دنیاطلبی چه عوارضی را در پی خواهد داشت؟

ستاره | سرویس مذهبی – بهترین راه برای درمان دنیاطلبی در افرادی که چشم شان فقط این دنیا و زرق و برق آن را می بیند مقایسه دنیا و آخرت است. آن ها باید این جهان و جهان آخرت را از همه جهات با یکدیگر مقایسه کنند و بعد انتخاب کنند که سعادت شان در کدام جهان رقم خواهد خورد.

 

خدا با دنیاطلبی  چگونه برخورد می کند؟

خداوند در آیه ۱۵ سوره هود می فرماید:

«مَنْ کانَ يُريدُ الْحَياةَ الدُّنْيا وَ زينَتَها نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمالَهُمْ فيها وَ هُمْ فيها لا يُبْخَسُونَ»

«کسانی که زندگی دنیا و زینت آن را بخواهند (نتیجه) اعمالشان را در همین دنیا به طور کامل به آنها می دهیم و چیزی کم و کاست از آنها نخواهد شد»

 

خداوند در این آیه دنیاطلبان را که از آخرت خود غافل اند تهدید می کند. شیوه الهی در این باره به این صورت است که دنیاطلبان را در همین دنیا به کمال مطلوب شان می رساند و نتایج اعمال شان را نیز به طور کامل در همین دنیا به آن ها واصل می کند. همانطور که می دانید نظشام جاری عالم بر اساس علت و معلول است و برای هم عملی بدون در نظر گرفتن نیت آن یک عکس العمل در نظر گرفته شده است. این در حالی است که آرمان های اخروی علاوه بر عمل باید نیتش نیز برای رضایت خدا باشد تا اجر اخروی به همراه داشته باشد. خداوند در آیه بعدی می فرماید:

«أُولئِکَ الَّذينَ لَيْسَ لَهُمْ فِي الْآخِرَةِ إِلاَّ النَّارُ وَ حَبِطَ ما صَنَعُوا فيها وَ باطِلٌ ما کانُوا يَعْمَلُونَ»

«(ولی) آنها در آخرت، جز آتش (سهمی) نخواهند داشت و آنچه را در دنیا (برای غیر خدا) انجام دادند بر باد می رود و آنچه را عمل می کردند باطل و بی اثر می شود»

 

دنیا طلبان بر اساس این ایه نتیجه سعی شان را در دنیا می گیرند و در آخرت هیچ بهره ای جز آتش جهنم نخواهند برد. بنابراین در دنیا که وظیفه انسان عبادت است و نیاز به قصد قربت دارد، عمل بدون قصد قربت باطل است و اگر عملی بدون قصد قربت و به خاطر دنیا انجام شده نتیجه آن نیز محدود به دنیا خواهد بود و در قیامت اجری نخواهد داشت.

 

زیبایی های دنیا وسیله ازمایش است

اگر در جهان مادی بنگریم پر است از زیبایی هایی که می تواند انسان را مسحور خودش کند. عشق به زن و فرزند، آرزوی ثروت فراوان و… از جمله این نعمت ها هستند اما خداوند در آیه ۱۴ سوره آل عمران تاکید کرده است که این ها همه وسیله ازمایش هستند و نباید روی ان ها سرمایه گذاری بلند مدت برای آخرت نمایید:

«زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَواتِ مِنَ النِّساءِ وَ الْبَنينَ وَ الْقَناطيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ وَ الْخَيْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَ الْأَنْعامِ وَ الْحَرْثِ ذلِکَ مَتاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ اللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ»

«محبت امور مادی، از زنان و فرزندان و اموال هنگفت از طلا و نقره و اسبهای ممتاز و چهارپایان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است (تا در پرتو آن، آزمایش و تربیت شوند ولی) اینها (در صورتی که هدف نهایی آدمی را تشکیل دهند) سرمایه زندگی پست (مادی) است و سرانجام نیک (و زندگیِ والا و جاویدان) نزد خداست.»

خداوند بعد از این که مادیات و خصوصیات آن ها را بیان می کند در آیه بعد تعدادی از نعمت های بهشتی خود را متذکر می شود که قرار است افراد باتقوا از آن بهره مند شوند:

«قُلْ أَ أُنَبِّئُکُمْ بِخَيْرٍ مِنْ ذلِکُمْ لِلَّذينَ اتَّقَوْا عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها وَ أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ وَ اللَّهُ بَصيرٌ بِالْعِبادِ»

«بگو: «آیا شما را از چیزی آگاه کنم که از این (سرمایه های مادی) بهتر است؟» برای کسانی که پرهیزگاری پیشه کرده اند (و از این سرمایه ها در راه مشروع و حق و عدالت استفاده می کنند) در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر) باغهایی است که نهرها از پایِ درختانش می گذرد همیشه در آن خواهند بود و همسرانی پاکیزه و خشنودی خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امورِ) بندگان بیناست.»

 

عاقبت دنیاطلبان چیست؟

وقتی که آیه ۳۰ سوره آل عمران را بخوانید به آخر و عاقبت دنیاطلبان پی خواهید برد:

«يَوْمَ تَجِدُ کُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعيداً وَ يُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ»

«روزی که هر کس آنچه را از کار نیک انجام داده حاضر می بیند و آرزو می کند میان او و آنچه از اعمال بد انجام داده فاصله زمانیِ زیادی باشد. خداوند شما را از (نافرمانی) خودش بر حذر می دارد و (در عین حال) خدا نسبت به همه بندگان، مهربان است.»

 

مقایسه دنیاطلبان با مومنان

خداوند در آیات ۱۸ و ۱۹ سوره اسرا به مقایسه کسانی می پردازد که فقط دنیا را می بینند و خواهان جلوه های آن هستند با کسانی که دنیا را سرای گذرایی می دانند برای رسیدن به آخرت. قطعا دنیاطلبان بهره ای جز آتش جهنم نخواهند برد:

«مَنْ کانَ يُريدُ الْعاجِلَةَ عَجَّلْنا لَهُ فيها ما نَشاءُ لِمَنْ نُريدُ ثُمَّ جَعَلْنا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلاها مَذْمُوماً مَدْحُوراً. وَ مَنْ أَرادَ الْآخِرَةَ وَ سَعي‏ لَها سَعْيَها وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِکَ کانَ سَعْيُهُمْ مَشْکُوراً»

« آن کس که (تنها) زندگی زودگذر (دنیا) را می طلبد آن مقدار از آن را که بخواهیم -و به هر کس اراده کنیم- می دهیم سپس دوزخ را برای او قرار خواهیم داد که در آتش سوزانش می سوزد در حالی که نکوهیده و رانده (درگاه خدا) است. و آن کس که سرای آخرت را بطلبد و برای آن سعی و کوشش کند -در حالی که ایمان داشته باشد- سعی و تلاش او (از سوی خدا) پاداش داده خواهد شد.»