سوره انعام – صفحه ۱۱۷ قران

آیات استخاره سوره انعام به همراه ترجمه

سوره انعام (صفحه ۱۱۷) 

مِّنْهَا کَذَالِکَ زُیِّنَ لِلْکَافِرِینَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (۱۲۲)

این گونه براى کافران، اعمال (زشتى) که انجام مى ‏دادند، تزیین شده (و زیبا جلوه کرده) است. (۱۲۲)

❈❈❈

وَکَذَالِکَ جَعَلْنَا فِی کُلِّ قَرْیَةٍ أَکَابِرَ مُجْرِمِیهَا لِیَمْکُرُواْ فِیهَا وَمَا یَمْکُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِمْ وَمَا یَشْعُرُونَ (۱۲۳)

و (نیز) این گونه در هر شهر و آبادى، بزرگان گنه کارى قرار دادیم؛ (افرادى که همه گونه قدرت در اختیارشان گذاردیم؛ اما آن‌ها سوء استفاده کرده، و راه خطا پیش گرفتند؛) و سرانجام کارشان این شد که به مکر (و فریب مردم) پرداختند؛ ولى تنها خودشان را فریب مى ‏دهند و نمى ‏فهمند! (۱۲۳)

❈❈❈

وَإِذَا جَاءَتْهُمْ ءَایَةٌ قَالُواْ لَن نُّؤْمِنَ حَتَّىٰ نُؤْتَىٰ مِثْلَ مَا أُوتِیَ رُسُلُ ﭐللَّهِ ﭐللَّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسَالَتَهُ سَیُصِیبُ ﭐلَّذِینَ أَجْرَمُواْ صَغَارٌ عِندَ ﭐللَّهِ وَعَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا کَانُواْ یَمْکُرُونَ (۱۲۴)

و هنگامى که آیه ‏اى براى آن‌ها بیاید، مى‏ گویند: «ما هرگز ایمان نمى ‏آوریم، مگر اینکه همانند چیزى که به پیامبران خدا داده شده، به ما هم داده شود!» خداوند آگاهتر است که رسالت خویش را کجا قرار دهد! بزودى کسانى که مرتکب گناه شدند، (و مردم را از راه حق منحرف ساختند) در مقابل مکر (و فریب و نیرنگى) که مى ‏کردند، گرفتار حقارت در پیشگاه خدا و عذاب شدید خواهند شد. (۱۲۴)

❈❈❈

فَمَن یُرِدِ ﭐللَّهُ أَن یَهْدِیَهُ یَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ وَمَن یُرِدْ أَن یُضِلَّهُ یَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَیِّقاً حَرَجاً کَأَنَّمَا یَصَّعَّدُ فِی ﭐلسَّمَاءِ کَذَالِکَ یَجْعَلُ ﭐللَّهُ ﭐلرِّجْسَ عَلَى ﭐلَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ (۱۲۵)

آن کس را که خدا بخواهد هدایت کند، سینه ‏اش را براى (پذیرش) اسلام، گشاده مى سازد؛ و آن کس را که بخاطر اعمال خلافش بخواهد گمراه سازد، سینه ‏اش را آنچنان تنگ مى ‏کند که گویا مى ‏خواهد به آسمان بالا برود؛ این گونه خداوند پلیدى را بر افرادى که ایمان نمى ‏آورند قرار مى ‏دهد! (۱۲۵)

❈❈❈

وَهَـٰذَا صِرَاطُ رَبِّکَ مُسْتَقِیماً قَدْ فَصَّلْنَا ﭐلْئَایَاتِ لِقَوْمٍ یَذَّکَّرُونَ (۱۲۶)

و این راه مستقیم (و سنت جاویدان) پروردگار توست؛ ما آیات خود را براى کسانى که پند مى ‏گیرند، بیان کردیم! (۱۲۶)

❈❈❈

لَهُمْ دَارُ ﭐلسَّلَامِ عِندَ رَبِّهِمْ وَهُوَ وَلِیُّهُمْ بِمَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (۱۲۷)

براى آن‌ها (در بهشت) خانه امن و امان نزد پروردگارشان خواهد بود؛ و او، ولى و یاور آنهاست بخاطر اعمال (نیکى) که انجام مى ‏دادند. (۱۲۷)

❈❈❈

وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمِیعاً یَا مَعْشَرَ ﭐلْجِنِّ قَدِ ﭐسْتَکْثَرْتُم مِّنَ ﭐلْإِنسِ وَقَالَ أَوْلِیَاؤُهُم مِّنَ ﭐلْإِنسِ رَبَّنَا ﭐسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا ﭐلَّذِی أَجَّلْتَ لَنَا قَالَ ﭐلنَّارُ مَثْوَاکُمْ خَالِدِینَ فِیهَا إِلَّا مَا شَاءَ ﭐللَّهُ إِنَّ رَبَّکَ حَکِیمٌ عَلیمٌ (۱۲۸)

در آن روز که (خدا) همه آن‌ها را جمع و محشور می سازد، (مى‏گوید:) اى جمعیت شیاطین و جن! شما افراد زیادى از انسان‌ها را گمراه ساختید! دوستان و پیروان آن‌ها از میان انسان‌ها مى‏ گویند: «پروردگارا! هر یک از ما دو گروه (پیشوایان و پیروان‏گمراه) از دیگرى استفاده کردیم؛ (ما به لذات هوس آلود و زودگذر رسیدیم؛ و آن‌ها بر ما حکومت کردند؛) و به اجلى که براى ما مقرر داشته بودى رسیدیم.» (خداوند) مى‏ گوید: «آتش جایگاه شماست؛ جاودانه در آن خواهید ماند، مگر آنچه خدا بخواهد» پروردگار تو حکیم و داناست. (۱۲۸)

❈❈❈

وَکَذَالِکَ نُوَلِّی بَعْضَ ﭐلظَّالِمِینَ بَعْضاً بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ (۱۲۹)

ما این‏گونه بعضى از ستمگران را به بعضى دیگر وا مى ‏گذاریم به سبب اعمالى که انجام مى ‏دادند. (۱۲۹)

❈❈❈

یَا مَعْشَرَ ﭐلْجِنِّ وَﭐلْإِنسِ أَلَمْ یَأْتِکُمْ رُسُلٌ مِّنکُمْ یَقُصُّونَ عَلَیْکُمْ ءَایَاتِی وَیُنذِرُونَکُمْ لِقَاءَ یَوْمِکُمْ هَـٰذَا قَالُواْ شَهِدْنَا

(در آن روز به آن‌ها مى‏ گوید:) اى گروه جن و انس! آیا رسولانى از شما به سوى شما نیامدند که آیات مرا برایتان بازگو مى ‏کردند، و شما را از ملاقات چنین روزى بیم مى دادند؟! آن‌ها مى ‏گویند: گواهى مى‏ دهیم