قبل از قضاوت کردن درباره دیگران خودمان را اصلاح کنیم

ستاره | سرویس مذهبی – حکم قضاوت کردن درباره دیگران چیست؟ اگر جزو آن دسته از افرادی هستید که به جای پرداختن به اعمال خودتان و اصلاح آن ها به اعمال دیگران می پردازید و ندانسته در مورد آنها قضاوت می کنید باید بدانید که گناه هر کسی به عهده خود اوست و هیچ کس از گناه دیگری بازخواست نمی شود.

تاکید خداوند بر قضاوت کردن درباره دیگران

خداوند افرادی را که قبل از اصلاح خود به اعمال دیگران سرک می کشند و عادت به قضاوت کردن درباره دیگران دارند، این گونه در آیات ۱۳۴ و ۱۴۱ سوره بقره مورد خطاب قرار می دهد:

«تِلْکَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَها ما کَسَبَتْ وَ لَکُمْ ما کَسَبْتُمْ وَ لا تُسْئَلُونَ عَمَّا کانُوا يَعْمَلُونَ»

«آنها امتی بودند که درگذشتند. اعمال آنان، مربوط به خودشان بود و اعمال شما نیز مربوط به خود شماست و شما هیچ گاه مسئول اعمال آنها نخواهید بود»

نکته عجیب این است که این آیه دو بار در سوره بقره تکرار شده است. قرآن در این آیات تاکید می کند که در مورد رفتار دیگران؛ چه خوب و چه بد از ما سوال نمی شود. قضاوت کارهای دیگران فقط بر عهده خداست و توهین به سایر مسلمانان خصوصا آنهایی که از دنیا رفته اند (حتی اگر خطاکار باشند) کار نادرستی است.

قضاوت عجولانه آفت دینداری است

یکی از آفت های اصلی حرکت های دینی و دینداران مومن این است که بر مبنای چیزی که از دین آموخته اند درباره دیگران قضاوت می کنند در حالی که شناخت آن ها از دین بسیار محدود است. آنها در نظر نمی گیرند که علم همه ما محدود است و ضرورتی ندارد که با این علم محدود در همه امور قضاوت و داوری کنیم.

داوری در همه امور با خداست

خداوند بارها در قرآن تذکر داده است که قضاوت و داوری درباره همه امور با خود اوست که این قضاوت در روز قیامت انجام می شود. هیچ کدام از ما حق نداریم خودمان را در جایگاه خداوند قرار دهیم و به خیال خود عده ای را به بهشت بفرستیم و گروهی دیگر را از نعمت بهشت محروم کرده و راهی جهنم کنیم.

چه زمانی مجاز به قضاوت کردن درباره دیگران هستیم؟

بحثی که در اینجا مطرح شد ناقض توجه به تاریخ نیست. توجه به تاریخ کار خوب و پسندیده ای است اما قضاوت کردن درباره دیگران در مورد شخصیت هایی که قبل از ما زندگی می کرده اند کار درستی نمی باشد مگر آن که خود خداوند درباره برخی از شخصیت ها به نیکی یاد کرده باشد یا از آن ها به بدی نام برده باشد که در این صورت مبنای قضاوت ما داوری خداوند است و اشکالی ندارد.

با نابجا قضاوت کردن درباره دیگران  بار گناهمان را سنگین نکنیم

فراموش نکنیم که هر گناهکاری ممکن است توبه کرده باشد و هر فرد صالحی نیز ممکن است با یک لغزش (همانند خود شیطان) سقوط کند. در حالی که ما نه از توبه فرد خطاکار خبر داریم و نه از لغزش فرد مومن. پس همان بهتر که مساله قضاوت را به خدا بسپاریم و باعث نشویم که قضاوت نادرست بار سنگینی را در روز قیامت بر دوش بگذارد