
اکرم ادیبی
«اکرم ادیبی» (مهر ۱۳۶۵ – آبان ۱۳۹۸)
این صفحه را به یاد اکرم عزیز و فرشتهای که به آسمانها پر کشید ایجاد کردهایم…
همکاری که دیگر در میان ما نیست. مینویسیم تا جای خالی اش را روشن نگه داریم. جای کلماتش که همچنان روشن است…
«اعتبار آدمها به بودنشان نیست، به دلهره ای است که بعد از نبودنشان حس میشود.» و چقدر عمیق است دلهره ای که بعد از سفر بی بازگشت اکرم در خاطر تیم ستاره ماندگار شد.

غزل شماره ۳۵۹ حافظ: خرم آن روز کز این منزل ویران بروم

غزل شماره ۳۵۸ حافظ: غم زمانه که هیچش کران نمیبینم

غزل شماره ۳۵۷ حافظ: در خرابات مغان نور خدا میبینم

غزل شماره ۳۵۶ حافظ: گرم از دست برخیزد که با دلدار بنشینم

غزل شماره ۳۵۵ حافظ: حالیا مصلحت وقت در آن میبینم

غزل شماره ۳۵۴ حافظ: به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم

غزل شماره ۳۵۳ حافظ: من ترک عشق شاهد و ساغر نمیکنم

غزل شماره ۳۵۲ حافظ: روزگاری شد که در میخانه خدمت میکنم

غزل شماره ۳۵۱ حافظ: حاشا که من به موسم گل ترک می کنم

غزل شماره ۳۵۰ حافظ: به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم

غزل شماره ۳۴۹ حافظ: دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم
