غزل شماره ۱۰۴ حافظ: جمالت آفتاب هر نظر باد

معنی و تفسیر غزل شماره ۱۰۴ حافظ

جمالت آفتاب هر نظر باد
ز خوبی روی خوبت خوبتر باد

امیدوارم که چهره زیبایت همچون آفتاب روشنی‌بخش هر دیده شود و چهره خوب تو از فرط زیبایی، زیباتر شود.

همای زلف شاهین شهپرت را
دل شاهان عالم زیر پر باد

گیسوی تو همچون شهپر شاهین است؛ دل پادشاهان عالم زیر سایه گیسوی تو باد. شاهین شاه پرندگان است و شهپر یا شاه‌پر مهم‌ترین پَر شاهین که بدون آن نمی‌تواند پرواز کند.

کسی کو بسته زلفت نباشد
چو زلفت درهم و زیر و زبر باد

هرکسی که اسیر و شیفته موی تو نباشد، الهی که همچون زلفت، حالش آشفته و پریشان و در هم بشود.

دلی کو عاشق رویت نباشد
همیشه غرقه در خون جگر باد

آن دل که عاشق چهره زیبای تو نباشد، امیدوارم که همیشه در خون جگر غرق باشد. خلاصه همه کائنات باید محو جمال یار باشند وگرنه خوشی نخواهند دید.

بتا، چون غمزه‌ات ناوک فشاند
دل مجروح من پیشش سپر باد‌

ای معشوق من، آنگاه که کرشمه تو تیر عشق بر دل‌های مشتاقان می‌افکند، کاش که دل خسته و زخمی من سپر آن تیر باشد.

چو لعل شکرینت بوسه بخشد
مذاق جان من زو پرشکر باد

در آن زمانی که لب قرمز شیرین تو بوسه‌ای به من می‌بخشد، کام جان من از آن شیرین و گوارا شود.

مرا از توست هر دم تازه عشقی
تو را هر ساعتی حسنی دگر باد

من هر لحظه به واسطه تو عشق تازه‌ای می‌یابم یا زیبایی‌های تو هرلحظه فزونی می‌یابد؛ پس تو را هر ساعت، زیبایی تازه‌ای باد.

به جان مشتاق روی توست حافظ
تو را در حال مشتاقان نظر باد

حافظ از جان و دل مشتاق و علاقه‌مند دیدار روی تو است، تو هم به حال مشتاقان خودت نظری بیفکن.

منبع: شرح دکتر خلیل خطیب رهبر، انتشارات صفی‌علیشاه.