۷ مسکن برای کمر درد؛ نحوه مصرف و عوارض هر کدام

ستاره | سرویس عمومی – درد کمر پیر و جوان نمی‌شناسد و ممکن است دقیقا زمانی که اصلا انتظارش را ندارید به سراغ شما بیاید. خوشبختانه با پیشرفت علم پزشکی و استفاده از ابزارهای کارآمد در این راستا می‌توان علت بروز کمر درد را تشخیص داده و به سراغ درمان آن رفت. دیسک کمر یکی از بیماری‌های شایع در این زمینه است. در خیلی از موارد جراحی‌های مربوط به دیسک کمر موفقیت‌آمیز بوده و توانسته است فرد را از درد کشیدن، نجات دهد. این بستگی به تشخیص پزشک شما دارد که چه روش درمانی را برای شما انتخاب کند.

 

۷ مسکن برای کمر درد

اگر بخواهید به صورت موقتی درد کمر را تسکین دهید؛ استفاده از مسکن‌ها گزینه معقولی به نظر می‌رسد اما داروهای مسکن همانند شمشیر دو لبه عمل می‌کنند و در صورت استفاده طولانی مدت و مداوم می‌توانند به بخش‌های داخلی بدن مثل دستگاه گوارش و کلیه‌ها صدمه بزنند. بنابراین مصرف هر کدام از آن‌ها باید حساب شده باشد. در ادامه به معرفی برخی از انواع مسکن برای کمر درد می‌پردازیم.

 

۱. ایبوپروفن

قرص ایبوپروفن (Ibuprofen) یا همان قرص بروفن یکی از انواع مسکن برای کمر درد است. توصیه می‌شود از مصرف استامینوفن یا آسپرین همزمان با ایبوپروفن اجتناب کنید. توجه کنید که افراد با سابقه بیماری‌های خاص و یا خانم‌هایی که در دوران بارداری هستد، نباید بدون نظر پزشک از آن استفاده کنند. ایبوپروفن در سه فرم خوراکی، موضعی (پماد) و مقعدی (شیاف)، موجود است.

 

 

نحوه مصرف: ایبوپروفن را می‌توان ۳ تا ۴ نوبت در روز استفاده کرد. حداکثر دوز مصرفی ایبوپروفن بدون نسخه پزشک، روزی ۱۲۰۰ میلی‌گرم است. این دارو را نباید برای درمان درد به مدت بیش از ۱۰ روز، مصرف کرد.

ایبوپروفن را می‌توانید بعد از غذا یا همراه با شیر، مصرف کنید. با این کار احتمال بروز سوءهاضمه در شما، کمتر می‌شود.

عوارض: سردرد، سرگیجه، اضطراب، افزایش خطر حمله قلبی، خستگی‌ یا خواب‌‌آلودگی‌ شدید، درد یا سوزش‌ معده‌، تهوع‌ یا استفراغ‌، مدفوع‌ سیاه‌ و قیری‌، علایم‌ شدید آنفلوآنزا، افزایش‌ وزن‌، کبودی‌ یا خونریزی‌ غیرطبیعی‌، بثورات‌ جلدی‌ و زخم‌های‌ دهانی‌.

 

۲. ناپروکسن

یکی دیگر از انواع مسکن برای کمر درد قرص ناپروکسن (Naproxen) است که به‌ خوبی از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود. توجه داشته باشید که ناپروکسن نباید در دوران بارداری به خصوص سه ماهه سوم بارداری، مصرف شود. همچنین بهتر است بدانید مصرف این دارو می‌تواند خطر حمله قلبی یا سکته قلبی را (مخصوصا در افراد با سابقه بیماری‌های قلبی)، افزایش دهد. همچنین مصرف مشروبات الکلی همراه با استفاده از ناپروکسن می‌تواند خطر خونریزی معده را افزایش دهد.

 

 

نحوه مصرف: میزان مصرف این دارو برای افراد در سنین مختلف، متفاوت است، اما به طور معمول در بزرگسالان با توجه به شدت درد، دوز‌های مختلفی از ناپروکسن از ۲۵۰ تا ۷۵۰ میلی‌گرم، مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور معمول قرص ناپروکسن هر ۱۲ ساعت یک بار، مصرف می‌شود.

عوارض: اختلالات گوارشی، تهوع، استفراغ، دردهای شکمی، خونریزی گوارشی، بثورات جلدی، کهیر و آنژیواِدِم.

 

۳. استامینوفن

استامینوفن (Acetaminophen) با نام دیگر پاراستامول (Paracetamol) نیز یکی از داروهای مسکن است که برای رفع کمر درد می‌توان روی آن، حساب کرد. به طور کلی مصرف قرص استامینوفن عوارض کمتری را نسبت به سایر داروهای ضد درد دارد، تا جایی‌ که افراد مبتلا به خونریزی و زخم معده نیز بدون نگرانی از بروز مشکلات گوارشی، می‌توانند از آن استفاده کنند. اگرچه استامینوفن تقریبا دارویی بی‌خطر محسوب می‌شود، اما نباید بیش از مقدار توصیه‌شده مصرف شود. چرا که مصرف بیش از اندازه این داروها در کودکان و بزرگسالان منجر به عوارض کبدی، می‌شود.

 

 

نحوه مصرف: به طور معمول مقدار ۵۰۰ میلی‌گرم تا یک گرم از دارو در هر نوبت، مصرف می شود. این مقدار می‌تواند تا چهار گرم در روز نیز، افزایش یابد. البته مقدار مصرف در کودکان با توجه به سن آن‌ها و توسط پزشک، تعیین می‌گردد. بهتر است این دارو و سایر مسکن‌ها همراه با غذا، مصرف شوند.

عوارض: آسیب به کبد و کلیه (در صورت مصرف بیش از حد).

 

۴. کرم کاپسیدین 

کرم کاپسیدین (Capsidin) از داروهای گیاهی و ضد درد است که به منظور تسکین دردهای روماتیسمی و عضلانی، به صورت موضعی مصرف می‌شود. این فرآورده حاوی عصاره فلفل قرمز بوده که در رفع دردهای مربوط به عضلات و استخوان‌ها مثل کمر درد، موثر واقع می‌شود.کرم کاپسیدین فاقد هر گونه بوی نامطبوع بوده و همین امر کاربرد آن را، راحت‌تر می‌کند.

 

 

نحوه مصرف: مقدار کافی از کرم را بر روی موضع خشک و تمیز، به آرامی ماساژ دهید تا جذب پوست شود. این کار را می‌توانید ۳ تا ۴ بار در روز، تکرار کنید. توصیه می‌شود قبل از استفاده از این دارو، مقدار کمی از آن بر روی ناحیه کوچکی از پوست آزمایش شود تا در صورت واکنش شدید حساسیتی از مصرف آن خودداری گردد. به طور معمول دوره درمان ۲ تا ۶ هفته است.

عوارض: در صورت استفاده صحیح و به اندازه، عارضه جانبی خاصی ندارد.

 

۵. دیکلوفناک

از دیگر انواع مسکن برای کمر درد می‌توان به دیکلوفناک (Diclofenac) اشاره کرد. اگر داروی دیکلوفناک را فقط در صورت بروز درد مصرف می‌کنید، قبل از اینکه شدت درد به حداکثر خود برسد آن را مصرف کنید. مصرف دارو وقتی شدت درد زیاد شده است، تاثیر زیادی نخواهد داشت. توجه داشته باشید که این دارو نباید در زمان بارداری بخصوص در سه ماهه اول و سوم مصرف گردد. به علاوه افراد مبتلا به فشار خون بالا باید با نظر پزشک از این دارو استفاده کنند.

 

 

نحوه مصرف: مقدار مناسب برای مصرف با توجه به شرایط بیمار و نوع بیماری مشخص می‌شود.

عوارض: تهوع، اسهال و خونریزی یا زخم معده، معده درد، سوزش سر دل، سوء هاضمه، سرگیجه، سردرد، اختلالات شنوایی مانند وزوز گوش و دفع خون از ادرار و بثورات جلدی.

 

۶. ملوکسیکام

ملوکسیکام (Meloxicam) از دسته داروهای است که برای کاهش التهاب و درد و به طور کلی درمان علائم بیماری‌های روماتیسم، پوکی استخوان و کمر درد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. از مزیت های داروی ملوکسیکام این است که عوارض گوارشی کمتری نسبت به پیروکسیکام، دیکلوفناک و ناپروکسن، به دنبال دارد. توجه داشته باشید که مصرف این دارو می‌تواند خطر حمله قلبی یا سکته قلبی را در بیماران قلبی افزایش دهد. بنابراین این دسته از بیماران باید با احتیاط بیشتری، از این دارو استفاده کنند. مصرف ملوکسیکام در سه ماه آخر بارداری، اصلا توصیه نمی‌شود.

 

 

نحوه مصرف: مقدار مصرف ملوکسیکام معمولا یک قرص ۷/۵ میلی‌گرمی در روز است، ولی تحت نظر پزشک می‌توان استفاده از آن را تا ۱۵ میلی‌گرم (یک عدد قرص ملوکسیکام ۱۵ یا دو عدد قرص ملوکسیکام ۷/۵) در روز، افزایش داد.

عوارض: احساس ضعف با اسهال، سوء هاضمه و احساس ناراحتی در معده، گیجی، یبوست، سردرد، درد قفسه سینه، ضعف، کوتاهی نفس، سیاه و سفید، خونین، یا مدفوع قیری، لکنت زبان، تورم یا افزایش سریع وزن، مشکلات بینایی و یا تعادل، تهوع، درد بالای معده، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع تیره یا خونی.

 

۷. سلکوکسیب

کپسول سلکوکسیب (Celecoxib) از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که در کاهش درد ناشی از التهاب و تورم مفاصل، مورد استفاده قرار می‌گیرد. توجه داشته باشید که افراد مبتلا به ناراحتی‌های گوارشی یا خونریزی معده ممکن است بعد از مصرف این دارو با افزایش شدت علائم این بیماری‌ها، مواجه شوند. سلکوکسیب به صورت کپسول‌های ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی‌گرمی، در دسترس است.

 

 

نحوه مصرف: مقدار مجاز مصرف این دارو در طی روز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم است. یک ساعت پس از مصرف تاثیرات دارو ظاهر می‌شود و تا مدت ۸ ساعت در بدن باقی‌می‌ماند. در مواردی که سلکوکسیب برای درمان‌های کوتاه مدت استفاده می‌شود، می توان بعد از بهبودی مصرف آن را قطع کرد، اما در موارد استفاده طولانی مدت قطع مصرف باید تحت پزشک، صورت گیرد. بهتر است سلکوکسیب را همراه با شیر یا بعد از غذا، مصرف کنید.

عوارض: ناراحتی‌های گوارشی مانند معده درد یا تجمع گاز در معده، افزایش فشار خون، سردردهای شدید، تورم دست و پاها، افزایش وزن ناگهانی، حساسیت‌های پوستی (نادر)، تب شدید، خارش بدن، اختلال در تنفس، تورم لب‌ها، دهان و تورم غدد لنفاوی.

 

جمع بندی

کمر درد سن و سال خاصی نمی‌شناسد و حتی ممکن است در افراد با سنین پایین نیز ایجاد شود. بروز درد در ناحیه کمر می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد. ایستادن یا نشستن به مدت طولانی، دیسک کمر، گودی کمر، بلند کردن اجسام سنگین وزن و آسیب دیدن مهره‌ها، همگی از علل بروز کمر درد هستند که پزشک با معاینه و عکسبرداری از کمر می‌تواند به طور دقیق علت را پیدا کرده و درمان را برای بیمار، آغاز کند. اغلب عوامل ایجاد کمر درد به وضعیت غلط قرار گرفتن بدن مربوط می‌شود، بنابراین برای اینکه از شر کمر درد خلاص شویم باید بدن را در وضعیت مناسبی قرار دهیم. در این رابطه توصیه می‌کنیم معرفی انواع وضعیت صحیح بدن (نشستن در رانندگی، حمل بار، خوابیدن) را مطالعه فرمایید.

شما چه تجربه‌ای از مصرف داروهای مسکن برای کمر درد دارید؟! چه مسکن قوی دیگری برای کاهش این درد کلافه‌کننده سراغ دارید؟ خواهشمندیم درصورتی‌که تجربه مصرف هر کدام این داروها را به عنوان مسکن برای کمر درد داشته و دیدگاهی در این‌باره دارید، آن را با ما و سایر همراهان ستاره به اشتراک بگذارید.