سندروم دست بی قرار چیست و چه علائمی دارد؟

ستاره | سرویس سلامت – سندروم دست بی قرار همانند سندروم پای بی قرار، در اثر عوامل خاصی ایجاد می‌شود. بنابر برآوردهای صورت گرفته، تقریبا پنجاه درصد بیمارانی که از سندرم دست بی قرار رنج می‌برند، به سندرم پای بی قرار نیز مبتلا می‌شوند. شدت سندرم دست بی قرار در سه حالت خفیف، متوسط و شدید دسته بندی می‌شود.

 

علائم رایج سندرم دست بی قرار چیست؟

• احساس سوزش هنگام استراحت
• احساس نیاز به حرکت دادن دست ها
• خارش
• احساس سوزن سوزن شدن در دست ها

علائم این بیماری به طور معمول هنگامی که فرد در حالت نشسته یا خوابیده قرار دارد، به ویژه شب در زمان خواب تشدید می‌شود. حرکت دادن دست‌ها احساس تسکین را فراهم خواهد کرد.

به طور معمول این شرایط به اختلالات خواب و بی خوابی منجر می‌شود. اگر شب به خوبی نخوابید، روز بعد انرژی و توانایی کافی برای انجام کارهای خود را نخواهید داشت. احساس سرگیجه در طول روز نیز شایع است. اگر علائم افزون بر شب، در طول روز نیز پدیدار شوند، این به معنای آن است که شرایط پیشرفت کرده و وخیم‌تر شده است.

 

علت سندرم دست بی قرار چیست؟

• دلیل اصلی بروز این شرایط همانند پاتوفیزیولوژی آن همچنان نامعلوم است. باور بر این است که تحریک پذیری نامنظم در کل نخاع یا بخش‌های مشخص از ستون فقرات، به حرکات گاه و بیگاه دست و پا منجر می‌شود.
• یافته‌های دیگر حاکی از آن هستند که فعالیت دوپامینرژیک و درگیری مرکزی می‌تواند به سندرم دست بی قرار منجر شود.
• کمبود آهن یا مشکلات در جذب آهن می‌توانند به بروز سندرم دست بی قرار منجر شوند. زمانی که موضوع کمبود آهن مطرح می‌شود، باور بر این است که این شرایط سنتز دوپامین، پیوند گیرنده‌های دوپامین یا انتقال دوپامین را مختل می‌کند. با این حال، تا به این لحظه هیچ اختلال نورولوژیک در ابتلا به سندرم دست بی قرار شناسایی نشده است.

 

عوامل تحریک کننده سندروم بی قرار چیست؟

• کمبود خواب، سندرم بی قراری را وخیم‌تر کرده یا آن را تحریک می کند
• مصرف الکل
• کم خونی ناشی از فقر آهن
• نارسایی کلیوی
• دیابت
• اختلال عصبی محیطی
• بیماری پارکینسون
• استفاده از برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد روان‌پریشی، داروهای ضد آلرژی، و داروهای ضد التهاب
• بارداری، به ویژه در سه ماه آخر بارداری

 

 

سندرم دست بی قرار را چگونه کنترل کنیم؟

هدف درمان در موارد سندرم دست بی قرار و همچنین سندم پای بی قرار، بر کاهش علائم از طریق کاهش تکرر و شدت آن است. اگر علائم کاهش یابند، فرد می‌تواند خواب بهتری داشته باشد. درمان به شرایط هر فرد وابسته است و با توجه به عوامل تحریک کننده می‌تواند متنوع باشد. از گزینه‌های درمانی احتمالی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

– تجویز داروهایی مانند عوامل دوپامینرژیک برای درمان سندرم دست بی قرار شایع است؛ زیرا آنها سطوح دوپامین را کاهش می‌دهند و از این طریق کارایی دارند. از داروهای دیگر که برای درمان سندرم دست بی قرار تجویز می‌شوند می‌توان به شبه افیونی‌ها، ضد تشنج‌ها، و لوودوپا اشاره کرد.

– مکمل‌هایی مانند مکمل های آهن، منیزیم و فولات می‌توانند شدت و سختی سندرم دست بی قرار را کاهش دهند.

– بر آنچه مصرف می‌کنید باید نظارت داشته باشید و مصرف تنباکو، الکل و کافئین را محدود کنید. اگر از سندرم دست بی قرار رنج می‌برید باید پس از ساعت ۶ بعد از ظهر به طور کامل از این مواد پرهیز کنید.

– یک الگوی خواب منظم داشته باشید تا علائم سندرم دست بی قرار تا حد امکان کاهش یابند. در زمانی مشخص به تخت خواب بروید و در ساعتی مشخص از خواب بیدار شوید.

– کار خود را به تخت خواب نبرید یا با تلفن همراه خود کار نکنید.

– برای افزایش کیفتی خواب در اتاقی با دمای مناسب بخوابید.  

– دست‌های خود را ماساژ دهید؛ زیرا ماساژ می‌تواند به کاهش علائم سندرم دست بی قرار کمک کند.

– گاهی اوقات حرکت دادن دست تحت تاثیر قرار گرفته می‌تواند به تسکین علائم کمک کند. با این وجود، این علائم اغلب بلافاصله پس از توقف حرکت دست باز می‌گردند.

– از کمپرس گرم یا سرد روی دست های خود استفاده کنید؛ زیرا ممکن است برای مدیریت سندرم دست بی قرار مفید باشد. به خاطر داشته باشید که کمپرس سرد یا گرم را برای مدت زمانی طولانی استفاده نکنید؛ زیرا ممکن است موجب بروز جراحت شود.

– ورزش منظم و کشش عضلانی طی روز می‌تواند به کنترل و پیشگیری از سندرم دست بی قرار در طول شب کمک کند. شما می‌توانید حتی پیش از خواب نیز حرکات کششی را انجام دهید.

– حمام یا دوش گرم یا سرد می‌تواند برای برخی افراد مفید باشد.

– بیماری زمینه‌ای را درمان کنید.

 

سخن آخر

سندرم دست بی قرار گاهی اوقات به واسطه یک شرایط پزشکی مزمن مانند دیابت، مشکلات کلیوی، یا بیماری پارکینسون شکل می‌گیرد. درمان این بیماری‌ها و کنترل خوب می‌تواند علائم سندرم دست بی قرار را کاهش دهد.

آیا تا به حال تجربه این بیماری را داشته‌اید؟ در اطرافیان خود کسی را از این بیماری رنج می‌برد؟ تجربیات و نظرات خود را در پایین همین صفحه با ما در میان بگذارید.

برگرفته از: عصر ایران