متن روضه علی اکبر به همراه فایل صوتی روضه

حضرت علی اکبر (ع) فرزند ارشد امام حسین (ع) و از جوانان شجاع بنی هاشم بود که در روز عاشورا صحنه‌های بی‌بدیلی را خلق کرد. جوانی که از نظر رفتاری و ظاهری شبیه‌ترین افراد به پیامبر بود و شهادتش داغ بزرگی را بر دل سالار شهیدان گذاشت. با مجموعه زیبا و سوزناک از متن روضه علی اکبر به همراه فایل صوتی همراه همیشگی ستاره باشید.

متن روضه علی اکبر (ع)

حاج میثم مطیعی

آماده شو حسین، ساعات آخره (۲)
ببین که موقعِ، جهاد اکبره (۲)

جهاد اکبرت، این دل بریدنه
دار و ندار تو، قربونی کردنه

سیدبن طاووس نوشته:

«فَلَمّا لَمْ یَبْقَ مَعَهُ سِوی اَهْلِ بَیْتِهِ» وقتی همه اصحابش شهید شدند، جز اهلبیت اش، هیچ کس دیگه نمونده بود
«خَرَجَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه السّلام» علی اکبر بیرون آمد
«وَكانَ مَنْ اصْبَحِ النّاسِ وَجْهاً وَاَحْسَنِهِمْ خُلْقا» ازلحاظ صورت و سیرت بهترین مردمه
«فَاسْتَاذَنَ اَباهُ فِی الْقِتالِ فَاذِنَ لَه» تا اجازه میدان خواست، آقا اجازه داد؛ معطل نکرد؛ به مصداق آیه کریمه «انفقوا مما تحبون» اما امام حسین یه کاری کرد
«ثُمَّ نَظَرَ إِلَیْهِ نَظَرَ آیسٍ مِنْهُ» یه نگاه از روی ناامیدی به قد و بالای علی کرد
«وَارْخی علیه السّلام عَیْنَیْهُ» چشماشو زیر انداخت
«وَبَكی» شروع کرد های های گریه کردن، یه وقت سر به آسمان بلند کرد:
«اَللّهُمَّ اشْهَدْ، فَقَدْ بَرَزَ إِلَیْهِمْ غُلامٌ اشْبَهُ النّاسِ خَلْقا وَخُلُقا وَمَنْطِقا بِرَسُولِكَ صلّی اللّه علیه و آله» خدایا شاهد باش دارم شبیه ترین مردم به پیغمبر رو به میدون میفرستم؛ این جمله آقا خیلی جانسوزه اگر من و تو بفهمیم
بعد فرمود «وَكُنّا إِذَا اشْتَقْنا إِلی نَبِیِّكَ نَظَرْنا إِلَیْهِ» هر وقت دلمون برای پیغمبر تنگ می شد علی اکبرو نگاه می کردیم؛
بعد شروع کرد نفرین کردن: «یابْنَ سَعْدٍ قَطَعَ اللّهُ رَحِمَكَ كَما قَطَعْتَ رَحِمی»

اینجا زن ها و بی بی ها اومدن مثل حلقه دور علی ایستادند. نمیدونم این دختر بچه ها چطور دستای علی رو گرفته بودن؟ چطور ناله می زدن؟ مقرم نوشته صدا می زدند «علی ارحم غربتنا» علی به بیچارگی ما رحم کن. داداش علی گوش منو ببین هنوز خونی نشده، داداش علی صورت از برگ گل نازک تر منو ببین، حسین…

جهاد اکبرت، این دل بریدنه
دار و ندار تو، قربونی کردنه

 

 

علی اکبر چی میگه؟!
«یا ابَ افعل ما تؤمر» بابا، تشنگی هامو نبین
«سَتَجدُنی، مِنَ الصّابِرین»

بابا با چه خون دلی، دل می کنم از تو ولی

سخته نبینم روی ماهت رو علی

شما هم بخونید؛ نوحه خون امام حسین بشید؛ شاید همین رو بخونی براش ازتون قبول کنه.

آه از وداع تو علی (۲)
سخته نبینم روی ماهت رو علی (۲)

خب علی اکبر رفت میدان رجز خواند

«انا علی بن الحسین بن علی» رجز خوند و شروع کرد به جنگیدن و کر و فر

سنگینی زره، بی تابی عطش
گرفته بود دیگه، طاقتشو ازش

آخه برگشت «یَا أَبَتِ الْعَطَشُ قَدْ قَتَلَنِی» بابا تشنگی منو کشت
«وَ ثِقْلُ الْحَدِیدِ قَدْ أَجْهَدَنِی فَهَلْ إِلَى شَرْبَةٍ مِنَ الْمَاءِ سَبِیلٌ» سنگینی زره منو کشت، بابا یه جرعه آب پیدا می شه یا نه؟!
«فَبَكَى الْحُسَیْنُ علیه السلام» آقا شروع کرد به گریه کردن

بودند دیو و دد همه سیراب و می مکید
خاتم ز قحط آب، سلیمان کربلا

«وَ قَالَ وَا غَوْثَاهْ یَا بُنَیَّ قَاتِلْ قَلِیلًا» قربونت برم علی جونم یه کم دیگه بجنگ
«فَمَا أَسْرَعَ مَا تَلْقَى جَدَّكَ مُحَمَّداً ص فَیَسْقِیَكَ بِكَأْسِهِ الْأَوْفَى شَرْبَةً لَا تَظْمَأُ بَعْدَهَا أَبَداًِ» پیغمبر سیرابت می کنه

معلومه ازش دل بریده. علی برگشت میدان

«وَ قَاتَلَ أَعْظَمَ الْقِتَال» اینجا یه اتفاقاتی افتاد. غوغایی شد به پا. نمیگم چی شد، اما یه وقت علی اکبر دست ها رو به گردن اسب حلقه کرد.

غوغایی شد به پا، اسب اشتباهی رفت
پیش چشم بابا، دنیا سیاهی رفت

وای خدا

میون خیل دشمنا، این پاره قلب منه
یکی با شمشیر می زنه…

آخ، آخ، اسب اشتباه رفت
«فقطعوه بالاسیاف اربا اربا» شروع کردند علی رو ریز ریز کردن
هر کی با هر چی تونست علی رو زد… ای وای…

پدر کنار تن او شبیه ابر گریست
کشید آه و نگاهی به اربا اربا کرد

علی… علی…

سوی میدان چنان علی رفتی
لیک برگشت ات شبیه زهرا شد

با پهلوت چکار کردند؟!

لیک برگشت ات شبیه زهرا شد
این یه جمله رو جا داره تو روضه علی بگیم

علی افتاده بر خاک زمین است
هزاران ابن ملجم در کمین است

عدو با قصد تکرار مدینه
شکسته از علی بازو و…

دوباره یاد مدینه زنده شد… حسین…
همین که فرق تو دیدم به یاد حیدر افتادم
نظر بر پهلویت کردم به یاد مادر افتادم
راوی می گه «ثُمَّ شَهَقَ شَهْقَةً فَمَاتَ» یه ناله ای زد…
«فَجَاءَ الْحُسَیْنُ حَتَّى وَقَفَ عَلَیْهِ» آقام اومد بالا سر…
«وَ وَضَعَ خَدَّهُ عَلَى خَدِّهِ» صورت به صورت علی گذاشت.

زینب آمد، بماند، یه ساعتی هم زینب آمد قتلگاه، نشد صورت به صورت برادر بذاره… آه… لب ها رو به اون رگ های گرم گذاشت… حسین… آقا…

تو ستاره سحر منی
تو که پاره جگر منی

یه نیگا با تعجب کرد… علی…

تو همان علی پسر منی؟!
چی به سرت آوردن بابا؟!

این یه بیتو پدر شهدا فیض ببرند، آخه بابا یه حالتی داره وقتی میره بالا سر جوونش. خدا نیاره بابا بدن بی جون جوونشو ببینه، خدا به بازماندگان شهدای منا صبر بده؛ این قدر صحنه های جانسوزی بود امسال. بابا دلش می خواد جوونشو در آغوش بگیره، صدازد:

علی جان پسرم (دلم خواهد در آغوشت کشم) (۲)
اما از آن ترسم که گر گیرم در آغوشت
از این پاشیده تر گردی…

حسین…

دانلود روضه حضرت علی اکبر (ع)

⏬ دانلود

 

حاج منصور ارضی

همچین كه زن ها تو حرم فهمیدند علی اكبر می خواد بره میدان، همه از خیمه بیرون اومدند، دورش حلقه زدند، به صورت می زدند، می گفتند: علی إرحَم غُربَتَنا، بر غربت ما علی رحم كن.
هنوز حسین زنده است، عباس زنده است، این كه فریاد می زدند: علی به ما رحم كن، معلوم میشه ركن خیمه ها بوده، ستون خیمه ها بوده، حضرت مانع شد از زن ها كه دیگه جلوتر نیآن.
هیچ استقبالی به این قشنگی نبود، اما زن ها ایستادند مسافر بره، دیدند پشت سر مسافر ابی عبدالله دست بُرد زیر محاسن شروع كرد آیات قرآن خواندن، هی دعا می كرد: ای اول مسافر كربلا.

لذا حضرت اومد وسط میدان، خودش رو معرفی كرد. أَنَا عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِی بْنِ اَبی طالِبْ. یه عده گفتند: نه، به خدا ما بودیم و دیدیم شكل و شمایل پیغمبر رو، اصلاً مو نمیزنه با پیغمبر. یه عده برگشتند از میدان، گفتند: ما با هر كی بجنگیم با پیغمبر دیگه نمی جنگیم. یه عده برگشتند، لشكر به هم خورد.

حضرت دید هیچكی جلو نمی آد، حمله كرد، تا قلب لشكر، خودش رو رساند، دور زد، برگشت، یه عده گفتند: این طوری نمی شه، حضرت رو بكشانیم به سمت نخلستان، اِبْنُ مُنْقِذٍ می گه: گناه عرب به گردن من داغ این رو به دل مادرش می ذارم.

پشت نخلی پنهان شد، حضرت همینطوری كه می جنگید، چنان با عمود آهن به سرش زد. حضرت اینقدر ورزیده در جنگ بود، سر خون آلود شد، كلاه خود افتاد، سریعاً دست انداخت گردن اسبش، اسب تربیت شده است، تا این كارو می كنه راكبش، می فهمه باید از معركه جنگ بیرونش بیآره.

خون ریخت رو چشمای اسب، اشتباه كرد. علی رو بُرد وسط دشمن.
راوی میگه: دیدم شمشیرها بالا میآد پایین میآد، اِربـاً اِربـا. صدا زد بابا به دادم برس.

ابی عبدالله خودش رو رساند نزدیكی های بدن، نمیدونم چی شد، با زانو حضرت حركت كرد. ان شاءالله دروغ باشه. هی صدا میزد: وَلَدی علی، وَلَدی…

می روی از خیمه ای پاره جان من
می میرم از گریه ای تازه جوان من

شبه پیغمبر علی
وارث حیدر علی
یا علی بن الحسین، یا علی بن الحسین

 

دانلود روضه حضرت علی اکبر (ع)

⏬ دانلود

 

حاج حسن خلج

لشكر دارند به هم می گن: حسین زمین خورده، حسین زمین خورده
رو جسم اكبر اُفتاده، انگاری كه مُرده، انگاری كه مُرده
یه وقت دیدند یه خانم داره میدوه، هی به سر و سینه می كوبه، هی می گه: خدا بی برادر شدم، خدا عزیز برادرم رو كشتند.
اومد از پشت سر، شونه های ابی عبدالله رو گرفت، حسین پا می شی یا نه؟ از مادرم یاد گرفتم، اگه الان بلند نشی گیسوانم رو پریشان می كنم. بلند شد ابی عبدالله شروع كرد حرف زدن.

پاشو ببین شكستم
داره می لرزه دستم

بعد یه عمر آخرش
خودم چشاتو بستم

یه وقت ابی عبدالله به خودش اومد گفت: عجب توقعی از بچه ام دارم

نظم تنت به هم ریخت

فَـقَـطَّـعوهُ بِـالسُّیـوف اِربـاً اِربـا
نظم تنت به هم ریخت

چه خاكی شد بر سرم
ببین دارن می خندند

به اشكای خواهرم

خون ریخت روی صورت عقاب (اسب علی اكبر)، عقاب نفهمید كجا داره میره، یه عده زن های جراح آورده بودند، انتهای خیمه های لشكر دشمن كارشون بخیه بود.

زن های لشكر عدو، خدایی نامردند، خدایی نامردند
دور تن یوسف من، هلهله می كردند، هلهله می كردند

گرگ های كوفه كردند، بچه ام رو تیكه تیكه
خونه دل از دو چشمم، میریزه چیكه چیكه

هر كی صدای من رو می شنوه، به چشماش التماس كنه، چند قطره اشك، هدیه كنید، به روح همه انبیاء، اولیاء، هدیه كنید به روح خانم زهرا سلام الله علیها، هدیه كنید به روح همه گذشتگان از شیعیان و محبین امیرالمؤمنین علیه السلام، پدرها، مادرها، اونایی كه این روضه رو شنیدند، گریه كردند، گریوندند.

سر علی رو گذاشت رو زانوش، دلش آرام نگرفت، سر علی رو چسباند به سینه اش، دلش قرار نگرفت. آی مردم چه كرد؟ سر رو گذاشت روی خاك های گرم كربلا، خم شد صورت رو صورت علی.

حسین…

دانلود روضه حضرت علی اکبر (ع)

⏬ دانلود