ستاره | سرویس مذهبی – برای این که دچار کفر و ناسپاسی در برابر نعمت های خداوند نشوید لازم است که به رحمت و شکوه خداوند توجه داشته باشید و در عظمت مخلوقات خداوند در طبیعت (آفاق و انفس) مطالعه کنید.
کفر و ناسپاسی چیست؟
کفر یعنی پوشاندن است و در قرآن به معنای پوشاندن حقایق به کار رفته است.
انسان چگونه دچار کفر و ناسپاسی می شود؟
انسان زمانی کفر می ورزد و در برابر خداوند ناسپاسی می کند که رحمت، عظمت و شکوه خداوند را نشناسد.
کفر و ناسپاسی در قرآن
در آیات ۲۸ و ۲۹ سوره بقره می خوانیم:
«کَيْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ کُنْتُمْ أَمْواتاً فَأَحْياکُمْ ثُمَّ يُميتُکُمْ ثُمَّ يُحْييکُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ. هُوَ الَّذي خَلَقَ لَکُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً ثُمَّ اسْتَوي إِلَي السَّماءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَماواتٍ وَ هُوَ بِکُلِّ شَيْءٍ عَليمٌ»
«چگونه به خداوند کفر می ورزید در حالی که شما مردگان (و اجسام بی روحی) بودید و او شما را زنده کرد سپس شما را می میراند و بار دیگر شما را زنده می کند سپس به سوی او بازگردانده می شوید؟ (بنابراین نه حیات و زندگی شما از شماست و نه مرگتان؛ آنچه دارید از خداست). او خدایی است که همه آنچه را (از نعمتها) در زمین وجود دارد برای شما آفرید سپس به آسمان پرداخت و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود و او به هر چیز آگاه است.»
در این دو آیه تعدادی از نعمت های الهی و پدیده شگفت انگیز آفرینش انسان بیان شده است تا او را متوجه پروردگار و عطمت او بکند. در این آیات برای اثبات وجود خدا از مساله حیات و زندگی شروع می کند که نقطه ای است که برای کسی جای آن انکار باقی نمی ماند. سپس برای اثبات وجود خدا مساله مرگ را بیان می کند؛ انسان با نگاه به اطرافیانش می فهمد که هستی او از آن خودش نیست چرا که زندگی جاودانه ای ندارد؛ در نتیجه این هستی را کس دیگری باید به او بخشیده باشد. در انتهای این آیات نیز با بیان مساله معاد و زنده کردن مردگان بعد از مرگ نشان می دهد که این کار برای خداوند نه تنها سخت نیست بلکه از بخشیدن حیات هم آسان تر است.