نویسنده: مهدیه منصوری
بروزرسانی: 23 مرداد 1401
ستاره | سرویس سلامت – اندانسترون و متوکلوپرامید در دسته داروهای ضد تهوع قرار می‌گیرند که در بسیاری از شرایط برای درمان تهوع و استفراغ مؤثر عمل می‌کنند. طی تحقیقات و بررسی‌های انجام شده اختلاف چشمگیری در میزان کنترل تهوع این دو دارو مشاهده نشده است؛ اما به هر حال از دو طبقه‌بندی متفاوت بوده که در عوارض جانبی، میزان دوز مصرفی و تداخل‌های دارویی تفاوت‌های جزئی دارند. هدف ما در این مقاله بررسی تفاوت اندانسترون و متوکلوپرامید است. با ما همراه باشید.
اوندانسترون و متوکلوپرامید چیست؟
بیایید پیش از آنکه به بررسی تفاوت‌های این دو دارو بپردازیم، با هرکدام از این داروها به تنهایی آشنا شویم:
داروی اوندانسترون
اوندانسترون یک داروی ضد تهوع است که برای جلوگیری از حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. عوامل شیمی درمانی با افزایش میزان ترشح سروتونین، گیرنده‌های سروتونین موجود در مغز را تحریک کرده و در نتیجه منجر به حالت تهوع و استفراغ بیمار می‌شود. داروی اوندانسترون این گیرنده‌ها را مسدود کرده و از حالت تهوع و استفراغ حتی پس از عمل‌های جراحی جلوگیری خواهد کرد.
داروی متوکلوپرامید
متوکلوپرامید یک داروی پروکینتیک (تسهیل‌کننده حرکات روده) است که عضلات دستگاه گوارش از جمله عضلات اسفنکتر پایین مری، معده و روده کوچک را تحریک می‌کند. این دارو در بزرگ‌سالان برای تسکین علائم سوزش معده ناشی از ریفلاکس معده و همچنین برای درمان تأخیر در تخلیه معده در افراد مبتلا به دیابت مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای کسب اطلاعات دریاره قطره متوکلوپرامید و درمان حالت تهوع کودکان، این مطلب را نیز در ستاره مطالعه کنید.
تفاوت اندانسترون و متوکلوپرامید در چیست؟
- از اندانسترون و متوکلوپرامید برای پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ استفاده می‌شود.
- اندانسترون اغلب برای جلوگیری از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و جلوگیری از استفراغ و تهوع پس از عمل جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- متوکلوپرامید به منظور درمان تأخیر تخلیه معده در افراد مبتلا به دیابت و تسکین سوزش معده ناشی از ریفلاکس معده گوارش مصرف می‌شود.
- اندانسترون با نام‌های تجاری زوفران و دمیترون در بازار موجود است.
- متوکلوپرامید با نام‌های تجاری رگلان و متوزولو در بازار موجود است.
- این دو دارو متعلق به دو دسته دارویی متفاوت هستند؛ اندانسترون یک داروی ضد تهوع بوده و متوکلوپرامید از داروهای پروکینتیک به شمار می‌رود.
- عوارض جانبی مشترک اندانسترون و متوکلوپرامید شامل خستگی و خواب‌آلودگی است. به طور کلی عوارض جانبی اندانسترون شامل سردرد، ضعف، تغییر ضربان قلب، یبوست و گاهی اسهال است؛ در حالی که متوکلوپرامید با بی‌خوابی، بی‌قراری و افسردگی همراه است.
- اندانسترون با داروهای آپومورفین، فنیتوئین، کاربامازپین و ریفامپین تداخل دارویی دارد و نباید باهم در یک دوره مصرف شوند. متوکلوپرامید نباید در کنار داروهای مهارکننده MAO مانند ایزوکاروباکسید (مارپلان)، فنلزین (ناردیل، ترانیل سیپرومین (پاراتات)، سلژیلین و پروکاربازین مورد استفاده قرار گیرد.
پیشنهاد می‌کنیم مقاله قرص اندامین چیست؟ + نحوه مصرف، عوارض و تداخل دارویی را در ستاره مطالعه کنید.
کلام آخر
داروهای اندانسترون و متوکلوپرامید برای پیشگیری و درمان تهوع و استفراغ تجویز می‌شوند؛ اما هرکدام به تنهایی مصارف دیگری نیز دارند. اندانسترون قادر است از تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی و جراحی جلوگیری کند. متوکلوپرامید نیز در درمان سوزش سر دل ناشی از ریفلاکس دستگاه گوارش تأثیرگذار است. در این مقاله با تفاوت اندانسترون و متوکلوپرامید آشنا شدیم. در پایان پیشنهاد می‌کنیم در همین راستا با درمان خانگی حالت تهوع و استفراغ نیز آشنا شوید. اگر این مقاله برای شما مفید بود و یا اطلاعات بیشتری در این زمینه دارید، خواهشمندیم دانسته‌های خود را در بخش “نظرات و پرسش‌ها” با ما و دیگر همراهان ستاره به اشتراک بگذارید. از همراهی شما سپاس‌گزاریم.
برگرفته از: medicinenet
