۲۵ شوال مصادف با شهادت امام جعفر صادق (ع) است. برای مجالس عزاداری در این روز میتوانید از فایلهای صوتی و اشعار شهادت امام صادق استفاده کنید یا اگر خودتان قصد مداحی دارید از متنهای مداحی شهادت امام صادق (ع) استفاده کنید و با فایل صوتی آن تمرین مداحی داشته باشید. در ادامه متن و فایل صوتی چند مداحی شهادت امام صادق (ع) سوزناک و زیبا را گردآوری کردهایم.
مداحی شهادت امام صادق (ع)
حاج میثم مطیعی
۱. نگاه تو، مذهب رسمی عاشقا شد
شده غرق غم، دل هر عاشق
السلام علی، جعفر صادق
تو فصل غم، اسم تو مثل صبح بهاره
برای ما، شیعه ی تو بودن افتخاره
امام علم و جهاد
دلت شکسته از غمای زهرا
بانی روضه ی شب عاشورا
شیعه نبود اگه نبودی آقا
آقا جان
«غریب مدینه امام صادق»
راز این غربت نشد آخر فاش
جلو چشمام بود حرمی ای کاش
بقیع هنوز، آینۀ غربت امامه
دلای ما، منتظر روز انتقامه
بیا ای امام زمان
آتیش زدن شبونه اون نامردا
خونۀ مولای مارو واویلا
امام صادق زیر لب گفت تنها:
یا زهرا، یا زهرا
امون از اون آتیش و کوچه و بلوا
تجسم روضۀ حضرت زهرا
«غریب مدینه امام صادق»
شب تنهایی شب غربت شد
که از این دنیا، آقا راحت شد
بدون تو، غریبه درس حدیث و قرآن
یتیم شدن، «ابو بصیر» و «هشام» و «صفوان»
مدینه شون کربلاست
اون آقایی که یار مظلوما بود
پناه و ملجأ همه دنیا بود
ولی تو شهر خودشم تنها بود
واویلا واویلا
به خدا با اشکای چشما میسازیم
یه روزی ضریحتو آقا میسازیم
«غریب مدینه امام صادق»
منتسب به شماست، شرف و ایمان
به تو مدیونند، همهٔ ایران
برای ما، حدیث تو اصل ماجرا شد
نگاه تو، مذهب رسمی عاشقا شد
به نور تو روشنیم
شاگرداتو ببین، جوونمردارو
شهیدای غریبِ این صحرارو
دستهگلای مکتب زهرارو:
یا زهرا یا زهرا
فقط اون شهیدا که عشقو خریدن
به کلاس درس تو آقا رسیدن
«غریب مدینه امام صادق»
۲. تو اشک و آه می بینم پنجره بقیعو
یه زائر جامونده و تنها
بریده دل از مردم دنیا
با پای دلش اومده اینجا
سلام آقا
چه بغضیه گرفته حنجره بقیعو؟!
توو اشک و آه می بینم پنجره بقیعو
گریه ممنوعه، اگه آقا، کنار تربت تو
می رسونم به، همه عالم، صدای غربتتو
«مظلوم امام صادق»
دوباره توی شهر پیغمبر
یه خونه مثه خونه حیدر
می سوزه توو آتیش و خاکستر
امون ای دل
شکر خدا که هیچکس، لگد نزد به این در
یاسی نشد کبود از، یه جنگ نابرابر
داغ اون آتیش، مدینه نه، یه دنیا رو سوزونده
روضه سربسته ست، یه رد خون، میون کوچه مونده
«مظلوم امام صادق»
توو این خونه که عرش دنیا بود
امید و پناه یتیما بود
به هر بهونه روضه بر پا بود
امون ای دل
شیرخواره ای میدیدی، روضه آب می خوندی
روضه کربلا و طفل رباب می خوندی
کربلا گفتی، به پا کردی، تب این سرزمینو
یادمون دادی، زیارتِ، روزای اربعینو
«جانم حسین حسین جان»
برای نجاتت رسید از راه
سه مرتبه جدت رسول الله
گرفته گلوی منو این آه
حسینم وا
طاقت نداشت ببینه، تو رو اسیر دشمن
آخه با تیغ و تیر و، نیزه حسینو کشتن
بعد کربلا، دیگه هیچکس، توی مقتل نیفتاد
ای خدا بس بود، به قتل صبر، حسینِ تشنه جون داد
«جانم حسین حسین جان»
۳. میسوخت بین شعلهها بال و پر تو
میسوخت بین شعلهها بال و پر تو
آتش نشد شرمنده از موی سر تو
آن قدر زد نعره سر تو یک حرام
تا که پرید از خواب شیرین دختر تو
دست خدا را باز بستند این جماعت
آقا چه خالی بود جای مادر تو
تنها برای مرگ ما این غضه کافیست
آن شب نبود عمامهای روی سر تو
پای برهنه پشت یک مرکب دویدن
نگذاشت نایی در میان پیکر تو
در کوچههای خلوت شهر مدینه
تنها غریبی بود یار و یاور تو
دیدند خیلی داغدار کربلایی
شام غریبان شد به پا در محضر تو
جای هزاران سجده شکرانه دارد
خنجر نیامد بر ضریح حنجر تو
سید مهدی میر داماد
۱. افتخارم که من جعفریام
میون اذکار، دعا میکردیم
با دل غم بار، دعا میکردیم
(وقتی که فصل زیارت میشد
برای زوار، دعا میکردی) ۲
بوده ذکر لبهای تو این ذکر جلیل
اِغْفِرْ زُوَّارِ قَبْرِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ۲
(آبروی من همین نوکریام
افتخارم که من جعفریام) ۲
(با چشم خونبار، دعا میکردی
روزی هزار بار، دعا میکردی) ۲
عزای جدت که بر پا میشد ۲
برا عزادار، دعا میکردی…
(دعای روز و شبهای تو، یا ربنا
وَارْحَمْ تِلْکَِ الّصَرْخَةَ الّتى کانَتْ لَنا) ۲
(آبروی من همین نوکریام ۲
افتخارم که من جعفریام…) ۲
(زمان افطار، دعا میکردی
با حالتی زار، دعا میکردی) ۲
(برای هر کس حسینی میشد
همیشه بسیار دعا میکردی) ۲
دعای روز و شبهای تو، یا ربنا
وَارْحَمْ تِلْکَِ ْقُلُوبَ الَّتِی جَزِعَتْ لَنَا… ۲
(آبروی من همین نوکریام ۲
افتخارم که من جعفریام…) ۲
۲. بین کوچههای مدینه
(بینِ کوچههایِ مدینه، تنها و غریب افتادی
خاکی شد محاسِنَت اما، چون شَیبُالخضیب افتادی) ۲
(پیرمرده با عذاب، نکِشیدِش
پشتِ مرکب با طناب، نکِشیدِش) ۲
جون نداره با شتاب، نکشیدِش
دیدههاش شد پُرِ آب، نکِشیدِش
ذکرِ لبش لحظۀ آخر (حسینای غریبِ مادر) ۳
یا شیخُ الائمه… وای… وای… وای…
تو خونه پُر از آتیشِه، قلبِش، اما جایِ دیگهست
جایی که دِلش رو سوزوند، کربلا میونِ خیمهست
با شتابِ تمام، نبَریدِش
بینِ آتیشِ خیام، نبَریدِش
تو کوچه هایِ شام، نبَریدِش
یا تو مجلِسِ حرام، نبَریدِش.
گرچه زِغم بالو پرش سوخت
به یادِ زینب جِگرش سوخت …
ذکرِ لبش لحظۀ آخر (حسین ای غریبِ مادر) ۳
بینِ هجره بویِ دودِ، باحالِ بدم افتادم
تا دیوار و در رو دیدم، یادِ مادرم افتادم
از تو کوچه میگذری، وای مادر…
غُصه داره مادری، وای مادر.
بینِ دیوار و دری، وای مادر…
داغِ تو بیپِسری…
دیگه شبِ آخرم اومد
بالا سرم مادر اومد…
ذکرِ لبش لحظۀ آخر (حسینای غریبِ مادر) ۳
پیشنهاد می کنیم مجموعه عکس پروفایل شهادت امام صادق (ع) را مشاهده کنید.
حاج حسین سازور
شد حرم ماتمسرا
(شد حرم ماتم سرا، صادقِ دین شد فدا
وامصیبت زین عزا…) ۲
(از نوا اُفتاده است، روضه خوانِ کربلا
وامصیبت زین عزا…) ۲
شهریار عالمین، جان دهد با شورُ شِین
اَشهدِ او یا حسین (وای وای وای) ۴
صادقِ آلِ عبا…
(بیعمامه بیعبا، رویِ خاکِ کوچهها
میکِشد دشمن مرا…) ۲
*خدا لعنت کنه ابن ربیع رو… کاشکی فقط میزد حضرت رو…
هر یه باری که حضرت رو میکِشید یه حرفِ بدم میزد.
تمامِ بدن حضرت میلرزید ازین حرف میگفت نامرد دهنتُ ببند.
خدا دهنتُ بشکنه ان شالله…*
(بیعمامه بیعبا، رویِ خاکِ کوچهها
میکِشد دشمن مرا…) ۲
(مانده مثلِ مادر بر لباسم جایِ پا
میکِشد دشمن مرا…) ۲
روضهام ناگفته شد، با غریبی همسفره شد
گیسویم آشفته شد (وای وای وای) ۲
پیشِ خانوادهام، ناله سر دادهام
از نَفس افتادهام…
دشمنم بینِ نماز، میکِشد سجادهام
از نفس افتادهام…
من رییس مذهبم، آمده جان بر لبم
یادِ عمه زینبم (وای وای وای) ۴
عمهام قّدَش خمید، نیمه شب گیسو سفید
در بیابان میدوید (وای وای وای) ۴
صادقِ آلِ عبا…
(شد حرم ماتمسرا، صادقِ دین شد فدا
وامصیبت زین عزا …) ۲
(از نوا اُفتاده است، روضهخوانِ کربلا
وامصیبت زین عزا …) ۲
حاج منصور ارضی
بر هم نزن نماز مرا
بر هم نزن نماز مرا، بی هوا نزن
حالا که میزنی، جلویِ آشنا نزن
سجاده و عبایِ مرا میکِشی، بکش.
اما لگد به تربتِ کرب و بلا نزن
آتش زدی به زندگیام بس کن و برو
دیگر نمک به زخم دلِ من، بیا نزن
در خانه بس نبود غرورم شکسته شد؟
حداقل مقابلِ همسایهها نزن
با تازیانهات به سر و صورتم بزن
حرفی فقط به حضرتِ خیرالنساء نزن
بالای مرکبی و خجالت نمیکشی
پیچیده پای من، چه کنم؟! بیحیا نزن
مویِ سپید دارم و شیخالائمهام
هر طور میزنی بزنم، با عصا نزن
وقتِ گریزِ من شده “نوحوا علی الحسین”
زینب دوید و گفت: غریبِ مرا نزن…
ای شمر بس کن و به روی سینهاش نرو
با چکمهات قدم روی عرش خدا نزن
با دست و پا زدن گرهای وا نمیشود
تشنه لبم … عزیزِ دلم، دست و پا نزن
سید مجید بنی فاطمه
کنار سجاده نشسته
کنار سجاده نشسته، همیشه سرگرم دعاشه
یه بغض کهنه تو گلوشه، یه حسی تو لحنِ صداشه
(با یادِ کوچه، گریون میشه
باز واسش دنیا زندون میشه) ۲
(اشکِ چشماش، میریزه پشت در
تا میبینه، آتیش و خاکستر
رویِ لبهاش، وای مادر) ۲
یا شِیخُ الائمه… یا شِیخُ الائمه…
امون از، این سنگ مزارش
کسی نیست، این شبها کنارش
بمیرم، خیلی سوت و کوره
بقیع و این گرد و غبارش
(با یادت، چشمام خون میباره
خاکِ تو رنگ غربت داره) ۲
ما یه روزی صحنت رو میسازیم
تویِ صحنِ تو روضه میندازیم
یا شِیخُ الائمه… یا شِیخُ الائمه…
رسیدن بالایِ سرتو، سوزوندن تا بالُ پرتو
گذاشتن روی سینه تو دوباره داغِ مادرِتو
(با دست بسته تنها موندی
زیرِ لب تو روضه میخوندی) ۲
(السَلام ای، سرهایِ بیپیکر) ۲
السَلام ای، ساقیِ آب آور، اِی بی سر
یا شِیخُ الائمه… یا شِیخُ الائمه…
کربلایی مهدی اکبری
میباره چشمامون امشب
(میباره چشمامون امشب، دلا از غصه لبالب
همه روضهخوانِ عزایِ، رییسُ علمدارِ مذهب) ۲
دوباره، سرکینه و بغض حیدر
تداعی، میشه روضۀ داغِ مادر
عزادارِ امشب موسی بن جعفر، واویلا…
سلام ای آقایِ غم کشیده
زِ رنج و محنت قدِت خمیده
سلام ای آرام قلب عاشق، یا صادق…
واویلا، واویلا، آهُ واویلا…
دوباره باز هتک حرمت، به آلِ علی شد جسارت
مدینه یه عمر که انگار، (به آتیش زدن کرده عادت) ۲
دوباره یه دردی تو سینه نشسته
دوباره یه خونه که درش شکسته
دوباره امامی با دستای بسته، واویلا…
بدون عبا وبدون عمامه
نگفتن که دور از شانِ امامه
همش زیر لب میگه با چشمایِ تر، وای مادر…
واویلا، واویلا، آهُ واویلا…
بازم شکر که خواهر نداشتی، غمِ سوخته معجر نداشتی
به تن پیراهن داشتی آقا، (تنِ زار و بیسر نداشتی) ۲
واویلا، هنوز تو حرم حرف آب
یه مادر، لب گودی حالِش خرابه
یه ناله، (گمونم که بی بی ربابه) ۲
سَّلامُ عَلَى شاهِ شَّیْبِالْخَضیبِ
سَّلامُ عَلَى شاهِ خَدِّالتَّریبِ
بده مهلتم تا محرم آقا، یا مولا…
حسین جان، حسین جان، حسین جان…
با سخنان ارزشمند و احادیث امام صادق (ع) آشنا شوید.
کربلایی جواد مقدم
۱. اگر که سینه زنم من
اگر که سینه زنم من، اگر شده دلم عاشق
به اذن فاطمه بود و، به لطف قال الصادق
قال الصادق: لِکُلِّ شَیءٍ ثوابٌ اِلا دَمعَةَ فینا
یعنی که ثواب اشک روضت، مصداق و برابری نداره
یعنی اومدن کار ماها نیست، مادرت مارو روضه میاره
یا کاشف الحقایق، جانم امام صادق …
رئیس مذهب شیعه، نبوغ کل نوابغ
به حیرتند و شگفت از، کلام قال الصادق
قال الصادق: نَفَسُ المَهموم بُکاء و هَمُّهُ لَنا عِبادَه
یعنی که نفس نفس برا تو
توو روضه زدن عین سجوده
یعنی نوکر سینهزن تو
عابدتر ازش هیشکی نبوده
یا کاشف الحقایق، جانم امام صادق …
(بخوان حدیث مفصل، تو خود زِ این دم ناطق
حسینیام به خدا از، حدیث قال الصادق)۲
قال الصادق: کُلُ جَزَعٍ مَکروهٌ اِلا بُکاء لِلحُسین
یعنی اینکه تا عشق حسین هست
مجنون چیه لیلی کدومه
یعنی اشک برا غیر حسینش
دریام باشه باز، فعل حرومه
یا کاشف الحقایق، جانم امام صادق …
۲. دل من هوای گریه داره
(دوباره بویِ دود از شهرِ مدینه اومد) ۲
(دوباره رنگِ غصه و شرر به سینه اومد) ۲
یه عده به شیخالائمه، بیاحترامی میکنند
با ناسزا دور و بَرش، شیرینزبونی میکنند
کوچکترا دارن فرار میکنن از هر طرفی
نامردا، با بچهها هم نامهربونی میکنند
آه… دل من دوباره غصه داره…
آه… دل من هوای گریه داره…
آه… دلِ من، امون از این غریبی…
(کشون کشون، پیاده، آقامونو میبردن
رَمق تو زانواش نبود، همش زمین میخوردن) ۲
الهی اون کسی که آقا رو برد خیر نبینه
حداقل نذاشت برا یه لحظه آقا بشینه
بیخود نبود با دست بسته، کارت آقا گریه بود
اینجا یه روضه اشکایِ چشات برا رقیه بود
آه… دل من… رقیه و اسیری
آه… دل من… امون از این غریبی
آه… دل من… چته دوباره گیری
آه… دلِ من، امون از این غریبی…
با طریقه شهادت امام صادق علیه السلام آشنا شوید.
سید رضا نریمانی
با گریههام
(با گریه هام چشامُ دریا میکنم
با تلخیهایِ روزگار تا میکنم
تو دفتر خاطرههام میگردمُ
خاطرههایِ تو رو پیدا میکنم) ۲
خونَمو مثل خونتون سوزوندن
لگد زدن درو بازم شکوندن
نبودی و ندیدی که چه جوری
دستام و بستن تو کوچه کشوندن.
چیزایی که شنیده بودم دیدم
روی خاکا تو کوچهها دویدم
از این دلم خوش که همسرِ من
به پشت در نرفت، خودم رسیدم
دستامو بستن شبیه حیدر
به زیرِ لب گفتم کجایی مادر
بازم خدا رو شکر که توهین نشد
به کسی آسیب نزده میخِ در…
واوِیلَتا واوِیلَتا…
چندسال پیش که خونتون دَرش سوخت
کی پشت در بود؟ که میگن پَرش سوخت
در اگه سوخت فدا سرت، ولی آه
که در افتاد پشت سرش، سَرش سوخت
اون روز علی امیدِ آخرش سوخت
یعنی دیگه بچه با مادرش سوخت
حیدر جلو چشا و دیدِ زهرا
زهرا جلو چشایِ حیدرش سوخت…
کربلایی حسین سیب سرخی
مادر روضه ما شبیه همه
(مادر، تو دلِ من یه دنیا غمه
مادر، ذکرِ لبامه یا فاطمه
مادر، روضۀ ما شبیه هَمه مادر) ۲
ارث از مادرم بردم، تو کوچه زمین خوردم
قلبم مثلِ خونهم سوخت، روزی صد دفعه مُردم
(مدینه شهرِ پیمبر
مزارِ مخفیِ مادر، خدانگهدار) ۲
مادر، غربتِ من شده بی حساب
مادر، نالۀ من شده بی جواب
مادر، دست منو رَدِ یک طناب، مادر
رفتم نیمه هایِ شب، در کوچه پِیِ مرکب
گریه کردمُ گفتم (اِی وای ازدلِ زینب)۲
(یه روز خوش هم ندیدم
تو کوچهها میدویدم، نفس بریدم) ۲
(مدینه شهرِ پیمبر
مزارِ مخفیِ مادر، خدانگهدار) ۲
مادر، غُصه شده فقط قِسمتم
مادر، مجلسِ دشمن و غربتم
مادر، خیلی شکسته شد حُرمتم، مادر
اَشکام اشک غم بوده، شمشیر رو سَرم بوده.
اما دیگه کِی خنجر (رویِ حنجرهام بوده).
ولی امان از عاشورا
سرِ بریده بر نیها، عزیز زهرا…
حسین… حسین…
*امروز روز عاشوریِ امامِ صادقه. خود امام صادق برا ابی عبدالله گریه میکرد…
بانی گریه بر حسین بوده… آی عاشوراییها… آی محرمیها.
یه عده سالهای پیش بین ما بودن الان زیرِ خاک خوابیدن… آی شهدا…
خوش به حالِ اونایی که امروز کربلان…
یه سِریها نجفَن. یه سِریهای تو این روضهها بزم گرفتند. امان از دل زینب…*
شد زمانِ غروب اذان گفتند
همه رفتند شمر ول کن نیست.
ای حسین…
زمین خوردی و یک حَرم رفت غارت
حرم رفت غارت، سَرم رفت غارت
خدایا کمک، معجرم رفت غارت
چنان ضربه زد زیوَرم رفت غارت
شده چَشمم از ضربهها تیرِ و تار…
تو را زدن نگفتم که خواهری سخت است
مرا زدن تو گفتی برادری سخت است…
چگونه خَصم سرت را شکست من دیدم
برویِ سینه پاکت نشست من دیدم.
حسین…
حاج مهدی رسولی
۱. این سینه زنه شکسته بالش
۲. قاصدکی خبر داد که موقعه وصاله
قاصدکی خبر داد که موقعه وصاله
خلوت عبد و خالد یه لحظهی زلاله
چه معراجی چه میقاتی
چه اوقات خوشی دارم
چقدر آرومم من وقتی که سر رو مهر میزارم
به روی خشک زار دلم
شبیه ابر میباره
جوونه میده دلم
وضو که میگیرم
از هر چیزی جز عشق تو زندگی سیرم
قبوله رو خاک حسین نماز عاشق
رسیده این سفارش از امام صادق
تو آسمون میگشتم یه شب میون ابرا
دیدم زمین تاریکه داره میسوزه دنیا
دیدم خورشید خاموشه
دیدم ماهو که دلگیره
دیدم هیچ کس حواسش نیست که دنیا داره میمیره
من اونجا تازه فهمیدم بشر در حال تغییره
ولی تو این دنیا بهم عنایت شد
تموم امیدم به خاک رد شد
یه عمریه که دستم تو دستای بابامه
میگفت که روضه رفتن وصیت امامه
میگفت وقتی میری هیئت عزیز قلب زهرایی
میگفت هر جا میری برگرد تو اهل خاک این جایی
اگه اهل حسین باشی عصای دست بابایی
برا حسین مردن شروع زندگیه
نماز و سینه زنی نماد بندگیه
از اینکه با مجموعه نوحه و مداحی شهادت امام صادق (ع) همراه ما بودید بسیار سپاسگزاریم. لطفا نظرات و پیشنهادات خود را با ما به اشتراک گذارید.