر و چون او را به قبر برند آن فرشتگان جمله در قبر با وی درآیند و خدا را عبادت کنند و ثواب او را به مرده دهند و قبرش تا هر کجا که چشم ببیند فراخ گردد و از فشار قبر ایمن باشد و همیشه از قبرش تا آسمان نوری تابان باشد تا اینکه خداوند او را از قبر بیرون آرد و چون او را برانگیخت فرشتگان خدا با او هستند و بدرقه اش کنند و با وی به گفتگو پردازند و به رویش لبخند زنند و به هر خیر و نیکی مژده اش دهند تا او را از صراط و میزان بگذرانند و در پایگاه قربی او را بدارند که هیچ مخلوقی را جز مقربان و فرستادگان حق آن مقام و منزلت و قرب را باشد، و وی با پیامبران در آن درگاه نزد خدای تعالی باز ایستد و با غمخواران غم نخورد و با اندوهگینان اندوه نکشد و با زاری کنندگان زاری نکند. آن گاه خداوند تعالی گوید: ای بنده من شفاعت کن هر که را خواهی، که شفاعتت را درباره همه بپذیرم و حاجت بخواه که هر چه خواهی به تو دهم پس وی حاجت را از خدا بخواهد که برآورده شود و شفاعت کند که پذیرفته گردد و حساب او را چون دیگران نکشند و در آنجا چون دیگران بازداشت نشود و چون از زبونان و خوار شدگان، زبون و خوار نگردد و به نکبت گناه و عمل زشتی که از او سر زده گرفتار نشود و برات آزادی او را سر گشاده بدو دهند تا اینکه از درگاه الهی به زیر آید و همه مردم از روی تعجب گویند: «سبحان الله» این بنده را حتی یک گناه نبود او از همدمان محمد (ص) خواهد شد.
از جابر جعفی روایت شده که امام باقر (ع) فرمودند:
- هر کس سوره یاسین را در عمر خود یک بار بخواند خداوند به شماره تمام آفریده هایش در این جهان و آن جهان و آنچه در آسمان است به تعداد هر یک ۲۰۰۰ حسنه در نامه عملش ثبت فرماید و به همین مقدار از گناهان او محو سازد و دچار تنگدستی و زیان و بدهکاری و خانه خرابی نشود و بدبختی و دیوانگی نبیند و مبتلا به جذام و وسواس و دودلی و بیماری های مضر نگردد و خداوند سختی و دشواری مرگ را بر او آسان کند و خود متصدی و مباشر قبض روح او باشد و از جمله کسانی خواهد بود که خداوند فراخی زندگی او را به عهده گرفته و ضامن خوشحالی او هنگام مرگ گردیده و خشنودیش را آخرت تضمین کرده و همه فرشتگان آسمان و زمین را خطاب فرموده که من از بنده راضی هستم پس برای او آمرزش بطلبید.
آثار ده گانه سوره یاسین
پیامبر اسلام (ص) به امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: ای علی! «یس» را بخوان که ده اثر برای خواننده آن موجود است:
۱) اگر گرسنه باشد سیر شود؛
۲) اگر تشنه باشد، سیراب شود؛
۳) اگر عریان باشد، پوشانیده شود؛
۴) اگر عزب باشد، ازدواج کند؛ (به عنوان دعای خواستگاری می توانید یاسین بخوانید)
۵) اگر ترسان باشد، امنیت یابد؛
۶) اگر مریض باشد، عافیت یابد؛
۷) اگر زندانی باشد، نجات یابد؛
۸) اگر مسافر باشد، در سفرش یاری شود؛
۹) نزد میت خوانده نمی شود مگر اینکه خدا بر او آسان گیرد؛
۱۰) اگر گمشده داشته باشد، گمشده اش را پیدا کند.
سایر آثار و برکات سوره یاسین
- پیدا شدن گمشده
شخصی به امیرالمؤمنین علی علیه السلام عرض کرد: بفرمایید چه باید بکنم؟ حضرت علی (ع) فرمودند: وقتی چیزی یا کسی را گم کردی، دو رکعت نماز بخوان و در هر دو رکعت بعد از حمد سوره «یس» را بخوان و بعد از آن بگو: «یا هادی الضالّهِ رُدَّ عَلَیَّ ضالَّتی»
- جهت امنیت یافتن از چشم زخم و شر جن
این سوره جزء دعاهای باطل شدن سحر است؛ به طوری که در کتاب المصباح آمده: هر کس سوره «یس» را با خود همراه داشته باشد از چشم زخم و از شر جنیان در امان بوده و خواب های خوش می بیند.
- داشتن قلبی نیرومند و ذهن قوی
امام صادق (ع) فرمود: هر کس در روز نهم شعبان سوره «یس» را با گلاب و زعفران نوشته و بنوشد در حفظ و امان خواهد بود و قلبش نیرومند و ذهنش قوی می گردد.
- برای دیدن پیامبر (ص) در خواب
در حاشیه زادالمعاد علامه مجلسی آمده است که برای دیدن پیامبر اسلام (ص) در خواب، سه شب و هر شب ۳۰ مرتبه «آیه ۴۲ یس» را بخوانید: «وَ خَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْ‌كَبُونَ»
- رفع فقر
جهت رفع فقر هر بامداد «آیه ۶۸ یس» را قرائت کنید:
«وَ مَن نُّعَمِّرْ‌هُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ ۖ أَفَلَا يَعْقِلُونَ»
- دوای دردها
از رسول گرامی اسلام (ص) نقل شده است: هر کس سوره یس را نوشته و پس از شستن از آب آن بنوشد در درونش هزار گونه دوا و نیز هزار گونه نور و یقین و برکت و رحمت را وارد کرده است و هر گونه دردی را از او دور می کند.
انواع ختم سوره یاسین برای برآورده شدن حاجت
ختم ۱: یکی از برزگان و عارفان می گوید: سوره یاسین را بسیار می خواندم و هر حاجتی که داشتم به طور مداوم سوره یاسین را به این شکل می خواندم:
در سوره یس هفت «مبین» وجود دارد؛ به هر مبین که رسیدی این دعا را ۳ مرتبه بخوان:
«بسم الله الرحمن الرحیم
سبحان المنفّس عن کل مدیون
سبحان المفرج عن کل محزون
سبحان الناصر عن کل مظلوم
سبحان المخلص عن کل مسجون
سبحان من جعل خزائنه بین الکاف و النون
سبحان انما امره اذا اراد شیئاً ان یقول له کن فیکون
سبحان الذی بیده ملکوت کل شی و الیه ترجعون»
ختم ۲: از سلمان فارسی روایت شده اگر کسی ۱۰ روز بعد از نماز صبح قبل از سخن گفتن با کسی، ۱۰ مرتبه دعای زیر را بخواند و سپس سوره یس را بخواند هر حاجتی را که بخواهد برآورده می شود؛ زیرا که اسم اعظم خداوند در این دعاست:
«بسم الله الرحمن الرحیم
یا قدیم یا دائم یا حی و یا قیوم
یا فرد و یا وتر یا واحد یا احد
یا صمد یا من لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفواً احد
و صلی الله علی محمد و اله اجمعین
برحمتک یا ارحم الراحمین»
ختم ۳: کسی که می خواهد مشکلش حل شود شب جمعه، چهار رکعت نماز بخواند به این شکل بخواند:
در رکعت اول: یک مرتبه سوره حمد و یک مرتبه سوره یاسین را بخواند و وقتی سر از رکوع برداشت ۱۰۰ مرتبه آیه ۱۸۶ سوره بقره را بخواند:
«و اذا سلک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوة الداع اذا دعان فلیستجیبوا لی و لیومنوا بی لعلهم یرشدون»
در رکعت دوم: دو مرتبه سوره حمد و یک مرتبه سوره یاسین را بخواند و در این رکعت هم پس از سر برداشتن از رکوع همان ذکر (بقره، آیه ۱۸۶) را ۱۰۰ مرتبه تکرار کند و به سجده رود و پس از دو سجده تشهد را بخواند اما بدون سلام برخیزد مثل کاری که در نماط طهر انجام می دهد.
در رکعت سوم: سه مرتبه سوره حمد و یک مرتبه سوره یاسین را بخواند و پس از سر برداشتن از رکوع آیه ۱۳۷ سوره بقره را ۱۰۰ مرتبه بگوید:
«فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم»
در رکعت چهارم: چهار مرتبه سوره حمد و یک مرتبه سوره یاسین را بخواند و بعد از رکوع بگوید:
«یا ربِّ إدْفَعْ عَنّی الضُّرَّ وَ انْتَ اَرْحَمُ الراحِمینْ»
پس از تشهد و سلام به سجده برود و پیشانی را بر زمین بگذارد و ۱۰۰ مرتبه ذکر «استغفرالله» را بگوید.
بعد از آن، گونه راست را بر زمین بگذارد و ۱۰۰ مرتبه ذکر «اللهم صل علی محمد و آل محمد» را بگوید.
سپس گونه چپ را بر زمین بگذارد و آیه ۸۲ سوره یاسین را بگوید:
«انما امره اذا اراد شیئا ان یقول له کن فیکون»
و در نهایت حاجت خودش را بخواهد که انشاءالله برآورده خواهد شد.
ختم ۴: برای برآورده شدن حاجات خودتان سه نمرتبه سوره «یس» را بخوانید و در هر مرتبه وقتی به لفظ «مبین» رسیدید یک انگشت خود را گره کنید و بعد از آن که سوره را تمام کردید سه مرتبه این دعا را بخوانید:
«سبحان المفرج عن کل مهموم
سبحان المنفس عن کل مدیون
سبحان من جعل خزائنه بین الکاف و النون
انّما امره اذا اراد شیئا ان یقول له کن فیکون
فسبحان الذی بیده ملکوت کل شیء و الیه ترجعون
یا مفرج الهم فرج یا مفرج الهم فرج یا مفرج»
ثواب خواندن سوره یاسین
پیامبر اکرم (ص):
- قرائت سوره یاسین پاداشی برابر ۲۰ حج دارد.
- گوش سپردن به صدای قرائت سوره یاسین، معادل با ثواب ۱۰۰۰ دینار انفاق در راه خداست.
- هر کس سوره «یس» را قرائت نماید مانند آن است که ۱۰ بار قرآن را ختم نماید.
- هر کس سوره «یس» را برای رضای خدا بخواند خداوند او را خواهد بخشید و اجری همانند ۱۲ ختم قرآن به او خواهد داد.
ترجمه سوره یاسین
به نام خداوند رحمتگر مهربان
يس[/ياسين] (۱)
سوگند به قرآن حكمت‌آموز (۲)
كه قطعاً تو از [جمله] پيامبرانى (۳)
بر راهى راست! (۴)
[و كتابت] از جانب آن عزيز مهربان نازل شده است (۵)
تا قومى را كه پدرانشان بيم‌داده نشدند و در غفلت ماندند، بيم دهى. (۶)
آرى، گفته [خدا] در باره بيشترشان محقق گرديده است، در نتيجه آنها نخواهند گرويد. (۷)
ما در گردنهاى آنان، تا چانه‌هايشان، غُلهايى نهاده‌ايم، به طورى كه سرهايشان را بالا نگاه داشته و ديده فرو هشته‌اند. (۸)
و [ما] فراروى آنها سدى و پشت سرشان سدى نهاده و پرده‌اى بر [چشمان] آنان فرو گسترده‌ايم، در نتيجه نمى‌توانند ببينند. (۹)
و آنان را چه بيم دهى [و] چه بيم ندهى، به حالشان تفاوت نمى‌كند: نخواهند گرويد. (۱۰)
بيم دادن تو، تنها كسى را [سودمند] است كه كتاب حق را پيروى كند و از [خداى] رحمان در نهان بترسد. [چنين كسى را] به آمرزش و پاداشى پر ارزش مژده ده. (۱۱)
آرى! ماييم كه مردگان را زنده مى‌سازيم و آنچه را از پيش فرستاده‌اند، با آثار [و اعمال]شان درج مى‌كنيم، و هر چيزى را در كارنامه‌اى روشن برشمرده‌ايم. (۱۲)
[داستان] مردم آن شهرى را كه رسولان بدانجا آمدند براى آنان مَثَل زن: (۱۳)
آنگاه كه دو تن سوى آنان فرستاديم، و[لى] آن دو را دروغزن پنداشتند، تا با [فرستاده] سومين [آنان را] تأييد كرديم، پس [رسولان] گفتند: «ما به سوى شما به پيامبرى فرستاده شده‌ايم.» (۱۴)
[ناباوران آن ديار] گفتند: «شما جز بشرى مانند ما نيستيد، و [خداى] رحمان چيزى نفرستاده، و شما جز دروغ نمى‌پردازيد.» (۱۵)
گفتند: «پروردگار ما مى‌داند كه ما واقعاً به سوى شما به پيامبرى فرستاده شده‌ايم.» (۱۶)
و بر ما [وظيفه‌اى] جز رسانيدن آشكار [پيام] نيست. (۱۷)
پاسخ دادند: «ما [حضور] شما را به شگون بد گرفته‌ايم. اگر دست برنداريد، سنگسارتان مى‌كنيم و قطعاً عذاب دردناكى از ما به شما خواهد رسيد.» (۱۸)
[رسولان] گفتند: «شومىِ شما با خود شماست. آيا اگر شما را پند دهند [باز كفر مى‌ورزيد]؟ نه! بلكه شما قومى اسرافكاريد.» (۱۹)
و [در اين ميان] مردى از دورترين جاى شهر دوان دوان آمد، [و] گفت: «اى مردم، از اين فرستادگان پيروى كنيد. (۲۰)
از كسانى كه پاداشى از شما نمى‌خواهند و خود [نيز] بر راه راست قرار دارند، پيروى كنيد. (۲۱)
آخر چرا كسى را نپرستم كه مرا آفريده است و [همه] شما به سوى او بازگشت مى‌يابيد؟ (۲۲)
آيا به جاى او خدايانى را بپرستم كه اگر [خداى] رحمان بخواهد به من گزندى برساند، نه شفاعتشان به حالم سود مى‌دهد و نه مى‌توانند مرا برهانند؟ (۲۳)
در آن صورت، من قطعاً در گمراهى آشكارى خواهم بود. (۲۴)
من به پروردگارتان ايمان آوردم. [اقرار] مرا بشنويد.» (۲۵)
[سرانجام به جرم ايمان كشته شد، و بدو] گفته شد: «به بهشت درآى.» گفت: «اى كاش، قوم من مى‌دانستند، (۲۶)
كه پروردگارم چگونه مرا آمرزيد و در زمره عزيزانم قرار داد.» (۲۷)
پس از [شهادت] وى هيچ سپاهى از آسمان بر قومش فرود نياورديم و [پيش از اين هم] فروفرستنده نبوديم. (۲۸)
تنها يك فرياد بود و بس. و بناگاه [همه] آنها سرد بر جاى فسردند. (۲۹)
دريغا بر اين بندگان! هيچ فرستاده‌اى بر آنان نيامد مگر آنكه او را ريشخند مى‌كردند. (۳۰)
مگر نديده‌اند كه چه بسيار نسلها را پيش از آنان هلاك گردانيديم كه ديگر آنها به سويشان بازنمى‌گردند؟ (۳۱)
و قطعاً همه آنان در پيشگاه ما احضار خواهند شد. (۳۲)
و زمين مرده، برهانى است براى ايشان، كه آن را زنده گردانيديم و دانه از آن برآورديم كه از آن مى‌خورند. (۳۳)
و در آن [زمين] باغهايى از درختان خرما و تاك قرار داديم و چشمه‌ها در آن روان كرديم. (۳۴)
تا از ميوه آن و [از] كاركرد دستهاى خودشان بخورند، آيا باز [هم] سپاس نمى‌گزارند؟ (۳۵)
پاك [خدايى] كه از آنچه زمين مى‌روياند و [نيز] از خودشان و از آنچه نمى‌دانند، همه را نر و ماده گردانيده است. (۳۶)
و نشانه‌اى [ديگر] براى آنها شب است كه روز را [مانند پوست] از آن برمى‌كنيم و بناگاه آنان در تاريكى فرو مى‌روند. (۳۷)
و خورشيد به [سوى] قرارگاه ويژه خود روان است. تقدير آن عزيز دانا اين است. (۳۸)
و براى ماه منزلهايى معين كرده‌ايم، تا چون شاخك خشك خوشه خرما برگردد. (۳۹)
نه خورشيد را سزد كه به ماه رسد، و نه شب بر روز پيشى جويد، و هر كدام در سپهرى شناورند. (۴۰)
و نشانه‌اى [ديگر] براى آنان اينكه: ما نياكانشان را در كشتى انباشته، سوار كرديم. (۴۱)
و مانند آن براى ايشان مركوبها[ى ديگرى] خلق كرديم. (۴۲)
و اگر بخواهيم غرقشان مى‌كنيم و هيچ فريادرسى نمى‌يابند و روى نجات نمى‌بينند. (۴۳)
مگر رحمتى از جانب ما [شامل آنها گردد] و تا چندى [آنها را] برخوردار سازيم. (۴۴)
و چون به ايشان گفته شود: «از آنچه در پيش رو و پشت سر داريد بترسيد، اميد كه مورد رحمت قرار گيريد» [نمى‌شنوند]. (۴۵)
و هيچ نشانه‌اى از نشانه‌هاى پروردگارشان بر آنان نيامد، جز اينكه از آن رويگردان شدند. (۴۶)
و چون به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزى داده انفاق كنيد»، كسانى كه كافر شده‌اند، به آنان كه ايمان آورده‌اند، مى‌گويند: «آيا كسى را بخورانيم كه اگر خدا مى‌خواست [خودش] وى را مى‌خورانيد؟ شما جز در گمراهىِ آشكارى [بيش] نيستيد.» (۴۷)
و مى‌گويند: «اگر راست مى‌گوييد، پس اين وعده [عذاب] كى خواهد بود؟» (۴۸)
جز يك فرياد [مرگبار] را انتظار نخواهند كشيد كه هنگامى كه سرگرم جدالند غافلگيرشان كند. (۴۹)
آنگاه نه توانايى وصيّتى دارند و نه مى‌توانند به سوى كسان خود برگردند. (۵۰)
و در صور دميده خواهد شد، پس بناگاه از گورهاى خود شتابان به سوى پروردگار خويش مى‌آيند. (۵۱)
مى‌گويند: «اى واى بر ما، چه كسى ما را از آرامگاهمان برانگيخت؟ اين است همان وعده خداى رحمان، و پيامبران راست مى‌گفتند.» (۵۲)
[باز هم] يك فرياد است و بس؛ و بناگاه همه در پيشگاه ما حاضر آيند. (۵۳)
امروز بر كسى هيچ ستم نمى‌رود، جز در برابر آنچه كرده‌ايد پاداشى نخواهيد يافت. (۵۴)
در اين روز، اهل بهشت كار و بارى خوش در پيش دارند. (۵۵)
آنها با همسرانشان در زير سايه‌ها بر تختها تكيه مى‌زنند. (۵۶)
در آنجا براى آنها [هر گونه] ميوه است و هر چه دلشان بخواهد. (۵۷)
از جانب پروردگار[ى] مهربان [به آنان] سلام گفته مى‌شود. (۵۸)
و اى گناهكاران، امروز [از بى‌گناهان] جدا شويد. (۵۹)
اى فرزندان آدم، مگر با شما عهد نكرده بودم كه شيطان را مپرستيد، زيرا وى دشمن آشكار شماست؟ (۶۰) و اينكه مرا بپرستيد؛ اين است راه راست! (۶۱)
و [او] گروهى انبوه از ميان شما را سخت گمراه كرد؛ آيا تعقل نمى‌كرديد؟ (۶۲)
اين است جهنّمى كه به شما وعده داده مى‌شد! (۶۳)
به [جرم] آنكه كفر مى‌ورزيديد، اكنون در آن درآييد. (۶۴) امروز بر دهانهاى آنان مُهر مى‌نهيم، و دستهايشان با ما سخن مى‌گويند، و پاهايشان بدانچه فراهم مى‌ساختند گواهى مى‌دهند. (۶۵)
و اگر بخواهيم، هر آينه فروغ از ديدگانشان مى‌گيريم تا در راه [كج] بر هم پيشى جويند؛ ولى [راه راست را] از كجا مى‌توانند ببينند؟ (۶۶)
و اگر بخواهيم، هرآينه ايشان را در جاى خود مسخ مى‌كنيم [به گونه‌اى] كه نه بتوانند بروند و نه برگردند. (۶۷)
و هر كه را عمر دراز دهيم، او را [از نظر] خلقت فروكاسته [و شكسته] گردانيم، آيا نمى‌انديشند؟ (۶۸)
و [ما] به او شعر نياموختيم و در خور وى نيست، اين [سخن] جز اندرز و قرآنى روشن نيست. (۶۹)
تا هر كه را [دلى] زنده است بيم دهد، و گفتار [خدا] در باره كافران محقق گردد. (۷۰)
آيا نديده‌اند كه ما به قدرت خويش براى ايشان چهارپايانى آفريده‌ايم تا آنان مالك آنها باشند؟ (۷۱)
و آنها را براى ايشان رام گردانيديم. از برخى‌شان سوارى مى‌گيرند و از بعضى مى‌خورند. (۷۲)
و از آنها سودها و نوشيدنيها دارند. پس چرا شكرگزار نيستيد؟ (۷۳)
و غير از خدا[ى يگانه] خدايانى به پرستش گرفتند، تا مگر يارى شوند. (۷۴)
[ولى بتان] نمى‌توانند آنان را يارى كنند و آنانند كه براى [بتان] چون سپاهى احضار شده‌اند. (۷۵)
پس، گفتار آنان تو را غمگين نگرداند كه ما آنچه را پنهان و آنچه را آشكار مى‌كنند، مى‌دانيم. (۷۶)
مگر آدمى ندانسته است كه ما او را از نطفه‌اى آفريده‌ايم، پس بناگاه وى ستيزه‌جويى آشكار شده است. (۷۷)
و براى ما مَثَلى آورد و آفرينش خود را فراموش كرد؛ گفت: «چه كسى اين استخوانها را كه چنين پوسيده است زندگى مى‌بخشد؟» (۷۸)
بگو: «همان كسى كه نخستين‌بار آن را پديد آورد و اوست كه به هر [گونه] آفرينشى داناست.» (۷۹)
همو كه برايتان در درخت سبزفام اخگر نهاد كه از آن [چون نيازتان افتد] آتش مى‌افروزيد. (۸۰)
آيا كسى كه آسمانها و زمين را آفريده توانا نيست كه [باز] مانند آنها را بيافريند؟ آرى، اوست آفريننده دانا. (۸۱)
چون به چيزى اراده فرمايد، كارش اين بس كه مى‌گويد: «باش»؛ پس [بى‌درنگ] موجود مى‌شود. (۸۲)
پس [شكوهمند و] پاك است آن كسى كه ملكوت هر چيزى در دست اوست، و به سوى اوست كه بازگردانيده مى‌شويد. (۸۳)
محتوای سوره یاسین
در متن این سوره می توان سه اصل توحید، نبوت و معاد را ردیابی نمود:
- مساله نبوت و فلسفه آن، احیای مردم و حال مردم در قبول یا رد دعوت انبیاء
- مساله توحید و بیان نشانه‌ها و آیاتی درباره وحدانیت خدا
- مساله معاد و زنده شدن مردم در قیامت برای گرفتن جزا، به سخن در آمدن اعضا و جوارح و جداسازی مجرمین از متقین و توصیف حال هر یک از این دو طایفه
دانلود متن و فایل صوتی و تصویری سوره یاسین
دانلود ترتیل سوره یاسین با صدای استاد پرهیزگار
دانلود تلاوت سوره یاسین با صدای استاد منشاوی
دانلود نسخه اندروید سوره یاسین همراه با فایل صوتی
سخن آخر
در این مطلب متن، صوت و ختوم و برکات مربوط به سوره مبارکه یاسین را برای شما ارائه دادیم؛ امیدواریم از این مطلب نهایت استفاده را کرده باشید. اگر به دنبال ختم‌های مجرب هستید، روش ختم سوره واقعه (دوشنبه اول ماه قمری) و سوره طه (فضیلت، شان نزول و ختم برای ازدواج) را نیز در ستاره بخوانید.
