سوره ملک سوره ناجی عذاب قبر (متن و ترجمه، فضائل و برکات)

ستاره | سرویس مذهبی – سوره ملک از سوره‌های زیبایی است که پیامبر اکرم (ص) هر شب آن را تلاوت می‌کردند. سوره‌ای که دارای فضائل و برکات بسیاری است.

نکاتی درباره سوره ملک

• سوره ۶۷ قرآن است.
• در مکه نازل شده است.
• ۳۰ آیه دارد.
• در جزء ۲۹ قرآن جای گرفته است.
• از نظر ترتیب نزول، سوره ۷۷ نازل شده بر پیامبر (ص) است.

 

وجه تسمیه سوره ملک

این سوره به این مناسبت که در آیه اول آن کلمه «‌ملک» آمده است به این نام شناخته می شود.

 

نام های دیگر سوره ملک

سوره ملک را با نام های «تبارک»، «مانعه»، «واقیه»، «مُنجیه» و «مَنّاعه» نیز می شناسند. علت نام گذاری این سوره با عناوین مختلف این است که این سوره قاریان و عاملان به آن را از عذاب جهنم نجات داده و از رسیدن آتش به بدن آنان جلوگیری می‌کند.

 

 

محتوای سوره ملک

این سوره به ترتیب به موضوعات زیر اشاره می کند:

• تبریک و تحسین خداوند در مورد فرمانروایی و حاکمیت و قدرت مطلقه او
• آفرینش و مرگ و حیات در جهت آزمایش الهی و انتخاب اصلح
• صفات خداوند
• نظام شگفت انگیز خلقت مخصوصا آفرینش آسمان‌ها، ستارگان، زمین و مواهب آن و همچنین آفرینش پرندگان و آب‌های جاری و آفرینش گوش و چشم و ابزار شناخت
• عذاب دوزخ و گفتگوهای ماموران عذاب با دوزخیان و مانند

 

ثواب تلاوت و حفظ سوره ملک

پیامبر اکرم (ص):

• هر کس در شب سوره ملک را قرائت کند اجری مانند احیای شب قدر را خواهد داشت.

• هر کس این سوره را حفظ کند انیس و مونس او در قبر خواهد شد و او را از هر حادثه و عذاب در قبر نگه می دارد او را به خدا نزدیک می کند تا اینکه وارد بهشت شود در حالی که از وحشت قبر در امان است.

 

برکات سوره ملک

• نجات از عذاب قبر

امام باقر (ع) می فرماید: سوره ملک، سوره مانعه است و مانع از عذاب قبر می شود. هر کس آن را قرائت کند هنگامی که نکیر و منکر از جانب پاهایش وارد قبرش می شوند پاهایش به این دو فرشته می گویند: شما را به بالاتر از من راهی نیست زیرا این بنده خدا به روی ما ایستاد و سوره ملک را در شب و روز قرائت کرد و اگر از جانب شکم و سینه اش بیایند به آنها گفته می شود که شما را به این بنده راهی نیست؛ زیرا او، سینه اش را جایگاه سوره ملک قرار داده است و اگر نکیر و منکر از جانب سرش بیایند زبانش به آن دو می گوید: شما را به پایین تر از من راهی نیست زیرا این بنده خدا به وسیله من سوره ملک را هر شب و روز قرائت می کرد.

• امنیت

پیامبر (ص) فرموده است: در کتاب خدا سوره ای است که ۳۰ آیه دارد و هر کس پیش از خوابیدن آن را قرائت کن خداوند برای او ۳۰ حسنه می نویسد و ۳۰ گناه از او را پاک می کند و ۳۰ درجه بر درجات او می افزاید و فرشته ای از فرشتگان خدا مأمور می شوند تا بال هایشان را بر روی او بگسترند و او را از هر بدی و آفتی نگه دارند تا از خواب بیدار شود و آن سوره ملک است.

امام صادق (ع): هر کس سوره ملک را در نماز واجب خود یا پیش از آن که بخواند قرائت نماید تا صبح در امان الهی خواهد بود تا وارد بهشت شود.

• شفاعت و بخشش

رسول خدا (ص) فرموده است: سوره ای در قرآن است که ۳۰ آیه دارد و فرد قرائت کننده خود را آنقدر شفاعت می کند تا او را ببخشند و آن سوره ملک است.

• غفران برای اموات

قرائت قرآن و هدیه کردن ثواب آن به گذشتگان، موجب رفع گرفتاری های آخرتی آنها و مغفرت و بخشش برای ایشان خواهد بود. رسول خدا (ص) در این باره فرموده است: هر کس سوره ملک را قرائت کن و به برداران خود که در گذشته اند هدیه کند ثواب آن با سرعت برق به آنها خواهد رسید و در عذاب گناهان ایشان تخفیف داده می شود و مایه انس ایشان در قبر می شود.

از حضرت صادق (ع) نیز روایت شده: هر کس سوره ملک را برای میتی بخواند از عذابی که در آن است تخفیف داده می شود و اگر قرائت کننده به اموات هدیه کند ثواب آن با سرعت برق به آنها می رسد.

• دندان درد

رسول خدا فرموده است: هر کس که دندانش درد می کند انگشتش را بر دندانی که درد می کند بگذارد و آیه «۲۳ سوره ملک» را هفت مرتبه بخواند:

«قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَلِيلاً مَّا تَشْكُرُونَ»

«بگو: او كسى است كه شما را آفرید و براى شما گوش و چشم و قلب قرار داد اما كمتر سپاسگزارى مى‏ كنید»

 

آیات مشهور

«الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ»

این آیه به هدف آفرینش مرگ و زندگی انسان که از شئوون مالکیت و حاکمیت خداست اشاره کرده و می‌گوید: «همان كه مرگ و زندگى را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدام‌تان نيكوكارتريد و اوست ارجمند آمرزنده».

 

دانلود ترتیل سوره ملک با صدای استاد پرهیزگار

 

دانلود تلاوت سوره ملک با صدای استاد عبدالباسط

 

متن سوره ملک

بسم الله الرحمن الرحيم

تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(۱)

الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ(۲)

الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقاً مَّا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِن تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِن فُطُورٍ(۳)

ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِأً وَ هُوَ حَسِيرٌ(۴)

وَ لَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَ جَعَلْنَاهَا رُجُوماً لِّلشَّيَاطِينِ وَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ(۵)

وَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ(۶)

إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقاً وَ هِيَ تَفُورُ(۷)

تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ(۸)

قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَ قُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ(۹)

وَ قَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ(۱۰)

فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقاً لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ(۱۱)

إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ كَبِيرٌ(۱۲)‏

وَ أَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ(۱۳)

أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَ هُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ(۱۴)

هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولاً فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَ كُلُوا مِن رِّزْقِهِ وَ إِلَيْهِ النُّشُورُ(۱۵)

أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ(۱۶)

أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِباً فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ(۱۷)

وَ لَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ(۱۸)

أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَ يَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ(۱۹)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ(۲۰)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ(۲۱)

أَفَمَن يَمْشِي مُكِبّاً عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّن يَمْشِي سَوِيّاً عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ(۲۲)

قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَ جَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَارَ وَ الْأَفْئِدَةَ قَلِيلاً مَّا تَشْكُرُونَ(۲۳)

قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ(۲۴)

وَ يَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ(۲۵)

قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَ إِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ(۲۶)‏

فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ قِيلَ هَذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ(۲۷)

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَ مَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ(۲۸)

قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ(۲۹)

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْراً فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاء مَّعِينٍ (۳۰)

 

ترجمه سوره ملک

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

پربركت و زوال‏ ناپذیر است كسى كه حكومت جهان هستى به دست اوست، و او بر هر چیز تواناست.(۱)

آن كس كه مرگ و حیات را آفرید تا شما را بیازماید كه كدام یك از شما بهتر عمل مى كنید و او شكست‏ ناپذیر و بخشنده است.(۲)

همان كسى كه هفت آسمان را بر فراز یكدیگر آفرید; در آفرینش خداوند رحمان هیچ تضاد و عیبى نمى بینى. بار دیگر نگاه كن، آیا هیچ شكاف و خللى مشاهده مى‏ كنى؟!(۳)

بار دیگر (به عالم هستى) نگاه كن، سرانجام چشمانت (در جستجوى خلل و نقصان ناكام مانده) به سوى تو باز مى ‏گردد در حالى كه خسته و ناتوان است.(۴)

ما آسمان پایین (نزدیك) را با چراغ هاى فروزانى زینت بخشیدیم، و آنها (شهاب ها) را تیرهایى براى شیاطین قرار دادیم و براى آنان عذاب آتش فروزان فراهم ساختیم.(۵)

و براى كسانى كه به پروردگارشان كافر شدند عذاب جهنم است و بد فرجامى است. (۶)

هنگامى كه در آن افكنده شوند صداى وحشتناكى از آن مى ‏شنوند و این در حالى است كه پیوسته مى‏ جوشد.(۷)

نزدیك است (دوزخ) از شدت غضب پاره پاره شود; هر زمان كه گروهى در آن افكنده مى ‏شوند، نگهبانان دوزخ از آنها مى ‏پرسند: «مگر بیم‏ دهنده الهى به سراغ شما نیامد؟!»(۸)

مى ‏گویند: «آرى، بیم ‏دهنده به سراغ ما آمد، ولى ما او را تكذیب كردیم و گفتیم: خداوند هرگز چیزى نازل نكرده، و شما در گمراهى بزرگى هستید»(۹)

و مى ‏گویند: «اگر ما گوش شنوا داشتیم یا تعقل مى ‏كردیم، در میان دوزخیان نبودیم»(۱۰)

اینجاست كه به گناه خود اعتراف مى ‏كنند; دور باشند دوزخیان از رحمت خدا(۱۱)

(اما) كسانى كه از پروردگارشان در نهان مى ‏ترسند، مسلما آمرزش و پاداش بزرگى دارند(۱۲)

گفتار خود را پنهان كنید یا آشكار (تفاوتى نمى ‏كند) او به آنچه در سینه ‏هاست آگاه است(۱۳)

آیا آن كسى كه موجودات را آفریده از حال آنها آگاه نیست؟! در حالى كه او (از اسرار دقیق) باخبر و آگاه است(۱۴)

او كسى است كه زمین را براى شما رام كرد، بر شانه‏ هاى آن راه بروید و از روزیهاى خداوند بخورید و بازگشت و اجتماع همه به سوى اوست(۱۵)

آیا خود را از عذاب كسى كه حاكم بر آسمان است در امان مى‏دانید كه دستور دهد زمین بشكافد و شما را فرو برد و به لرزش خود ادامه دهد؟!(۱۶)

یا خود را از عذاب خداوند آسمان در امان مى‏دانید كه تندبادى پر از سنگریزه بر شما فرستد؟! و بزودى خواهید دانست تهدیدهاى من چگونه است(۱۷)

كسانى كه پیش از آنان بودند (آیات الهى را) تكذیب كردند، اما (ببین) مجازات من چگونه بود(۱۸)

آیا به پرندگانى كه بالاى سرشان است، و گاه بالهاى خود را گسترده و گاه جمع مى ‏كنند، نگاه نكردند؟! جز خداوند رحمان كسى آنها را بر فراز آسمان نگه نمى ‏دارد، چرا كه او به هر چیز بیناست!(۱۹)

آیا این كسى كه لشكر شماست مى ‏تواند شما را در برابر خداوند یارى دهد؟ ولى كافران تنها گرفتار فریبند!(۲۰)

یا آن كسى كه شما را روزى مى ‏دهد، اگر روزیش را بازدارد (چه كسى مى ‏تواند نیاز شما را تامین كند)؟! ولى آنها در سركشى و فرار از حقیقت لجاجت مى‏ ورزند!(۲۱)

آیا كسى كه به رو افتاده حركت مى ‏كند به هدایت نزدیكتر است یا كسى كه راست ‏قامت در صراط مستقیم گام برمى‏ دارد؟!(۲۲)

بگو: «او كسى است كه شما را آفرید و براى شما گوش و چشم و قلب قرار داد; اما كمتر سپاسگزارى مى ‏كنید!»(۲۳)

بگو: «او كسى است كه شما را در زمین آفرید و به سوى او محشور مى ‏شوید!»(۲۴)

آنها مى‏ گویند: «اگر راست مى ‏گویید این وعده قیامت چه زمانى است؟!»(۲۵)

بگو: «علم آن تنها نزد خداست; و من فقط بیم‏ دهنده آشكارى هستم»(۲۶)

هنگامى كه آن (وعده الهى) را از نزدیك مى ‏بینند، صورت كافران زشت و سیاه مى ‏گردد و به آنها گفته مى ‏شود: «این همان چیزى است كه تقاضاى آن را داشتید»!(۲۷)

بگو: «به من خبر دهید اگر خداوند مرا و تمام كسانى را كه با من هستند هلاك كند، یا مورد ترحم قرار دهد، چه كسى كافران را از عذاب دردناك پناه مى‏ دهد؟!»(۲۸)

بگو: «او خداوند رحمان است، ما به او ایمان آورده و بر او توكل كرده ‏ایم; و بزودى می ‏دانید چه كسى در گمراهى آشكار است!»(۲۹)

بگو: «به من خبر دهید اگر آبهاى (سرزمین) شما در زمین فرو رود، چه كسى مى ‏تواند آب جارى و گوارا در دسترس شما قرار دهد؟!»(۳۰)