راهکار رفع یاس و نا امیدی از دیدگاه قرآن

ستاره | سرویس مذهبی – گاهی ممکن است دشواری های زندگی انسان را به مرحله ای برساند که دچار یاس و نا امیدی شود. چطور می توان بر این احساس نادرست غلبه کرد؟ آیا راهی جز توکل بر خدا و ایمان به قدرتش برای این مشکل سراغ دارید؟

 

خداوند هوایتان را دارد جایی برای یاس و نا امیدی نیست!

اگر دچار یاس و نا امیدی شده اید و درباره خیلی چیزها مردد هستید بدانید که خداوند در همه حالی به فکر شما خواهد بود و هوایتان را دارد. اگر اهل نماز غفیله باشید حتما آیه ۵۹ سوره انعام برایتان آشناست؛ آیا تاکنون به ترجمه آن دقت کرده اید؟:

«وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَ يَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ ۚ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَ لَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لَا رَطْبٍ وَ لَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ»

«کلیدهای غیب، تنها نزد اوست و جز او کسی آنها را نمی‌داند. او آنچه را در خشکی و دریاست می‌داند؛ هیچ برگی (از درختی) نمی‌افتد مگر اینکه از آن آگاه است و نه هیچ دانه‌ای در تاریکی های زمین و نه هیچ تر و خشکی وجود دارد جز اینکه در کتابی آشکار [= در کتاب علم خدا] ثبت است.»

بنابراین شک نکنید که خداوند از همه چیز آگاه است و احوال همه بندگانش را زیر نظر دارد.

 

بازگشت همه به سوی اوست

خداوند در آیه بعدی یعنی آیه ۶۰ سوره انعام می فرماید:

«وَ هُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ بِاللَّيْلِ وَ يَعْلَمُ مَا جَرَحْتُمْ بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»

«او کسی است که (روح) شما را در شب (به هنگام خواب) می‌گیرد و از آنچه در روز کرده‌اید باخبر است؛ سپس در روز شما را (از خواب) برمی‌انگیزد و (این وضع همچنان ادامه می‌یابد) تا سرآمد معینی فرا رسد؛ سپس بازگشت شما به سوی اوست و سپس شما را از آنچه عمل می‌کردید باخبر می‌سازد.»

 

در آیات ۶۳ و ۶۴ سوره انعام می خوانیم:

«قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَ خُفْيَةً لَئِنْ أَنْجَانَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ»

«بگو: چه کسی شما را از تاریکی های خشکی و دریا رهایی می‌بخشد؟ در حالی که او را با حالت تضرع (و آشکارا) و در پنهانی می‌خوانید (و می‌گویید:) اگر از این (خطرات و ظلمت ها) ما را رهایی می‌بخشد، از شکرگزاران خواهیم بود.»

 

«قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْهَا وَ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنْتُمْ تُشْرِكُونَ»

«بگو: خداوند شما را از اینها و از هر مشکل و ناراحتی نجات می‌دهد؛ باز هم شما برای او شریک قرار می‌دهید (و راه کفر می‌پویید.)»

 

برنامه شیطان برای دور کردن شما از خدا

یکی از راه های فریب شیطان آن است که انسان را به کسی غیر از خداوند امیدوار می کند و زمانی که شما را در این مسیر پیش برد و از خدا دور کرد به حال خودتان می گذارد تا سردرگم شوید. این همان مرحله ای است که انسان را دچار یاس و ناامیدی می کند. این وسوسه فقط مربوط به مردم عادی نیست و گاهی حتی مدعیان دینداری هم مسیر درست را گم می کنند. در این مرحله انسان به عمر تلف شده اش در این راه نادرست فکر می اندیشد و اگر نتواند از مسیر توبه به راه درست بازگردد دچار گیجی و سردرگمی می شود.

 

ترفند ما در برابر شیطان چیست؟

هرگاه احساس کردید که شیطان در حال فریب دادن شماست تا از راه حق دور شوید به یاد آیه ۷۱ سوره انعام بیافتید:

«قُلْ أَنَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُنَا وَ لَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰ أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللَّهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۖ وَ أُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ»

«بگو: آیا غیر از خدا، چیزی را بخوانیم (و عبادت کنیم) که نه سودی به حال ما دارد نه زیانی و (به این ترتیب) به عقب برگردیم بعد از آن که خداوند ما را هدایت کرده است؟ همانند کسی که بر اثر وسوسه‌های شیطان، در روی زمین راه را گم کرده و سرگردان مانده است در حالی که یارانی هم دارد که او را به هدایت دعوت می‌کنند (و می‌گویند:) به سوی ما بیا. بگو: تنها هدایت خداوند، هدایت است و ما دستور داریم که تسلیم پروردگار عالمیان باشیم.»

 

خداوند در آیه ۱۰۶ سوره یونس توصیه می کند که:

«وَ لَا تَدْعُ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُكَ وَ لَا يَضُرُّكَ ۖ فَإِنْ فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِنَ الظَّالِمِينَ»

«و جز خدا، چیزی را که نه سودی به تو می‌رساند و نه زیانی مخوان! که اگر چنین کنی از ستمکاران خواهی بود»

 

خداوند همچنین در آیه ۱۸ سوره یونس وضعیت گمراه شدگان را چنین بازگو می کند:

«وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَ لَا يَنْفَعُهُمْ وَ يَقُولُونَ هَٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَ لَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ»

«آنها غیر از خدا چیزهایی را می‌پرستند که نه به آنان زیان می‌رساند و نه سودی می‌بخشد و می‌گویند: «اینها شفیعان ما نزد خدا هستند» بگو: «آیا خدا را به چیزی خبر می‌دهید که در آسمانها و زمین سراغ ندارد؟» منزه است او و برتر است از آن همتایانی که قرار می‌دهند»