نویسنده: ابوالفضل ناظمی
بروزرسانی: 13 خرداد 1403
همزمان با سالروز شهادت امام جواد (ع) با مجموعه ای زیبا و سوزناک از روضه امام جواد (ع) به همراه متن شهادت امام جواد و فایل صوتی همراه ما باشید. علاوه بر این بهترین مجموعه شعر شهادت امام جواد را نیز می توانید در ستاره بخوانید.
روضه امام جواد (ع)
حاج محمد رضا طاهری
دانلود روضه امام جواد (ع)
بیایید از باب الجواد وارد بشیم .همه ی درای سمت حرم اما رضا، یه جوری عاشق رو میرسونه. اما باب الجواد یه چیز دیگه است. وقتی از باب الجواد وارد حرم میشی همون دم در امام رضا علیه السلام میگه گدای جوادمه، نزارین دست خالی برگرده..
در بارگاه تو تمام خلق جا دارند
حتی همان ها که فقط بار خطا دارند
افتاده جود و لطف هم حتی به پاهایت
در خاندانی که همه دستِ عطا دارند
ایرانیانی که به پابوس تو می آیند
پیش تو روی لب نوای یارضا دارند
آنها که از مشهد مشرف میشوند اینجا
در محضر تو حس و حالی آشنا دارند
چیزی نمی‌خواهند از جایی به جز این دَر
این مردمی که پیش تو دست دعا دارند
روی از فقیران دَرَت پنهان مکن مولا
مردم گرفتارند، غیر از تو که را دارند
آقا جواد الائمه درکودکیه باباش امام رضا تبعید شده خودش مدینه است. مردم،گرفتارا، میومدن پیش حضرت ،میدونستن این‌خانواده کوچک و بزرگ ندارند.همه اهل کرمند. حضرت اذیت میشد بین این همه گرفتار و مستمند، موفق اومد گفت: آقا! یه در دیگه هم این‌خونه داره بزار از این در ببرم‌تون انقدر اذیت نشید. خبر رسید به امام رضا ،حضرت نوشت: جگر گوشه ی بابا جوادم! این‌گرفتارا به امیدی درِ خونه ی تو میان. از همون جا برو که سائلا نشستن….
راز مگوی زائرانت را تو می‌فهمی
چه حرف‌هایی گریه‌های بی‌صدا دارند
قبل محرم قلب عالم کاظمینی شد
حاجات ما باز اربعینی و حسینی شد
ای که هوای دست خالی مرا داری
مثل حسن دست کَرم بهر گدا داری
شد قاتلت آن کس که باید همدمت باشد
خیلی شباهت به امام مجتبی داری
جواد الائمه از امام حسنم غریب تر بود. آخه اون لحظه ی آخرِ برادرا کنار بستر امام حسن بودن، خواهرا براش گریه می کردن، عباس سر به دیوار گذاشته بود، حسین گریه می کنه..اما این آقا لحظه ی آخر تو حجره ی در بسته بود. یه دونه گریه کن دم در این‌حجره نبود…ام فضل نانجیب یه عده از کنیزا رو جمع کرده بود می گفت هلهله کنید.. پای کوبی کنید..نمی خوام صداش رو کسی بشنوه…
مانند زهرا زود از دنیا گذر کردی
در سینه‌ات داغی بزرگ از کوچه‌ها داری
از آتش زَهر از عطش بر خاک می‌افتی
خون در جگر از ناله‌های بی‌صدا داری
لبهای خشکت مثل جَدَّت می‌خورد بر هم
لبهای خشکیده ی حضرت تنها شباهت نبود.اینجا هم میگن یکی از کنیزا آب آوردام فضل گرفت ریخت رو زمین…کربلا هم هِلال میگه سِپرم رو پُر از آب کردم، نزدیک گودال شدم دیدم اون نانجیب از گودال بیرون اومد همه لباسا غرقه خونه، گفت: کجا داری میری؟ گفتم، دارم برا حسین آب میبرم.
صدای العطشش دیوونه ام کرده. یه وقت دامن عربیش رو کنار زد سر و ،روی دست گرفت گفت من سیرابش کردم..گفتم نانجیب بالاترین جنایت رو توی عالم انجام دادی پس چرا بدنت داره میلرزه؟ گفت: هلال اون لحظه ی آخر گوشه ی گودال هیچ زنی نبود. امایه صدایی رو‌هی میشنیدم..یکی هی می گفت: بُنَیَّ قَتَلوکَ عَطشانا….
سید مجید بنی فاطمه
دانلود روضه امام جواد (ع)
به لطف خدای جوادُالائمه
گدایم، گدای جوادُالائمه
غریبم نخوانید یا أیُهاالنّاس
شدم آشنای جوادُالائمه
رسیدم به آزادگی تا دلم شد
اسیر ولای جوادُالائمه
از آن صورت گندمین بوی گندم
گرفته هوای جوادُالائمه
رضای خدای امامِ رضا را
بِـجو در رضـای جوادُالائمه
اگر عاشقی هر نفس مثل سایه
برو در قفای جوادُ الائمه
تو و جنّت و قصر و حور، آی زاهد
من و خاک پای جوادُالائمه
مَلَک در لباس کبوتر می آید
به ایوانْ طلای جوادُالائمه
نه تنها فَلک، عرش هم، تکیه داده
به گلدسته های جوادُالائمه
شمیم دل انگیز مشهد می آید
زِ صحن و سرای جوادُالائمه
در این آخر ماه ذی القعده باید
بسوزم برای جوادالائمه
مرا بیمه ام می کند تا مُحرّم
لباسِ عزای جوادُالائمه
زنی بود و ظالم و دَف بود و پایکوبی
عطش بود و نای جوادُالائمه
درِ حجره را بسته اند، آه خانه
شده کربلای جوادُالائمه
بُریده بُریده، شکسته شکسته
می آید صدای جوادُالائمه
دَم العَطش شد دَم وا حسینا
عوض شد نوای جوادُالائمه
شبیه حسین، آه آبش ندادند
صدا زد، بمیرم جوابش ندادند
کنیزان شنیدند آهش بلند است
جوابی به حالِ خرابش ندادند
اگر منع کردند از شُرب آبش
ولی جا به بزم شرابش ندادند
تنش را رها بر روی بام کردند
ولی تیغ و نیزه عذابش ندادند
دَم آن همه کفترِ باوفا گرم
که تحویل بر آفتابش ندادند
تنش از سر بام در کوچه افتاد
ولی نعل ها پیچ و تابش ندادند
دگر سنگها بغض خود را نشانِ
گُلِ رویِ از خون خضابش ندادند
زمانی که تشییع شد، رهگذرها
عذابی به عالی جنابش ندادند
ولی آه، در گودیِ قتله گاهی
غروبی، غریبی پس از بی سپاهی
تنش زیر سُمّ ستوران رها شد
به بغض علی یکصد و ده هجا شد
همین که سرش رفت روی سنان ها
نشستند در موج خون آسمان ها
در آمد زِ عمق جگر، آهِ زنها
که در بین گودال می گفت تنها
زنی قد خمیده: بُنیّ بُنیّ
گُلِ سر بُریده: بُنیّ بُنیّ
شاعر:قاسم نعمتی
سید رضا نریمانی
دانلود روضه امام جواد (ع)
هرچه جوان از دست و پا افتاده باشد
زشت است پیش چشم‌ها افتاده باشد
ای‌کاش با افتادنش طشتی نکوبند
روی زمین بی‌سرصدا افتاده باشد
تلخ است همسر، زهرِ همسر را بنوشد
مردی زِ ظلمِ آشنا افتاده باشد
انصاف اصلاً نیست در بیرون برقصند
در حجره‌اش آقای ما افتاده باشد
در راهِ پشت بام می‌بیند مصیبت
پیکر که بین پله‌ها افتاده باشد
هرجا بیُفتد روزگارش کربلایی‌ست
فرقی ندارد که کجا افتاده باشد
ای وای اگر در ازدحام سختِ گودال
روی تنی سَرنیزه‌ها افتاده باشد
این آبرودار قبیله‌ست و روا نیست
عُریان در این صحرا رها افتاده باشد
جنجال بود و
لب‌تشنه‌ای در گوشه‌ی گودال بود و
گودال بود و
از نیزه و شمشیر پامال بود و
می‌رفت بالا
تیغی که دست نفرت دَجّال بود و
دَجّال بود و
در زیر پایش پیکری پامال بود و
ای وای ای وای
ذکر لبانِ مادری بی‌حال بود و
روی گودال مادر افتاده توی گودال خواهر افتاده
بُنَیَّ قَتَلوکَ ذَبَحوکَ وَ مِنَ الماءِ مَنَعوکَ
سید مهدی میرداماد
دانلود روضه امام جواد (ع)
با شال عزا زائرا میان، چه خبره مشهد امشب
سینه می زنند، روضه می خونن رو به روی گنبد امشب
چی می گن؟ تو هم با اون زائرا بگو
(یا امام رضا به خدا غریب و تنها / تو خونه شبیه زهرا جوونتو کشتن آقا) ۲
(نبودی بیینی جیگرش، برا یه کم آب می سوزه / نبودی ببینی تنش سه روز تو آفتاب می مونه) ۲
همیشه دلم توی کاظمین کنار باب المراده ۲
یا که زائر مشهدالرضا کنار باب الجواده
یا امام رضا مگه چی بوده گناهش؟
می بینه با اشک و آهش
که خونشه قتلگاهش…
❈❈❈
دو تا امام ما رو تو خونشون همسرانشون به شهادت رسوندند؛ یکی امام حسن، یکی امام جواد؛ هر دو به دست همسرانشون مسموم شدن؛ اما از بغداد تا مدینه فرق زیاده، امام حسن رو زهر دادن اما امام حسن، خواهر داشت تا دید جیگرش داره پاره می شه گفت “بگید زینبم بیاد…”؛ امام حسنم زهر دادند اما امام حسن یه برادر مثل عباس داشت… یکی مثل حسین داشت… امام حسن بچه هاش دورش بودند…”
اما امروز امام جواد هی به در و دیوار نگاه کرد، نمی تونست بگه “پسرم…” یه نفر نبود سرش رو بغل بگیره… این سفارش انبیا و اولیاء ماست، همشون می گفتن دم جون دادن بگید همه بیان، پیغمبر مگه نبود؟! دستور داد علی بیاد، فاطمه بیاد، حتی حسن و حسین که خودشون رو روی سینه پیغمبر انداختن امیرالمومنین خواست بلندشون کنه پیغمبر فرمودند: علی جان اینا رو سینه من باشند من راحت جون میدم.
بیام جلوتر؛ مگه مادر ما می خواست بره همه دورش نبودن؟! زینب یه طرف، حسن یه طرف حسین… حتی وقتی کفنش کردند بچه هاش دورش بودند.
بیام جلوتر؛ امیرالمومنین مگه نبود؟ خودش گفت همه دورم باشند حتی عباسش رو نذاشت ببرن.
امام حسن همه دورش بودند… “عبدالله و قاسم…” بقیه اهل بیت هم همینطور.
امام رضا تو خراسان جون میده، امام جواد از مدینه آمد، امام جواد تو بغداد جون میده امام هادی علیه السلام به علم امامت رفت کنار بدن…
همه ائمه ما گفتن بیاید کنار ما… فقط یه نفر گفت: زینب نیا… زینب نیا بالای گودال… اگه بیای می بینی رو سینه حسینت نشستن… وای… زینب آمد بالای تل دید حسین داره می گه: “ارجِعی اُخَیَّ” خواهرم برگرد… زین العابدین تو خیمه است… بچه ها تو خیمه اند… زینب برگشت، خیلی طول نکشید دید زمین کربلا داره می لرزه، همه دارند تکبیر می گن… چه خبره؟ یه نگاه کرد دید سر حسین بالای… حسین…
او می دوید و…
بوی حرم میاد… خیلی نمونده، چهل روز دیگه باید بگی:
او می دوید و…
فرج امام زمان بگو حسین…
حاج منصور ارضی
دانلود روضه امام جواد (ع)
باور نتوان کرد سلامی بفرستیم
آن گاه از این خانه جوابی نفرستند
دیوار حرم شسته به اشک است بگویید
تا قمصری از آن عطر و گلابی نفرستند
بی گریه تباکی کن و بی اشک تظاهر
حاشا که براین گریه ثوابی نفرستند
قربونت برم امام رضا، از همین جا سلام بده به آقا…
“السلام علیک یا علی بن موسی الرضا”
آقاجون اجازه بده روضه جواد الائمه ات رو بخونیم، چه جوادی” چه جوادی” جوان ترین امام بین دوازده امام، حضرت جوادالائمه هست؛ این قدر رئوف و مهربون بوده، این قدر بخشش می کرده، این قدر زیبا بوده…” گفتن باید توسط ام الفضل انتقام بگیریم، من نمی دونم چه ظلمی کرده بود، آقا به خودشم گفت بگو من چه کردم به تو که این زهر رو به من دادی! خیلی دردناکه… الله اکبر” این قدر سوخت صدای ناله جوادالائمه و مناجاتش بلند بود گاهی هم می گفت: تشنمه…
بعضیا این طوری روضه خوندن: کنیزی از کنیزان گفت اگر منو بکشند هم باید آب به لب های جوادالائمه ابن الرضا برسانم، خودشو رسوند پشت در اتاق یه مرتبه ام الفضل دیدش؛ چه می کنی؟ گفت : ناجنس مگه نمی بینی آقا تشنشه؟! ناله میزنه! آب ها رو گرفت به زمین ریخت، دستور داد زن ها و کنیزا کف بزنند، طشت بزنند، صدای بلند هلهله کنند. کسی دیگه صدای مظلومیت جوادالائمه رو نشنوه…”
هلال بن نافع یا نافع بن هلال می گه من این قدر دلم برای حسین سوخت به سرعت رفتم برای حسین آب آوردم به لب تشنش برسونم وارد سرازیری گودال شدم یه وقت دیدم نانجیب شمر خون آلود داره بیرون میاد، سر مقدس رو به دست گرفته، کجا میری؟! آب برای چی آوردی؟!! حسین تشنه بود… گفت: من سیرابش کردم… آی… آبی که آورده بود به زمین ریخت دیدم داره می لرزه گفتم: سر رو بریدی چرا می لرزی؟!! گفت: من یه صدای ناله ای شنیدم… الله اکبر” زمین و آسمان تیره و تار شد… یه وقت امام چهارم فرمود عمه جان به خدا الان بابامو به شهادت رساندن، زودی به همه بگو فرار کنند… آخ دیدن یه سری بالای نیزه رفت، هلهله لشگر بلند شد… اما این طرفه خیمه ها این زن و بچه ها هی می گفتن وا محمدا…، وا علیا…، وا حسینا…
حاج مهدی سلحشور
دانلود روضه امام جواد (ع)
لب تشنه بود، تشنه یک جرعه آب بود
مردی که دردهایِ دلش بی حساب بود
پا می كشید گوشه حجره به روی خاك
پروانه وار غرق تب و التهاب بود
در ازدحام و هلهله نانجیب ها
فریاد استغاثه او بی جواب بود
یک جرعه آب نذر امامش كسی نكرد
هر چند آب دادنِ تشنه ثواب بود
آخر شبیه جد غریبش شهید شد
آری دعای خسته دلان مستجاب بود
تا سایبان پیکرِ نورانیش شود
بال کبوتران حرم را شتاب بود
می گه دیدم یه جایی دیدم این پرنده ها بالاشون به هم دادن سایبون درست کردن…
رو بدن آقا جوادالائمه سایبون درست کردن، آفتاب به بدنِ عزیز زهرا نتابه…
اما فدای بی کفن دشت کربلا…
آلاله ای كه زخم تنش بی حساب بود
هم تیغ نیزه خون تنش را مکیده بود
هم داغ دیده شرر آفتاب بود…
حاج میثم مطیعی
دانلود روضه امام جواد (ع)
مرهم حریفِ زخم زبان ها نمی شود
اصلاً جگر که سوخت مداوا نمی شود
خیلی ها نقل کردند؛ مسعودی در اِثباتُ الوَصیةِ، مجلسی در بحار، ذکریا بن آدم راویِ این حدیثِ، می گه خدمتِ علی بن موسی الرضا بودم، جوادالائمه نشسته، یه وقت با یه ناراحتی دست به زمین زد، سر به آسمان بلند کرد، داره فکر می کنه علی بن موسی الرضا فرمود: پسرم چی شده؟… به چی فکر میکنی؟… فرمود: به اون کاری که با مادرم زهرا کردند… به خدا قسم اون دو نفر رو از قبر بیرون می کشم… آتیششون می زنم…
اصلاً جگر که سوخت مداوا نمی شود (آخه مادرِ ما رو کتک زدند… مادر انتقامتو می گیرم… اون ملعونه کارِ خودشو کرده سم به آقا خورانده…)
گریه مکن بهانه به دست کسی مده
با گریه هات هیچ مدارا نمی شود
خسته مکن گلوی خودت را برای آب
با آب گفتن تو کسی پا نمی شود
هی صدا می زد جگرم سوخت…
این قدر پیش چشم کنیزان به خود مپیچ
با دست و پا زدن گره ات وا نمی شود…
گیسو مکش به خاک دلی زیر و رو شود
در این اتاق، عاطفه پیدا نمی شود
با ضرب دست و پا زدنت طشت می زنند
جز هلهله جواب مهیا نمی شود
اُم فضل به کنیزها دستور داد هلهله کنند، کسی صدایِ غربت آقا را نشنوه… این کارا سابقه داره وقتی زینب وارد کوفه شد… همه شروع کردند هلهله کردند… یه وقت زینب می خواد حرف بزنه، زنها دارن دف میزنن، هلهله می کنن، با اون ید اِلهی خودش اشاره کرد
وَ قَدْ اءَوْمَاءَتْ الَى النّاسِ اءَنِ اسْکُتُوا اشاره کرد ساکت بشید، حتی زنگِ آویخته بر گردن شتران از صدا ایستاد، در لسان امیرالمومنین شروع به حرف زدن کرد
یا اءَهْلَ الْکُوفَهِ ، یا اءَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ… شروع کرد مردم کوفه رو رسوا کردن، گفت، گفت؛ اگه زینب ادامه بده همه چی خراب می شه، یه کاری کردن زینب آرام شد…
مبهوت می نمود به سرنیزه ای نگاه
کی جانپاه زینب و اطفالِ بی پناه
راحت بخواب چون که پرستار زینب است
یه وقت لحنش عوض شد… «ما تَوَهَّمتُ یا شَقیقَ فُؤادی» حسین جان فکر اینجا رو نمی کردم، یه جمله دیگه هم گفت: اشاره کرد به فاطمه صغری «یا أخی فاطمه الصَغیرة کَلِّم ها» با این بچه حرف بزن…
با غربتی که هست تو غارت نمی شوی
نیزه به جای جایِ تنت جا نمی شود
آقا رو آوردن بالایِ پشتِ بام گذاشتن…
خوبی پشت بام همین است ای غریب
پایِ کسی به سینه تو جا نمی شود…
حاج حسن خلج
دانلود روضه امام جواد (ع)
در وجود تو جُود را دیدم
جلوه هایِ سجود را دیدم
تشنه بودم تو را صدا زدمُ (یا جواد الائمه…)
مهربانیِ رود را دیدم
می بینی تو کویر جهل موندم آقا… می بنی لب تشنه محبت و معرفتت ام آقا… می بینی لبایِ جانم از شدت بی معرفتی ترک خورده… چرا به دادم نمی رسی آقا…
یا جواد الائمه ادرکنی…
قرار بوده زینت ات باشم… اما می بینم وصله ناجورت شدم آقا…
دستهایت سخاوتِ محض است
با تو الطافِ زود را دیدم
با نگاهی به آسمانِ بلند
پیش پایت قعود را دیدم
اگه بزرگتر و وسیع تر از تو سراغ داشتم می رفتم آقا جانم… می دونم هیچکی غیر شما نمی تونه به داد ما برسه…
قبله جانِ من جمالِ خدا
ای علی اکبرِ امام رضا…
به خدا شهادتِ امام جواد خود امام رضام زیرِ لب هی می گه جد غریبم، قربونِ جگرِ پاره پاره ات برم… اون لحظه ای که سرِ پسرت رو رویِ زانو گرفتی…
حسین…
بویِ محرمش داره میاد… رزقُ روزیِ ماه محرم و از جواد الائمه بگیریم…
حسین
حجت الاسلام انصاریان
دانلود روضه امام جواد (ع)
امشب، شب شهادت جوادالائمه هست در سن ۲۵ سالگی به وجود مقدس شون زهر دادند، دیگه معلومه یه انسان ۲۵ ساله بچه هاش در چه حالی اند! مرگش مثل مرگ مادرش زهرا بود از نظر سن جوانی، اون وقت فرزندشون امام هادی و دختر گرانقدرشون حکیمه خاتون هنوز فرزند خردسالی بودند ولی دشمن به این پدر مهلت نداد بعد از زهر هم دستور داده بودند در اتاق رو به روش ببندند تا کسی به کمک او نیاد.
ای اهل بیت پیغمبر دیگه مظلوم تر از شما در این عالم نیامده. از اینجا به بعدش مثل باباش ابی عبدالله با لب تشنه گذروند فرصت سه روزه اش رو… دیگه در پایان کار یه کنیزی گفت هر چه می خواد بشه، بشه! یه ظرف آب بردارم ببرم به این فرزند مظلوم زهرا بدم، ولی وقتی در اتاق رو باز کرد دید جوادالائمه از دنیا رفته و جان به جان آفرین تسلیم کرده، از یه جهت شهادت شبیه به زهرا از یه جهت هم شبیه به ابی عبدالله… یه جمله هم شب آخر از زهرا براتون بگم.
امام صادق علیه السلام می فرمایند: وقتی بدن مادرم رو دفن کرد، کنار قبر مادرم نشست، فاطمه من می خوام کنار قبرت بمانم طاقت ندارم، می خوام خانه برگردم جواب این بچه های بی مادرت رو چی بدم! امام ششم می فرماید: برای آروم کردن خودش بلند شد آمد سر قبر پیغمبر، قبر پیغمبر رو بغل گرفت، صدا زد: یا رسول الله بلند شو ببین غریب شدم، تنها شدم، مظلوم شدم “السلام علیک یا فاطمه الزهرا یا سیدةنساء العالمین”
